ตอนที่ 499 หุ่นรบที่แข็งแกร่งที่สุด

เซี่ยเฟยเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่สูงมาก ซึ่งด้วยความเร็ว 30,000 กิโลเมตรต่อวินาทีมันจึงยากที่เครื่องจักรพวกนี้จะสามารถหยุดเขาเอาไว้ได้

ฉัวะ!

ชายหนุ่มใช้ดาบดราก้อนสเกลตัดผ่านกำแพงโลหะ ก่อนที่ร่างของเขาจะรีบวิ่งออกไปยังถนนของเมืองไอร่อน

อย่างไรก็ตามด้านนอกก็ยังคงมีหุ่นยนต์ต่อสู้เป็นจำนวนนับไม่ถ้วนเฝ้ารอเขาอยู่ และพวกมันก็ยิงอาวุธภายในมือออกไปอย่างบ้าคลั่ง คล้ายกับว่าพวกมันได้รับคำสั่งให้ทำลายเซี่ยเฟยลงไปให้ได้

ชายหนุ่มเคลื่อนที่ไปตามริมกำแพงก่อนที่มันจะมีแสงเลเซอร์จำนวนมากถูกยิงไล่หลังเข้ามาราวกับฉากสงคราม และไม่ว่าเขาจะเคลื่อนที่ไปที่ใดพื้นที่ทางด้านหลังของเขาก็จะถูกทำลายและถูกเผาไหม้ด้วยเปลวเพลิง

ขณะเดียวกันอาคารโลหะในระยะไกลก็ค่อย ๆ ลอยขึ้นไปจากพื้น ซึ่งในตอนแรกมันเป็นเพียงแค่อาคาร 4 ชั้นธรรมดาเท่านั้น แต่หลังจากที่มันได้รับคำสั่งมันก็ได้เปิดเผยร่างที่แท้จริงของมันออกมา ว่าแท้ที่จริงแล้วมันคือหุ่นยนต์ที่แปลงสภาพไปอยู่ในรูปของอาคาร

“ตัวใหญ่มาก! รีบออกไปจากที่นี่เร็ว ๆ เข้า ปืนใหญ่ของหุ่นยนต์ตัวนั้นน่าจะสามารถยิงออกมาได้ความเร็วเกินกว่า 10,000 ครั้งต่อวินาที” อันธอุทานอย่างกระวนกระวาย

อย่างไรก็ตามเซี่ยเฟยกลับพุ่งเข้าหาหุ่นยนต์ตัวใหญ่ด้วยความเร็วกว่า 30,000 เมตรต่อวินาที โดยใช้ดาบดราก้อนสเกลที่แตกออกเป็นคมมีดทั้ง 108 เล่มจู่โจมเข้าใส่ขาซ้ายของหุ่นยนต์ยักษ์อย่างรุนแรง

คลื่น!

หุ่นยนต์ยักษ์ที่พึ่งยืนขึ้นล้มตัวไปอีกครั้งสร้างหลุมลึกขนาดใหญ่เอาไว้บนพื้นที่มันล้มลงไป แล้วทำให้หุ่นยนต์หลายร้อยตัวที่หลบการล้มของหุ่นยนต์ตัวนี้ไม่ทันถูกทับจนร่างแหลกละเอียดไม่มีสิ้นดี

“พยายามไปเถอะ แต่ท้ายที่สุดแกก็ไม่สามารถที่จะหนีรอดออกไปจากดินแดนนี้ได้ ทั่วทั้งเมืองไอร่อนเพียงเมืองเดียวก็มีกองทัพหุ่นยนต์มากกว่า 1,000 ล้านตัว ไม่ว่าแกจะทรงพลังแค่ไหนแต่แกก็ไม่มีทางฝ่าฟันผ่านกองทัพหุ่นยนต์ทั้งหมดไปได้อยู่ดี” เสียงเซียน่าดังก้องกังวานขึ้นมาจากในอากาศ และแน่นอนว่าคนที่เธอต้องการจะสื่อสารด้วยก็เป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากเซี่ยเฟย

“หุบปากไปซะ!” เซี่ยเฟยตะโกนพร้อมกับปล่อยใบมีดของดาบดราก้อนสเกลกระจายออกไปทุกทิศทาง

“ทำลายพวกมันให้หมด!!”

หลังจากเสียงร้องคำรามอันโกรธเกรี้ยวคมมีดทั้ง 108 เล่มก็ได้กลายเป็นจุดแสงเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน โดยจุดแสงที่เกิดขึ้นมาแต่ละจุดต่างก็ล้วนแล้วแต่มีพลังมหาศาล

ปัง ปัง ปัง!

การจู่โจมของเซี่ยเฟยราวกับการยิงปืนเลเซอร์ความเร็วสูงออกไปนับหมื่นนัด ทำให้อาคารโดยรอบถูกเจาะทะลุจนกลายเป็นรังผึ้ง ขณะเดียวกันร่างของหุ่นยนต์ต่อสู้ก็ถูกเจาะจนพรุน ซึ่งหนึ่งในบาดแผลบนร่างกายของมันก็มักที่จะกระทบเข้ากับระบบพลังงาน

ตูม!!!!

การจู่โจมอันทรงพลังครั้งนี้ทำให้หุ่นยนต์เป็นจำนวนนับไม่ถ้วนระเบิดขึ้นมาอย่างรุนแรง เนื่องมาจากระบบพลังงานของพวกมันถูกทำลาย

ในพริบตาเปลวไฟก็ลุกโชนเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างในรัศมี 5 กิโลเมตรรอบ ๆ ตัวเซี่ยเฟย ซึ่งในระหว่างนั้นมันก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นมาเป็นระยะ ๆ คล้ายกับว่ามันได้มียานรบเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังระดมยิงเข้าใส่กันและกัน

ชายหนุ่มยกมือขึ้นมาเช็ดเลือดที่มุมปาก ก่อนที่เขาจะเดินออกมาจากซากปรักหักพังอย่างมั่นคง

“นั่นมันหุ่นยนต์นักรบ!” อันธชี้ไปข้างหน้าพร้อมกับอุทานด้วยความตกใจ

ภาพที่เขาเห็นคือเงาสีดำนับพันกำลังเคลื่อนที่เข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว ซึ่งหุ่นยนต์พวกนี้แตกต่างจากหุ่นยนต์ต่อสู้ เพราะพวกมันใช้แขนแหลมคมเป็นอาวุธแตกต่างจากหุ่นยนต์ต่อสู้ที่ใช้ปืนเลเซอร์ในการยิงเข้าถล่มศัตรู

หุ่นยนต์นักรบเริ่มหลบอยู่ตามซอกหลืบของซากปรักหักพัง โดยใช้ภูมิประเทศเป็นสถานที่กำบังและเคลื่อนที่เข้าหาเซี่ยเฟยอย่างรวดเร็ว

วงล้อมค่อย ๆ บีบตัวลงมามากขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่หุ่นยนต์นักรบตัวจิ๋วเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนจะพุ่งออกมาโดยมีเป้าหมายคือเซี่ยเฟย

หุ่นยนต์นักรบแต่ละตัวมีขนาดเพียงแค่ประมาณไข่เป็ด แต่แขนของพวกมันแหลมคมราวกับมีดผ่าตัด ที่สำคัญคือพวกมันมีความเร็วและพละกำลังอย่างน่าเหลือเชื่อ ส่วนร่างกายขนาดเล็กของมันก็ทำให้มันสามารถทำการต่อสู้ได้อย่างคล่องแคล่ว

“เปลี่ยน!”

รูปร่างของดาบดราก้อนสเกลเปลี่ยนไปอีกครั้ง กลายเป็นดาบคู่ที่ถูกเซี่ยเฟยตวัดกวัดแกว่งออกไปด้วยความรวดเร็ว

หากหุ่นยนต์นักรบมีขนาดร่างกายที่ใหญ่โตเซี่ยเฟยก็อาจจะสามารถจัดการหุ่นยนต์พวกนั้นได้ง่าย ๆ แต่เมื่อพวกมันมีขนาดเล็กเพียงแค่ไข่เป็ด การพยายามจู่โจมให้โดนร่างของพวกมันนั้นจึงเพิ่มระดับความยากขึ้นมาจากเดิมอีกหลายขั้น

โชคดีที่เซี่ยเฟยมีทั้งความเร็วและอัตราการตอบสนองที่ไม่ธรรมดา เขาจึงสามารถเคลื่อนไหวหลบหลีกการจู่โจมได้อย่างคล่องแคล่วและทำลายหุ่นยนต์นักรบลงไปทีละตัว

ฉัวะ!

ใบมีดผ่าร่างของหุ่นยนต์ตัวเล็กออกเป็น 2 ส่วน แต่สิ่งที่เซี่ยเฟยไม่ได้คาดฝันก็เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน เพราะพวกมันได้ติดตั้งระบบทำลายตัวเองเอาไว้ ดังนั้นเมื่อพวกมันถูกใบมีดตัดผ่านไปร่างของพวกมันจึงเริ่มระเบิดขึ้นมาอย่างรุนแรง

ตูม!

เปลวไฟลุกโชนขึ้นมาจากพื้นที่ด้านหลังของเซี่ยเฟยอย่างฉับพลัน ชายหนุ่มจึงต้องพยายามเคลื่อนที่ออกไปทางด้านข้างอย่างสิ้นหวัง เพื่อหลบหลีกแรงระเบิดอันทรงพลังจากการที่เขาทำลายร่างของหุ่นยนต์นักรบลงไป

หลังจากนั้นเซียน่าก็เริ่มทำการเคลื่อนไหวที่เหนือเกินกว่าเซี่ยเฟยจะจินตนาการ โดยเธอได้ควบคุมอากาศจากระยะไกลทำให้พื้นที่บริเวณนั้นเหมือนเกิดการเคลื่อนไหวของพายุทอร์นาโด

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดสำหรับการที่หุ่นยนต์นักรบระเบิดร่างตัวเองไม่ใช่เปลวไฟที่ร่างของมันได้ปลดปล่อยออกมา แต่มันคือเศษโลหะเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนที่พร้อมจะถูกสายลมพัดพาไปจู่โจมศัตรูราวกับคมมีด

อันตราย! 

เซี่ยเฟยรีบหมอบร่างลงกับพื้นเพื่อปล่อยให้เศษโลหะเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนพัดผ่านพื้นที่ด้านบนไป

“รีบออกไปจากที่นี่เร็ว ๆ เข้า! หุ่นยนต์พวกนี้ร้ายกาจเกินไปแล้ว ถึงขนาดใช้วิธีทำลายตัวเองเพื่อเลือกจัดการกับศัตรู” อันธพูดอย่างกังวล

ชายหนุ่มเลือกที่จะไม่ตอบโต้อีกต่อไป ก่อนที่เขาจะรีบวิ่งหนีไปยังพื้นที่ชานเมือง

“ฉันบอกแกไปแล้วใช่ไหมว่านี่คือโลกของหุ่นยนต์ ไม่ว่าแกจะพยายามหนีไปไหนแต่แกก็ไม่มีทางหนีไปจากเงื้อมมือของฉันได้!!” เซียน่าตะโกนพร้อมกับหน้าจอแสงที่ปรากฏขึ้นมาเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน แล้วไม่ว่าเซี่ยเฟยจะหนีไปทางไหนแต่ภาพของเธอก็ยังคงตามมาหลอกหลอนเขาได้ทุกเวลา

“ระวังข้างหน้า! มีกองทัพหุ่นยนต์อีกกอง”

เซี่ยเฟยพยายามเบรกร่างของเขาอย่างกะทันหัน แต่เนื่องมาจากว่าเขาหยุดความเร็วอย่างกะทันหันเกินไป มันจึงทำให้ร่างของเขาถลาไปข้างหน้าพร้อมกับสร้างรอยลึกบนพื้นโลหะขึ้นมา 2 รอย

ภาพด้านหน้าคือหุ่นยนต์นับหมื่นที่กำลังเดินเข้ามาหาเขาจากระยะไกล โดยหุ่นยนต์ภายในกองทัพนี้มีทั้งหุ่นยนต์ขนาดเล็กและขนาดใหญ่ที่พร้อมจะจู่โจมเข้าใส่เซี่ยเฟยได้ทุกเมื่อ

“ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมมนุษย์ว่าในเมืองไอร่อนมีหุ่นยนต์นักรบอยู่นับ 1,000 ล้านตัว ถึงแม้หุ่นยนต์ต่อสู้จะทำอะไรแกไม่ได้ แต่แกก็ไม่มีทางหนีหุ่นยนต์นักรบที่มีความเก่งกาจมากพอ ๆ กับแกไปได้ตลอดหรอก!”

เซียน่าส่งเสียงหัวเราะขึ้นมาพร้อมกับดวงตาที่เป็นประกาย

“หุ่นยนต์นักรบ 1,000 ล้านตัวเนี่ยนะ?! พวกเราจะทำยังไงดี? ถึงแม้ว่านายจะแข็งแกร่งแค่ไหนแต่นายก็ไม่สามารถจัดการกับหุ่นยนต์นักรบพร้อม ๆ กันทั้ง 1,000 ล้านตัวได้หรอกนะ” อันธอุทานขึ้นมาด้วยความกระวนกระวาย

ตึง! ตึง! ตึง! …

เสียงพื้นสั่นสะเทือนดังขึ้นมาเป็นจังหวะพร้อมกับฝีเท้าที่เคลื่อนที่เข้ามาใกล้ชายหนุ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

หากมองจากระยะไกลมันก็ดูเหมือนกับทะเลหุ่นยนต์ได้เคลื่อนที่เข้ามาล้อมรอบเซี่ยเฟยจากทุกทิศทาง และไม่ว่าเขาจะเลือกหนีไปทางไหนแต่เขาก็ยังจำเป็นจะต้องเผชิญหน้ากับหุ่นยนต์นักรบเป็นจำนวนนับแสนตัวอยู่ดี

“เซี่ยเฟย พวกเรามาช่วยแล้ว!” จู่ ๆ มันก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นจากด้านล่างพร้อม ๆ กับหุ่นยนต์แมลงสาบที่โผล่หัวออกมาจากซากปรักหักพังที่เขาเหยียบย่ำอยู่

“อย่าไปสู้กับพวกมัน ถึงยังไงคุณก็ไม่มีทางจัดการพวกมันได้ทั้งหมดหรอก”

ตูม!

ซากปรักหักพังที่มอร์โรว์โผล่หัวออกมายุบตัวลงไปด้านล่างอย่างกะทันหัน เผยให้เห็นเส้นทางที่เป็นท่อโลหะสีเงินเข้ม

“รีบออกไปจากที่นี่เร็ว ๆ เข้า!” ฮามิกล่าวขึ้นมาจากในท่อ

เซี่ยเฟยพยักหน้ารับก่อนที่เขาจะยกร่างของมอร์โรว์กับฮามิขึ้นมา และรีบเคลื่อนที่ไปตามท่ออย่างรวดเร็ว

“ทางนี้!”

ท่อโลหะที่ซับซ้อนใต้เมืองแห่งนี้กลายเป็นสถานที่กำบังที่ดีที่สุดของเซี่ยเฟย ชายหนุ่มจึงวิ่งผ่านท่อไปเรื่อย ๆ อย่างรวดเร็วด้วยพละกำลังทั้งหมดที่เขามี

—

ในที่สุดหลังจากวิ่งไปตามเส้นทางที่มอร์โรว์คอยชี้นิ้วสั่ง ชายหนุ่มก็เดินทางไปจนถึงป้อมปราการอันรกร้างที่อยู่ห่างไกลจากเมืองไอร่อน เซี่ยเฟยจึงใช้ดาบตัดท่อโลหะออกเป็นชิ้น ๆ เพื่อให้พวกหุ่นยนต์นักรบที่ติดตามเขามาไม่สามารถที่จะหลุดออกมาจากท่อได้

ชายหนุ่มรีบโยนผลคริมสัน 2 ผลเข้าไปภายในปากเพื่อพยายามฟื้นฟูพละกำลังให้กลับมาอย่างรวดเร็ว

“พักก่อนก็ได้ เซียน่าคงจะตามนายมาถึงที่นี่ไม่ได้ง่าย ๆ หรอก อีกอย่างพวกหุ่นยนต์นักรบมันก็แตกต่างจากหุ่นยนต์ตัวอื่น ๆ เพราะพวกมันเกิดมาเพื่อทำสงครามเท่านั้น พวกมันจึงรู้เพียงแต่วิธีการฆ่าโดยปราศจากสติปัญญา ดังนั้นถึงแม้ว่าคุณจะฆ่าพวกมันไปเท่าไหร่แต่มันก็ไม่ทำให้สถานการณ์ของคุณดีขึ้นหรอก” มอร์โรว์กล่าว

“หุ่นยนต์นักรบพวกนั้นถูกผลิตขึ้นหลังสงคราม แต่สิ่งที่คุณเห็นยังเป็นเพียงแค่หุ่นยนต์นักรบธรรมดา พวกหุ่นยนต์นักรบที่แท้จริงทรงพลังมากกว่าหุ่นยนต์โง่พวกนั้นเยอะ” ฮามิอธิบายเสริม

เซี่ยเฟยพยักหน้ารับอย่างเงียบ ๆ และถึงแม้ว่าพลังของหุ่นยนต์นักรบเพียงตัวเดียวจะไม่สามารถสร้างอันตรายให้กับเขาได้ แต่ในกรณีที่พวกมันบุกเข้ามาพร้อม ๆ กันเป็นจำนวนหลายร้อยล้านตัว มันก็ไม่มีทางที่เขาจะกำจัดหุ่นยนต์พวกนั้นได้ทั้งหมดอย่างแน่นอน

“เทพธิดาว่ายังไงบ้าง?” มอร์โรว์ถาม

“ดูเหมือนว่าเธอจะติดอยู่ในอดีตและยังไม่สามารถปลดปล่อยตัวเองออกมาได้” เซี่ยเฟยกล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ดูเหมือนว่ากลุ่มพิราบของเราคงจะต้องอยู่ภายใต้เงาของเซียน่าต่อไป ฉันกลัวว่าวันหนึ่งพวกเราจะถูกทำลายลงไปอย่างสิ้นเชิง แล้วฉันก็ยังได้ยินมาว่าเซียน่ากำลังศึกษาหาวิธีกำจัดเทพธิดา และเมื่อถึงเวลานั้นกองทัพหุ่นยนต์จะต้องบุกไปยังพันธมิตรอย่างแน่นอน” มอร์โรว์กล่าวก่อนที่เขากับฮามิจะถอนหายใจออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า

“พวกนายรู้ไหมว่าร่างของเซียน่าอยู่ที่ไหน? เดี๋ยวฉันจะเป็นคนไปฆ่าเธอเอง” เซี่ยเฟยกล่าวอย่างจริงจัง

“ไม่มีใครรู้หรอกว่าร่างของเธออยู่ที่ไหน ในความเป็นจริงมันไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าร่างที่แท้จริงของเธอเป็นยังไง ท้ายที่สุดรูปลักษณ์ของหุ่นยนต์ก็สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา และตั้งแต่ที่เซียน่าสร้างดาวดวงนี้ขึ้นมาทั้งตำแหน่งและรูปร่างร่างกายของเธอก็กลายเป็นปริศนามากขึ้นเรื่อย ๆ” มอร์โรว์กล่าวพร้อมกับส่ายหัว

“ลุงแมลงสาบ บางทีมันอาจจะมีหุ่นยนต์ที่รู้ตำแหน่งร่างที่แท้จริงของเซียน่าก็ได้” ฮามิกล่าวขึ้นมาอย่างฉับพลันหลังจากที่เขาตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง

“ฉันจะไม่ขอความช่วยเหลือจากเขาเด็ดขาด! ถ้าหากนายอยากทำนายก็ไปทำเอง” มอร์โรว์กล่าวพร้อมกับส่ายหัว

“พวกนายกำลังพูดถึงใคร?” เซี่ยเฟยถามด้วยความอยากรู้

“เขาคือท่านวอร์สตาร์ ท่านเทพธิดามีหุ่นยนต์คอยให้บริการเคียงข้างอยู่ทั้งหมด 3 คน หนึ่งคือท่านมอร์โรว์ซึ่งเป็นหัวหน้าวิศวกร, สองคือท่านเซียน่าที่เป็นผู้บังคับบัญชาการของกองทัพ และสามคือท่านวอร์สตาร์ซึ่งเป็นหุ่นยนต์นักรบอันดับ 1 ในบรรดาหุ่นยนต์ทั้งหมด”

“หุ่นยนต์นักรบ?”

“ถูกต้อง หุ่นยนต์นักรบที่คุณเห็นทั้งหมดในตอนนี้ต่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นหุ่นยนต์ที่ถูกสร้างขึ้นมาเลียนแบบท่านวอร์สตาร์ทั้งหมด หากจะมีสิ่งหนึ่งที่เอาไว้อธิบายความสามารถของท่านวอร์สตาร์ มันก็คงจะต้องบอกด้วยว่าท่านวอร์สตาร์คือหุ่นยนต์ที่ต่อสู้ได้แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาหุ่นยนต์ทั้งหมดที่เคยมีมา” ฮามิกล่าวอย่างจริงจัง 

***************