บทกวีนิพนธ์ เรื่อง สัญญา อาชาไนย

​หวนคำนึงถึงถิ่นเคยกินหญ้า​​​พสุธาหล้าแหล่งแห่งกรุงศรี

ท่วงเจนจบครบกระบวนดวนไพรี​​​​สละพลีชีวาอาชาไนย

ปกเมืองแมนแหนรักปักในจิต​​​​เพียรอุทิศลิขิตกรรมนำไฉน

ต้องคมดาบฉาบธนูหมู่ปืนไกร​​​​พลันหลับไหลไป่สู้หมู่คนพาล

ร้อง ฮี้ ฮี้ รี่รับ เข้าจับศึก​​​​​ก้องเกรียงกรึกฮึกเหิมประเดิมขาน

วิ่งคละคลุ้งฝุ่นตลบสยบมาร​​​​แดงเดือดฉานหาญศึกระทึกระทวย

ถูกบังคับขับสั่งด้วยบังเหียน​​​​ครั้นสับเปลี่ยนเวียนตัวมิกลัวม้วย

สมัครสู้สู่สนามตามกองอวย​​​​หมายจักช่วยทวยราษฎร์มาดวิญญา

สะบั้นแล้วแคล้วดับลาลับหาย​​​​ชีพมลายสลายสูญตระกูลม้า

โอ้เพื่อนเอยเคยอยู่คู่กันมา​​​​​อนิจาลาก่อนถอนฤทัย

แม้นวิญญาณผ่านพ้นจนจุติ​​​​ขอดำริอธิษฐานกาลปราศรัย

เกิดเป็นหญิงด้วยวิญญาอาชาไนย​​​​ครองดวงใจไป่รักพิทักษ์นาย

ด้วยพันผูกปลูกต้นรักสลักจิต​​​​เคยผ่านกิจวิชิตามามากหลาย

ขอรักเจ้าเค้าอิงเยี่ยงหญิงชาย​​​​ตราบมลายชีวา ข้า ภักดี