Realm of Tales : Road To Fantasy Warfare (AU) บทที่ 15 กระท่อมชายหาด

        “มังคุดเอ๊ย เราตกที่นั่งลำบากแล้วล่ะ” ลีพูด “เออนี่ เราอ้อมเลยก็ได้นี่!”

        คิดได้ดังนั้นลีจึงพามังคุดออกไปแล้ววิ่งอ้อมโลกไปโดยเลี่ยงที่จะเผชิญหน้ากับบล็อกเวลเดอร์ให้มากที่สุด และปรากฏว่าเขตออกอาละวาดของบล็อกเวลเดอร์เริ่มอยู่ใกล้บ้านมากขึ้นทุกที

        “ว่าไงลี” ลุงพีพูด

        “ผมได้ยินเสียงอะไรไม่รู้ดังตึง ๆ ๆ” แจ้พูด

        “ใช่ อุกกาบาตหล่นเป็นชุดงั้นรึ?” ลุงพีถาม

        “ไม่ใช่อุกกาบาตครับลุงพี” ลีตอบ “ไอ้พวกนั้นมันส่งบอสมาจัดการแล้ว ผมต้องรีบแล้ว”

        “เจ้านาย อาหงอาหารอะไรเรายังไม่ได้เตรียมพร้อมเลยนะ” แจ้ตอบ

        “นั่นสิ ศึกครั้งต่อไปเรามีหวังตายแน่นอน” ลีตอบ “ไม่รู้ว่าพวกฟาร์คิงดอมจะรู้ตัวหรือยังว่ามีบอสมา แต่เราต้องหาอาหารบ้างแล้วล่ะ”

        “แล้วจะให้ฉันไปบอกผู้พันมาร์คัสเลยดีไหม?” ลุงพีถาม

        “แจ้งเลยจะดีที่สุดครับ” ลีตอบ “เพราะจะได้ร่วมเตรียมตัวป้องกันการโจมตีพวกซอมบี้หมวกเหล็กให้ได้”

        “แล้วเจ้านายจะทำยังไงต่อเหรอครับผม?” มังคุดถาม

        “เหล็กเหลิกล่ะ เหล็กเหลิกยังไม่มีเลย”

        ลีพยายามจะขุดใต้บ้าน แต่ก็แทบจะไม่ค่อยเจออะไรมากเนื่องจากมันเป็นเขตทรายล้วน ดังนั้น ลีจึงออกมาบอกมังคุดว่า “ฉันต้องพานายฝึกฝนอีกเยอะเลยนะมังคุด แต่เราจะไปตรงแถวบ้านเก่าฉันไม่ได้แล้วล่ะ เพราะว่าบอสของพวกมันยึดที่ไว้หมดแล้ว และพวกพี่ ๆ ทหารฟาร์คิงดอมคงจะรู้แล้วล่ะนะว่าบอสมาอยู่ใกล้ที่นี่หมดแล้ว”

        “ครับผม” มังคุดตอบ

        “ดูสิมังคุด” ลีพูดและมองพวกทหารฟาร์คิงดอมหลายคนมุ่งหน้าไปยังจุดที่บอสเข้ามาใกล้แล้ว “พวกฟาร์คิงดอมเริ่มรู้แล้วว่ามันมาที่นี่ เอาล่ะ วันนี้เราจะไปโจมตีพวกมันกลับกัน เราจะให้มันรู้ที่อยู่ของบ้านเราไม่ได้”

        พูดจบ ลีก็ได้พามังคุดออกไปทันทีโดยเลี่ยงจากเขตของบล็อกเวลเดอร์ แต่ก็เลี่ยงแทบไม่ได้อยู่ดี ดังนั้น ตอนลีจะถึงบ้าน เจ้าบอสร้ายก็ดันโยนลูกไฟไปโดนลีอยู่ดี ดังนั้น ลีจึงรีบวิ่งกลับไปในบ้านแล้วรีบไปแจ้งแก่ลุงพีทันที ซึ่งพวกฟาร์คิงดอมตอนนั้นก็รู้แล้วว่ามันจะมาโจมตีที่ลีเพียงคนเดียว

        “ถ้าอย่างนั้นเธอต้องรีบขนของย้ายบ้านแล้วล่ะ ขืนอยู่ที่นี่ต่อไปพวกเราอาจจะตายได้นะ” ลุงพีตอบ

        “ได้ครับ” ลีตอบ จากนั้นก็พามังคุดออกตามหาฐานทัพใหม่จนกระทั่งเขาได้เจอกระท่อมชายหาดที่มีเค้กวางอยู่ด้วย ดังนั้น ลีจึงตั้งที่นี่เป็นบ้านหลังใหม่ของเขาไปด้วยในตัว

        “ถ้าเป็นไปได้เราก็ต้องพาแจ้กับลุงพีมาอยู่ที่นี่ละกัน เราต้องย้ายบ้านจากตรงนั้นมาอยู่ที่นี่” ลีพูด

        จากนั้นลีก็เดินไปสำรวจว่าบริเวณรอบ ๆ นี้มีอะไรบ้าง เขาพบว่ามันเริ่มจะเข้าใกล้จุดที่อุกกาบาตลูกแรกตกมากขึ้นแล้ว และมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ด้วยเมื่อแหล่งฟาร์มความแข็งแกร่งของมังคุดตรงกับจุดที่พวกถือดาบไล่ตามลีใกล้ ๆ บ้านเกิดของลีจริง ๆ ลีรู้สึกเหมือนกับว่าเขาอยู่จุดกึ่งกลางระหว่างอุกกาบาตทั้งสองเหลือเกิน และสองตัวแรกลีก็พอจัดการได้อยู่หรอก แต่ฝูงหมวกเหล็กถือดาบที่เหลือล่ะจะเอายังไงต่อ?

        ลีจึงไม่รอช้ารีบหนีออกไปทันที และหนีลงน้ำเพื่อล่อให้พวกหมวกเหล็กดำน้ำตาม แต่พวกดราวน์ดก็ยังไม่หนำใจและคิดจะซ้ำเติมลีอีก แต่มังคุดไม่ค่อยทำอะไรเลยกับพวกดราวน์ด อีกอย่างเจ้าดราวน์ดก็โดนแดดเผาได้ง่าย ต่างจากพวกหมวกเหล็กที่ไม่ยอมถูกแดดเผาสักทีเพราะมันสวมหมวกเหล็กไว้ และในที่สุด ลีก็ตายแล้วกลับมาหามังคุดอีกครั้ง

        และจากนั้นลีก็ต้องมาเหนื่อยอีกกับการต้องมาต่อสู้กับพวกหมวกเหล็กชุดที่สามอีก และเมื่อสู้เสร็จแล้วก็มาเช็กดูว่ามังคุดสามารถอัปเกรดได้หรือไม่

        “เอาล่ะ ถ้านายเกิดใหม่ได้ เราก็จะได้ตะลุยไปทุกทิศ แล้วเราก็จะไม่กลัวอะไรอีกต่อไปแล้ว” ลีบอกมังคุด

        จากนั้นลีก็เดินกลับมาพร้อมกับคิดจะย้ายบ้าน เขาไปที่บ้านเดิมของเขาเพื่อย้ายถิ่นฐานมายังกระท่อมชายหาด เพราะว่าบ้านหลังนั้นมันเข้าใกล้กับเขตของบล็อกเวลเดอร์มากจนเริ่มไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว

        “อีกสองแต้มเท่านั้น นายก็จะได้เกิดใหม่นะมังคุด” ลีพูด

        จากนั้น ลีก็ได้กลับไปบ้านแล้วก็เอาของบางส่วนที่สำคัญพกติดตัวไปด้วย (ถ้าใส่ในกล่องชูลเกอร์ (Shulker Box) ก็จะดีมาก เพราะสามารถพกติดตัวไปได้ด้วย) จากนั้นก็พาลุงพีกับแจ้ออกไป

        “ได้ฐานทัพใหม่แล้วรึ?” ลุงพีถาม

        “ใช่ครับ” ลีตอบ จากนั้นก็ปลดเชือกล่ามแจ้ออกไปแล้วพาแจ้ออกมาทันที

        “โอเค หวังว่ามันจะปลอดภัยจากพวกบอสล่ะนะ” ลุงพีพูด

        “ผมก็หวังอย่างนั้นครับ” ลีพูด “แต่มันจะใกล้กับอุกกาบาตลูกแรกเลยน่ะครับ

        แต่ไอ้ความสามารถในการวาร์ปไปหาเจ้านายของมังคุดมันทำให้แจ้ตกใจอย่างหนักและร้องว่า “ผีหลอก!! ผมจะจิกตามันแตก!!”

        “อะไรกันเนี่ย! จะสู้กันเลยรึไงเนี่ย!” มังคุดร้อง

        “เขาบอกว่า ทำไมต้องสู้กันด้วย” ลุงพีแปล “นั่นสิ ขนาดเจอมังคุดมีสกิลแบบนี้ยังตกใจ แล้วถ้าเป็นหมาป่าที่มีสกิลแบบเดียวกันอย่างนี้จะไม่มีหาเรื่องกันด้วยเหรอ?”

        “ผมจะจิกตาหมาป่าพวกนั้นด้วยเหมือนกัน” แจ้ตอบลุงพี “ผมไม่สนใจแล้ว”

        “นี่ เราต้องอยู่อย่างสันตินะ” ลีพูด

        “ที่เป็นนักแสดงของไทยหรือเปล่า?” แจ้ถาม

        “ดักแก่เลยนะนายน่ะ” ลีตอบ “เดี๋ยวถ้าจบเรื่องนี้ว่าง ๆ เดี๋ยวฉันพานายไปดูหนังเรื่องบุญชูตั้งแต่ภาคแรกเลยเอาไหม?”

        “น่าสน” แจ้ตอบ “แต่ผมก็ยังไม่หายข้องใจกับเรื่องสกิลการวาร์ปของมังคุดนะ มันทำผมตกใจเอาเรื่องเลย”

        “เดี๋ยวก็ชินเองแหละ แรก ๆ ฉันตกใจก่อนนายเสียอีก” ลีพูด

        จากนั้นลีก็นอนทันที และตื่นขึ้นมาเพื่อไปลุยกันต่อ และระหว่างทางลีก็ไปเจอวัว ซึ่งการเจอวัวทำให้ลีคิดว่าต้องไปเอาน้ำนมจากวัวสักตัว ระหว่างนี้เขาต้องตามหาจอห์นและผู้พันมาร์คัส ที่ไม่รู้ว่าไปไหนกัน แล้วก็นักวิทยาศาสตร์ที่มีคำตอบเกี่ยวกับเรื่องราวนี้ด้วย

        และเมื่อลีเจอวัวตัวนั้นและจะขอน้ำนม มันกลับปฏิเสธไม่ยอมให้น้ำนม และก็ดีที่ลีไม่ไปตีวัวก่อนไม่ยังงั้นมังคุดกัดตายไปแล้ว ดังนั้น ลีจึงหาจังหวะที่จะแย่งชิงน้ำนมมาเป็นของตัวเองให้ได้

        แต่เมื่อลีเผชิญหน้ากับพวกซอมบี้หมวกเหล็กที่อุกกาบาตลูกแรกอีกครั้ง คราวนี้หลุมดำมันส่งบล็อกเวลเดอร์ตัวที่สองออกมาจัดการแล้ว แต่ลีไม่กล้าที่จะเสี่ยงเข้าไปหรอก ดังนั้น เขาจึงต้องตั้งถิ่นฐานสำรองเพื่อโต้กลับพวกมันให้ได้ เขาทำเป็นป้อมปราการใต้ดินและเตรียมที่จะโต้กลับมันให้ได้ แต่การบุกครั้งแรกกลับไม่ได้ผลเสียที ดังนั้น ลีจึงต้องไปฟาร์มความแข็งแกร่งให้กับมังคุดใหม่อีกรอบเพื่อที่มังคุดจะได้เกิดใหม่ให้ได้ และในที่สุด ลีก็สามารถปั๊มแต้มอัปเกรดพอที่จะอัปการเกิดใหม่ได้แล้ว

        “วันนี้นายทำได้ดีมาก ฉันต้องพักผ่อนแล้วล่ะ เจอกันพรุ่งนี้” ลีบอกมังคุด