ตอนที่ 38 เว้าวอนขอเย็บ      

"บานมากเลย ขอบคุณนะครับ ที่ยอมขนาดนี้" ชายหนุ่มก้มมองสำรวจกึ่งกลางหว่งขาของหญิงสาวอีกครั้ง พร้อมเอ่ยปากขอบคุณเธอออกมาจากใจจริง เมื่อเห็นว่าช่องทางคับแคบของเธอนั้นตอนนี้มันกำลังอ้ากว้างกลวงโบ๋เพราะเขา เขารู้สึกชอบมันเอามากๆ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น ต้องไม่ยอมทำเพื่อเขาขนาดนี้อย่างแน่นอน

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะดอน ไอร่าชอบ พอยิ่งเห็นรูของตัวเองบาน มันก็ยิ่งมีอารมณ์" หญิงสาวพูดขึ้น เมื่อเห็นแววตาที่เขาจ้องมองมายังเธอนั้น เต็มไปด้วยความรู้สึกทั้งซาบซึ้งและขอบคุณ เธอพูดออกไปตามจริงโดยไม่ปิดบัง เธอไม่อยากให้เขาขอบคุณเธอ เธอต่างหากที่ต้องขอบคุณเขา เพราะเขานั้นทำให้เธอได้มีประสบการณ์ที่สุดแสนจะเสียวซ่านนี้อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

 

 

เธอมีความสุขเขาทำให้เธอค้นพบตัวตนของตัวเอง พอยิ่งมองดูกตรงกึ่งกลางกายสาวที่กำลังบานโบ๋นี้ เธอกลับรู้สึกว่ามันไม่ได้แย่เลยสักนิด กลับกันด้วยสภาพที่ยับเยินแบบนี้กลับยิ่งกระตุ้นและเร้าอารมณ์ของเธอให้พลุ่งพล่านมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม เธอไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าตนเองนั้นกำลังถลำลึกไปกับหลุมพรางที่ชายหนุ่มได้วางเอาไว้ เธอกำลังติดกับดักและเสพติดไปกับความป่าเถื่อนของเขาทีละช้าๆอย่างไม่รู้ตัว

 

 

"รูเสียวเยินแบบนี้ ก็คงต้องพักอีกนานเลยค่ะ" หญิงสาวเอ่ยออกมาหลังจากก้มลงมองดอกไม้งามที่บานเบอะตรงกลางหว่างขาของตนเอง

 

 

"ครับ เรากลับกันเถอะ ไอร่าเหนื่อยมากพอแล้ว" ดอนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มละมุน

 

 

"ไอร่าคงเดินไม่ไหว" เอสที่ยืนอยู่ด้านข้างพูดต่อหลังจากดอนพูดจบประโยค

 

 

"ไม่เป็นไร เดี่ยวอุ้มเอง"ชายหนุ่มพูดเสร็จก็ช้อนตัวของหญิงสาวขึ้นมาในอ้อมอกแล้วเดินจากไปโดยทิ้งเอสเอาไวเที่เดิม ชายหนุ่มอุ้มคนตัวเล็กที่กำลังซุกหน้าลงกับอกแกร่งของเขาอยู่เดินกลับห้องพักทันที

 

 

ด้วยสภาพที่ไร้เรี่ยวแรงแม้ว่าจะขยับนิ้วก็ยังทำได้อยาก  การอาบน้ำชำระร่างกายก็แน่นอนว่าหญิงสาวก็ไม่สามารถทำได้เองหน้าที่สำคัญจึงต้องตกเป็นของชายหนุ่ม ที่ต้องปรนนิบัติรับใช้หญิงสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าจนแล้วเสร็จ

 

 

หลังจากถูกจับอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังถูกความง่วงเข้าเล่นงานหลังจากที่ศีรษะเล็กตกลงไปบนหมอนก็เข้าสู่ห้วงนิทราในทันทีทันใด เธอไม่อาจฝืนความง่วงงุนและความเหนื่อยล้านี้ได้เลย

 

 

1อาทิตย์ ผ่านไป

 

 

"อ๊ะ! " เสียงร้องตกใจของหญิงสาวถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากบางด้วยความลืมตัวเมื่ออยู่ๆเธอก็ถูกมือปริศนาของใครบางคนยื่นออกมาฉุดรั้งร่างกายบอบบางของเธอเอาไว้  ในขณะที่เธอกำลังจะก้าวเท้าเดินออกมาจากห้องน้ำ หลังจากอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จ และไม่ต้องเดาว่ามือปริศนานั้นเป็นใครเธอก็รู้

 

 

ชายหนุ่มดึงหญิงสาวเข้าไปในอ้อมกอด  ทำให้ร่างกายที่เปลือเปล่าของทั้งสองนั้นแนบชิดสนิทกัน  เนื้อแนบเนื้อไร้ซึ่งสิ่งกีดขวางใดๆ ก่อนที่ร่างบางตรงหน้าจะได้เอ่ยปากพูดอะไรออกมาชายหนุ่มก็ไม่รีรอรีบโน้มหน้าลงไปประกบริมฝีปากบางที่แสนเย้ายวนของเธอทันที

 

 

~อุ๊ป! ~

 

 

ริมฝีปากหนาประกบลงไปปิดปากเล็กของหญิงสาวทันท่วงทีก่อนที่เธอจะได้เอ่ยประโยคใดออกมา  เรียวลิ้นร้อนของชายหนุ่มสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากนุ่มของร่างเล็กตรงหน้าพร้อมกับกวาดคว้านหยาดน้ำหวานแสนอร่อยเข้าปากไปอย่างหื่นกระกาย ลิ้นร้อนของทั้งสองหยอกเย้าเกี่ยวกวัดกันไปมาอยู่กันนานสองนาน ก่อนที่ชายหนุ่มจะเป็นฝ่ายผละออกมาจากริมฝีปากบางที่ตอนนี้มันกำลังบวมเจ่อจากการถูกเขาขบเม้มและดูดดึง

 

 

"อื้อ" เสียงร้องครวญครางแผ่วเบาถูกเปล่งออกมาเมื่อริมฝีปากร้อนของชายหนุ่มซุกไซ้ลงไปดูดเม้นที่ลำคอขาวของหญิงสาว  ก่อนจะเลื่อนลงไปเรื่อยๆจนมาถึงตรงเนินเนื้ออกอวบอันเปลือยเปล่าของเธอ

 

 

"จะทำอะไรคะ พอก่อนดอน ไอร่าจะแต่งตัว" หญิงสาวเอ่ยปากร้องห้ามปรามชายหนุ่มขึ้น เมื่อเขาอุ้มร่างของเธอขึ้นจนตัวลอยแล้วเดินมุ่งหน้าไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่ของพวกเขา

 

 

"ฮืม ขอกินเถอะนะ ไม่ได้กินมาเป็นอาทิตย์แล้ว"  ชายหนุ่มพูดขึ้นหลังจากวางคนตัวเล็กลงบนเตียงนุ่ม

 

 

"โธ่ ดอน ไอร่าพึ่งหายดีเองนะ จะใจร้ายกันไปถึงไหน" หญิงสาวพูดตัดพ้อพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธ เธอรู้ดีว่าตอนนี้ชายหนุ่มนั่นต้องการอะไร ถึงได้อุ้มเธอมาวางเอาไว้ที่เตียงอย่างนี้  แต่ช่องทางเบื้องล่างของเธอพึ่งได้พักรักษาตัวจนดีขึ้นได้ไม่กี่วันนี้เอง หลังจากมันใช้งานไปอย่างหนักหน่วงเมื่อหลายวันก่อน กว่าร่องเสียวที่อ้ากว้างของเธอจะกลับมาคับแคบอีกครั้งต้องใช้เวลาเป็นอาทิตย์เชียว

 

 

"นะ เมียจ๋า ผัวจะไม่ไหวแล้ว" ในระหว่างที่เขากำลังพูดเกลี้ยกล่อมคนตัวเล็กตรงหน้า มือหนาทั้งสองข้างก็ไม่อยู่นิ่ง มือหนึ่งเลื่อนขึ้นไปบีมเค้นหน้าอกอวบอิ่มของหญิงสาวสลลับกันไปมา อีกมือเลื่อนลงไปเบื้องล่างล้วงเข้าไปภายในร่องน้ำที่ชื้นแฉะของหญิงสาวที่กำลังหลั่งรินหยาดน้ำออกมาชโลมทั่วกลีบดอกไม้งาม

 

 

 

"อ้า…ดะ…ดอน…อื้อ" เสียงร้องครวญครางถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากบางเป็นระยะ เธอรู้สึกเสียวสยิวจนแทบคุ้มคลั่ง ถูกปลุดเร้าอารมณ์ทั้งเบื้องล่างและเบื้องบนไปพร้อมๆกันแบบนี้มันแทบทำให้เธอคลั่ง

 

 

"น้า ไอร่า ดอนไม่ไหวแล้วจริงๆนะ " ชายหนุ่มยังคงเว้าวอนออดอ้อนหญิงสาวอย่างต่อเนื่อง เรียวนิ้วร้ายที่กำลังสอดแทรกอยู่ช่องทางเบื้อล่างนั้นก็ขยับเข้าออกไปพร้อมๆกัน 

 

 

"ซี๊ด…ดะ ดอน อ้า…ไม่ได้นะ เรากำลังจะไปซื้อของ …อื้อ… เข้าบ้าน นะ…อ้า" ประโยคคำพูดขาดเป็นห้วงๆผสมปนเปไปกับเสียงร้องครางหวานหูที่ถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากบางนั้นแทบฟังไม่เป็นภาษา แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเข้าใจได้ว่า หญิงสาวต้องการที่จะพูดอะไร

 

 

"ไม่ต้องไปแล้วครับ มาเย็บ กันเถอะ"

 

 

"ตะ ...แต่ ซี๊ด…อ้า" หญิงสาวกำลังจะเอ่ยปากปฏิเสธชายหนุ่มอีกรอบแต่ก็ต้องกลืนคำนั้นลงท้องไปแล้วเปลี่ยนเป็นเสียงร้องครวญครางออกมาแทนที่ เมื่อเรียวนิ้วยาวที่ทำหน้าที่เคลื่อนตัวเข้าออกอยู่ช่องทางเบื้องล่างนั้นเร่งจังหวะกระแทกกระทั้นเข้าไปอย่างต่อเนื่องและหนักหน่วง

 

 

เมื่อเขขาเห็นว่าเธอกำลังจะเอ่ยปากปฏิเสธเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มจึงไม่รอช้าส่งแรงมือกระทุ้งเข้าไปภายในร่องเสียวของหญิงสาวอย่างเต็มแรง จนร่างบอบบางที่นอนอยู่ต้องสะดุ้งตัวโหยงเพราะความตกใจ  และความเสียวซ่าน เพราะนิ้วของเขานั้นเข้าไปกะแทกกับจุดกระสันเข้าอย่างจัง

 

 

"เรื่องนั้น เอาไว้เรา สั่งออนไลน์ กันดีกว่าครับ ตอนนี้เรามาสนุกกันเถอะ"