บทที่ 121: หลานรักของย่า (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 23 ธ.ค. 67)

“ไม่เอาหรือ? เจ้าไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีเราคอยหนุนหลังอยู่ ไม่มีใครกล้าพูดอะไรหรอก” ไทเฮาพูดคล้ายกับว่าตนสามารถควบคุมได้ทุกอย่าง

นั่นทำให้หัวใจของมู่ไป๋ไป่อบอุ่นขึ้น แล้วเธอก็ตัดสินใจเขย่งเท้าขึ้นไปหอมแก้มอีกคนเสียงดัง “ไม่เป็นไรจริง ๆ เพคะ ท่านย่า ไป๋ไป่หายดีแล้วเพคะ”

“หลานรักของย่า…” ไทเฮายกมือขึ้นกุมอกและอดไม่ได้ที่จะลูบหน้าเด็กน้อยด้วยความรักใคร่อีกครั้ง

ในตอนที่หรงเฟยเข้ามา นางก็เห็นมู่ไป๋ไป่นั่งอยู่บนตักของไทเฮา โดยที่ทั้งคู่คอยพูดคุยกันตลอดเวลา