Realm of Tales : Road To Fantasy Warfare (AU) บทที่ 27 กำเนิดลูกของจุ๊บและแจง

“จริงเหรอครับพ่อ ที่นักเดินทางคือฮีโร่บรายน์น่ะครับ?” เด็กถาม

“ใช่แล้วล่ะ เขาถูกฮีโร่บรายน์ควบคุมทั้งร่างกายและจิตใจ” ผู้ใหญ่ตอบ “แต่เมื่อกี๊นี้มีคนมาช่วยเขา ถูกไหม และนี่แหละ คือเรื่องราวของเขา”

        หลังจากนั้นลุงพีก็ได้ปลูกอ้อยไว้ริมบ่อน้ำใกล้บ้านของเขา และมองแพะตัวหนึ่งที่มีลายคล้ายวัวกำลังกระโดดอยู่

        “เอาล่ะฉันกำลังทำวิจัยอยู่นะเจ้าแกะน้อย” ลุงพีเรียกแพะของเขา “ฉันจะสร้างสัตว์ประหลาดขึ้นมา แต่ก่อนอื่นเราต้องการตัวทดลองซึ่งฉันยังไม่มีตัวทดลองเลย งั้นนายเป็นตัวทดลองให้ฉันหน่อยได้ไหม? ฉันว่าเรียกนายว่ากะแพะแล้วกันนะ”

        “เอาล่ะ ฉันขอดีเอ็นเอนายหน่อยได้ไหม?” ลุงพีถามแพะ แล้วค่อย ๆ ลากแพะเข้าไปข้างในบ้าน ซึ่งค่อนข้างจะเข้ายากซะด้วย ลุงพีทั้งลากแพะ ทั้งหว่านล้อมแพะเรื่องข้อเสนอในการมาเป็นตัวทดลองให้กับลุงพี แต่มันดูยุ่งยากมากจนทำให้ลุงพีเผลอลงไม้ลงมือจนฆ่าแพะตายไปตัวหนึ่งแล้ว

        ด้วยความผิดหวัง ลุงพีจึงระบายใส่พวกซีซ่าร์ไป

        “จะบอกอะไรให้นะ” ลุงพีบอกซีซ่าร์ “มีตัวไหนบ้างที่เชื่องพอที่จะมาทำเป็นตัวทดลองได้บ้างเนี่ย?”

        “ตัวเองไง” ซีซ่าร์ตอบ “ฉันหมายถึงตัวนายเองน่ะแหละที่พอจะเชื่อง นายทดลองกับนายเองก่อนสิ”

        “ไม่ครับ เดี๋ยวเกิดผลข้างเคียง” ลุงพีปฏิเสธ

        “ว่าแต่ ฉันเก็บไข่ของเจี๊ยบลงกล่องแล้วนะ นี่ลูกตัวใหม่ของนายและแจงแล้วเหรอ?” ลุงพีถามจุ๊บเมื่อได้ไข่ฟองใหม่

        “ไม่รู้ว่าไข่ที่ผมกับแจงคลอดออกมาจะมีโอกาสที่จะออกมาเป็นตัวหรือเปล่านะ” จุ๊บบอก “ทางที่คุณจะทำได้คือคุณก็ต้องฟักมันโดยการขว้างขึ้นไปกลางอากาศก่อนนะ”

        “แปลกนะ ไก่สายพันธุ์นี้ต้องฟักด้วยการปาไข่ขึ้นกลางอากาศ” ลุงพีพูด

        และแล้วลุงพีก็ได้พบกับแพะอีกตัวที่มีสีขาวล้วนแล้ว เขาตั้งชื่อให้ว่ากะแพะอีกครั้ง (Shoat The Goat) และพามันเข้าไปในบ้านทันที แต่พอลุงพีตีนิดเดียว เจ้าแพะขาวดันขวิดลุงพีกระเด็นไปไกล นั่นทำให้ลุงพีชอบความสามารถในการป้องกันตัวของแพะขาวอย่างมาก ดังนั้น ลุงพีจึงทำทางให้แพะขาวเข้าไปข้างในได้สำเร็จ

        “ทีนี้ล่ะ เราจะเอาดีเอ็นเอของมันมา แล้วจากนั้นก็ทำการทดลองมันเลยละกัน เมื่อกี้แรงขวิดมันสูงมาก ตีทีเดียวขวิดกระเด็นเลย ถ้าฉันสร้างสัตว์ประหลาดได้ ฉันจะเอาการขวิดใส่ลงไปด้วย แรงขวิดอันมหาศาล”

        แต่พอตกค่ำ เขาพยายามควานหาเอ็นเดอร์ให้ได้ ดังนั้นเขาจึงหาของจากพวกฮอสไตล์ม็อบ พร้อมกับเดินเข้าไปในถ้ำ แต่พอจะกลับมาดันเจอกับโครงกระดูกสายพันธุ์ใหม่ โหดกว่าเดิมอีกด้วย เพราะมันสวมชุดเกราะและถือดาบ ลุงพีจึงรีบล่อให้ไปจากบ้านของเขาแล้วรีบกลับบ้านทันที

        “ใจเย็น ๆ อย่าเพิ่งวู่วาม วางถุงนมลงก่อน” ซีซ่าร์พูด

        “ผมไม่มีถุงนมนะลุงซีซ่าร์!” ลุงพีร้อง และออกมาดูเจ้าโครงกระดูกสายพันธุ์โหดที่อยู่หน้าบ้าน

        “ฉันต้องการตัวทดลองแบบแก” ลุงพีบอกโครงกระดูกจอมโหด “แกตาแดง ๆ ด้วย ตาแดง ๆ แทบจะทุกตัวเลยนะเนี่ย พวกที่ฮอสไตล์กับฉันนี่ตาแดงซะส่วนใหญ่เลยแฮะ”

        “การทดลองครั้งนี้เราต้องเอาส่วนผสมมาให้ได้ซะด้วย” ลุงพีพึมพำ จากนั้นก็พยายามไล่ตีศัตรูให้ตายเพื่อเอาส่วนผสมมา แต่เขากลับเหลือบไปเห็นแพะขาวที่ผงกหัวเร็วมาก อาจจะเป็นร้อยเก้าสิบห้ารอบต่อวินาทีกระมัง

        “หัวนายนี่ชักกระตุกขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะเนี่ย” ลุงพีพูด จากนั้นก็พยายามทำให้บ้านของเขามีห้องขนาดใหญ่ที่สะดวกแก่การทำงาน พร้อมกับจัดการกับเหล่าฮอสไตล์ม็อบที่ออกมาผิดปกติเสียด้วย พอถึงเช้าแล้ว ลุงพีจึงไล่เก็บสแปร์ทีละตัวเพื่อเอาส่วนผสม แม้จะไม่ได้ลูกแก้วเอ็นเดอร์ก็ตาม

        และเมื่อลุงพีได้พบกับแกะ เขาจึงได้โอกาสสร้างกรรไกรตัดขนแกะเพื่อที่จะได้เอาขนแกะในการจะทำเตียงขึ้นมาแล้วจากนั้นก็ไปคุยกับสิงสาราสัตว์ต่าง ๆ เพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมในการจะค้นหาลูกแก้วเอ็นเดอร์

        “นี่จุ๊บ ฉันถามอะไรหน่อยนะ” ลุงพีพูดระหว่างถือเมล็ดข้าวให้จุ๊บกับแจงเดินตามมา “ถ้าเกิดว่าฉันทำให้ไข่ที่นายกับแจงคลอดออกมากำเนิดเป็นตัวมากกว่าหนึ่งตัว ตัวแรกเป็นลูกสาวชื่อเจี๊ยบ แล้วตัวต่อมาจะให้เพศไหนชื่ออะไร?”

        “ผมก็ไม่รู้สิ ตอนนี้ผมเอาแค่เจี๊ยบก่อน เพราะผมกับแจงจะเลี้ยงดูปูเสื่อเธออย่างดีเลย” จุ๊บตอบ “แต่สำหรับคนต่อมาผมไม่รู้สิ ผมไม่ได้วางแผนไว้ด้วยว่าจะให้เพศไหนชื่ออะไรด้วย”

        ระหว่างนั้นจุ๊บก็ปล่อยไข่เพิ่มเป็นใบที่สามแล้วด้วย

        “แหม จะปล่อยไข่เพิ่มอย่างนั้นเหรอเนี่ย?” ลุงพีพูด “เอาล่ะ ฉันจะลองโยนไข่ขึ้นไปบนฟ้าทีละฟองนะ”

        “ได้เลย” จุ๊บตอบ

        “นายบอกว่าโยนขึ้นไปบนฟ้าสินะ” ลุงพีถาม “ทำไมถึงโยนเข้าผนังไม่ได้?”

        “เดี๋ยวไข่แตกนะ” จุ๊บตอบ

        “โอเค เดี๋ยวฉันมา” ลุงพีพูด จากนั้นก็เดินออกมาจากบ้านแล้วขว้างไข่ขึ้นไปบนฟ้าเป็นฟองแรก และแค่ฟองแรกก็เกิดกลิตช์ที่ทำให้ไก่ออกมาถึงสี่ตัวด้วยกัน! สร้างความตกตะลึงให้กับลุงพีเป็นอย่างมาก!

        “ฉันจะไปหาป๊ะป๋าของพวกเธอนะ” ลุงพีพูด แล้วถืออาหารล่อให้ลูกไก่ทั้งสี่เดินเข้าไปข้างในบ้าน

        “เฮ้ย!! ลูกสี่เลยเรอะเนี่ย!!” โทรันร้อง

        “ใจเย็น ๆ พี่โทรัน” ลุงพีตอบ

        “วอนเดอริ่งเทรเดอร์ หม่าม้า” พวกลูกไก่ร้อง

        “ฉันไม่ใช่แม่พวกเธอโว้ย!!” ลุงพีดุ

        “ม่ายยยยยยย!!!” ลูกไก่กรีดร้อง

        “ตามมา ๆ พ่อแม่ของพวกเธออยู่นี่” ลุงพีพูด และมาหาจุ๊บกับแจงทันที “จุ๊บ!! แจง!! ฉันให้กำเนิดลูกของพวกนายมาตั้งสี่ตัวด้วยไข่ฟองเดียว!!”

        “ว้าว!!! ลูก ๆ ของผม!!” จุ๊บร้อง “ดีใจจังเลย ผมไม่เคยตื่นเต้นดีใจขนาดนี้มาก่อนเลย”

        ขนาดแจงที่ไม่ค่อยได้พูดอะไร เธอยังรู้สึกตื่นเต้นที่หนึ่งในไข่สามฟองได้ทำให้ไก่กำเนิดขึ้นมาเป็นสี่ตัว

        “แล้วทำยังไงต่อล่ะเนี่ย ลูกมาเป็นสี่ตัวอย่างนี้จะให้นายทำยังไง?” ลุงพีถาม

        “ไม่เคยคาดฝันมาก่อน คุณคงเป็นพระเจ้าส่งมาทำให้เกิดเป็นแบบนี้” จุ๊บพูดกับลุงพี

        “คนแรกจะให้เป็นลูกสาวชื่อเจี๊ยบใช่ไหม?” ลุงพีถาม

        “ใช่” จุ๊บตอบ

        “แล้วคนต่อไปล่ะ” ลุงพีถาม

        “เป็นเพศชายชื่อแจ้” จุ๊บตอบ

        “คนที่สามกับสี่ล่ะ?” ลุงพีถาม

        “ผมไม่รู้จะให้ตั้งชื่อว่ายังไงนะ หมดมุก” จุ๊บบอก “คุณตั้งชื่อให้ผมหน่อยได้ไหม?”

        “คนที่สามก็น่าจะชื่อว่าจอห์น เป็นเพศชาย” ลุงพีตอบ

        “ชื่อดูฝรั่ง ๆ ชอบกลนะ” จุ๊บพูด

        “คนที่สี่ก็ชื่อเจอร์รี่ เพศชายอีกเหมือนกัน” ลุงพีพูด

        “ไม่ให้คนที่สามชื่อทอมไปเลยล่ะ จะได้เป็นทอมแอนด์เจอร์รี่” จุ๊บถาม (ทำอย่างกับจุ๊บเกิดทันการ์ตูนที่เกี่ยวกับแมวสีเทาและหนูสีน้ำตาลนะ)

        “โทษที ๆ เอาเป็นจอห์นกับเจอร์รี่ไปเลยละกัน” ลุงพีตอบ

        “โอเค ฉันขอตัวก่อนแล้วกันนะ” ลุงพีพูด “เลี้ยงลูกให้มีความสุขแล้วกันนะ ก่อนที่ฉันจะไปฉันจะให้อาหารพวกนายแล้วกันนะ”

        เมื่อลุงพีให้อาหารทั้งครอบครัวหมดแล้ว

        “ขอบคุณมากครับ ถ้างั้นให้ผมเรียกว่าเจ้านายได้ไหม?” จุ๊บถาม

        “ตามสบายเลย” ลุงพีตอบ

        “เอาล่ะ เด็ก ๆ เรียกเขาว่าเจ้านายเร็ว” จุ๊บสั่งลูก ๆ ของเขา

        “ครับ เจ้านาย!!” ลูกไก่ประสานเสียง

        หลังจากนั้นลุงพีก็เดินออกมาข้างนอกบ้าน เขาคิดว่าทุกอย่างที่เขามีนั้นมันเพียบพร้อมสำหรับการทำการทดลองแล้ว แต่ระหว่างทางเขาได้เจอกับเอ็นเดอร์แมนเป็นครั้งแรก ลุงพีไม่รอช้ารีบวิ่งไปจัดการกับเอ็นเดอร์แมน แต่มันวาร์ปหนีไปเสียก่อน

        “รู้อย่างนี้เราต้องทำเครื่องจับเอ็นเดอร์แมน กับดักจับเอ็นเดอร์แมน” ลุงพีพึมพำ