ตอนที่ 126

ตอนที่ 126

ผมนั่งอยู่บนเตียง และริกกะนั่งห่างออกไปนิดหน่อยจากผมและมองลงข้างล่างอยู่

ในต่อเริ่มต่อสู้ เธอโจมตีอย่างบ้าคลั่งโดยไม่เตือน

มารินะบอกเธอหลายอย่าง และริกกะได้หยุดใช้งานความสามารถเพื่อลดการใช้พลังงาน แต่มันกลับมามีผลเสียกับเธอและทำให้เธอแพ้

สำหรับริกกะ ถ้าเธอเอาชนะพี่สาวของเธอได้ มันเป็นก้าวที่ใหญ่ แต่เธอถูกกำจัดอย่างสง่างาม และจากนั้น เธอหดหู่ และเมื่อเธอดื่มด่ำไปกับการช่วยตัวเอง ผมเห็นเธอทำมัน

ริกกะน่าจะดื่มด่ำไปกับการช่วยตัวเองเพราะเธอได้หนีจากความเป็นจริง

ถ้าเธอหดหู่และผมปล่อยเธอไว้คนเดียว วิธีคิดของเธอจะแย่ลง

ยกตัวอย่างเช่น เธอจะคิดว่าผมเกลียดเธอ

จากนั้น เธอทนมันไม่ได้และวิ่งหนีจากความเป็นจริงด้วยการช่วยตัวเอง

แต่ ถ้าผมชนะไม่ได้ ผมจะไม่สนใจเลยซักนิด และบางทีผมคิดว่าผมจำเป็นต้องวิ่งหนี

อย่างไรก็ตาม ผมและริกกะนั้นต่างกัน

ผมยินดีที่จะวิ่งหนีเพื่อหลอกศัตรู แต่ผมไม่คิดว่าผมจะหันหลังให้ศัตรู

ริกกะ ในทางกลับกัน จะไม่วิ่งหนีไม่ว่าจะเหตุผลอะไร

นั่นทำไมมันแย่ที่เธอแสดงภาพที่เธอไม่อยากให้เห็นอย่างแน่นอนให้ผมเห็น

「ริกกะ」

「ฮิ้-」

เมื่อผมเรียกเธอและยื่นมือขวาของผม ริกกะสั่นและร้องเล็กน้อย และเมื่อเธอมองดูผมด้วยสายตาที่กลัว เธอเปิดระยะเพื่อหนี

――หนูขอโทษ หนูขอโทษ หนูขอโทษ หนูขอโทษ หนูขอโทษ

ผม “แอบมอง” ใจของริกกะด้วยความสามารถของผม แต่เธออยู่ในความหดหู่ที่จริงจัง

ผมยื่นมือขวาไปสู่ริกกะและลูบหัวของเธอ เธอมีปัญหาจริงๆ

ระหว่างที่ผมอยู่ที่นี่ ผมควรจะมาเพื่อชมเธอ แต่แรงจูงใจของเธอดูเหมือนจะแย่ลงเพราะผม การนำริกกะเข้าไปใส่ในปฏิบัติการปัจจุบันค่อนข้างอันตราย

มีศัตรูหลายคน และคนที่มีความสามารถที่สูงมที่สุดอยู่ในหมวด ดี แต่เมื่อเทียบกับทีมของเรา พวกเขาเป็นศัตรูที่ง่าย แม้ว่าผมจะสร้างความผิดพลาด ผมอาจจะผ่านมาได้

อย่างไรก็ตาม มีสายลับหนึ่งคน ข้อมูลที่ถูกส่งมาให้ทามะมูชินั้นไม่สมบูรณ์ ถ้าผมไม่ระวัง ผมปฏิเสธความเป็นไปได้นั้นไม่ได้ ว่าบางคนที่มีความสามารถมากกว่า ดี จะถูกส่งมา

นอกจากนี้ การต่อสู้เกิดขึ้นได้ทุกเวลา และไม่ว่าสมาชิกของเราจะแข็งแกร่งแค่ไหน เราควรอยู่ในสภาพที่ดีที่สุด

เฮ้ มารินะ แผนยังโอเคอยู่มั้ย? มารินะอ่าน “ใจ” ของผมแน่นอนแม้แต่ตอนนี้

――แผนจะไม่เปลี่ยน

เสียงจากมารินะ

อย่างที่ผมคาด ผมไม่ชอบเธอในหัวของผม

อย่างไร่ก็ตาม เธออยากจะเปลี่ยนแผนมั้ย?

เฮ้ มารินะ เธอเข้าใจสภาพของริกกะมั้ย? ถ้าเธออ่านใจของฉัน เธอควรจะรู้มากกว่าใครว่าสภาพของริกกะปัจจุบันอันตรายแค่ไหน

――ฟุฟุ

มารินะหัวเราะด้วยรอยยิ้ม

เฮ้มารินะ เธอหัวเราะเรื่องอะไร?

ผมรอเธอตอบ แต่เธอไม่ตอบมัน

เธอคิดถึงเรื่องอะไรกัน?

หืมม มารินะ สาวคนนั้น เธอมีแผนอะไรเหรอ?

「นุฮ่า-! ชั้นรู้สึกมึน!」

ประตูเปิดอย่างแรง และทามะมูชิห่ออยู่ในผ้าขนหนูสีขาวเข้ามาในห้องด้วยความ

โอ้ ช่างเป็นเวลาที่ละเอียดอ่อนที่เธอโผล่มา เธออ่านบรรยากาศไม่ได้เลย

หืมม? เดี๋ยว? บางทีมารินะมีแผนจะใช้ทามะมูชิเหรอ?

แผนที่จะใช้ทามะมูชิเพื่อระเบิดริกกะ ผมเห็นด้วย อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนมันจะกลับมามีผลไม่ดีในริกกะปัจจุบัน

ไม่ใช่ว่าผมควรแยกพวกเธอตอนนี้เหรอ?

「โอ้ สาวน้อย! เกมก่อนหน้าของเธอดีมาก! ชั้นจะชมเธอโดยเฉพาะ!」

ทามะมูชิเซและพูดด้วยการเดินที่อันตรายที่ผมคิดว่าเธอเมา

「แต่ยังไงซะ แพ้ก็คือแพ้! นอกจากนี้ ถ้าชั้นสู้พี่สาวของเธอ ชั้นชนะได้! ว่ะฮ่าฮ่า!」

「อ๋า?」

ตอบทามะมูชิ เส้นเลือดปูดขึ้นมาที่ขมับของริกกะ

เฮ้ อย่าพูดอย่างนั้น

เฮ้ มารินะ มันโอเคที่จะปล่อยให้เธอรับมือกับริกกะเหรอ? ตอบฉัน ถ้ามันเป็นแผน

「เธอ! เธอเอาชนะพี่สาวชั้นไม่ได้! ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้น ชั้นจะฆ่าเธอ」

ริกกะพูดในน้ำเสียงที่โกรธ เจตนาฆ่าเธอขึ้นมาในทันที

นี่จะไม่หายไปด้วยการทะเลาะธรรมดา

มันง่ายที่จะหยุดการทะเลาะกัน แต่ผมทำอะไรดี? มันชัดเจนว่าแรงจูงใจของริกกะน้อยลงไปอีก

เฮ้ มารินะ ตอบฉัน ฉันควรทำอะไร?

เหี้ย มารินะ เธอคิดถึงเรื่องอะไรอยู่?

「ชั้นจะบอกเธอ ชั้นเอาชนะเธอไม่ได้」

「อ๋า?」

「ชั้นเอาชนะเธอไม่ได้ แต่ชั้นเอาชนะพี่สาวเธอได้」

「ธ-เธอ!」

「และเธอเอาชนะพี่สาวเธอได้」

「อะไร?」

「ซูซูฮาระทำให้เธอชนะได้ แต่เขาไม่กล้ามอบคำแนะนำให้เธอ ใช่มั้ย? ซูซูฮาระ」

ทามะมูชิวางมือไว้บนเอวและยิ้ม ริกกะที่ตอบคำพูดเห็นผม

「มะ-มาสเตอร์ ที่ผู้ใช้แมลงพูดหมายถึงอะไร?」

เธอพูดด้วยเสียงที่สั่นและตาที่สั่น

คาซะฮานะที่ได้คาเซะมาโมรุแข็งแกร่ง แต่เธอไม่ได้เอาชนะไม่ได้ มีวิธีชนะได้ถ้าใช้วิธีที่ถูกต้อง

ทางกายภาพ ผม ที่เป็นแค่มนุษย์ เอาชนะคาซะฮานะได้

และแม้ว่าผมเอาชนะริกกะได้ครั้งหนึ่ง มันเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะ “ริกกะตอนนี้”

เหมือนกันกับทามะมูชิ

「ม-มาสเตอร…」

ริกกะส่งเสียงของเธออีกครั้งและมองดูผมด้วยตาที่คำราย

มันไม่ใช่คำโกหกถ้าไม่ถาม แต่เมื่อถาม คำตอบจะโกหก

ความภักดีเป็นต้นกำเนิดพลังของริกกะ

ริกกะหดหู่อย่างมาก แต่ความภักดีของเธอกับผมยังไม่หวั่นไหวไป

แต่ถ้าเธอรู้ว่าผมโกหก ริกกะจะบ้าไป

นั่นจะเป็นอะไรที่แย่ที่สุดที่ผมคิดได้

งั้น ผมต้องบอกตามตรง

「อะไรที่ทามะมูชิพูดนั้นจริง」

เมื่อผมตอบริกกะ ทามะมูชิ ที่วางมือไว้บนสะโพก ยืดอกของเธอ ส่งเสียงทางจมูกด้วยหน้าที่มีความสุข

ริกกะที่นั่งอยู่บนเตียง แต่ระหว่างที่นั่ง เธอสั่นเหมือนเธอเสียความเครียดไป

「มาสเตอร์อยากให้ชั้นแพ้เหรอ?」

มันเป็นเสียงที่อ่อนแอมาก มันเป็นเสียงที่เหมือนวิญญานเธอได้หลุดออกไป

ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น

ริกกะเธอ――

「เธอจะหดหู่เพื่ออะไรกัน? ชั้นจะบอกเธอชั้นเอาชนะเธอไม่ได้? ชั้นชมเธออยู่นะ」

ทามะมูชิส่งเสียงระหว่างที่ถอนหายใจ

「ทามะมูชิ เงียบซักพัก――」

ผมพยายามหยุดทามะมูชิ แต่ความเย็นวาบวิ่งผ่านสันหลังของผม

มันแย่

「อ้า เข้าใจแล้ว」

เสียงที่เยือกเย็นได้ยินมาจากข้างหลัง

「ชั้นแข็งแกร่งกว่าเธอ แต่เธอแข็งแกร่งกว่าพี่สาวของชั้นเหรอ? งั้นชั้นจะลองดู ชั้นจะฆ่าเธอ」

มองกลับไป ริกกะยืนขึ้นอย่างโซเซ

ม่านตาเปิดขึ้น เห็นแค่ทามะมูชิ

มันไม่ใช่การทะเลาะกันอีกต่อไปแล้ว ริกกะพูดจริงจังเกี่ยวกับการฆ่าทามะมูชิ

「หืมม สาวน้อย เธอชอบพูดมากจริงๆ ชั้นเอาชนะเธอไม่ได้อย่างสมบูรณ์ แต่ตอนนี้ ชั้นเอาชนะเธอได้ง่ายๆ」

ไปด้วยกันกับคำพูดของผม ความเย็นวาบวิ่งผ่านสันหลังของผม

ทามะมูชิที่หัวเราะระหว่างที่ยิ้ม เจตนาฆ่าเห็นได้จากตัวที่เด็กนั่น

ไม่ใช่ว่านั่นแค่ทำให้อารมณ์ของเธอปั่นป่วนด้วยการพูดมากเหรอ

「มาซี่ เธอพูดมากได้ตอนนี้ แต่เธอจะไม่ประเมินชั้นต่ำไปเร็วๆนี้อีกครั้ง」

ด้วยนั่นที่พูด ริกกะวางมือของเธอไว้ข้างหลัง และดึงขวานใหญ่ออกมา

「ฟูน~ ชั้นจะรับการโจมตีของเธอ――  หืมม?」

ทามะมูชิหัวเราะด้วยรอยยิ้มและวางมือไว้ที่เอว เธอส่ายหัวด้วยเสียงที่โง่เขลา

「มันไม่มี! ชั้นเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ! และชั้นไม่มีแมลงตอนนี้!」

ทามะมูชิอารมณ์เสียและดิ้น

เฮ้ ไม่มีมีอะไรที่ทำได้เมื่อเธอไม่มีอาวุธ ใช่มั้ย?

「อีโง่ ตายซะ」

มองลงไปข้างล่างที่มามะมูชิด้วยตาที่เยือกเย็น ริกกะพึมพำเงียบๆ ผมแบกทามะมูชิบนไหล่ทันทีและนั่งลง

ให้ตายซี เห้อ มันแย่

เสียงแห้งก้องอยู่ในห้อง

ผมตบแก้มริกกะ ที่กำลังจะพุ่งเข้ามา

ริกกะเปิดตาของเธอ ตกตะลึงและน้ำตาไหลอาบแก้ม

มันแย่ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้แรงจูงใจของริกกะกลับมาในวันนี้ ไม่เพียงแค่นั้น ถ้าผมนำริกกะออกจากปฏิบัติการ เธอจะคิดว่าเธอถูกทิ้งโดยผม

เฮ้ มารินะ มันแก้ไขไม่ได้อีกแล้ว

「ชั้นไม่รู้ว่าเสียงของชั้นจะไปถึงเธอมั้ย แต่ชั้นไม่ใช้วิธีที่เธอจะเอาชนะได้เพราะมันเพื่อเธอเอง」

เมื่อผมบอกบางอย่างแบบนี้ มันฟังดูเหมือนข้ออ้าง แต่มันเป็นความจริง

ริกกะเหมือนเส้นตรง คาซะฮานะ ในทางกลับกัน เหมือนศูนย์กลางที่หมุนวน ความต่างใหญ่ระหว่างทั้งสองอยู่ในต้นกำเนิดของพลัง

ริกกะมีพลังของเธอเอง อย่างไรก็ตาม คาซะฮานะมีคาเซะมาโมรุ

แม้ว่าคาเซะมาโมรุมีพลังที่จะทำให้บินไปในอากาศ แต่จุดอ่อนได้ถูกสอนโดยนานะฟูชิ

ถ้าร่างกายตามการเร่งความเร็วของคาเซะมาโมรุไม่ทั้น ทั้งสองมือจะถูกฉีกออกเหมือนนานะฟูชิ

ไม่มันพูดได้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะมันเป็นนานะฟูชิ

ถ้าเหตุการอย่างเดียวกันเหมือนของนานะฟูชิ เกิดขึ้นในคาซะฮานะ มันน่าจะมากกว่าสองมือ ที่แค่ตัวท่อนบนที่จะหมุนและท่อนบนจะถูกฉีกออก

นั่นทำไมคาซะฮานะหมุนระหว่างที่ลอยไปในอากาศเพื่อที่จะลดแรงต้านถึงขีดจำกัด ผลของมัน มันกลายเป็นวิชา

จากนั้น ทามะมูชิต้องทำอะไร่ล่ะ? คำตอบนั้นเรียบง่าย เธอแค่ต้องสร้างแรงต้าน

ถ้าเท้าของคาซะฮานะอยู่กับที่ คาซะฮานะจะไม่สามารถใช้พลังการเร่งความเร็วบวกการหมุนได้ เธอใช้คาเซะมาโมรุเมื่อทั้งสองเท้าอยู่กับที่ได้ แต่มันลดความสามารถของเธอลง 80%

อย่างไรก็ตาม วิธีนี้ใช้ได้แค่พวกนั้นที่มีกลยุทธิ์ให้ใช้มาก เหมือนทามะมูชิ

ยกตัวอย่างเช่นแมลงที่พ่นน้ำหนืดๆบริเวณกว้าง

ถ้าทามะมูชิทำการโจมตีแบบนั้นในที่ที่จำกัดเหมือนห้องใต้ดิน คาซะฮานะหลบมันไม่ได้ ถ้าการเคลื่อนไหวของคาซาฮินะหยุดลงแม้ช่วงเวลาเดียว ทามะมูชิยิงกระสุนแมลงจากระยะไกลได้

แม้ว่าคาซะฮานะหลบมันได้ ทามะมูชิใช้วิธีเดิมได้หลายครั้งในที่ที่จำกัด

ฉีดน้ำหนึดกระจายออกไป ไม่เข้าหาคาซะฮานะ และลดกำลังกายของเธออย่างช้าๆ

นั่นคือวิธีของทามะมูชิ

ถ้าผมใช้วิธีเดียวกันกับริกกะล่ะ?

เธอมีหมัดที่มีพลังสูง

การโจมตีของเธอมีความแข็งแกร่งที่ท่วมท้น และการพุ่งเข้าหาที่ความเร็วสูงมาก มันเป็นการโจมตีที่ถึงตายถ้ามันโดน

จากนั้น ริกกะแค่ต้องหลบการโจมตีที่ถึงตาย ไม่ว่าเธอจะเจ็บปวดมากแค่ไหน เธอมีรักษาขั้นสูง และถ้าคนนั้นถูกตีทีเดียว มันจบ

ทามะมูชิก็มีรักษาขั้นสูงเหมือนกัน แต่การโจมตีของริกกะถึงตาย ถ้าทามะมูชิรับมัน เธอจะใช้เวลาเพื่อฟื้นฟู และในเวลานั้น เธอจะถูกสับเป็นชิ้นๆโดยการโจมตีต่อเนื่องของริกกะ

แม้ว่าเธอพยายามจะลดการพุ่งเข้าหาของริกกะ พลังระเบิดที่สร้างจากเท้าของริกกะไม่ปรกติ แม้ว่าเธอจะป้องกันมันสำเร็จ ถ้ามันมีช่องเปิดแม้แต่เล็กน้อย มันจะถูกเจาะด้วยพลังระเบิดของการเตะ

ทามะมูชิเอาชนะคาซะฮานะได้ แต่มันค่อนข้างยากที่จะเอาชนะริกกะ

สั้นๆก็คือ มันเป็นเรื่องของความเข้ากัน

และมันมีวิธีที่จะชนะ แต่มันงายมาก เพราะทั้งหมด วิธีนั้นเอาชนะคาซะฮานะได้ครั้งหนึ่ง

มารินะทำแผนที่ทุกคนสามาระเอาชนะคาซะฮานะแบบนี้ได้

แต่――

「ริกกะ เธอต่างไปจากชั้น มีวิธีที่จะเอาชนะคาซาฮานะได้ และทุกคนก็ทำมันได้ ชั้นทำได้ มารินยะและยูกะก็ทำมันได้ แต่ชั้นอยากให้เธอสู้คาซะฮานะในแบบของเธอ」

การเจาะทะลุที่สุดยอด นั่นคือพลังของริกกะ

เมื่อมันเป็นเรื่องของการต่อสู้ มันธรรมชาติที่จะใช้วิธีที่ขี้ขลาด แต่เธอปล่อยให้คนที่ใช้วิธีนั้นทำมัน

เพราะทั้งหมด เราเป็น “ทีม”

ริกกะ เธอมีหน้าที่ที่สำคัญกว่าจะชนะหรือแพ้ พูดถึงศิลปะการต่อสู้แล้ว มันแค่ผิวเผิน

ไม่ว่าศัตรูแบบไหนจะโผล่มา เธอจะโจมตีแบบพิเศษตรงๆ

เธอจะกระโดดออกไปเหมือนกระสุนโดยไม่ลังเล และจะเพิ่มกำลังใจของทุกคน

นั่นเป็นหน้าที่ที่สำคัญที่สุดของเธอ

「โง่」

ผมได้ยินเสียงที่เด้งออกมา

「โง่!」

เสียงที่โกรธก้องอยู่ในห้อง

「ทำไมเธอต้องหดหู่หลังจาากสู้มากขนาดนั้น! ถ้าเธอหดหู่ จะเกิดอะไรขึ้นในตำแหน่งของชั้นในการต่อสู้นี้ล่ะ! ชั้นชอบวิธีที่เธอสู้! ชั้นชอบเธอ! ชั้นอยากจะสู้ต่อหน้าต่อตาแบบนั้น! แต่ชั้นไม่มีความสามารถ! อย่าโง่น่า! เธอได้ขยี้ความคิดของชั้น!」

ทามะมูชิเต็มไปด้วยน้ำตาและร้องด้วยหน้าที่แดงสด

「ชั้นแค่คิดว่าชั้นตัดสินใจที่จะชมเธอ! มันน่าโมโหที่ทำแบบนั้น มันน่าโมโหถึงตาย แต่ชั้นแค่น่าเวทนาที่ดื้อ! ดังนั้น ชั้นจะชมเธอจากใจ! แต่ อะไรล่ะตอนนี้!? เธอทำอะไรอยู่ตอนนี้ที่เธออยากจะถูกบีบและเอาใจโดยซูซูฮาระ!? ถ้าเธอสู้แบบนั้น เธอจะถูกมองว่าโง่!」

ทามะมูชิร้องไห้และกรีดร้อง จากนั้นเธอกัดฟันและกระทืบเท้าหลายครั้ง

ริกกะจ้องทามะมูชิด้วยความมึนงง

ฮ่าฮ่า คนนี้ถูกพาไปโดยทามะมูชิ

ทามะมูชิอิจฉาการต่อสูของเธอ เธอชมริกกะ แม้อย่างนั้น ริกกะมาหาผมเพราะเธอหดหู่

มันแทงหน้าอกเธอ มันเหมือนเธอเกิดใหม่

「มันเป็นปัญหาเพราะความสามารถของชั้น แต่ชั้นชอบการต่อสู้ตรงไปตรงมา แต่สาวน้อย ชั้นไม่มีความกล้าแบบเธอ เมื่อชั้นคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ ชั้นหนีทันที นั่นทำไมเธอดูพราวตา ซูซูฮาระไม่ได้มอบแผนให้เธอเพราะเค้ารู้ว่าแม้ว่าเธอชนะด้วยวิธีแบบนั้น เธอจะไม่มั่นใจ ในทางกลับกันสาวน้อย ชั้นไม่ได้พูดมันเพื่อเธอ ชั้นพูดมันเพื่อตัวชั้นเอง อย่าทำให้ชั้นน่าเวทนามากกว่านี้…」

ทามะมูชิ มีรอยยิ้มบางๆและร้องไห้ พูดในเสียงที่อ่อนแอ

ผมคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้แรงจูงใจของริกกะกลับคืนมา แต่ถ้าคุณไม่กล่อมเธอแบบนี้ ริกกะ จะผิดหวังในตัวคุณ

「ผู้ใช้แมลง เธอ」

แสงที่แข็งกล้าเริ่มส่องสว่างในตาที่บวมแดงของริกกะ

「ไม่ หนวกหู! อย่าพูดอะไรที่ไม่น่าพอใจกับชั้น! ชั้นรู้มันแม้ว่าเธอไม่บอกชั้น อีโง่!」

ริกกะขึ้นเสียงของเธอด้วยหน้าที่แดงสด

「อ-อะไรกันวะ!? อีสาวน้อยหน้าด้าน! แต่จากตอนนี้ไป เธอจะอยู่ในความสิ้นหวัง! ชั้นจะมีเซ็กส์กับซูซูฮาระ! มันเป็นภารกิจ! มันเป็นคำสั่งของมารินะ ผู้บัญชาการ! มารินะที่เป็นผู้บัญชาการโดยซูซูฮาระ! พูดอีกอย่าง ถ้าเธอขัดคำสั่งของมารินะ เธอก็จะทำเหมือนกับต่อต้านซูซูฮาระ อีโงงงง่! มันชัยชนะของชั้น」

ทามะมูชิซื้ดจมูกของเธอ ยังวางมือเธอไว้บนสะโพกและหันกลับมาขึ้นเสียงของเธอ

「น-นั่นอะไรน่ะ? เดี๋ยว เธอเป็นคนที่ทำมันไม่ได้! มารินะ-ซามะและยูกะ-ซามะไม่สนเกี่ยวกับมัน แต่ชั้นจะไม่มีวันยกโทษให้เธอที่ถูกรักโดยมาสเตอร์! อย่างที่ชั้นคิด ชั้นจะฆ่าเธอ!」

แม้ว่าเธอจะด่ากัน บรรยากาศที่ย่ำแย่ถึงจุดที่ว่ามันไม่โอเค

เฮ้ มารินะ เธอรู้มาไกลขนาดนี้มั้ย? แม้อย่างนั้น ปัจจัยที่พนันนั้นใหญ่เกินไป พวกเธอจะเริ่มฆ่ากันเองจริงจัง

ที่มากกว่านั้น ผมควรจะทำยังไงตอนนี้ไป? ไม่ว่าเธอจะคิดเกี่ยวกับมันยังไง บรรยากาศที่ไม่ปรกตินี้เปลี่ยนเป็นเซ็กส์

――มันเป็นธรรมดาที่จะเตรียมหลายมาตรการ ใช่มั้ยล่ะ?

เสียงของมารินะก้องขึ้นมากระทันหัน

โอ้ เธอตอบแล้วตอนนี้

แผนมีมากกว่าหนึ่งเหรอ? ยังมีแผนอีกเหรอ?

ผมถามมารินะ แต่ผมไม่ได้คำตอบ

เฮ้ มารินะ เธอไม่ต้องซ่อนแผนของเธอ พูดมัน

ระหว่างที่ผมบ่นอยู่ในใจ ประตูถูกเคาะ จากนั้นประตูเปิดขึ้นและนานะฟูชิเข้ามาในห้อง

โอ้ เธอจะพูดว่าเธอเป็นแผนเหรอ? เพราะนานะฟูชิรอพร้อม แม้ว่าริกกะและทามะมูชิเริ่มฆ่ากัน การพัฒนาไปในที่ที่แย่ที่สุดสามารถเลี่ยงได้

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าผมใช้ความสามารถผมหลายครั้ง ผมหาทามะมูชิใกล้ผมไม่ได้

「มันเป็นคำสั่งของผู้บัญชาการ ชั้นถูกส่งมาในกับผู้ให้คำแนะนำ ดังนั้นอย่าหยาบคายกับเธอ」

「ผู้ให้คำแนะนำ?」

ผมตอบคำพูดของนานะฟูชิ

「ผู้บัญชาการเป็นกังวล มันจะทำให้พวกเค้ารู้สึกอารมณ์อยากมีเซ็กส์」

ได้ยินคำพูดของนานะฟูชิ ผมตกใจ เมื่อผมใช้งานความสามารถของผม

แต่ “เห็น” คนที่อยู่หลังประตูด้วยความสามารถของผม ในที่สุดผมก็เข้าใจเจตนาของมารินะ

ไม่มีหน้าที่ไหนดีไปกว่าผู้ให้คำแนะนำ

「ผู้ให้คำแนะนำ ได้โปรดเข้ามา」

นานะฟูชิเปิดประตูด้วยความเจ้าเล่ห์ ตามคำพูดของนานะฟูชิ คนหลังประตูเข้ามาในห้อง

ริกกะและทามะมูชิ ที่เห็นคนนั้น ซีดไปทันที และปากของพวกเธอเป็นสามเหลี่ยม

「ชั้นอาจจะไม่แข็งแกร่งพอ แต่ได้โปรดดูแลชั้นอย่างดี ♥」

ยูกะยิ้มระหว่างที่มองพวกเธอ

รูปลักษ์ของยูกะนั้น ผู้ที่มีความสามารถสนับสนุนที่แข็งแกร่งที่สุด และทักษะการมีเซ็กส์ที่สูงที่สุด ตาของพวกเธอหันหนีด้วยหน้าที่ซีด

ทั้งริกกะและทามะมูชิชอบมารินะ แต่ยูกะเป็นข้อยกเว้นในหลายแบบ โดยเฉพาะสองคนที่มีประสบการณ์ในเรื่องเซ็กส์น้อยจะไม่คิดถึงยูกะเลยซักนิด

「ชั้นอยากจะพูดอะไรดีๆ แต่ชั้นต้องบอกพวกเธอทั้งสองคนอย่างแรกว่า ให้เตรียมการก่อนจะมีเซ็กส์กัน」

ยูกะที่ขยีบตาหนึ่ง ยกนิ้วชี้ของมือขวาขึ้นและพูดกับพวกเธอ

「มัน มันสายไปแล้ว」

「มันสายไปแล้ว เธออยู่ที่นี่…」

พวกเธอทั้งสองคนถูกเอาชนะโดยคำพูดของยูกะ

ริกกะไม่มีปัญหา แต่ทามะมูชิ เธอแก่กว่ายูกะมาก

「งั้นพวกเธอทั้งสองก็เป็นสาว ใช่มั้ย?」

「เอ๋?」

「อะ?」

ทั้งสองคนส่งเสียงที่โง่เขลากับคำพูดของริกกะ

เธอพูดถึงเรื่องอะไร ยูกะ? ทั้ง ริกกะ และทามะมูชิเป็นผู้หญิง

「ผู้ให้คำแนะนำ นี่เป็นของที่ได้เตรียมมาจากสิ่งที่เธอพูด」

นานะฟูชิ ผู้ที่ดูเหมือนพ่อบ้าน มอบถุงกระดาษให้กับยูกะ

ยูกะยิ้มและรับถุงกระดาษจากนานะฟูชิ

「ที่เธอขาดไปมากที่สุดคือพวกเธอขาดความรู้ตัวว่าเธอเป็นสาว พวกเธอยอดเยี่ยม ดังนั้นชั้นจะให้พวกเธอทำผมที่น่ารักและใส่เสื้อผ้าที่น่ารัก นั่นจะทำให้โมตะ-คุงมีความสุข นั่นถูกมั้ย」

ทั้งสองคนฟังยูกะ

งั้นเป็นอย่างนั้น มันอย่างที่ยูกะพูด

เมื่อพวกเธอถูกคลั่งไคล้โดยผม พวกเธอทั้งสองดูเป็นผู้หญิง แต่ปรกติแล้วพวกเธอไม่มีเพศ

ทามะมูชิมีเสื้อผ้ามากมาย แต่เธอใส่แค่เสื้อคลุมสีดำ

「งั้น ชั้นจะเริ่มตอนนี้!」

ยูกะเข้าหาริกกะอย่างรวดเร็วด้วยนิ้วของเธอ และแยกหน้าม้าของเธอออกแนวนอน จากนั้นนำที่กลัดผมออกมาจากถุงกระดาษและติดมันกับหน้าม้าของริกกะ มากกว่านั้น เธอนำกระจกถือจากถุงกระดาษและนำมันให้ริกกะดู

「งั้น มันเป็นอย่างนั้น? มันเป็นความสมบูรณ์แบบของน้องสาวที่ทุกคนจะอิจฉา!」

「...อะ ออออออุ」

มองดูกระจกมือ ริกกะเปลี่ยนเป็นแดงสดในทันที ครางอย่างเขินอาย

ริกกะดูเหมือนเด็กผู้ชายเนื่องจากนิสัยของเธอและบรรยากาศของเธอ เสื้อผ้าเธอก็เหมือนกัน

อย่างไรก็ตาม แค่โดยการแยกหน้าม้าของเธอออกและติดมันด้วยที่กลัดผม เธอเป็นสาวที่น่ารักทันที

「งั้นต่อไป ทามะมูชิ!」

ยูกะเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วหลังจากที่พูดอย่างนั้น ไปข้างหลังทามะมูชิและแก้มัดผมเธอที่ถูกมัดอยู่ในหางม้า เธอหวีผมของทามะมูชิด้วยมือที่อ่อนโยน หลังจากนั้น ผมของทามะมูชิถักเป็นเปีย

「นั่นเป็นยังไงล่ะ? มันเป็นความสมบูรณ์แบบของสาวลึกลับและสวยงาม」

「วา ววววู」

ยูกะเอากระจกถือให้ทามะมูชิกับริกกะดู ทามะมูชิที่เปลี่ยนเป็นแดงสดทันที ครางในความอาย

เธอแค่เปียผม อย่างไรก็ตาม แค่นั่นอย่างเดียวเปลี่ยนบรรยากาศของทามะมูชิ มันอย่างที่ยูกะพูด มันเป็นสาวสวยที่มีบรรยากาศที่ไร้เดียงสา

เหมือนกับริกกะ เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ดังนั้นเธอจึงอาย

「ยังไงซะ ถ้างั้น พวกเธอทั้งสองคน สนใจกับท่อนล่างของโมตะ-คุง!」

「หือห์?」

ผมส่งเสียงกับคำพูดของยูกะ และมองลงไปที่หว่างขาของผม

ก่อนผมจะรู้ตัว หว่างขาของผมตั้ง

「โดยไม่ต้องพูด มันเป็นข้อพิสูจน์ว่าเธอสองคนน่ารัก!」

「มัน มันเป็นเวทมนตร์เหรอ!?」

「มัน มันเป็นมนต์! เธอต้องใช้มันแน่!」

ทั้งสองคนซ่อนความอายไว้ไม่ได้เมื่อพวกเธอเห็นหว่างขาของผม

อย่างที่ทามะมูชิพูด มันเป็นมนต์ มันไม่มีอะไรที่ยูกะทำได้ถ้าเธอใช้มัน แต่สิ่งที่เธอคิดกับพวกเธอทั้งสองคนล่ะ? ผมคิดว่าพวกเธอน่ารักจากใจเลยตอนนี้

「ชั้นอาย เพราะหลังจากที่ชั้นได้ดูดตาแห่งสวรรค์ของฮิซูกิ-จังมา เมื่อชั้นใช้งานมนต์ วงกลมเวทมนตร์ที่ส่องแสงจะโผล่มา แต่ ขอบคุณมันอย่างสมบูรณ์แบบ ชั้นสามารถที่จะควบคุมจิตใจ」

「วงกลมเวทมนตร์!? แต่ มันไม่ออกมา! มันไม่ออกมา!」

「อ-อะไรกัน! ไม่ใช่มนต์เหรอ!? งั้นซูซูฮาระตื่นเต้นกับ “ชั้น” แม้ว่าเค้ายังไม่ได้จับชั้นเลยเนี่ยนะ!?」

พวกเธอทั้งสองคนได้ยินคำพูดของยูกะ ส่งเสียงที่สั่น

แม้อย่างนั้นผมรู้สึกการต่อต้านริกกะของทามะมูชิที่พูดว่า “ชั้น” แทนที่จะเป็น “เรา”

「เพราะมันเป็นแบบนี้แล้ว ทั้งสองคนใส่ชุดที่น่ารักสิ!」

「ค่ะ ยูกะ-ซามะ! ชั้นจะตามยูกะ-ซามะ!」

「ยู-ยูกะ ชั้นไม่สนเกี่ยวกับสาวน้อย แตได้โปรดทำให้ชั้นน่ารักขึ้น!」

ทั้งสองคนยอมยูกะ บางทีพวกเธอมีความสุขที่ผมแข็ง

ผมสงสัยว่าอะไรจะเกิดขึ้นในจุดจุดหนึ่ง แต่ผมสามารถมีเซ็กส์กับไม่ใช่แค่ริกะ แต่ทามะมูชิด้วย

ผลของมันดี

ผมอยู่ในอุ้งมือของมารินะตั้งแต่แรกเริ่มเหรอ?

จริงๆเลย เธอเป็นผู้หญิงที่บ้าไปแล้ว

――ขอบคุณ ฉันจะรับมันไว้เป็นคำชม

เสียงของมารินะสามารถได้ยินได้ และตาของผมเปลี่ยนเป็นดูถูก

จริงๆ มันเป็นความสามารถที่ย่ำแย่

 

เป้าหมายเดือน 5/66
ค่าเน็ต 0/200
กาแฟ 0/300
ค่าไฟ 0/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord