101 ความโกลาหลในเมืองหลวงของซิมโฟเนีย (1)

101 ความโกลาหลในเมืองหลวงของซิมโฟเนีย (1)

พิธีเปิดตัวของกัปตันอัศวินแห่งแสง

เหตุการณ์ที่ฮีโร่แห่งแสงที่ได้กำจัดมังกรต้องห้ามในลาเบรินทอส จะมาเป็นกัปตันอัศวินแห่งแสง

และมันยังเป็นเหตุการณ์เพื่อสาธิตให้ประเทศใหญ่ประเทศอื่นเห็นว่าไฮแลนด์มีผู้กอบกู้อาเบลเกิดใหม่

…ระหว่างที่พวกเขาอยู่กับมัน, พวกเขาเห็นได้ชัดว่าจะประกาศด้วย ว่ามีฮีโร่ใหม่ได้ถูกแต่งตั้งอย่างเป็นทางการในโรเซส

ของผมมันแค่ ‘ระหว่างที่อยู่กับมัน’, หือห์ เข้าใจแล้ว

“พอมาคิดว่ามันจะมีฝนมากขนาดนี้บนวันที่เป็นมงคลแบบนี้…”

“แม้ว่าพวกเขาสามารถเปลี่ยนวันได้ ชั้นไม่ชอบให้ชุดเกราะเปียก”

“ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะควรจะสามารถเปลี่ยนอากาศได้”

“ไม่มีทางทีคนนั้นจะทำอะไรแบบนั้น เธอเป็นคนที่แปลก”

“ยังไงซะ, ใช่…”

บทสนทนสแบบนั้นสามารถได้ยินจากอัศวิน

สถานที่คือพลาซ่าใหญ่ตรงหน้าปราสาทไฮแลนด์

มันปรกติจะใช้เป็นสวนด้วย, แต่นั่นตอนนี้มีทหารหลายหมื่นเรียงอยู่

อากาศได้มีเมฆหมอกและมันได้ฝนตกเบาๆ

มันจะสวยกว่านี้อย่างแน่นอนถ้ามันได้อากาศดี

แม้อย่างนั้น, ภาพของทหารเป็นหมื่นที่เรียงอยู่นั้นยิ่งใหญ่

ผมเข้าใจว่าทำไมพวกเขาถูกเรียกว่ากองกำลังทหารที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีป

“จะมีกบฏเกิดขึ้นวันนี้จริงๆเหรอ?” (มาโกโตะ)

“เฮ้, ทากัตซูกิ-คุง”

“มันจะเกิดขึ้นวันนี้, ใช่มั้ย, มาโกโตะ?”

ซา-ซังและลูซี่ตอบโต้คำพึมพำของผม

อุ้บส์, ผมหลุดไปนั่น

พวกเราอยู่ที่ที่นั่งของแขกขุนนาง, ผมคิดว่านะ

พวกเราเป็นแขกพิเศษ, ดังนั้นเราได้ถูกนำไปที่ที่นั่งที่ดี

มันไกลจากที่นั่งเจ้าหญิงโซเฟียและเจ้าชายเลนเนิร์ดนิดหน่อย

ผมได้กังวลเล็กน้อย

ตาแก่อัศวินผู้คุ้มกันก็อยู่ที่นี่, ดังนั้นผมคิดว่ามันจะโอเค

ฟูจิ-ยังและคนอื่นอพยพไปในที่ปลอดภัย

ฟูเรีย-ซังนั้น…พร้อมอยู่ที่ข้างหลังเรา

เธอมีฮู้ดต่ำมากๆดังนั้นหน้าเธอไม่สามารถเห็นได้

พวกเราเอาเธอมาเป็นผู้ดูแลของฮีโร่แห่งน้ำ

ได้โปรดอยู่แอบๆ…

มันเริ่มด้วยการเดินขบวนของกองทัพ, และขณะนี้กำลังอ่านชื่อของขุนนางและคำปราศรัยแสดงความยินดีต่างๆ

ยาว…

มันจะไปต่อยาวขนาดไหนนี่?

…ระหว่างกลางนั้น, ผมตั้ง[โล่งจิต]ไปที่ 99% และสร้างลูกบอลน้ำขนาดเล็กจริงๆ เพื่อฝึก

เวลายาวนานที่น่าเบื่อได้ผ่านไป

{การประโคมดังขึ้น}

มันคืออะไร?

“ฮีโร่แห่งแสง, ซากุไร เรียวซุเกะ! มาข้างหน้า”

“ครับ!” (ซากุไร)

ซากุไร-คุงได้ถูกเรียก

ในที่สุดก็เหตุการณ์หลัก

ซากุไร-คุงใส่เกราะสีขาวที่เงาวาว ไปที่แท่น

ที่แท่นมีโป้ปและขุนนางศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าที่ผมเห็นที่การประชุม

คนที่ตำแหน่งสูงที่สุดคือกษัตริย์ของไฮแลนด์, หือห์ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเขา

“ต่อหน้าเทพธิดาแห่งแสง, อัลเธน่า-ซามะ, และทุกคนที่นี่, ฉันขอมอบตำแหน่งกัปตันอัศวินแห่งแสงให้กับคุณ” (โนเอล)

“ด้วยเกียรติ” (ซากุไร)

คนที่ประกาศสิ่งนี้ให้ซากุไร-คุงเป็นเจ้าหญิงโนเอล

ซากุไร-คุงได้คุกเข่าและรับดาบพิธีการ

…การแลกเปลี่ยนของคนที่หมั้นสองคน

มันดูเหมือนภาพที่ออกมาจากเรื่องเล่า

“โออ้…ช่างศักดิ์สิทธิ์” “ผู้กอบกู้ซามะเกิดใหม่และนักบุญ-ซามะ” “ชั้นขอแสดงความขอบคุณที่สามารถอยู่ในฉากที่งดงามนี้…”

ทุกคนรอบๆดูเหมือนจะพอใจ

มันเห็นได้ชัดว่าเป็นการละเล่นที่เลียนแบบตำนานเมื่อ 1,000 ปีก่อน

มันจริงที่ว่าเจ้าหญิงโนเอลที่งดงาม และซากุไรคุงที่เท่ได้สร้างภาพที่งามตา

“จึ!”

ผมได้ยินเสียงฟูเรียซังคลิกลิ้นของเธอที่ข้างหลังผม

อย่าไปสาปนะ, โอเคมั้ย?

มันเป็นตอนนั้น…

*《บู้ม》*

เสียงระเบิดสะท้อน

อะไร?!

“การโจมตี” “โล่, พร้อม!” “ใครกัน?!” “อย่าปล่อยให้พวกเขาหนี!”

อัศวินได้ลนวินาทีหนึ่ง แต่ไม่นานก็ได้ลงมืออย่างสงบ

“ทากัตซูกิ-คุง!” (อายะ)

“ไปที่เจ้าหญิงโซเฟียกันเถอะ” (มาโกโตะ)

“เข้าใจแล้ว!” (ลูซี่)

ซา-ซัง, ลูซี่, และผมได้ระวังรอบข้างขณะที่เรากลับไปรวมกับเจ้าหญิงโซเฟียและคนอื่นๆ เรามุ่งหน้าไปที่พื้นที่ของราชวงศ์

ฟูเรีย-ซังตามเรามา, ใช่มั้ย? ใช่, เธอมา

มีคนเยอะมากผมเห็นได้ไม่ชัด, แต่การระเบิดต้องเกิดขึ้นหลายที่, เสียงของการระเบิดทำให้พื้นสะเทือน

“พวกนี้มาจากโบสถ์งู!” “อย่าเข้าไปใกล้พวกเขาอย่างไม่ระวัง, พวกเขาระเบิด-ตัวเอง” “โล่ไปข้างหน้า!” “เรียกนักเวทย์! หยุดการระเบิดฆ่าตัวตาย!”

(การพุ่งคามิคาเซ่ของโบสถ์งู…) (มาโกโตะ)

ดูเหมือนมันไม่ใช่กบฏของกึ่งสัตว์

นี่มันคาดไม่ถึง ผมคิดว่าโบสถ์งูจะแสดงตัวมาตอนสุดท้าย

มันดูเหมือนมีผู้บุกรุกปรากฏอยู่ที่มุมของพลาซ่า, ดังนั้นผมไม่เห็นมันชัด

มีทหารไฮแลนด์หลายหมื่นอยู่ที่นี่

แต่มีทหารป้องกันรอบๆขุนนาง และมันดูไม่เหมือนมันจะมีโอกาสชนะสำหรับผู้บุกรุกเลยซักนิด

“ทากัตซูกิ-คุง!” (อายะ)

เสียงของ ซา-ซัง ทำให้ผมกลับมามีสติ

มีคนทำตัวแปลกประหลาดในทหารของไฮแลนด์

“มีศัตรูซ่อนอยู่กับทหาร!” (มาโกโตะ)

ผมตะโกนสิ่งนี้ออกมาดังๆ ระหว่างที่ไปที่ของเจ้าหญิงโซเฟีย

(นี่มันแย่แล้ว ผู้คนรอบๆไม่สังเกต) (มาโกโตะ)

มีทหารไฮแลนด์คนหนึ่งแยกออกจากตำแหน่งเขาและไปที่ที่เจ้าหญิงโซเฟียอยู่

พวกเขาได้ร่ายเวทย์บางอย่างแล้ว

นั่น…

“ใครก็ได้, ปกป้องเจ้าหญิงโซเฟียและเจ้าชายเลนเนิร์ด!” (มาโกโตะ)

ใครก็ได้!

“โอออออออออ้!”

ตาแก่อัศวินผู้คุ้มกัน

เขายืนข้างหน้าและปิดทางเพื่อปกป้องพวกเขา

ผู้ก่อการรายที่ปลอมตัวเป็นอัศวินไฮแลนด์พูดชื่อของเวทมนตร์

“เวทย์ทำลาย-ตัวเอง: [พายุไฟ]”

(นี่มันแย่ที่สุด!) (มาโกโตะ)

เวทมนตร์ทำลายตัวเองที่ถูกห้ามโดยโบสถ์

มันไม่ใช้มานา, แต่ใช้พลังชีวิตเพื่อใช้งานเวทมนตร์ที่แข็งแกร่ง

ข้อดีของมันคือคุณใช้ได้แม้จะไม่มีสกิลเวทมนตร์

แต่โบสถ์ของเทพธิดาทำให้ชัดเจนว่ามันถูกห้าม

ตั้งแต่ทีแรก, ไม่มีที่ไหนในวิหารที่สอนวิธีใช้มัน

และพวกเขาได้อยู่ที่นี่, ใช้มันอย่างไม่ลังเล

นี่มันแย่, คนเยอะเกินไป!

“กึ่งปีศาจจงรุ่งเรือง!”

เวรเอ๊ย, นี่มันไม่ดี! ผมจะไม่ทันเวลา!

ตาแก่อัศวินผู้คุ้มกันไม่แสดงความลังเล และขึ้นไปทับทหารที่กำลังจะทำลาย-ตัวเอง

(?!)

ทันทีต่อมา, ระเบิดได้เกิดขึ้นและเสาไฟขนาดยักษ์ได้ลุกขึ้น

พลังเทียบเท่ากับเวทมนตร์ระดับสูงของลูซี่

“ม-ไม่มีทาง” “โอจิ-ซัง…”

ลูซี่และซา-ซัง ส่งเสียงที่สิ้นหวัง

เจ้าหญิงโซเฟียและเจ้าชายเลนเนิร์ดอยู่ในความช็อก

เวรเอ๊ย!

ขอบคุณตาแก่ที่รับการโจมตี, ไม่มีความเสียหายมากต่อรอบข้าง

ในการแลกเปลี่ยน, อัศวินผู้คุ้มกัน…

“ช่างเป็นอัศวินที่กล้าหาญ…” “เค้าเป็นใครกันน่ะ?” “เค้าเห็นได้ชัดว่าเป็นอัศวินผู้คุ้มกันของออราเคิลแห่งน้ำ-ซามะ” “ช่างกล้าหาญ…” “ไม่มีศัตรูอื่นเหรอ?!” “อย่าลดการป้องกันลง! พวกวายร้ายได้แทรกมากับกองกำลังเรา!”

ผมได้ยินเสียงของอัศวินไฮแลนด์

ควันของระเบิดได้แยกย้าย, และผมมุ่งหน้าไปที่เจ้าหญิงโซเฟียอยู่

“พอมาคิดว่าพวกเขาจะมากับเวทย์ทำลาย-ตัวเอง ช่างเป็นศัตรูที่น่ากลัว คุณโอเคมั้ย เจ้าหญิงโซเฟีย, เจ้าชายเลนเนิร์ด?”

อัศวินผู้คุ้มกันที่เกราะเขาไหม้นิดหน่อยยืนขึ้นและโซเซ

ในมือของเขา, มีอัศวินที่ทำลาย-ตัวเอง

“““เอ๋?”””

ลูซี่, ซา-ซัง, และผมส่งเสียงที่ตะลึง

ไม่, บางทีทุกคนอาจจะทำอย่างเดียวกับเรา

“อย่าลดการป้องกันลง พวกมันไม่สนวิธีการ! มันช่างเป็นการโจมตีที่เหลือเชื่อ!”

ตาแก่พูดให้กำลังใจ, แต่…

((((((((นายไม่มีรอยข่วนเลย))))))))

ผมไม่มีสกิลอ่านใจของฟูจิ-ยัง, แต่ผมรู้สึกว่าผมสามารถได้ยินเสียงของใจพวกเขา

ยังไงซะ, ตาแก่มีสกิลกำแพงเหล็ก

กำแพงเหล็กแข็งแกร่งจริงๆ

แล้วก็, มันดูเหมือนชายที่ใช้เวทมนตร์ทำลายตัวเองก็ยังมีชีวิตอยู่ด้วย

งั้นมันแค่ลดพลังชีวิต?

บางทีมันอาจจะมีประโยชน์อย่างคาดไม่ถึง?

(อย่า แน่นอนว่าอย่า) (โนอาห์)

ผมล้อเล่น, โนอาห์-ซามะ

“เจ้าหญิงโซเฟีย, เจ้าชายเลนเนิร์ด, เธอโอเคมั้ย? ตาแก่, นั่นสุดยอดไปเลย” (มาโกโตะ)

“ฮ่าฮ่าฮ่า, มันต้องขอบคุณที่นายเรียก, ฮีโร่-โดโนะ!”

“ฮีโร่มาโกโตะ, ชั้นโอเค มันได้เปลี่ยนเป็นความเละ, ไม่ใช่เหรอ?” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียร่ายเวทมนตร์รักษากับตาแก่และทำใจ-แข็ง

“ซา-ซัง, อยู่กับเจ้าชายเลนเนิร์ด” (มาโกโตะ)

“โอเค~” (อายะ)

ผมปล่อยมันให้เธอและเธอตอบมาอย่างพึ่งพาได้

อัศวินของประเทศแห่งน้ำได้มารวมกันอย่างช้าๆด้วย

“โนเอล-ซามะ” “มันเป็นศัตรู!” “พวกมันปลอมตัวมาเป็นทหาร!”

ระเบิดเกิดขึ้นที่อื่น

ออราเคิลเป็นเป้าหมายเหรอ?

ระเบิดได้ถูกลบทันทีโดยแสง

นั่นมันซากุไร-คุง?

เมื่อผมดู, ซากุไร-คุงได้ปกป้องเจ้าหญิงโนเอลและทำให้ศัตรูไม่ขยับ

ดูเหมือนพวกเขาจะโอเคที่นั่น

“เฮ้, มาโกโตะ, นี่เป็นการทำของโบสถ์งูเหรอ?” (ลูซี่)

ลูซี่ได้ให้ความสนใจกับรอบๆขณะที่เธอถามผม

“ต้องเป็นอย่างนั้น พวกมันพูดบางอย่าง ‘กึ่งปีศาจจงรุ่งเรือง’ แต่พวกมันใช้วิธีที่ค่อนข้างลำบาก” (มาโกโตะ)

ในพิธีที่มีทหารหลายหมื่นคนรวมกัน, การโจมตีของผู้ก่อการร้ายมีแค่ไม่กี่สิบ

ความวุ่นวายในตอนเริ่มเป็นแค่การเบี่ยงเบน

แม้ว่าเป้าที่แท้จริงเป็นคนที่เล็งไปที่ออราเคิล, มันถูกป้องกันในท้ายที่สุด

มันค่อนข้างเป็นการโจมตีที่รวดเร็ว

“มันจบแล้วด้วยนี่เหรอ?” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียถาม, สีหน้าเธอได้แข็งเล็กน้อยจากความประหม่า

“ผมสงสัย การโจมตีต่อไปในสถานะการณ์ที่เราอยู่ในความระวังสูง…” (มาโกโตะ)

ตอนนี้ทหารไฮแลนด์ได้นับ-แถวและตรวจว่ามีใครปนเข้ามาท่ามกลางพวกเขามั้ย

(ยังไงก็ตาม, มันมีอากาศของ ‘ไม่มีการโจมตีต่อไป’ ลอยอยู่รอบๆ…) (มาโกโตะ)

“ถ้าพวกเขาจะเคลื่อนไหวอีกอย่าง, ถ้ามันเป็นชั้น…” (มาโกโตะ)

ผมมองขึ้นไปและใช้ [ตรวจจับ]

ลูซี่ถูกดึงโดยสิ่งนั้นและมองขึ้นไปด้วย

วิสัยทัศน์นั้นแย่จากฝนตกเบาๆและเมฆ

ในนั้น…

“ไวเวิร์น!” (ลูซี่)

ลูซี่ตะโกน

ไวเวิร์นมากมายได้พุ่งเข้ามาหาเราโดยมีคนขี่มันอยู่

พวกเขาได้ซ่อนอยู่ในเมฆ

“หน่วยนักเวทย์! ยิงมันลงมา!”

“มันเป็นไปไม่ได้, มันเยอะเกินไป”

นักเวทย์ไฮแลนด์พยายามจะยิงพวกมันลงมา, แต่พวกเขาไม่สามารถทำได้ทันเวลา

ไวเวิร์นบิดและหมุนมาที่นี่

ใช้ [มองไกล], ผมสามารถบอกได้ว่าคนขี่ส่วนใหญ่เป็นหน่วยคามิคาเซะ

พวกเขาคลั่งศาสนาเกินไปแล้ว!

“ไม่ไหว, พวกเราจะทำไม่ทัน!” หนึ่งในทหารไฮแลนด์ตะโกน

ในไม่กี่วินาที, ระเบิดจะเกิดในทั้งพื้นที่นี้

“โซเฟีย!” (มาโกโตะ)

ผมตะโกนแล้วจับมือของเจ้าหญิงโซเฟีย

ขอโทษ, กระทันหันตลอดเลย

“เอ๋?” (โซเฟีย)

ผมใช้จังหวะเดียวกันกับเจ้าหญิงโซเฟีย

เวทมนตร์น้ำ: [มังกรน้ำแข็งท่วมท้น]

ผมยิงเวทกระดับเหนือกว่าจำนวนเดียวกันกับไวเวิร์น, และยิงพวกเขาทั้งหมดลงก่อนพวกเขามาถึง!

ผมแช่แข็งคนขี่ไวเวิร์นด้วยมังกรน้ำแข็ง

มานาของเราเข้ากันได้ดีจริงๆ

ผมรู้สึกว่ามันคุ้นเคยกว่าก่อนหน้านี้

“นั่น…อะไร?” “เค้าได้ยิงเวทย์ระดับเหนื่อกว่าอย่างต่อเนื่องโดยไม่ร่าย?” “ฮีโร่ของประเทศแห่งน้ำ” “เขาเป็นคนที่พูดว่าทำกับลอร์ดเกราลท์เหมือนเด็ก…” “ช่างน่ากลัว…เขาเป็นนักเวทย์ระดับนักบุญเหรอ? มันแน่นอนว่าเขาสูงกว่าขั้นกษัตริย์”

ผมไม่ใช่

ผมเป็นนักเวทย์ฝึกหัด

แล้วก็, ถ้าผมไปสู้กับเกราลท์อีกครั้ง, ผมจะแพ้ 100%, โอเคมั้ย?!

ระหว่างที่ผมคิดอย่างนั้น, ผมยิงพวกเขาลงมาก่อนพวกเขามาถึงได้อย่างไรก็ไม่รู้

ผมดีใจที่เจ้าหญิงโซเฟียอยู่ที่นี่…

“อ-อืม…” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียสะกิดผมเบาๆที่แขนท่อนบนด้วยหน้าที่แดง

“อ้า, ขอโทษ, เจ้าหญิงโซเฟีย” (มาโกโตะ)

ผมกำลังจะปล่อยมือจากเจ้าหญิงโซเฟีย…และเธอจับมันคืน

“นาย…กระทันหันตลอดเลย” (โซเฟีย)

เธอมองตรงมาที่ผมพร้อมกับมือที่ยังจับกัน

อืม, ผมควรทำอะไรตอนนี้…

“มาโกโตะ มาโกโตะ” (ลูซี่)

ลูซี่สะกิดไหล่ผมด้วยไม้เท้าของเธอ

“มีอะไรเหรอ, ลูซี่?” (มาโกโตะ)

“พวกเขาหล่น คนที่นายแช่แข็ง” (ลูซี่)

ใช่, คนขี่ไวเวิร์นนั้นหล่นอย่างแน่นอน

พวกเขาจะหล่นและกระแทกแตก…

มันช่วยไม่ได้ เราสู้ด้วยชีวิตเราที่นี่ด้วย…

“เวทมนตร์แรงดึงดูด: [ลอย]”

วงแหวนเวทมนตร์ขนาดยักษ์ปรากฏและเสียงเล็กๆได้สะท้อน

ก่อนที่พวกเขาจะกระแทกกับพื้น, ศัตรูได้ลอยในอากาศ

ตรงกลางของวงแหวนเวทมนตร์, มีนักเวทย์ตัวเล็กที่มีชุดคลุมสีขาวและผมสีขาว

“ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ?” (มาโกโตะ)

“มาที่นี่ช้า งั้นนายก็ดูแลแทนชั้น, ผู้ใช้สปิริต-คุง”

มานาในอากาศได้สั่น

นี่เป็นโหมดต่อสู้ของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ, หือห์

“ชั้นรู้สึกถึงการมีอยู่ที่ไม่ดี มีสมุนของเอเวลิส”

ปราชผู้ยิ่งใหญ่-ซามะพูดด้วยสีหน้าที่ขมขื่น

“ฮฮฮิ้ห์” “ป-เป็นไปได้มั้ยว่า…” “ม-ไม่มีทาง…”

รอบข้างได้วุ่นกับสิ่งที่ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะพูด

มีหลายคนที่กลัว

เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่, เอเวลิส

“...ฮือออ” “อ-เอเว…” “ไอ้งี่เง่า, อย่าพูดชื่อนั้น!”

สำหรับคนในโลกนี้, แค่ได้ยินชื่อเอเวลิสทำให้ใจสลาย

นั่นเป็นที่มันปลูกฝังมาในคนเหล่านี้จนมันเป็นสัญลักษณ์ของความกลัว

…พวกเขาจะสามารถสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่เมื่อมันฟื้นชีพได้จริงๆเหรอ?

“ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ, ขอบคุณสำหรับการสนับสนุน”

คนทีปรากฏตัวเป็นนายกรัฐมนตรีของไฮแลนด์

ราชาไม่อยู่รอบๆ

เขาลี้ภัยไปแล้ว?

“ช่างเป็นการแสดงที่น่าสมเพช! พอมาคิดว่าปราสาทไฮแลนด์อันทรงเกียรติ มีเบี้ยของโบสถ์งูปลอมตัวแฝงเข้ามา”

เจ้าชายคนแรกได้สร้างความวุ่นวาย

“โนเอล, ไม่ใช่ว่ามันเป็นความรับผิดชอบที่หนักที่นี่เหรอ?”

นั่น…เจ้าชายคนที่สอง?

สีหน้าของเจ้าหญิงโซเฟีย…เธออยู่หลังซากุไร-คุง, ดังนั้นผมไม่เห็น

ดูเหมือนขุนนางและคนของโบสถ์ส่วนใหญ่จะปลอดภัย

ทหารไฮแลนด์แบกสมาชิกโบสถ์งูที่ถูกแช่แข็งไปที่อื่น

นั่นดูหนาว

ขอโทษที่กำจัดพวกเขาในวิธีที่เจ็บปวด

“ฮีโร่ของประเทศแห่งน้ำ, มาโกโตะ-ซามะ, ชั้นขอมอบคำขอบคุณที่สุด ที่หยุดการโจมตีของโบสถ์งูเมื่อกี้ ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ ขอบคุณมาก” (โนเอล)

เจ้าหญิงโนเอลมาที่นี่อย่างช้าๆ

ผมซ่อนฟูเรีย-ซังไว้ข้างหลังผมและปล่อยมันให้ลูซี่, ขณะที่ผมเดินไปข้างหน้า

“ชั้นไม่ได้ทำอะไรเยอะ, เจ้าหญิงโนเอล การโจมตีจากพวกคลั่งศาสนาจบด้วยสิ่งนี้แล้วเหรอ?” (มาโกโตะ)

“ชั้นสงสัย กองทัพไวเวิร์นเมื่อกี้นี้ไม่ใช่อะไรที่เตรียมมาได้ง่ายๆ มันอาจจะเป็นการโจมตีหลักของพวกเขา” (โนเอล)

“ไม่, {มันแค่เริ่มต้น}”

เสียงได้สะท้อน

ตาของทุกคนรวมกันที่เจ้าของเสียง

จุดที่สูงที่สุดของแท่น

พวกเขายืนอยู่ข้างบนเก้าอี้ของพระราชา

ตัวตลกที่ไม่เข้ากับที่นี่

ผู้ชายที่ผมเจอที่โฮรัน

“แก! ระบุตัวเองซะ!”

“ลงมาจากที่นั่นเดี๋ยวนี้!”

อัศวินของประเทศแห่งแสงพุ่งเข้าไปที่นั่น

“เดี๋ยว”

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะหยุดพวกเขา

“ผู้ชายเป็น [หุ่นกระบอก] เค้าได้ถูกควบคุม”

“จริงเหรอ, ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ”

“โฮ่ห์? เธอเป็นสมาชิกของปาร์ตี้ฮีโร่ในตำนาน, ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่, หือห์

ตัวตลกพูดในรอยยิ้มที่มั่นคง

แต่พอตอนนี้ผมดูใกล้ๆ, ตาของเขาไม่มีแสง, และสีหน้าของเขาแปลก

นั่นเป็นหน้าของคนที่ถูกควบคุม?

“นายเป็นคนที่ทำให้มอนสเตอร์อาละวาดที่เมืองหลวงของประเทศแห่งน้ำ, ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

เมื่อผมถาม, ตัวตลกยักไหล่

“ชั้นได้ผิดหวังกับชายคนนี้ แม้ว่าชั้นจะให้เวลาและเงินทุนเค้ามาก เค้าแม้แต่ขยี้บางอย่างที่เรียบง่ายอย่างเมืองหลวงของประเทศแห่งน้ำไม่ได้”

“นายพูดอะไรนะ”

อัศวินผู้คุ้มกันโกรธกับคำพูดของตัวตลกและกำลังจะทำบางอย่าง, แต่หยุดทำมัน

มันไม่มีความจำเป็นต้องขึ้นกับคำยั่วยุของเขา

“ไม่ใช่ว่ามันเป็นไปไม่ได้กับมอนสเตอร์ที่อ่อนแอขนาดนั้นเหรอ? บางทีคนที่วางแผนแค่ไม่มีสมอง ชั้นคิดว่าคนที่ทำแผนทำดีที่สุดแล้ว” (มาโกโตะ)

ตอนนี้, ผมพยายามคืนการยั่วยุ ด้วยการยั่วยุ

“...นั่นมันต่อสู้ด้วยคำพูด นายเป็นคนต่างโลกที่เพิ่งมาเป็นฮีโร่ใช่มั้ย?”

สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยน, แต่ผมสามารถรู้สึกถึงความโกรธเล็กน้อยในเสียงของเขา

เขาอาจจะเป็นคนที่อ่านง่ายอย่างคาดไม่ถึงมากกว่าที่ผมคิด

“แนะนำตัวเองก่อนสิ” (มาโกโตะ)

เขาเป็นใครตั้งแต่ทีแรก

แต่เขาต้องเป็นผู้บริหารของโบสถ์งูนะ

ผู้ชายที่ควบคุมตัวตลกคนนั้นแนะนำตัวเอง

“ชั้นคือไอแซค ลูกชายของผู้ปรกครองผู้ยิ่งใหญ่, เอเวลิส, และอาร์คบิชอปของโบสถ์งู”

 

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน