บทที่ 11 เถียง 1

บทที่ 11 เถียง 1

สิ้นคำกล่าวทุกคนที่อยู่ ณ ที่แห่งนั้นพลันหยุดการกระทำ สองชายชรากับหนึ่งหญิงสาวมองหญิงชราที่กำลังแผ่จิตสังหารมาไม่ไกล ไอพลังเวทแห่งน้ำแข็งเย็นยะเยือกทำให้ชายชราที่กำลังมีความสุขกับการร่ำสุราต้องหยุดการกระทำ ชายทั้งสองค่อย ๆ วางแก้วสุราอย่างช้า ๆ ในขณะเดียวกันสายตาของชายชราก็จับจ้องการกระทำของหญิงชรา

“กำลังคุยเรื่องหน้าสนใจกันเลยนี่ ให้ยายแก่เช่นข้าร่วมวงสนธนาได้หรือไม่ตาแก่”

หล่อนค่อย ๆ ปิดประตูห้องนอนช้า ๆ แต่ทว่าน้ำเสียงที่เอ่ยออกมานั้นปราศจากความนุ่มนวญที่พวกไบรท์เคยคุ้น สายตาของแอนนามองมายังไบรท์ก่อนที่จะมองไปยังชายชราทั้งสองเป็นเชิงตำหนิด 

“”เหตุใดกันถึงกล่านำของไม่ดีเช่นสุรามาดื่มต่อหน้าหลานของข้า พวกเจ้าก็มีอายุอนามมาตั้งขนาดนี้ยังแย่ไม่ออกอีกหรือว่าสิ่งไหนดีหรือดี แล้วอีกอย่างหนึ่งเจ้าเองก็เป็นผู้อำนวยการโรงเรียนเวทมนตร์อันโด่งดังมิใช่หรือ”

แอนนามองไปยังชายหนุ่มที่มีท่าทางกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “เจ้าเองแทนที่จะมีสติปัญญาแยกแยะได้ว่าสิ่งใดควรสิ่งใดมิควรจะกระทำต่อหน้าเด็กที่ยังมีอายุไม่กี่ขวบปี แต่เจ้ากับมิคิดจะตระหนักถึงเรื่องพวกนี้เลย นี่เป็นเรื่องที่ควรหรือไม่ควรกันแน่”

เธอหยุดกล่าวก่อทีจะหันมามองยังโยดา “ส่วนเจ้าสมควรกระนั้นหรือที่จะมาชวนหลานข้าให้อยู่ร่วมดื่มกับเจ้า เจ้าเป็นปู่ของหลานข้าแต่กับมิคิด หากหลานของข้าเอาเยี่ยงพวกเจ้าจะทำอย่างไร ถึงแม้ว่าข้าจะรู้ดีว่าหลานของข้านั้นมีควาคิดที่เกินวัยมาก คงสามารถแยกแยะผิดชอบคิดกระทำสิ่งที่ดีและไม่ดีได้ แต่ทว่าการกระทำแบบนี้ของเจ้าข้านั้นมิเห็นด้วย ตอนที่ไบรท์นั้นยังเป็นเด็กข้าเคยห้ามเจ้าดื่มสุราต่อหน้าหลานใช่หรือไม่ตาแก่”

หญิงชรากล่าวกับสองผู้เฒ่ายังไม่ทันจบหญิงสาวพลันตวัดตาไปมองยังหลานคนแรก “หนูก็เหมือนกันนะไอ ทำไมต้องมาอยู่กับตาแก่พวกนี้ด้วย กลับมาแล้วแทนที่จะไปอาบน้ำแล้วเข้านอนกลับนั่งเสวนากับตาแก่ที่บ้าสุราและแถมยังชอบพ่ำเพ้อพูดคุยถึงอดีตที่ผ่านมานานแล้ว หนูรู้หรือไม่ว่าการนอนดึกนั้นจะส่งผลเสียกับอิสตรีมากมายแค่ไหน”

หญิงชราหยุดกล่าว ก่อนที่จะหันมามองยังหลานชายคนโปรดของเธอด้วยท่าทางไม่ค่อยจะชอบใจนัก เธอครุ่นคิดอยู่เพียงคู่ก่อนที่จะค่อย ๆ ทำเสียงให้ใจเย็นลง

“ส่วนไบรท์เหตุใดลงมาดื่มน้ำแล้วมิคิดจะไปหลับไปนอน ทำไมต้องมานั่งเสวนากับพวกชอบดื่มสุรา หรือว่าคิดจะลองดื่มสุรากับพวกตาแก่นี้อย่างนั้นหรือ ย่าหวังว่าสิ่งที่ย่าคิดจะมิใช่เรื่องที่หลานคิดหรอกนะ”

ไบรท์รีบสั่นศีรษะ “ไม่ใช่หรอกครับ แต่ว่าผมมานั่งลอพี่ไอน่ะครับ พอดีว่าเห็นพี่ไอยังไม่กลับบ้านสักที ผมตื่นขึ้นมากลางดึกเลยลงมาดู แล้วเลยเห็นพวกปู่เพิ่งกลับมาครับ หลังจากนั้นปู่ก็ให้ผมไปเอาแก้วที่ห้องครัวผมเลยไปเอามาให้ แล้วอีกอย่างผมเห็นเรื่องที่ปู่กับคุณลุงสุริยะคุยเรื่องหน้าสนใจผมเลยมานั่งฟังด้วย เพื่อว่าอนาคตที่ผมโตขึ้นผมจะได้ใช้เรื่องราวเหล่านั้นให้เป็นประโยชน์ เหมือนที่คุณย่าเคยพูดเอาไว้ว่า ประสบการณ์นั้นสำคัญกว่าตำรายังไงล่ะครับ”

ไบรท์กล่าวอย่างจริงจังถึงแม้ว่าแท้ที่จริงนั้นมันไม่ได้เป็นเช่นคำกล่าว เดิมที่นั้นเขาก็แค่เบื่อที่จะนอนอยู่ในห้องนอนที่แสนหน้าเบื่อแค่นั้น ส่วนเรื่องที่กล่าวว่าเขาจะกินเหล้านั้นมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ นั่นก็เพราะว่าไบรท์ไม่ค่อยชอบกลินของสุรามาตั้งแต่เด้ก ๆ แล้วอีกอย่างหนึ่งแอนนาก็ได้กล่าวกับเขาไว้ว่า การกินนั้นเป็นสิ่งที่มีความสำคัญมากต่อร่างกาย ดุจคำกล่าวที่ว่าหากกินดีร่างกายจะมีความแข็งแรง ทว่าหากกินไม่ดีร่างกายนั้นจะได้โรคมาแทน การเลือกกินนั้นไม่ใช่เรื่องที่ผิดแต่ทว่าเป็นเรื่องที่ควรกระทำเป็นอย่างยิ่ง แล้วเหตุใดไบรท์ต้องไปบ้ากินของที่ไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น

ประการสำคัญการดื่มสุรานั้นต้องมีอายุสิบแป็ดปีขึ้นไปจึงสามารถกระทำได้ การที่มีกฎหมายหรือกฎเกณฑ์กำหนดไว้นั้นแสดงว่ามันไม่ควรกระทำ 

ผิดไปจากสองชายหนุ่มวัยใกล้ฝั่งที่กำลังฟังคำกล่าวของหนึ่งเด็กหนุ่มที่ยังไม่สิ้นกลินน้ำนมกับหนึ่งหญิงชราที่กำลังด่าพวกเขา ใจของชายทั้งสองนั้นรู้สึกไม่ชอบใจกับการกระทำของหญิงผู้นี้ ถึงแม้ว่าพวกเขาอยากจะโต้ตอบแต่สองชายเฒ่ากลับหาคำตอบไม่ทัน อย่างไรก็ตามการเถียงกันแบบนี้คงมีแต่อิสตรีเท่านั้นถึงสามารถกระทำได้ชำนาญ ส่วนบุรุษนั้นเรื่องนี้คงมิอาจจะสู้รบปบมือได้ 

แอนนายิ้มกับคำกล่าวของไบรท์ “สมแล้วที่เป็นหลานย่า หลานนี่ไม่ทำให้ย่าผิดหวังหลานสามารถแยกสิ่งชั่วได้”

“การดื่มสุรานั้นแสดงว่าเป็นคนชั่วกระนั้นหรือยายแก่” โยดาว่า

เสียงของโยดาทำให้เพื่อที่นั่งอยู่ข้าง ๆ นั้นสะกิดเตือน ทว่าโยดากลับไม่คิดจะหยุดกล่าว สำหรับชายหนุ่ม เขาคิดไว้แล้วหลานของตนเองนั้นก็ถึงเวลาที่ควรจะรู้ว่าโลกนี้มันมีหลายด้าน โดยเฉพาะไบรท์ หากเป็นยุคก่อนนั้นเด็กที่มีอายุเพียงสิบห้าหนาวก็สามารถดื่มกินสุราได้แล้ว  แต่ทว่าด้วยคำสั่งสอนของหญิงชราที่ได้ชื่อว่าพันยาประกอบกับบทบาทของกฎเกณฑ์ที่ถูกสร้างขึ้นทำให้สังคมนั้นเปลี่ยนแปลงไป

พวกที่ดื่มเหล้านั้นมักจะถูกจัดให้เป็นคนชั่วดูเล็วร้ายในสายตาของผู้ที่มีคุณธรรมอันสูงค่าเสมอ อันเนื่องด้วยผู้คนส่วนใหญ่ที่ดื่มสุรานั้นมักจะถูกบอกว่าเป็นคนพาล ถึงแม้ว่าคนส่วนใหญ่ที่ดื่มสุรานั้นจะมิได้เป็นเฉกเช่นนั้นก็ตามที

“จริงอยู่ว่าการดื่มเหล้านั้นเป็นเรื่องที่มิได้ดีนัก แต่ทว่าการที่เจ้าสอนหลานของข้าว่าสุรานั้นมิควรแตะต้องนั้นมันจะมิเกินไปหรือยายแก่ เดิมทีตอนที่เจ้ายังเยาวัยตอนที่เจ้าได้แต่งงานกับข้าเจ้าก็ดื่มสุราเข้าห้องหอมิใช่หรือ”

แอนนาหันขวับ สายตาของหล่นจ้องยดาอย่างไม่ค่อยชอบใจ “เจ้ากล่าวแบบนี้เจ้ากำลังจะบอกว่าคำสอนสั่งของข้านั้นผิดกระนั้นหรือ ข้าต้องการไม่ให้หลานของข้าเป็นแบบเจ้าที่บ้าสุรากับนารีมันผิดหรือไร”

โยดารู้สึกโกรธกับคำกล่าวของหญิงตรงหน้า ชายชราชี้นิ้วใส่พรรยาของตนก่อนที่จะกล่าว “เจ้ากล่าวเช่นนี้ได้เช่นไร ตั้งแต่ที่ข้ารักกับเจ้าข้าก็ไม่เคยมีสตรีใดมิใช่หรือ ถึงแม้ว่าข้าจะชอบดื่มกินสุราทว่ามันก็นานทีปีหนเท่านั้น ข้าไม่ได้ดื่มกินมันเสียทุกวันเสียเมื่อไรเล่า”

“เจ้าพูดแบบนี้มิถูกต้อง เจ้าดื่มสามถึงสี่วันต่อสัปดาห์ สำหรับข้านั้นก็มิต่างอันใดกับการดื่มทุกวัน ถึงแม้ว่าเจ้าจะไม่ได้ดื่มทุกวัน  ทว่าสิ่งที่ข้ามิชอบก็คือการที่เจ้าให้หลานของข้ามานั่งดูพวกเจ้าดื่มกินกันเช่นนี้”เธอนำมือมาลูบหัวของไบรท์ ก่อนที่จะกล่าว “หลานข้ายังเยานัก นอกจากเรื่องของเวทมนตร์หลานของข้าก็ยังมิได้รู้ความอันใดมากมาย ดังนั้นข้าจึงไม่ชอบการกระทำของเจ้า เจ้าเข้าใจหรือไม่  ตาแก่”

ไม่เคยทำเช่นนิ้แต่ทว่าเมื่อความเมามายเข้าร่างกาย ทำให้โยดามิคำนึงอันใดให้มากความ

“หากเจ้าคิดว่าข้ามิดี ข้าก็คิดกับเจ้าเช่นนั้นเหมือนกัน เจ้ามีสิทธิ์อันใดที่จะมาว่าข้าเช่นนี้เดิมทีสตรีที่ดีนั้นควรจะกระทำตัวเช่นไร เจ้าคลืมไปแล้วกระมัง”

“นี่ข้าว่าเจ้าเรื่องดื่มสุราต่อหน้าหลานขของข้า เจ้าคิดจะกล่าวเช่นนี้หรือตาแก่ เจ้าคงลืมไปแล้วใช่ไหมว่าข้าเองนั้นถึงแม้จะไม่ได้มีความสามารถเวทมนตร์สูงส่งเช่นเจ้า ทว่าเดิมทีข้าเคยทำอันใดมาก่อนที่จะได้แต่งงานกับเจ้า”

“ใครจะไปลืมได้ เจ้านั้นเคยเป็นอาจารย์มาก่อน”

 แอนนายิ้ม “ดังนั้นเจ้าคงลืมไปแล้วว่าสังคมแบบปิตาธิปไตยนั้นได้ถูกยกเลิกตั้งแต่เรามีการปกครองแบบประชาธิปไตยแล้ว ผู้หญิงเช่นข้านั้นมีความสามารถไม่ด้อยไปกว่าเจ้า ดังนั้นพวกข้าไม่จำเป็นต้องฟังคำกล่าวของพวกผู้ชาย ใช่ไหมหลานข้า” สิ้นคำกล่าวแอนนาพลันหันมาขอคำตอบจากไอ

หญิงสาวมองท่าทางของปู่และย่าของตนเอง เดิมทีเธออยากจะขอตัวไปอาบน้ำ ทว่าพอปู่และย่าได้ทะเลาะกันแบบนี้เสียแล้วคงไม่สามารถหาข้อยุติได้โดยง่าย มีเพียงไบรท์กับมายด์ที่สามารถห่ามทัพได้

“เออคือเออ คือว่าหนูคิดว่าทุกคนนั้นก็มีเออ”

พลังเย็นยะเยือกพลันประเดประดังมาทางไอ ทำให้หญิงสาวต้องรีบกืนคำกล่าวลงคอ 

แอนนาเปลี่ยนสายตามาจ้องยังไอ ก่อนที่จะเริ่มกล่าว

“หลานย่าลองคิดดูนะว่า ตั้งแต่เด็กย่าต้องทำอะไรเพื่อพวกเจ้าบ้าง ในหขณะที่ปู่ของเจ้าไปฝึกพลังเวท ย่าต้องเลี้ยงดูเจ้า ไบรท์และมายด์เพียงลำพังอย่างยากลำบากจริงหรือไม่”

ไอพยักหน้ารับ ทำให้หญิงแก่ยิ้มอย่างพึงใจ ก่อนที่จะหันไปขอความคิดเห็นกับหลานชาย

“เจ้าก็คิดเช่นนั้นใช่ไหมหลานข้า”