ตลอด 4 ปี

โดย นิทราการ เมื่อ พุธ, 01/04/2023 - 17:56

stories tags:

ไหนไหนเป็นปีใหม่ วันนี้เป็นวันที่ 4 ของปีคริสตศักราช 2023 เห็นคนหลาย ๆ คนเขาทำกันเขียนเรียงความสรุปเหตุการณ์ที่ได้เจอมากระกระผมก็จะมาลองเขียนเรื่องที่กระผมได้เจอมาในตลอด 4 ปีที่ผ่านมา ภาษาอาจจะไม่ได้วิจิตรสละสลวยสวยเก๋ เนื่องด้วยเป็นแค่เรียงความ หากจะกล่าวให้ถูกก็คงเป็นการเล่าเรื่องชนิดหนึ่งเป็นการเล่าเรื่องที่เรียบง่ายไร้คำวิจิตร ไม่มีภาษาที่สละสลวยสวยเก๋เป็นประสบการณ์ที่ได้ผ่านพบ ถ้าเช่นนั้นเรามาเข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน

ก่อนที่ตัวของกระกระผมจะเข้าสู่เส้นทางของนักเขียนฝึกหัด คือกระผมเป็นนักเรียนที่ไม่ชอบเรียนวิชาเกี่ยวกับพวกภาษาต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นภาษาอะไรก็ตาม ยกเว้นภาษาญี่ปุ่นที่ชอบเรียนเพราะสนใจอยากจะไปดูอนิเมะแบบไม่ต้องอ่านซับ

ชีวิตก่อนเข้ามหาลัยไม่คิดเลยว่าตนเองจะมาเขียนนิยาย เหมือนเช่นทุกวันนี้ สิ่งที่ชอบทำเมื่อก่อนก็คือการเขียนโปรแกรมถึงแม้ว่าจะเป็นโปรแกรมเล็กๆที่ไม่สามารถทำอะไรได้จริงก็ตาม วันแรกที่ได้เข้าสู่การเขียนนิยายเป็นวันที่ได้รู้จักกับพี่ ต่อ พี่เป็นคนที่ทำให้กระกระผมได้รู้จักกับการเขียนนิยาย พี่เขาสร้างเว็บ

keangun.com

เริ่มแรกที่ไปใช้งานเว็บของพี่เขาก็แค่ต้องการหาที่ลงคำศัพท์ภาษาญี่ปุ่นกับภาษาอังกฤษที่จดไว้เท่านั้น แบบ google drive เต็มฮ่าๆๆๆ หลังจากนั้นไม่รู้จะทำอะไรก็เลยลองถามเกี่ยวกับการเขียนนิยาย หลังจากนั้นก็เขียนเล่นมาเป็นเวลา 2 ปีโดยที่ไม่เคยได้รายได้จากมันอันที่จริงคือไม่รู้ว่าการเขียนนิยายสามารถหาเงินได้

เนื่องจากเป็นคนที่ชอบดูอนิเมชั่น ดูการ์ตูนอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็กการเขียนนิยายจึงเป็นเรื่องที่ตัวของกระกระผมคิดว่ามันไม่ได้ยากอะไรนี่ยายก็แค่เรื่องทั่วไปที่ไว้ผ่อนคลายทำให้เราสามารถเนรมิตสิ่งใดก็ได้สร้างเสริมจินตนาการและหลุดพ้นออกจากโลกแห่งความเป็นจริง

แต่ว่าเมื่อปี 2022 ตัวของกระกระผมก็เริ่มสนใจทางด้านวรรณคดีวรรณกรรมมากขึ้น เริ่มชอบอ่านหนังสือนิยายที่เป็นแนวของญี่ปุ่นมากขึ้น ความจริงรู้สึกสนใจแต่ยังไม่ได้เอาจริงเอาจังตั้งแต่เรียนอยู่ชั้นปีที่ 2 ที่ได้เรียนวรรณคดีอังกฤษ ตอนนั้นอยากจะลองทำStory ในรูปแบบภาษาอังกฤษดูอาจารย์ที่สอนวรรณคดีวรรณกรรมก็ให้อ่านเรื่องต่างๆมากมายมีทั้งในรูปแบบให้เราเขียนกลอนเป็นภาษาอังกฤษ

ตอนนั้นเริ่มรู้ว่าตัวเองอยากจะเขียนนิยายอยากจะลองเป็นนักเขียนดูจากเดิมที่เขียนนิยายอาทิตย์ละวันก็เริ่มมาเขียนทุกวัน แต่ว่าก็ไม่รู้ว่ามันต้องเขียนแบบไหนเขียนอย่างไรอันที่จริงคือไม่รู้เลยว่านิยายมันมีโครงเรื่องมีพล็อตเรื่องมีการวางทรีทเม้นท์มีการกำหนดบุคลิกนิสัยของตัวละคร เพิ่งมารู้เมื่อไม่นานมานี้เ

ก่อนเริ่มเขียนนิยายเราต้องมีโครงเรื่องมีการวางเรื่องมีการกำหนดนิสัยของตัวละครเสียก่อน

ประกอบกับตอนนั้นได้ไปอบรมการเขียนโปรแกรมทำให้การเขียนนิยายทุกวันทำได้ยาก หลังจากนั้นพ่อก็มาเสียทำให้การเขียนหยุดชะงักไปช่วงหนึ่ง

เมื่อปี 2022 ตัวของกระผมหลังจากที่ได้เรียนการวิจัยก็เริ่มสนใจว่าในวรรณคดีวรรณกรรมของประเทศอย่างเช่นจีนเกาหลีญี่ปุ่นมีการทำวิจัยเกี่ยวกับเรื่องนิยายไว้ประมาณไหนบ้าง ด้วยความที่เรียนภาษาอังกฤษถึงแม้ว่าจะใช้ไม่ได้ชำนาญแต่ก็พออ่านออกเขียนได้ปูๆปลาๆ ตัวของกระผมก็ได้เริ่มอ่านงานวิจัยต่างๆที่เกี่ยวกับสายวรรณคดีวรรณกรรมมากขึ้น ได้เห็นสิ่งที่นักวิจารณ์วรรณกรรมทำเริ่มสนใจอยากจะศึกษาเริ่มเข้าใจคำว่านิยายไม่ใช่แค่เขียนเพื่อไว้เนรมิตสิ่งใดที่ตัวเองอยากให้เป็นเพียงเท่านั้น ยิ่งอ่านงานวิจัยบทความเกี่ยวกับวรรณคดีวรรณกรรมก็ยิ่งเจอกับทฤษฎีหลากหลายเช่นสตรีนิยม

ปิตาธิปไตย และอื่นๆอีกมากมาย

เพื่อนๆทุกคนอาจจะสงสัยว่าหลังจากนั้นกระผมทำอะไรกระผมไปอ่านงานเก่าๆของกระผมหลังจากนั้นกระผมพบว่าภาษาที่กระผมใช้ไม่มีความสละสลวยไม่ใช่นิยายเป็นแค่right novel อาจจะไม่ถึงขนาดนั้น คำผิดก็มีเยอะแยะมากมายกระผมก็เลยลบทิ้ง ประกอบกับตอนนั้นที่เป็นโรคซึมเศร้าแม้จะมีคนตามประมาณ 300 กว่าคนตัวกระผมก็ไม่สนใจ แต่ว่ากระผมก็เริ่มเขียนนิยายอีกครั้ง

จากที่การเขียนนิยายเป็นเพียงแค่การระบายความเครียดก็กลายเป็นสิ่งที่ตัวของกระกระผมชอบโดยที่ไม่รู้ตัว ปีนี้ตัวของกระกระผมก็จะตั้งใจเขียนนิยายมากขึ้นจะตั้งใจหาความรู้เกี่ยวกับวรรณคดีวรรณกรรมทฤษฎีต่างๆ อ่านนิยายให้เยอะขึ้นและเก็บเงินไปเรียนการเขียนนิยายแบบจริงจัง หลังจากนั้นถ้ามีเงินก็จะไปเรียนต่อสายวรรณคดีวรรณกรรม

จับเด็กที่ชอบคอมพิวเตอร์ก็กลายมาเป็นคนที่ชอบเขียนนิยายโดยที่ไม่รู้ตัว

ปล. สายคอมพิวเตอร์ก็ยังไม่ทิ้งนะซ่อมคอมฯได้เขียน python พื้นฐานได้ใช้ประยุกต์กับงานได้แต่อาจจะไม่ถึงขนาดเก่งกาจฉกาจฉกรรจ์เท่ากับคนที่เรียนสายตรงหรือคนที่เขามีความเพียรพยายามในการเขียนโค้ด

ก็ประมาณนี้เส้นทางที่เจอมาในตลอด 4 ปีถึงแม้ว่าจะมีอะไรที่แปลกๆไปบ้าง สำหรับเด็กที่ไม่ถนัดทางด้านภาษาอย่างกระกระผม แต่ก็จะขอให้ปีนี้เป็นปีที่ทำหลายๆอย่างที่ตั้งเป้าหมายได้อย่างราบรื่น ถ้าใครสนใจไปอ่านงานก็ไปตามได้ที่

nuttapal.name

หรือ keangun.com

สุดท้ายนี้ตัวของกระผมจะไม่สามารถก้าวมาถึงจุดนี้ได้เลยหากไม่มีผู้คนหลากหลายที่คอยสนับสนุน เช่น

ครูเพ็ญที่ปลุกจิตสำนึกรักการอ่านมาตั้งแต่เด็กครูให้อ่านหนังสือทุกอย่างสอนทั้งเล่นคอมพิวเตอร์พื้นฐานสอนพิมพ์งานพาไปเล่นดนตรี พาเล่นเกมต่าง ๆ

ครูกรที่สอนอ่านหนังสือพาไปอ่านเรียงความจับใจความ

ครูอิ๋วที่สอนอักษรเบลล์ตั้งแต่พื้นฐาน ทำให้ได้อ่านหนังสือในห้องสมุดฝึกอ่านตั้งแต่เรียนอยู่ชั้นป 1 ถึงป. 3

พี่ต่อ ที่เป็นคนพาเขียนนิยาย ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องสำนวนต่าง ๆ ตรวจสอบคำผิดให้ แนะนำเรื่องต่างๆ

พี่ตูนและพี่หนูดีที่ให้คำปรึกษาเวลามีเรื่องทุกข์ใจ

พี่น้ำฝนพี่เวลามีข้อสงสัยเกี่ยวกับทฤษฎีงานวรรณกรรมก็เป็นคนที่เข้าใจแล้วก็พูดคุยด้วยได้ทฤษฎีต่างๆที่เจอในงานเขียนรวมไปถึงบทกลอน

ครูหนึ่ง ที่เข้ามาเปลี่ยนหลาย ๆ สิ่งหลายๆอย่าง เรียนภาษาอังกฤษที่ไม่ชอบศึกษาเรื่องต่างๆทำให้ได้เข้าเรียนภาษาอังกฤษ ทำให้ได้มีโอกาสเจอกับวิชาวรรณคดีวรรณกรรมทำให้ได้มีโอกาสได้อ่านนิยายต่างประเทศ

และครอบครัวแม่พี่สาวและน้าที่ไม่เคยว่าเรื่องเกี่ยวกับการเขียนนิยาย ให้โอกาสได้ลองทำมันถึงแม้ว่าจะไม่สามารถขายได้เป็นกอบเป็นกำถึงแม้ว่าจะไม่มีผู้ติดตามเยอะมากมาย ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า แต่ครอบครัวของกระกระผมก็ไม่เคยว่าอะไรเกี่ยวกับการเขียนนิยายตั้งแต่ปี 1 จนถึงปี 4 ถึงแม้ปัจจุบันนี้จะเขียนจริงจังแล้วครอบครัวกระผมก็ไม่เคยว่าอะไร

สุดท้ายปีนี้เป้าหมายต้องสำเร็จต้องเขียนนิยายให้ได้มากขึ้นเก่งขึ้นมีการวางโครงเรื่องต่างๆให้คนอ่านสนุกไปกับงานของกระผม

ประมาณนี้ในปีนี้ใครอ่านจบ comment ได้นะครับ