๒ คงอยู่ - ๒

คงอยู่ - ๒

แสบหลับไปถึงสามชั่วโมงก่อนที่เขาจะตื่นเพราะถูกเสียงของกิ่งไม้ด้านนอกปลุกขึ้นมา เขามองเวลาในโทนศัพท์และนอนฟังเสียงต่างๆ อยู่ครู่หนึ่งจนมั่นใจแล้วว่าเสียงลากไล้แกรกกรากของกิ่งไม้น่าจะดังไปตลอดทั้งคืน เสียงตัวบ้านที่ถูกลมกระโชกใส่และเสียงฟ้าร้องก็ช่วยยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าคืนนี้เขาน่าจะตื่นขึ้นมาอีกหลายครั้ง

แต่แล้วหูของเด็กชายก็ได้ยินเสียงที่แปลกแยกไปจากเสียงลมและเสียงกิ่งไม้ เสียงนี้ดังเป็นจังหวะ มันดังอยู่นานเท่าไรแล้ว แสบไม่รู้ได้เลย แต่ทันทีที่เขาแนบหูลงกับหมอน เขาก็ได้ยินเสียงนั้น…ดังซ้ำไปซ้ำมา

เสียงเตียงโยก...จากห้องพ่อสิงห์!

เด็กชายไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอย เขาออกจากมุ้งและหมอบคลานไปยังห้องที่อยู่ติดกัน...ประตูของห้องพ่อไม่เคยถูกปิด

แสบรู้ว่าพ่อของเขาเป็นชายที่ยังอยู่ในวัยฉกรรจ์และหลงใหลในเรื่องกาม มันจึงไม่แปลกหากเขาจะเห็นพ่อระบายความใคร่ด้วยการรีดน้ำตัวเองบ่อยๆ เพียงแต่ไม่ใช่แบบคืนนี้...ท่วงท่าของชายบนเตียงไม้ดูผิดแผกไป

ร่างสีเข้มขยับอยู่บนเตียงไม้ที่ถูกมุ้งเก่าครอบจนภายในทึมทึบ มีเพียงแสงสว่างจากภายนอกที่ลอดผ่านเป็นทางยาวเท่านั้นที่พาดทาบทับลงบนเตียงไม้ ช่วยกำหนดสรีระของชายที่อยู่ในความสลัวให้แสบเห็นได้ง่ายขึ้น

ชายฉกรรจ์ผิวเข้มนั่งพับขาในท่าคุกเข่า ลำตัวเหยียดตรงหงายเอนไปด้านหลังใช้แขนค้ำรับน้ำหนัก เข่าแยกกว้างปล่อยท่อนแข็งชี้ชันอย่างอิสระ สะโพกของเขาโยกขึ้นลงอย่างรุนแรงและหนักเน้นจนเตียงไหวสั่นเข้ากับจังหวะโยกตัวและเสียงหอบหายใจหนัก

“อูยย อาาา อื้มมมม อะ อาาา”

ไม่ใช่แค่เสียงหอบคราง แต่เสียงลั่นเอี๊ยดอ๊าดของเตียงไม้ก็บอกให้แสบรู้ว่าชายฉกรรจ์กำลังขย่มตัวรุนแรงแค่ไหน

เพียงแต่...แสบไม่เข้าใจว่าชายคนนี้จะสุขสมได้อย่างไร ในเมื่อมือของเขาไม่ได้จับรูดอวัยวะที่แข็งตัวนั้นเลย เขาปล่อยท่อนแข็งแกว่งส่ายอย่างรุนแรง สะบัดโยกไร้ทิศทาง แล้ว...เสียงร้องที่สุขสมนี้เกิดจากอะไรกัน?

“อาาา อาา อาาา อูววว”

เหมือนกับจะเป็นคำตอบให้เด็กชายที่กำลังงุนงง ร่างเงาของชายฉกรรจ์ในมุ้งขยับตัวขึ้นนั่งยองบนปลายเท้า เขาโน้มตัววางแขนทั้งสองข้างลงระหว่างเข่าของตนเองจนดูคล้ายกำลังจะหมอบ แต่เขาก็ไม่ได้หมอบลง เพราะหลังจากทรงตัวได้ที่แล้วเขาก็ยกตูดที่เกร็งแน่นขึ้นและกดลงอย่างต่อเนื่องและดุดัน ใบหน้าก้มต่ำราวกับทรมาน

เสียงร่างกายกระทบลั่นตั้บเป็นจังหวะถี่รัว แสบเข้าใจว่าพ่อสิงห์คงนอนเงียบอยู่ใต้ร่างของชายฉกรรจ์คนนี้และปล่อยให้เขาขย่มตออย่างสุขสม

พ่อสิงห์กำลังเย่อกับผู้ชาย! แสบมั่นใจเช่นนั้น

แต่...แสงสว่างเล็กๆ ที่ลอดเข้ามาเพียงรำไรก็สะท้อนกับสร้อยทองที่คอของชายฉกรรจ์หลายครั้ง มันทำให้แสบต้องยันตัวขึ้นจากพื้นเพื่อดูให้มั่นใจว่า...ชายที่กำลังขย่มตัวอย่างร่านร้อนนี้คือคนอื่น

ภาพที่แสบเห็นหลังจากนั้น...ภาพที่กำลังขยับรุนแรงอยู่ในมุ้งบางทำให้แสบถึงกับขนลุก

ชายฉกรรจ์รั้งร่างกายตัวเองขึ้นอีกครั้งจนหลังเหยียดแอ่น แก้มก้นกลมใหญ่ทั้งสองแอ่นท้าทาย หลังจากนั้นแขนของใครบางคนก็สอดเข้าใต้รักแร้จากด้านหลัง แขนล่ำหนาที่โอบรัดนั้นดำสนิททั้งฝ่ามือและท่อนแขน แม้จะถูกแสงไฟทาบทับก็ยังมองไม่เห็นสีอื่นนอกจากความมืดดำที่ดูดำเข้มกว่าความอึมครึมในมุ้ง

เงาร่างสีดำของชายคนที่สองขยับเข้าเบียดแนบชิดกับแผ่นหลังแกร่งของชายฉกรรจ์อย่างเนิบช้า แนบแน่น แสบกะขนาดแล้วเห็นว่าชายคนที่สองคงไม่ใช่พ่อสิงห์ เพราะร่างนั้นหนาล่ำ สูงใหญ่และดำทะมึนเหลือเกิน

ชายฉกรรจ์เงยหน้าครางในขณะที่แก้มก้นถูกบดเบียดจากร่างสีดำ แสบได้เห็นโครงหน้าชายฉกรรจ์ชัดขึ้น เขาคนนี้มีเค้าใบหน้าคมคุ้นตา ทรงผมสั้นเกรียนก็ดุคุ้นและเรียวหนวดนั้นก็เคยเห็นมานานแสนนาน เด็กชายตาลุกวาวเมื่อพบว่าเขาคือ...

พ่อสิงห์! ...พ่อไม่ใช่คนโดนขย่มแต่เป็นคนที่นั่งบดขย่มอย่างดุดันอย่างนั้นหรือ?

“อะ ซี๊ดดด อาาา อาาา” พ่อสิงห์ก้มหน้าอีกครั้ง เขาครางเสียงเครือ หัวไหล่และร่างกายกำยำที่แสบชื่นชมมาตลอดว่าแข็งแกร่งและสมชายชาตรีกำลังเกร็งสั่นอยู่ในวงแขนของชายร่างสูงใหญ่สีดำ ฝ่ามือมืดดำเกาะกุมหน้าอกแกร่งของพ่อสิงห์และขยำเต็มมือ นิ้วดำหยาบบดบี้หัวนมสีเข้มจนร่างของพ่อสิงห์กระตุกแอ่นและพ่นเสียงครางอย่างพึงพอใจออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า “อื้มมม อาาา อูยยยย”

พ่อสิงห์ถูกผู้ชายเย่อ!

เหมือนกับต้องการย้ำให้แสบมั่นใจเต็มร้อย ชายร่างสีดำในมุ้งพลิกร่างของพ่อสิงห์ลงอย่างรวดเร็วให้มาอยู่ในท่าหมอบคลานสี่ขาบนที่นอน ร่างสีดำตามประกบและยึดรั้งเอวกำยำของพ่อสิงห์เข้าหาตัว พ่อสิงห์ดูไร้เรี่ยวแรงและปล่อยให้ชายร่างดำมืดโยกกระเด้าอย่างรุนแรงจนเตียงไหวสะท้าน แสบแทบจะมั่นใจเลยว่าเขาเห็นแก้มก้นแน่นของพ่อสิงห์ถูกบดบี้แบนอยู่ใต้ร่างมืด

เสียงร่างกายกระแทกลั่นตั้บถี่รัว มันคลอกับเสียงครางระงมอย่างสุขสมที่ปล่อยออกมาจากปากที่มีหนวดเรียวงาม

“ซี๊ดดดดด อาาว อูววว อะอาาา”

แสบรู้มาตลอดว่าพ่อของเขาติดใจรสกาม แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้ว่าพ่อของตนเสพกามกับผู้ชาย เด็กชายไม่ได้ยินดีกับเรื่องนี้เท่าไร แต่ความเสียใจก็แทบจะไม่มีแม้แต่น้อย

ความคิดความอ่านของเด็กชายกำลังสับสน แต่ภาพในมุ้งที่ปรากฏต่อจากนั้นก็ทำลายสมาธิที่เด็กชายพยายามปะติดปะต่อไปจนหมดสิ้น

ชายร่างสีดำขยับช่วงล่างกระแทกอัดพ่อสิงห์อย่างช่ำชอง เสียงครางและเสียงลั่นโยกดังคลอกันไปอีกครู่ใหญ่ก่อนที่ชายร่างดำจะเหยียดขาขึ้นจนร่างสูงใหญ่ของเขาแตะเพดานมุ้ง

เพดานมุ้งที่เคยย้อยแอ่นถูกยกตัวก่อเป็นร่างกายของคน เขามีบ่าและไหล่หนากว้าง ต้นแขนล่ำใหญ่แข็งแกร่ง ร่างนั้นเหยียดสูงขึ้นเรื่อยๆ สูงเกินกว่าที่เด็กชายจะจินตนาการได้...

ไม่ช้า เด็กชายก็มั่นใจว่า...มันไม่ใช่มนุษย์

เพราะร่างที่กำลังขยับโยกใต้ผืนมุ้งนั้นมีแค่คอ...ไม่มีหัว!!