มีเป้าหมายให้ชีวิตเป็นสิ่งดี แต่มีความสุขให้ได้แม้ว่าเป้าหมายของเราไม่สำเร็จคือสิ่งที่ดีกว่า

เราเคยตั้งคำถามกับตัวเองไหมว่า ทำไมชีวิตของเราไม่เป็นแบบนั้นแบบนี้ ทำไมคนอื่นถึงเจอสิ่งดีๆ เยอะกว่าเรา ทำไมเราถึงโชคร้ายกว่าคนอื่น

การที่มีความคิดเปรียบเทียบแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลก หากเราใช้ความคิดนี้ในทางที่ถูกต้องยังเกิดประโยชน์กับตัวเราอีกด้วย เพราะมันสามารถกลายเป็นแรงผลักดันให้ชีวิตของเราก้าวหน้าไปในทางที่ดีได้ เช่นเห็นคนอื่นมีบ้าน เราก็อยากมีบ้าง เห็นคนอื่นมีรถเราก็อยากมีบ้าง เห็นคนอื่นได้แฟนดี เราก็อย่างมีแบบนั้นเช่นกัน

เมื่อเราเกิดความต้องการขึ้นมา เราก็จะมีเป้าหมายในชีวิต มีเป้าหมายในการทำงาน เพื่อผลักดันให้เราทำสิ่งที่เราหวังเอาไว้ให้สำเร็จ เช่นเก็บเงินเพื่อซื้อบ้าน เก็บเงินเพื่อซื้อรถ หรือพยายามสร้างฐานะให้ตัวเองดูดี เพื่อเพิ่มโอกาสให้ใครสักคนเดินเข้ามาเป็นแฟนของเรา

ถึงเราจะรู้ว่ามันหนัก ถึงเราจะรู้ว่ามันเหนื่อย แต่เราก็จะไม่ยอมแพ้ เพราะเรารู้ว่าสิ่งที่เรากำลังทำมันไม่ได้สูญเปล่า มันยังมีผลตอบแทนให้เราในอนาคตข้างหน้า

จริงอยู่ที่หลายคนทำความฝันของตัวเองได้สำเร็จ แต่ใช่ว่าทุกคนจะทำได้ เชื่อว่าคงมีหลายคนที่คิดแบบนี้ ถามว่าคิดแบบนี้ผิดไหม แน่นอนว่าไม่ผิด เพราะมันคือความจริง แต่ยังไงก็ตาม ไม่ว่าเราจะทำเป้าหมายที่วางไว้ได้สำเร็จหรือเปล่า แต่หากเราไม่ลองทำ แล้วเราจะรู้ได้ยังไง ว่าทำได้หรือไม่ได้จริงไหม?

หรือต่อให้เราลองทำเต็มที่แล้วยังไม่สำเร็จ เราก็ตอบตัวเองได้ว่า “เฮ้ ฉันทำเต็มที่แล้วนะ แต่มันได้แค่นี้ ฉันพอแล้ว ฉันเหนื่อยแล้ว” จากนั้นก็ให้หยุดพักเหนื่อยสักระยะเวลาหนึ่ง แล้วกลับมาเดินหน้าต่อไป

หรือถ้าถามตัวเองแล้วว่าเดินไม่ไหวแล้วจริงๆ เราก็ไม่จำเป็นต้องตัดท้อตัวเอง ไม่จำเป็นต้องโทษตัวเอง ไม่จำเป็นต้องคิดว่า “ทำไมเราโชคร้ายแบบนี้วะ” แต่อยากให้มองว่า ตัวเราเองก็โชคดีเหมือนกัน เพียงแค่ความโชคดีของเรา มันอาจจะอยู่ในรูปแบบอื่นที่ไม่ใช่ในสิ่งที่เราอยากให้เป็น

แต่ถ้ายังหาความโชคดีของตัวเองไม่เจอ ก็ให้เรามองไปรอบตัวเรา มองไปในสังคมอันกว้างใหญ่ เชื่อว่ามันต้องมีสักอย่างแหละ ที่คนอื่นด้อยกว่าเรา หรือมีได้ไม่เท่าที่เรามี ไม่ว่าจะเป็นความสุข ครอบครัว ร่างกาย ความชอบ หรือแม้แต่กระทั่งจิตใจ

คนที่เขามีรถ ก็ใช่ว่าเขาจะมีความสุข ลึกๆ เขาก็อาจจะมีเรื่องทุกข์ใจบางอย่างที่มากกว่าเรา

คนที่เขามีบ้าน ก็ใช่ว่าครอบครัวเขาจะอบอุ่นได้เท่าเรา บางทีภายในบ้านหลังใหญ่นั้นอาจจะมีแต่ความเหินห่างเกินกว่าเราจะนึกถึงก็ได้จริงไหม?

ชีวิตของคน ไม่มีใครประสบความสำเร็จหรือโชคดีไปได้ทุกเรื่อง แต่ละคนก็มีจุดดีจุดด้อยแตกต่างกันออกไป ถ้าเราเป็นเหมือนเขาไม่ได้ เราก็ต้องใช้ชีวิตในแบบของเราให้ได้อย่างมีความสุขที่สุด เหนื่อยได้ แพ้ได้ แต่ต้องมีความสุข ฮึดสู้ได้ก็สู้ ถ้าไม่ไหวก็ให้พอใจในสิ่งที่เรามี

“ความสุข” คือสิ่งสำคัญของชีวิต และความสุขมันเกิดขึ้นได้จากสิ่งรอบตัวหรือจากตัวเราเอง ไม่ว่าชีวิตจะประสบความสำเร็จหรือไม่ ขอให้เราพยายามมีความสุขให้ได้อย่างน้อยวันละครั้งก็พอแล้ว