March Time Traveler ตอนที่ 10 ข่าวลือ

ตอนที่ 10 ข่าวลือ

 

    “อ๊ากกก!!ฉันจะต้องฆ่าพวกแกให้ได้ภายใน 8 ชั่วโมงนี้ ไอ้หมาเวร”มาร์ชคำรามออกมาแต่ไม่ได้เสียงดัง ในตอนนี้มาร์ชกำลังเดินไปตามต้นไม้อย่างระมัดระวัง ตาของเขามองออกไปไกลเพื่อสำรวจหาแหล่งน้ำด้วยเหตุผลบางอย่าง และจากการตามหาแหล่งน้ำมาร์ชได้เห็นว่าดินแดนอสูรที่เขาอยู่ตอนนี้มันต่างจากที่เขาไปลงรอยแยกอสูรครั้งแรก มันเป็นป่าที่มีต้นไม้ใหญ่และค่อนข้างอุดมสมบูรณ์เอามากๆ 

    “แล้วนี่ไม่มีแม่น้ำ หรือทะเลสาบอะไรเลยหรอ เหม็นตัวเองจนจะอ้วกแล้วเนี่ย ระบบวงแหวนก็ใช้ไม่ได้ด้วยในดินแดนอสูร”มาร์ชบ่นแล้วก็ทำหน้าเหยเกพลางนึกไปถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้

 

     10 นาทีก่อนหน้านี้...

     “นะ นะ นั่นพวกแกกำลังคิดจะทำอารายยย ม่ายน้าาาาา”มาร์ชร้องตะโกนออกมาเสียงดัง

     “ไอ้พวกหมาบ้า พวกแกเล่นสกปรกนี่หว่า”มาร์ชยังพยายามด่าอสูรหมานรกไม่หยุด

     ‘ฉ่อกกกกกกก’เสียงน้ำกำลังไหลรดอะไรบางอย่างที่อยู่ต่ำจากจุดไหลเป็นเวลานาน สายน้ำสีเหลืองรดโดนหัวมาร์ชแล้วเริ่มไหลลงไปที่ตัวจนเปียกโชกไปทั้งตัว ไม่ใช่น้ำอบน้ำหอมหรือน้ำมนต์แต่อย่างใด ใช่แล้วอสูรหมานรก 2 ตัว ร่วมด้วยช่วยกันฉี่ใส่มาร์ชที่อยู่ในหลุมเป็นเวลาเกือบ 20 วินาที เมื่อพวกมันสาแก่ใจแล้ว มันก็เขี่ยดินใส่มาร์ชอีกเล็กน้อย ก่อนจะวิ่งเข้าป่าหายไปทั้งคู่ มาร์ชที่ต้องการความมั่นใจว่าพวกมันไปแล้วจริงๆจึงต้องทนอยู่ในหลุมด้วยสภาพนั้นต่ออีกเกือบ 3 นาที พอมั่นใจแล้วก็รีบมุดออกมาจากหลุมแล้วเดินสำรวจหาแหล่งน้ำทันที 

     

 

     ณ ปัจจุบัน

     “นั่นไงบ่อน้ำ”มาร์ชพูดขึ้นอย่างดีใจหลังจากพยายามเดินหามานานเกือบ 5 นาทีก็พบบ่อน้ำขนาดกลางก็เลยรีบพุ่งเข้าใส่ทันทีเพื่อจะล้างเนื้อล้างตัวเพราะทนกลิ่นฉี่ไม่ไหวแล้ว แต่ทันทีที่มาร์ชวิ่งไปใกล้บ่อน้ำ

 

              ข้อความ

    เผ่าอสูรจระเข้ฟันฉลาม(ระดับ 15)เตรียมจู่โจม

 

     “สวรรค์เกลียดอะไรผมเนี่ย เจอน้ำแต่ก็ใช้ไม่ได้ มีเจ้าที่แรงซะงั้น”มาร์ชเบรคเท้าก่อนจะถึงบ่อน้ำ พอดีกับที่จระเข้ตัวยาวเกือบ 5 เมตรโผล่จากบ่อมาอ้าปากที่มีฟันซี่เล็กๆเหมือนฟันฉลามเรียงเต็มปาก รอให้มาร์ชที่เป็นเหยื่อหลงพุ่งเข้าไปหา 

    “ไม่ล้างก็ไม่ล้าง ขืนเข้าไปใกล้กว่านี้ได้ไปยมโลกแน่เรา”มาร์ชพูดจบก็หันหลังกลับทันที แล้วรีบเดินออกจากบ่อน้ำ ถอดเสื้อชุดนอนสีดำออกแล้วโยนทิ้ง ใส่เพียงกางเกงชุดนอนตัวเดียวเพราะทนกลิ่นฉี่ไม่ไหวแล้ว

    “ถ้าฉันจะฆ่าหมานรกนั่น ก่อนอื่นฉันต้องเลื่อนระดับของตัวเอง ป่านี่ค่อนข้างกว้างและอุดมสมบูรณ์ น่าจะมีเผ่าอสูรที่ระดับต่ำเท่าๆกับระดับของฉัน ฉันต้องฆ่าพวกนั้นเพื่อจะได้ง่ายต่อการเลื่อนระดับ”มาร์ชพูดกับตัวเองจบก็วิ่งไปตามต้นไม้พลางสอดส่ายสายตามองหาเผ่าอสูรที่คิดว่าน่าจะมีระดับเท่าเขา แต่วิ่งหาอยู่เกือบ 10 นาทีก็ไม่เจอเผ่าอสูรที่ดูจะมีระดับต่ำเลย

    “หรือว่ากุญแจรอยแยกมันจะสุ่มพื้นที่ให้ฉันมาเจอแต่พวกระดับ 10+ แฮ่กๆ”มาร์ชเริ่มวิเคราะห์หลังจากวิ่งไปเจอแต่เผ่าอสูรน่ากลัวๆมาตลอด 10 นาที

    ‘สวบ’ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเหมือนตัวอะไรกระโดดเข้าไปในพุ่มไม้ใกล้ๆกับที่มาร์ชยืนพักหายใจอยู่ มาร์ชเห็นมันด้วยหางตา จึงรีบมุดพุ่มไม้ตามเข้าไปเพื่อดู 

     “นั่นไงล่ะ ผู้ช่วยที่จะเลื่อนระดับของฉัน คราวนี้โชคดีเป็นของฉัน”มาร์ชพูดออกมาหลังจากเห็นบางอย่างตรงหน้า

 

                      ข้อความ

    เผ่าอสูรกระต่ายเขาเดียว(ระดับ 2)เตรียมจู่โจม

    เผ่าอสูรกระต่ายเขาเดียว(ระดับ 2) เตรียมจู่โจม 

    เผ่าอสูรกระต่ายเขาเดียว(ระดับ 2) เตรียมจู่โจม

    เผ่าอสูรกระต่ายเขาเดียว(ระดับ 2) เตรียมจู่โจม

 

     ทันทีที่มาร์ชออกจากพุ่มไม้มายืน พวกกระต่ายที่มีขนาดเท่ากับกระต่ายปกติ แต่มันไม่เหมือนกระต่ายทั่วไปตรงที่ มันมีเขาแหลมๆงอกออกมาตรงหน้าผากของมัน 1 เขา พวกมัน 4 ตัวหันมามองมาร์ชแล้วทำท่าตะกุยดิน จากนั้นมันก็พุ่งเข้าใส่มาร์ชพร้อมกันอย่างรวดเร็ว มาร์ชก็ก้าวเท้าหลบไปมาทันท่วงที แต่ก็ไม่พ้นโดนเขาของตัวหนึ่งเข้า มันแทงโดนถากๆ แต่ก็ทำให้มาร์ชเลือดไหลออกมาที่แขน

    “ถึงจะระดับน้อยกว่าเราก็ประมาทไม่ได้แหะ อีกอย่างเรายังไม่ชินกับความเร็วสูงสุดหลังจากอัพค่าพลังความคล่องแคล่วเพิ่มเลย มีหลายเรื่องที่เราต้องรีบจัดการกับตัวเราก่อนสินะ”มาร์ชพูดแล้วก้มมองแผลตัวเองที่แขน 

    “หมดเวลาสนุกแล้วล่ะกระต่ายน้อย”มาร์ชพูดแล้วกระโดดถอยหลัง เพื่อหลบอสูรกระต่ายเขาเดียวตัวหนึ่งที่กระโดดพุ่งใส่เขา แล้วสับมือลงที่ลำตัวของมันเต็มแรง 1 ที 

    ‘ตุบ’ร่างของอสูรกระต่ายเขาเดียวก็พุ่งลงที่พื้นอย่างรวดเร็ว แล้วก็มีกล่องข้อความเด้งขึ้นตรงหน้ามาร์ช แต่มาร์ชไม่มีเวลาสนใจที่อ่านมัน เขากางแขนออกทั้ง 2 ข้าง แล้วย่อเข่าลงเล็กน้อย ก่อนจะใช้เท้ายันพื้นเพื่อหมุนตัวเอง พอดีกับที่อสูรกระต่ายเขาเดียว 2 ตัวพุ่งเข้าใส่เขาจาก 2 ทิศทาง มาร์ชใช้มือคว้าไปที่หูของมันทั้ง 2 ตัวก่อนจะเขวี้ยงออกไปตามแรงหมุน 

    ‘ตุบ ตุบ’ทันทีที่ร่างของมันกระแทกกับต้นไม้ ก็มีกล่องข้อความเด้งขึ้นตรงหน้ามาร์ช มาร์ชยิ้มออกมาเล็กน้อยก็หันไปหาอสูรกระต่ายเขาเดียวอีกตัวที่เหลือ แต่ดูเหมือนว่ามันจะหนีเขาไปแล้ว

 

                        ข้อความ

     ท่านได้รับศิลาอสูร(ระดับ 1) จำนวน 3 ก้อน

     ท่านได้รับเหรียญลิดแดง(ระดับ 1) เหรียญมูลค่า 200 ลิด จำนวน 3 เหรียญ

 

     “เอ๊ะ เหรียญลิดนี่มีมูลค่าน้อยกว่าที่ดร็อปจากอสูรหมานรกนี่หว่า แล้วก็ถึงจะได้รับค่าประสบการณ์ในการฆ่าเผ่าอสูร แต่มันก็ไม่บอกว่าได้เท่าไร และฉันต้องใช้เท่าไรในการเลื่อนระดับ มีแต่ต้องฆ่าไปเรื่อยๆแล้วให้มันแจ้งสถานะเลื่อนระดับเอาเองสินะ”มาร์ชใช้มือลูบคางตัวเองหลังจากก้มเก็บศิลาอสูรและเหรียญลิดจากซากอสูรกระต่ายเขาเดียวที่เขาฆ่ามัน

     “ว่าแต่ค่าความแข็งแกร่งนี่น่ากลัวใช้ได้เลยแหะ ถ้าในโลกปกติฉันคงไม่สามารถฆ่ากระต่ายด้วยการสับมือเพียงครั้งเดียวแน่ๆ รอก่อนเถอะจินจ๋าพี่จะหาที่เหมาะกับพี่ที่สุดแล้วรีบกินเพื่อเป็นเกริสเร็วๆ”มาร์ชพูดแล้วก็ทำหน้าเคลิ้ม ก่อนจะสะบัดหัวไล่ความเพ้อเจ้อของตัวเองแล้วก้มมองหาอะไรบางอย่าง

    “นี่ไงล่ะ ทางที่เจ้ากระต่ายน้อยใช้หนีไป”มาร์ชพูดขึ้นหลังเจอรอยเท้าที่อสูรกระต่ายเขาเดียวกระโดดหนี มาร์ชไม่รอช้ารีบเคลื่อนร่างตามรอยไปทันที ไม่นานนักมาร์ชก็มาถึงที่โล่งกว้างกลางป่า 

    “ปาร์ตี้กระต่ายน้อยหรอนั้น”มาร์ชพูดขึ้นหลังจากมองไปตรงกลางที่โล่งกว้างนั่น แล้วเห็นอสูรกระต่ายเขาเดียว มากกว่า 50 ตัว

    “ฉันควรหาอาวุธทุ่นแรง แต่อีเต้อคงไม่เหมาะกับงานนี้เท่าไร”มาร์ชคิดจบก็รีบวิ่งย้อนกลับไปทางที่เขาเดินมา

    ‘ฉับ ฉับ ฉับ ครืน’เสียงมีดอีโต้เก่าตัดต้นไม้ดังขึ้นก่อนที่ต้นไม้ต้นใหญ่จะล้มลง มาร์ชจัดการตัดลำต้นออกเป็นสองท่อน แล้วนำมานั่งเหลาอยู่พักใหญ่

    “คงพอใช้แก้ขัดไปได้ละมั้ง”มาร์ชพูดแล้วยกดาบไม้ 2 อันในมือขึ้นดู ก่อนจะเริ่มจับมันเหวี่ยงฟันไปในอากาศด้วยท่าทางที่คุ้นเคย

 

                         ข้อความ

     ท่านได้รับดาบไม้ทำมือ (ระดับ 4) จำนวน 2 เล่ม

     ผลจากการกระทำ สร้างทักษะพื้นฐานการใช้ดาบอาทมาฏนเรศวร(ขั้นสูงสุด)

ทักษะนี้เป็นทักษะติดตัว จะทำให้การใช้อาวุธประเภทดาบ เพิ่มความรุนแรงในการโจมตีและป้องกันขึ้น 5%

 

     “น่าตกใจจริงๆที่ระบบตรวจรู้ได้ว่าการลองเหวี่ยงดาบของฉันเป็นท่าดาบไทยโบราณ ถ้างั้นต้องลองนี่หน่อย”มาร์ชพูดขึ้นหลังอ่านข้อความจบ ว่าแล้วมาร์ชก็เริ่มกวัดแกว่งดาบในมือทั้งสองข้างด้วยท่าดาบที่เคยร่ำเรียนมา สายตาของมาร์ชดูดุดันจนน่าขนลุกตอนที่เขาจับดาบฟันออกไป ในช่วงที่เขาสร้างความคุ้นเคยกับดาบไม้ในมือเขา รวมทั้งทดสอบความความแข็งแกร่งและความคล่องแคล่วระดับสูงสุดดูไปด้วย บริเวณรอบตัวมาร์ชตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นบนพื้นดิน ต้นไม้ ล้วนมีรอยฟันเป็นทางยาว และมีความปราณีตอยู่ในรอยเหล่านั้น แสดงให้เห็นว่ารอยการฟันดาบนั้นเกิดจากคนที่มีความชำนาญในการใช้ดาบสูงมาก

 

                    ข้อความ

    ผลจากการกระทำ สร้างทักษะพื้นฐานการใช้ดาบเจ้าราม(ขั้นสูงสุด)

ทักษะนี้เป็นทักษะติดตัว จะทำให้การใช้อาวุธประเภทดาบ เพิ่มความรุนแรงในการโจมตีและป้องกันขึ้น 5%

    ผลจากการกระทำ สร้างทักษะพื้นฐานการใช้ดาบสางเหนือ(ขั้นสูงสุด)

ทักษะนี้เป็นทักษะติดตัว จะทำให้การใช้อาวุธประเภทดาบ เพิ่มความรุนแรงในการโจมตีขึ้น 10%

    ผลจากการกระทำ สร้างทักษะพื้นฐานการใช้ดาบสางใต้(ขั้นสูงสุด)

ทักษะนี้เป็นทักษะติดตัว จะทำให้การใช้อาวุธประเภทดาบ เพิ่มความรุนแรงในการโจมตีขึ้น 10%

    ผลจากการกระทำ สร้างทักษะพื้นฐานการใช้ดาบอาทมาฏเท้าช้างปัตตานี(ขั้นสูงสุด)

ทักษะนี้เป็นทักษะติดตัว จะทำให้การใช้อาวุธประเภทดาบ เพิ่มความรุนแรงในการโจมตีขึ้น 10%

 

     “ว้าวระบบมันรู้ทุกวิชาดาบเลยรึไงเนี่ย ที่แน่ๆเมื่อฉันใช้ดาบเป็นอาวุธการโจมตีของฉันก็เพิ่มขึ้น 40% และค่าป้องกันเพิ่มขึ้น 10% ทันที เท่านี้น่าจะพอฟัดกับกระต่ายน้อยทั้งฝูงได้แล้วล่ะ”มาร์ชพูดจบก็เดินกลับไปที่ปาร์ตี้อสูรกระต่ายเขาเดียว เมื่อไปถึงมาร์ชก็เดินเข้าไปหาและเริ่มการสังหารหมู่ทันที ด้วยระดับที่สูงกว่าบวกกับทักษะเพิ่มพลังโจมตีที่ได้มา การสังหารหมู่ก็จบลงในเวลาไม่ถึง 10 นาที มาร์ชได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยไม่กี่แห่งตามตัว

 

                    ข้อความ

    ท่านได้รับศิลาอสูร(ระดับ 1)จำนวน 58 ก้อน

    ท่านได้รับเหรียญลิดแดง เหรียญนี้มีมูลค่า 200 ลิด จำนวน 50 เหรียญ

 

    “ทำไมเหรียญลิดมันมีแค่ 50 เหรียญฟ่ะ ใครมันมาขโมยลิดฉัน ฉันฆ่าไปตั้ง 58 ตัวนะ ระดับก็ไม่เลื่อนเหรียญก็ดร็อปไม่ครบ”มาร์ชที่นั่งพิงกับต้นไม้บ่นหลังจากก้มเก็บไอเทมที่ดร็อปจากการฆ่าเผ่าอสูรกระต่ายเขาเดียว มาร์ชได้เรียนรู้เพิ่มว่า เหรียญลิดไม่ได้ดร็อปจากเผ่าอสูรทุกตัวที่ฆ่า 

    “ค่ำคืนนี้ยังคงยาวไกล แต่เดี๋ยวดิทำไมที่นี่ถึงเป็นตอนกลางวันล่ะเพราะตอนที่ฉันใช้ไอเทมกุญแจมันคือกลางคืนนิ มัวแต่คิดจะฆ่าไอ้หมาสองตัวนั้นจนลืมสังเกตไปเลยฉัน สงสัยมันสุ่มเรามาโลกอสูรฝั่งที่หันหน้าเข้าหาดวงอาทิตย์อยู่ ที่นี่เลยเป็นตอนกลางวัน เอาล่ะหายเหนื่อยแล้วไปลุยต่อดีกว่า”มาร์ชคิดทบทวนเสร็จก็ลุกขึ้นแล้วออกเดินตามหาเผ่าอสูรฆ่าเพื่อเลื่อนระดับ 

 

     ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่งในตัวเมือง ชายใส่ชุดสูทสีดำ 2 คน ที่หน้าอกซ้ายมีเข็มกลัดสัญลักษณ์ตรีศูลสีทองติดอยู่ กำลังนั่งคุยกันที่โต๊ะอาหาร

    “เอาไงดีว่ะกิต เราควรจะบอกเจ้าตัวเรื่องนี้ดีไหมว่ะ”กายพูดขึ้นหลังจากยกแก้วเบียร์ขึ้นกระดก

    “ฉันก็ไม่รู้เนี่ย ถึงได้ชวนแกออกมาหาไรกิน เพื่อจะได้ปรึกษาไงกาย”กิตตอบกลับ แล้วก็คว้าแก้วเบียร์ขึ้นกระดกจนหมดแก้ว

    “ถ้าตามหน้าที่ของเราก็คงต้องแจ้งผลการประเมิน แต่ถ้าในฐานะเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน มันก็ดูจะว่าเราใจร้ายมากๆถ้าเราแจ้งผลการประเมินนี่ให้กับเขา”กายพูดแล้วก็ทำท่าเซ็งออกมา ก่อนจะตักข้าวใส่ปาก

     “ฉันก็คิดแบบนั้นนั่นแหละ เลยอยากถามความเห็นแกว่า ถ้าเป็นแก แกจะทำยังไง”กิตพูดแล้วก็ทำท่าเซ็งออกมาเหมือนกาย เขาชายตามองหุ่นยนต์ที่มาเติมเบียร์ให้เขาเล็กน้อย

     “เห้อออออ”ทั้งคู่ถอนหายใจออกมาพร้อมกันหลังจากนั่งคิดอยู่นาน ทั้งคู่พยายามหาทางออกที่ดีที่สุดอยู่นานเลยแต่ก็หาไม่ได้สักที ระหว่างคิดก็สั่งกับแก้มและเบียร์มากินด้วย จนทั้งคู่เริ่มเมา

    “เอายางเง้ไหม เราเขียนสิ่งที่เราคิดลงในกระดาษเพื่อโหวตกันว่าจะเอายังไงดิ”กายพูดอ้อแอ้ด้วยอาการเมา

     “ก้อเดเหมือนกาน ฉันคิดจนหัวแทบแตกแล้ว ใช้วิธีของแกเลย”กิตตอบด้วยสภาพไม่ต่างจากกายมาก แล้วทั้งคู่ก็เขียนสิ่งที่ตัวเองคิดลงในกระดาษเอกสารที่ถือมาแล้วพับ ก่อนจะยื่นให้อีกฝ่ายเปิดอ่าน

    ‘บอกไปเลย มันเป็นหน้าที่ของเราที่ต้องบอกผลการประเมิน’กายอ่านตัวหนังสือที่เขียนด้วยลายมือยึกยือของกิตในกระดาษที่ส่งมาให้

    ‘ไม่ต้องบอก เพราะบอกไป เจ้าตัวก็คงเสียใจเปล่าๆ แถมระดับพลังแค่ 1 มาทำงานเป็นเกริสไม่ได้ด้วย’กิตอ่านตัวหนังสือที่กายเขียนมาในกระดาษ

    “อ้าว สรุปความเห็นไม่ตรงกัน งั้นก็หมายความว่าเราต้องนั่งคิดกันต่อใช่ไหมเนี่ย”กิตพูดขึ้นหลังอ่านข้อความในกระดาษจบ

    “ฉันว่าฉันเมามากแล้ว อึก ฉันคิดอะไรต่อไม่ออกแล้ว อึก”กายพูดแล้วก็สะอึกออกมา

    “งั้นใช้วิธีของช้านตัดสินเลยง่ายดี มาเป่ายิงฉุบกัน ฉันชนะก็คือบอก ฉันแพ้คือม่ายบอก”กิตเสนอความคิด

    “เป่า ยิง ฉุบ”กิตออกค้อน กายออกกระดาษ

    “โอเคสรุปม่ายบอก กลับบ้านกัน เจ๊ลงบัญชีของพวกเราไว้นะครับ แล้วก็รบกวนเรียกรถให้ด้วย”กิตพูดจบก็หลับคาโต๊ะอาหารไปพร้อมกับกาย ก่อนที่จะมีหุ่นยนต์มาอุ้มเขาทั้งสองคนไปขึ้นรถแล้วขับออกไป

    “คุณเจ้าของร้าน หุ่นยนต์ทำความสะอาดโต๊ะอาหาร พบสิ่งของที่ลูกค้าโต๊ะ 17 ลืมเอาไว้ที่โต๊ะ”เสียงหุ่นยนต์ทำความสะอาดพูดกับเจ้าของร้านอาหาร แล้วยื่นกระดาษ 1 แผ่นไปให้เจ้าของร้าน

    “อ่าวใบประเมินการวัดพลังเกริสนี่นา ลืมของสำคัญแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย ว่าแต่หน้าตาดีใช้ได้เลยนะพ่อหนุ่มที่เป็นเกริสเนี่ย ไหนขอแอบดูหน่อยสิว่าพลังเท่าไร”ว่าแล้วเจ้าของร้านก็อ่าน

 

                  ใบประเมินการวัดพลัง

ชื่อ มาร์ช เอสธาร์น่า                       รูปมาร์ช

ประเภทจิน ไม่ระบุ

จัดระดับเกริส เกริสระดับเหรียญทองแดง

ค่าพลังที่วัดได้ 1

                   เอกสารลับสุดยอด

 

     “เกริสพลัง 1 เนี่ยนะฮ่าๆ นี่มันเรื่องใหญ่มากเลยนะเนี่ย เรื่องนี้ต้องขยายให้โลกรู้ว่าเกริสที่อ่อนแอที่สุดในโลกได้ถือกำเนิดแล้ว”เจ้าของร้านอาหารพูดจบก็หัวเราะแล้วเริ่มโทรไปเล่าให้เพื่อนของตัวเองฟังเรื่องใบประเมินการวัดพลังอย่างสนุกสนาน เพื่อนของเจ้าของร้านก็โทรไปเล่าให้เพื่อนฟังอีกที และแล้วเรื่องเกริสที่มีพลังแค่ 1 ก็กระจายไปทั่วโลกโซเชียลจนติดอันดับ 1 ในหัวข้อที่คนพูดถึงกันมากที่สุด แน่นอนว่าข่าวนี้ก็ไปถึงพวกนักข่าวทั้งหลายด้วย 

 

     ที่ดินแดนอสูร...

     “ฮะ ฮะ ฮัดเช้ย”มาร์ชจามออกมาเสียงดังหลังจากก้มเก็บศิลาอสูรกับเหรียญลิดจากซากอสูรหนูหางไฟ

    “ใครนินทาฉันเนี่ย จามไม่หยุดมาสักพักแล้วนะ หรือพวกสาวๆที่เดินสวนกับฉันในวันนั้นกัน แต่คงนินทาเรื่องฉันเป็นคนบ้ากันอยู่นั่นแหละ เห้อ”มาร์ชตอนแรกก็ยิ้ม แต่จู่ๆก็ทำหน้าเศร้าเพราะนึกถึงสาวๆหลายคนซุบซิบว่าเขาเป็นคนบ้า วันที่เขาวิ่งออกจากห้องวิจัยด้วยเสื้อกล้ามและกางเกงขาสั้นสีขาว

    “ใครชอบใครชัง ช่างเถิด ใครเชิดใครแช่ง ช่างเขา ใครโกรธใครเกลียด ทนเอา ใจเราร่มเย็น เป็นพอ”มาร์ชพูดจบก็หันไปก้มเก็บเหรียญลิดสีแดงต่อ 

    “อสูรหนูหางไฟก็ระดับ 2 ตีไป 42 ตัวแล้วก็ยังไม่เลื่อนระดับแหะ ขืนเป็นยังงี้ต่อไป 8 ชั่วโมงนี้คงหมดหวังจะจัดการไอ้พวกหมาบ้านั่นแน่ๆ จริงสิก็ทำแบบที่เคยทำดีกว่า ไม่ต้องเสียเวลาวิ่งหาเผ่าอสูรระดับต่ำด้วย”มาร์ชพูดจบก็เก็บซากอสูรหนูหางไฟมามัดด้วยเชือกแล้วสะพายขึ้นบ่า ถ้าใครมาเห็นตอนนี้คงคิดว่าเขาเป็นคนป่าอย่างแน่นอน มาร์ชวิ่งย้อนกลับไปที่บ่อน้ำ ที่เขาตั้งใจจะลงไปล้างตัวแต่มีอสูรจระเข้ฟันฉลามเฝ้าอยู่ เมื่อวิ่งไปจนถึงระยะห่างจากบ่อน้ำประมาณ 50 เมตร มาร์ชก็วางเชือกที่มัดอสูรหนูหางไฟไว้ แล้วหยิบซากอสูรหนูหางไฟออกมา 1 ตัว ก่อนจะจัดการเขวี้ยงมันลงไปที่บ่อน้ำ ทันทีที่ซากของอสูรหนูหางไฟสัมผัสผิวน้ำ ปากของอสูรจระเข้ฟันฉลามก็งับมันทันที

    “เยี่ยมเผ่าอสูรมันกินเผ่าอสูรต่างชนิดกันด้วย”มาร์ชเห็นดังนั้นก็เปิดกระเป๋ามิติหยิบเสียมออกมา แล้วลงมือขุดหลุมเป็นสี่เหลี่ยม กว้าง 2 เมตร ยาว 6 เมตร และลึกลงไป 2เมตร มาร์ชใช้เวลาไม่นานก็ขุดเสร็จ จากนั้นมาร์ชก็เอาซากอสูรหนูหางไฟโยนลงไปในหลุม 3 ตัว แล้วก็เอามาถือไว้ที่มือ 7 ตัว มาร์ชโยนมันลงที่พื้นในระยะห่างเท่าๆกันจากหลุมที่ขุดไปจนถึงบ่อน้ำ 

 

                    ข้อความ

    เผ่าอสูรจระเข้ฟันฉลาม(ระดับ 15) เตรียมจู่โจม

 

     “ขึ้นมาเลยไอ้เจ้าที่แรง หวังว่าแกจะได้กลิ่นอาหารที่ฉันอุตส่าเอามาเสริฟให้ถึงที่นะ”มาร์ชพูดจบก็หันหลังแล้ววิ่งกลับจนเลยหลุมที่เขาขุดไว้ไปนั่งอยู่หลังต้นไม้ต้นหนึ่ง

     ‘ซู่มม’เสียงน้ำกระเซ็นเสียงดัง ก่อนที่ร่างของอสูรจระเข้ฟันฉลามตัวยาว 5 เมตรโผล่ขึ้นมาลอยที่ผิวน้ำ มันลอยมาใกล้ฝั่ง แล้วก็คลานขึ้นมาข้างบนฝั่งอย่างช้าๆ แล้วตรงเข้าไปงับซากอสูรหนูหางไฟที่มาร์ชโยนล่อไว้เข้าปากแล้วกลืนลงท้องอย่างรวดเร็ว

    “อย่างนั้นแหละไอ้หนูเจ้าที่”มาร์ชที่แอบมองอยู่หลังต้นไม้ต้นหนึ่งพูดขึ้นหลังจากเห็นมันกินซากอสูรหนูหางไฟที่เขาโยนไว้ล่อ มันกินซากตัวแรกเสร็จก็คลานไปกินตัวที่สอง สาม สี่ จนถึงหลุมที่มาร์ชขุดเอาไว้ มันหยุดนิ่งเล็กน้อยแล้วหันมองไปมาไม่ได้ลงหลุมแบบที่มาร์ชคิดเอาไว้

    “ลงไปเลยไอ้หนูเจ้าที่แรง”มาร์ชพูดแล้วก็เกร็งตัวลุ้นว่าแผนของตัวเองจะสำเร็จไหม

    “ไม่ๆแกจะหันกลับไปตอนนี้ไม่ได้ ในหลุมนั่นมีอาหารให้แกกินอีกเพียบเลยนะ โถ่รู้งี้ฉันน่าจะแขวนซากอสูรหนูหางไฟตรงผนังด้านข้างนั่นสักตัวให้มันได้กลิ่นก็ดี”มาร์ชร้องออกมาอย่างเสียดาย ก่อนจะหันหลังกลับไปเพื่อพิงต้นไม้ทำใจ ตอนที่เห็นมันกำลังหันหัวจะคลานกลับบ่อน้ำ แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่ออยู่ๆเจ้ากรรมนายเวรของมาร์ช 2 ตัวก็วิ่งมาจากไหนไม่รู้ด้วยความเร็ว จนชนเข้าใส่อสูรจระเข้ฟันฉลามแล้วพากันกลิ้งลงไปในหลุมทั้ง 3 ตัว แต่ดูเหมือนว่าหลุมมันจะไม่ลึกพอ เจ้ากรรมนายเวรของมาร์ชมันจะคาบซากอสูรหนูหางไฟแล้วกระโดดขึ้นมาได้สบายๆ ก่อนจะแย่งซากอสูรหนูหางไฟกันแล้ววิ่งหายกลับเข้าป่าไปทางที่มันพุ่งออกมาชนใส่อสูรจระเข้ฟันฉลาม ในเวลาอันรวดเร็ว

     “ไปหาล่าเผ่าอสูรที่อื่นก็ได้วะ ยังไงฉันก็ต้องหาทางเลื่อนระดับให้ได้เพื่อการแก้แค้นของฉัน”มาร์ชลุกขึ้นแล้วเดินกลับมาที่หลุมเพื่อจะเก็บเชือกที่ใช้มัดซากอสูรหนูหางไฟ  

     “อ่าวเห้ย เกิดอะไรขึ้นเนี่ยทำไมอยู่ๆเจ้าที่แรงลงไปในหลุมได้ล่ะ ฮั่นแน่ อดใจไม่ไหวอ่ะดิ”มาร์ชพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างของอสูรจระเข้ฟันฉลามกำลังดิ้นอยู่ในหลุมที่เขาขุด เพราะด้วยขนาดหลุมมันเล็กพอดีตัวของมัน มันจึงหันหัวกลับไม่ได้ จะใช้หางหรือขายันพื้นก็ไม่มีพื้นที่พอจะทำได้ 

     “เดี๋ยวป๋ามานะหนูเจ้าที่แรง รออยู่ในนี้แล้วทำตัวดีดี”มาร์ชพูดจบก็ยิ้มร่าเริงไปที่ต้นไม้ต้นที่เขานั่งพิงก่อนหน้านี้แล้วลงมือตัดมัน พอต้นไม้ล้มลงมาร์ชก็จัดการตัดไม้ให้ยาว 2.5 เมตร แล้วเหลาให้เป็นทรงกลมยาว มีส่วนปลายแหลมเหมือนหอก

 

                     ข้อความ

    ท่านได้รับหอกไม้ทำมือ(ระดับ 4) จำนวน 5 อัน

 

     มาร์ชอ่านข้อความจบก็รีบหอบหอกไม้ 5 อันมากองไว้ข้างหลุม ก่อนจะลงมือใช้หอกไม้แทงใส่อสูรจระเข้ฟันฉลาม แต่เนื่องด้วยหนังของมันของข้างจะแข็ง พอแทงไปได้ 7 ทีปลายหอกไม้ก็ทู่ แต่อสูรจระเข้ฟันฉลามก็ยังไม่ได้รับบาดเจ็บ

    “ไม่อยากจะคิดเลยถ้าต้องสู้กับแกตรงๆ สภาพฉันจะเป็นยังไง”มาร์ชพูดหลังจากเห็นปลายหอกไม้ที่ทู่หลังใช้แทงมัน มาร์ชหยิบอันใหม่แล้วแทงไปที่จุดเดิมซ้ำๆ มาร์ชแทงตรงบริเวณหลังคอลงมาแต่ไม่เกินเท้าหน้า เพราะหัวใจของจระเข้บนโลกมนุษย์มันอยู่บริเวณนั้น มาร์ชเลยคิดว่าหัวใจของเผ่าอสูรจระเข้ก็น่าจะเหมือนกัน ปลายหอกไม้ก็ทู่ไปอีกอัน แต่ก็ยังไม่สามารถเจาะทะลุหนังของมันได้ มาร์ชเลยหยิบอันใหม่แล้วแทงซ้ำที่เดิม คราวนี้เลือดของมันไหลออกมา มาร์ชเลยออกแรงกดจนสุดแรง หอกไม้ถูกกดลงจนทะลุร่างของอสูรจระเข้ฟันฉลาม มันกระตุกอยู่ครู่หนึ่งก็นิ่งไป

 

                     ข้อความ

    ท่านได้กำจัดเผ่าอสูรจระเข้ฟันฉลาม(ระดับ 15) ได้รับค่าประสบการณ์ในการเลื่อนระดับ

ทำให้ระดับของท่านเพิ่มเป็นระดับ 6

 

     ระดับ 5 ปลดล็อกระบบร้านค้า 

    ระบบร้านค้านี้จะมีไอเทมที่จำเป็นในการใช้งานทุกอย่างให้เลือกซื้อ โดยราคาจะขึ้นอยู่กับคุณภาพของสินค้านั้นๆใช้ลิดเป็นหน่วยกลางในการซื้อของในระบบร้านค้า นอกจากนี้ช่วงเวลา 12.00-12.30 น.ของทุกวันจะมีระบบขายของปรากฏ หากต้องการขายของชิ้นไหนก็สามารถขายได้ โดยระบบจะตีราคากลางของสิ่งของนั้นๆให้อัตโนมติ

 

     “ว้าวมีของทุกอย่างจริงๆด้วย แต่ราคาก็แพงเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย”มาร์ชอ่านข้อความจบก็ทดลองเปิดระบบร้านค้าขึ้นเพื่อดูของที่มีขาย ซึ่งมันได้จัดหมวดหมู่ ออกเป็นอาวุธ ชุดสวมใส่ เครื่องประดับ โพชั่น ไอเทมพิเศษ อื่นๆ และในหมวดหมู่ใหญ่ๆก็ยังแยกย่อยลงไปอีก อย่างเช่นอาวุธ ยังแยกเป็น ดาบ หอก ทวน ธนู มีดสั้น ฯลฯ 

    “ไหนขอดูของที่ดร็อปหน่อยสิ”มาร์ชพูดจบก็กระโดดลงไปในหลุมแล้วใช้เชือกมัดปากของอสูรจระเข้ฟันฉลาม ก่อนจะปีนขึ้นมาแล้วลากซากอสูรจระเข้ฟันฉลามขึ้นมาจากหลุม แล้วเขาก็กระโดดลงไปในหลุมอีกครั้งเพื่อเก็บของที่ดร็อปจากการฆ่าเผ่าอสูรจระเข้ฟันฉลาม