บทที่ 41 (NC) ช่วยเฮียหน่อย

เขาหันหน้าเข้ากับผนังห้องน้ำอย่างรู้หน้าที่ คงกลัวว่าฉันจะรู้สึกกระดากใจที่จะต้องทำความสะอาดให้เขาทางด้านหน้าโดยมีสายตาของเขาจับจ้องอยู่ มือทั้งสองข้างของเขายันกำแพงไว้ ทุกท่วงท่าที่ทำช่างดูดีเหลือเกินจนฉันอดไม่ได้ที่จะมอง สายตาของฉันจับจ้องไปยังสายน้ำที่ไหลผ่านไปตามร่องกล้ามที่ดูดี น้ำที่ไหลเอื่อยๆ ลงมาตามร่างกาย ทำให้เกิดเป็นกลุ่มเม็ดน้ำเล็ก ๆ เกาะบนผิวสีน้ำผึ้งของเขา องค์ประกอบทุกอย่างยิ่งทำให้เจ้าของร่างดูมีเสน่ห์เย้ายวนยิ่งขึ้น