หัวใจมายา ตอนที่ 4 พาไปสมัครสมาชิก

หลังจากเลิกเรียนในเย็นวันนั้นภาคีทำตามสัญญา โดยการพากองทัพ ไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ลับหูลับตาผู้คน อีกทั้งยังมีเจ้าหน้าที่คุ้มกันอย่างแน่นหน้า ผู้คนไม่สามารถเข้าออกไปตามอำเภอใจ

กองทัพเลื่อนสายตามองดูบัตรสมาชิก ที่ภาคียื่นให้กับชายฉกรรจ์สองคน ก่อนเขาจะอนุญาตให้รถหรูของกองทัพผ่านเข้าไปได้อย่างง่ายดาย

“ที่นี่ที่ไหนวะ ใหญ่ฉิบ” กองทัพมองไปรอบ ๆ อย่างแปลกตา ก่อนจะหันไปถามเพื่อนสนิทด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“เดี๋ยวนายเข้าไป ก็เห็นเองแหละ ฉันรับรองว่านายต้องติดใจที่นี่” ภาคีพูดพร้อมกับโชว์นาฬิกาหรูของตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง

“เดี๋ยวนายก็จะรู้ ว่าฉันได้มันมายังไง” หลังจากพูดจบ ภาคีก็เดินนำกองทัพมายังประตูทางเข้าขนาดใหญ่ ก่อนจะยื่นบัตรสมาชิก ให้คนเฝ้าประตูตรวจสอบอีกครั้งหนึ่ง

“มีบัตรคนเดียว ก็เข้าได้คนเดียว” ชายฉกรรจ์สกัดตัวกองทัพไว้ ก่อนที่ภาคีจะถอนหายใจแล้วยกมือขึ้นกอดอก

“นี่เพื่อนฉัน เขาพึ่งมาครั้งแรกจะมีบัตรสมาชิกได้ไง ฉันกำลังพาเขาไปทำ จะให้ผ่านได้ยัง? เสียเวลา!” ภาคียู่หน้าทำไม่พอใจ ก่อนชายฉกรรจ์จะหันมองมายังกองทัพอีกครั้ง

“ก็ถ้าอย่างนั้น เอาบัตรประชาชนมาแลก และถ้าทำบัตรสมาชิกแล้ว ค่อยมาเอาบัตรประชาชนคืน” กองทัพเงอะงะมองหน้าเพื่อนรัก

“ให้บัตรเขาไปก่อน เดี๋ยวฉันพานายไปทำบัตรสมาชิก แล้วค่อยกลับมาเอาคืน” ก่อนกองทัพจะตัดสินใจยื่นบัตรประชาชนของเขาให้อย่างง่ายดาย

หลังจากเดินผ่านประตูเข้ามาแล้ว ภายในกลับกลายเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ มีสาวสวยมากมายเดินกันขวักไขว่ไปมา เพื่อบริการเครื่องดื่มให้กับลูกค้า ที่เข้ามาใช้บริการ ก่อนสายตาของกองทัพ จะเลื่อนมองไปยังโต๊ะพนันนับร้อย ที่เต็มไปด้วยนักเสี่ยงโชคคนยืนลุ้นผลกันอย่างแน่นขนัด

“บ่อนเหรอวะ” กองทัพเอ่ยถามเพื่อนรัก ในขณะที่สายตาทอดมองภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง

“เออ” ภาคีตอบสั้น ๆ ด้วยความภูมิใจ

“บ่อนกลางกรุง ใหญ่ขนาดนี้แม่งทำได้ไงวะ” กองทัพเผลอพูดออกมาอย่างลืมตัว

“หึ คนธรรมดาทำไม่ได้อยู่แล้ว แต่ที่ทำได้เพราะไม่ธรรมดาไง วางใจได้บ่อนนี้ตำรวจแม่งไม่กล้ายุ่งหรอก และนายก็อย่าสงสัยให้มากความเลย รีบไปทางนั้นก่อน” ภาคีเดินนำกองทัพ มายังห้องผู้จัดการ ที่ตั้งอยู่อีกโซน ถัดจากโซนด้านหน้าไปทางด้านใน ค่อนข้างลึกลับ

“จะไปไหนวะ”

“.....” ทั้งสองมาหยุดอยู่ตรงประตูห้องหนึ่ง เสียงเคาะประตูของภาคีดังขึ้น ทำให้บุคคลปริศนาที่นั่งอยู่ด้านในเอ่ยตอบรับกลับมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

“เข้ามา!” กองทัพเดินตามเพื่อนรักเข้าไปอย่างกล้า ๆ กลัว หากแต่เมื่อพบคนตรงหน้า กลับยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหวาดหวั่น หาใช่เพราะใบหน้าเคร่งขรึมนั้น แต่เพราะปืนสองสามกระบอกที่วางเด่นหราอยู่

“มีอะไร” ผู้จัดการเอ่ยถามด้วยน้ำคำราบเรียบ

“สวัสดีครับคุณอเล็กซ์ วันนี้ผมพาเพื่อนมาเปิดบัตรสมาชิก” ภาคีพูดด้วยกิริยานอบน้อมอย่างถึงที่สุด ก่อนผู้มีอำนาจ จะเลื่อนสายตามองยังกองทัพด้วยสายตาไม่น่าไว้วางใจ

“นี่คุณอเล็กซ์ ผู้จัดการที่นี่”

“สวัสดีครับ” กองทัพยกมือไหว้อีกฝ่าย

“มุกดา พาคุณกองทัพไปเปิดบัตรสมาชิกที” คำสั่งเอ่ยขึ้นเป็นคำสั่ง ในขณะที่สายตาเข้มจับจ้องมายังกองทัพไม่วางตา

“ได้ค่ะผู้จัดการ” ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินตามหญิงสาวไปอีกห้องหนึ่งและจัดการทำตามขั้นตอนโดยไม่ขัด ก่อนที่ผู้จัดการจะหันกลับมาจับจ้องยังภาคีด้วยสายตาแน่นิ่ง พร้อมกับพ่นควันบุหรี่ออกมา แล้วเอ่ยถามบางอย่าง

“มันจะมีเงินเล่นเหรอวะ อายุเท่ามึงเลย มันจะเอาเงินที่ไหนมาเล่น บ่อนนี้ไม่ใช่ไก่กาที่ใครจะเข้ามาเล่นก็ได้ มึงช่วยแหกตาดูเหยื่อที่มันรวย ๆ หน่อยได้ไหม นี่กูเห็นเป็นเพื่อนมึงหรอกเลยรับไปส่ง ๆ แบบนั้น เพราะไม่อยากให้มึงหน้าแหก”

“อย่าพึ่งตัดสินอะไรสิพี่อเล็กซ์” น้ำเสียงของภาคีดูมั่นใจจนอีกฝ่ายชะงักแล้วหยุดนิ่ง ก่อนจะขมวดคิ้วนึกสงสัย

“หมายความว่าไงวะ” เขาถามเสียงเรียบ

“พี่อย่าได้ดูถูกมันเชียวนะ บ้านมันรวยจะตายไป” ภาคีหันไปมองเพื่อนรัก ที่กำลังเซ็นเอกสารบางอย่างอยู่หลังกระจกใส แล้วกัดกรามแน่น พลางเอื้อมไปหยิบบุหรี่ของผู้จัดการขึ้นมาจุดอย่างไม่เกรงกลัว พลันพ่นควันโชยออกมาอย่างผ่อนคลาย แล้วพูดต่อ

“ผมมองมันมานานแล้ว แม่งใช้เงินอย่างกับเบี้ย พ่อมันก็ตามใจอย่างกับอะไรดี เผลอ ๆ เพื่อนผมรวยกว่าลูกค้าของพี่อีกหลายคนเลย และผมรับรองนะ พี่จะได้กำไรจากมันหลายล้านเลยล่ะ”

“ฮ่า ๆ มึงนี่ก็เลวดีเนอะ ลากเพื่อนมาให้กูเชือดถึงที่ กี่เปอร์เซ็นต์ล่ะคราวนี้” ผู้จัดการหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ พลางเอนหลังพิงเก้าอี้ในท่าสบาย

“เพื่อนผมคนนี้ระดับวีไอพีเชียวนะ ผมขอสามสิบเปอร์เซ็นต์ละกัน”

“เหี้ย! มึงขอเยอะไปไหมเนี่ย” อเล็กซ์ทำหน้าตกใจ ก่อนที่ภาคีจะยิ้มอ่อนอย่างคนถือไพ่เหนือกว่า

“พี่จะเอาไหมล่ะ”

“ก็น่าสนใจนะ แต่มึงแม่งเอาเปอร์เซ็นต์สูงไป” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับพ่นควันบุหรี่ออกมา

“อ่ะ หยวน ๆ ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ก็ได้ จะเอาไหม ไม่เอาผมก็พาเพื่อนกลับ”

“ถ้าบอกว่ายี่สิบเปอร์เซ็นต์อย่างนี้ ก็ค่อยน่าฟังหน่อย” อีกฝ่ายตอบพลางขยี้บุหรี่ทิ้งในภาชนะใสใบเล็ก แล้วแสยะยิ้มมุมปากเล็กน้อย

“ไปหาเพื่อนมึงได้ละ เดี๋ยวแม่งจะสงสัยว่ามึงกับกูรู้จักกัน ไก่ตื่นหมด” ภาคี พยักหน้า แล้วหันตัวเดินกลับมายังเพื่อนรัก ที่พึ่งรับบัตรสมาชิกมาจากพนักงานหน้าสวยคนเดิม

“ขอให้โชคดี และสนุกกับบ่อนของเรานะคะ”

“ขอบคุณครับ” กองทัพพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ก่อนเสียงของภาคี จะทำให้ชายหนุ่มละจากบัตรสมาชิกแล้วหันกลับมา