ใครคนหนึ่ง : ตอนที่ 12 ความลับของแม็ก

•12•

มีน

หลังจากที่น้ำเหนือหลับไปแล้วผมก็ต้องกลับมานอนที่บ้านเพราะเช้าวันนี้กุหลาบและน้องเกวลูกสาวตัวน้อยของผมต้องเดินทางไปอยู่ต่างประเทศแล้ว ผมทำอะไรไม่ได้ แม้ในใบเกิดน้องเกว จะระบุว่าผมเป็นพ่อ แต่กุหลาบก็เข้าใจดีว่าไม่ใช่ จึงตัดสินใจว่าจะพาลูกไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นั่น ผมหวังว่าสักวันน้องสาวของผมคนนี้จะเจอรักแท้จริงๆ เสียที

ปัง!!!

มีคนเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของผมและปิดมันลงอย่างแรง ผมคิดว่าคนที่เข้ามาคงเป็นใครไม่ได้นอกจากหลานชายตัวดี มาเร็วว่าที่ผมคิดแฮะ ก็ดีจะได้คุยกันให้รู้เรื่องผมเองก็อยากจะสานต่อความสัมพันธ์กับน้ำเหนือจะแย่แล้วเหมือนกัน

"อามีนเอาไอ้เหนือไปไว้ที่ไหน ผมไปหามันที่บ้านแล้วยายมันบอกว่ามันยังไม่ได้กลับบ้านเลย คืนมันมาให้ผมนะ"

แม็กใส่ผมเป็นชุดพร้อมทำหน้าตาขึงขังขึ้นมาเชียว

"ขอโทษค่ะคุณมีน ผักกาดห้ามคุณแม็กแล้ว แต่คุณแม็กไม่ฟังเลยค่ะ"

เลขาของผมตามเข้ามาด้านหลังหน้าตาตื่นเหมือนกัน ปกติแล้วคุณผักกาดทำงานได้ดีตลอด แต่เรื่องของแม็กคงสุดความสามารถของเธอจริงๆ ผมพยักหน้ารับ และสะบัดมือส่งสัญญาณให้เธอออกไปก่อน เธอพยักหน้ารับแล้วเดินออกไปปิดประตูลงเงียบๆ

"อาอย่าเงียบสิครับ"

"แม็กอาจะลืมเรื่องที่เราทำกับเหนือก็ได้นะ แต่อย่ามายุ่งกับเหนืออีก"

ผมบอกกับแม็กตามที่ผมคิด แม็กเงียบ แล้วเลื่อนเก้าอี้ออกนั่งลงตรงข้ามกับผม เขามองหน้าผมนิ่งๆ เหมือนกำลังหยั่งเชิงอะไรสักอย่าง

"อากับไอ้เหนือได้กันตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วทำไมตอนที่ไอ้เหนือไปที่บ้านอา อาถึงไม่แสดงตัว"

"มันไม่ใช่สิ่งที่แกต้องรู้ ยังไงจะเลิกยุ่งกับเหนือได้หรือเปล่า ถือว่าอาขอ"

"ไม่!!! ผมไม่เลิก อาสิต้องเลิกกับมัน"

อยู่ๆ แม็กก็ตะโกนเสียงดังและลุกออกจากเก้าอี้ เวลาที่มีอะไรขัดใจ แม็กมักจะเป็นแบบนี้เสมอ ไม่มีใครรู้ยกเว้นผมและพี่มัต ส่วนพี่สะใภ้และคนอื่นๆ มักมองว่าแม็กเป็นเด็กดีเสมอ

"อยากให้อาบอกเรื่องสายไหมกับพ่อนายหรือเปล่า? "

"อย่าคิดว่าอาให้ท้ายแล้วครั้งนี้อาจะยอมนะแม็ก"

ผมคงต้องงัดไม้เด็ดออกมาพูดแล้วล่ะ เพราะดูถ้าวันนี้หลานของผมก็ดูจะดื้อดึงไม่ยอมเหมือนกัน ตามจริงแล้วเรื่องของเด็กสายไหมนี้ผมอยากจะปล่อยผ่านๆ แต่มันก็ผ่านไม่ได้เพราะผมเองนี้แหละเป็นคนเคลียร์ให้เรื่องมันจบ

คุณลองนึกถึงถ้ามีข่าวออกไปว่าทายาทดังมีข่าวเสียๆ หายๆ ผลพวงธุรกิจ มันคงยากต่อที่จะร่วมลงทุนกับคู่ค้าต่างๆ ซึ่งผมที่อยู่ที่นี่ก็ได้รับความไว้วางใจจากพี่ชายและพี่สะใภ้ให้ดูแล

"อาอย่าเอาอีเด็กปัญญาอ่อนนั่นมาขู่ผมนะ"

"เพราะแกนะแม็กสายไหมถึงเป็นแบบนั้นอ่ะ ให้เกียรติน้องบ้าง ที่อาไม่บังคับ เพราะคิดว่าสายไหมยังเด็กแล้วแม็กก็ยังมีจันทร์เจ้า อาถึงยังปล่อยผ่าน อย่าทำเรื่องให้มันเป็นเรื่องใหญ่ กลับไปก่อนไป เดี๋ยวพ่อนายกำลังจะเข้ามา"

ผมว่าเสร็จก็ไล่แม็กให้กลับไปเพราะผมเองก็ไม่อยากให้พี่ชายมารู้เรื่องนี้ถ้าพี่ชายรู้เรื่องนี้ต้องเป็นเรื่องใหญ่มากแน่ๆ เพราะสายไหมเป็นเด็กพิเศษ และเป็นลูกสาวของคนรับใช้ที่บ้านของพี่ชายเขาเอง

ปัง!!!

ประตูห้องทำงานของผมเปิดออกอีกครั้งและปิดลงแรงๆ แต่ครั้งนี้คนที่เขามากลายเป็นพี่ชายของใบหน้าบึ้งตึง และอารมณ์เสียสุดๆ ผมคาดว่าเขาคงได้ยินเรื่องที่ผมคุยกับแม็กแล้วแน่ๆ

"เมื่อกี้แกว่าอะไรนะมีน แม็กกับยัยหนูสายไหมมีอะไรกันเหรอ"

"แม็กแค่เมาอ่ะครับพ่อ และอามีนก็เคลียร์แล้ว"

"แกเคลียร์ยังไง? "

ผมถอนหายใจออกมาแบบหน่ายๆ แม็กก็พยายามส่งชิกส่ายหน้าเชิงเป็นว่าไม่ให้บอก แต่ถ้าผมไม่ทำแบบนี้แม็กอาจจะไม่ยอมปล่อยเหนือไปก็ได้ นั่นหมายถึงมันจะส่งผลความยุ่งยากกับผมและเหนือในอนาคต

ปีก่อน

ผมได้รับโทรศัพท์จากลุงสมหมายคนขับรถประจำบ้านพี่ชายว่าแม็กข่มขืนสายไหม ผมที่กำลังจะเข้าที่ประชุมจำเป็นต้องยกเลิกด่วนแล้วตรงไปที่บ้านทันที เมื่อไปถึงผมก็เห็นพี่นางแม่ของสายไหมนั่งกอดลูกสาวที่นั่งตัวสั่นร้องไห้อยู่ ร้องทั้งสายไหมและพี่นางนั่นแหละ แต่ผมกลับไม่เห็นไอ้หลานตัวดี

"มีใครเห็นแม็กบ้าง"

ผมถามคนใช้ในบ้านที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมารวมตัวกันอยู่ที่ห้องรับแขกหมด

"ไปโรงเรียนเรียนครับ"

เป็นลุงชมคนสวนบอก ตอนนั้นผมโกรธจัดจนตัวสั่นเพราะไม่เคยรู้ว่าแม็กจะเป็นคนที่ไม่รับผิดชอบขนาดนี้ ผมเลยตัดสินใจส่งสายไหมไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจเช็กก่อน เนื่องจากสายไหมเป็นเด็กพิเศษ

ผมรอจนแม็กเลิกเรียน และให้แม็กไปหาผมที่บ้านแทนเพราะผมต้องการความเป็นส่วนตัวและไม่อยากให้ใครมารู้เรื่องมาก

"อาเรียกแม็กมาทำไมครับ"

"แกทำอะไรไว้"

"ถ้าอาหมายถึงเรื่องเมื่อคืนกับไอ้เด็กปัญญาอ่อนนั้น ผมแค่เมาแล้วนึกว่าเป็นจันทร์เจ้า แค่นั้น"

"แม็ก! อาไม่เคยคิดมาก่อนเลยนะว่าแกจะไม่มีสามันสำนึกขนาดนี้"

วันนั้นผมทะเลาะกับหลานใหญ่โตเพียงเพราะแม็กจะไม่รับผิดชอบ แต่ถึงยังไงแม็กต้องรับผิดชอบสายไหม ผมเคลียร์กับทางพี่นางว่าจะให้แม็กดูแลสายไหมตอนที่อายุ 25 ปีเต็ม ช่วงนี้ก็ส่งเสียเลี้ยงดูไปก่อน แต่คุยให้เข้าใจว่าสายไหมจะไม่ได้อยู่ในสถานะนายหญิงของบ้าน เพราะยังไงแม็กต้องแต่งงานกับคนที่มีหน้าตาในสังคม ข้อนี้พี่นางทราบดีและรับได้ ถ้าหากจะมีคนดูแลสายไหมต่อ

พี่นางและสายไหมต้องย้ายออกจากบ้านของแม็กทันที เพราะแม็กไม่ต้องการที่จะเห็นแม่ลูกคู่นี้มาสูบเงิน และมาทำตัวเหนือในบ้านซึ่งจริงๆ แล้วทั้งสองไม่ได้เป็นแบบนั้น แต่เพราะจันทร์เจ้าก็รู้เรื่องนี้ด้วย เลยพยายามที่จะไล่อ้อมๆ กุหลาบถึงเกลียดจันทร์เจ้านักหนาก็เพราะแบบนี้

ผมใช้งานเงินส่วนตัวซื้อบ้านเอื้ออาทรที่เป็นแฟลตให้พี่นางและลูกอยู่ ให้แม็กจ่ายเงินเดือน 20000 บาทให้พี่นาง และถ้าหากช่วงไหนที่สายไหมต้องเข้าโรงพยาบาลค่าใช้จ่ายแม็กต้องเป็นคนดูแล

ผลัวะ!!!

พี่มัตพุ่งตัวเข้าไปต่อยลูกชายตัวเองอย่างจังจนเจ้าแม็กเซและล้มลงไปกองกับพื้นหลังจากฟังเรื่องที่ผมเล่าจบ ผมไม่ได้อยากให้หล่นมีปัญหากับพี่ชาย แต่เมื่อถึงเวลา แม็กเองก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่แม็กทำไว้เหมือนกัน

"แกนี่มันระยำนักนะ!!! เด็กพิเศษขนาดสายไหม พูดยังไม่ค่อยจะรู้เรื่องเลยด้วยซ้ำไปแกทำกับน้องแบบนี้ได้ยังไงห๊ะ!!! หรือแค่เห็นว่ามีรูก็เอาไม่เลือก"

"ผมขอโทษ"

"แล้วแกนะไอ้มีน ปิดเรื่องทุเรศแบบนี้มาได้ยังไงกัน ทำไมไม่บอกฉันห๊ะ"

"ก็มันเป็นเรื่องที่ผมจัดการได้"

ผมตอบก่อนจะไล่ทั้งสองคนไปเคลียร์กันและหวังว่าพ่อลูกสองคนนั้นคงไม่ฆ่ากันตายไปก่อนนะ ส่วนผมตอนนี้ก็ได้เวลาที่จะไปเยี่ยมคนป่วยของผมแล้ว ถ้าจบเรื่องแม็กได้เมื่อไหร่ นายไม่รอดแน่เหนือ

-------------------------------------------------

ไม่อยากดราม่าเลยค่ะ ตอบจบเรื่องมีตอนพิเศษให้นะคะ

เพราะอีกไม่เกิน 2-3 ตอนเรื่องนี้ก็จะจบค่ะ

ขอบคุณสำหรับรีดที่ติดตามนะคะ