ตอนที่ 498 ร่างของเทพธิดาผู้พิทักษ์

สติปัญญาของเทพธิดาผู้พิทักษ์จัดว่าอยู่ในระดับชั้นแนวหน้าของจักรวาล และถึงแม้ว่าเธอจะเป็นเพียงแค่เครื่องจักรที่ถูกประกอบขึ้นมาจากชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ แต่กระบวนการวิเคราะห์ของเธอก็มีความแม่นยำมาก แล้วเธอยังสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ เข้ามาเติมเต็มฐานข้อมูลของเธอได้ตลอดเวลา

แต่ถึงกระนั้นการวิเคราะห์ของเซี่ยเฟยกลับฉีกทุกแนวคิดของเธอไปอย่างสิ้นเชิง เพราะเขาเต็มใจที่จะเข้าสู่สนามรบอย่างบ้าคลั่ง แต่ก็มีแผนสำรองในการกระจายเมล็ดพันธุ์ของมนุษย์ไปยังมุมต่าง ๆ ของจักรวาลเอาไว้ คำตอบของชายหนุ่มจึงทำให้เทพธิดาผู้พิทักษ์ชะงักค้างไปอย่างแท้จริง เพราะคำตอบนี้คือสิ่งที่อยู่เหนือเกินกว่าการวิเคราะห์ของเธอ

เธอเริ่มทำการศึกษาธรรมชาติของมนุษย์ตั้งแต่วันที่เธอถูกสร้างขึ้นมาในจักรวาลอันกว้างใหญ่นี้ แต่หลังจากที่เธอได้อยู่มาเป็นเวลาหลายหมื่นปี จู่ ๆ เธอก็ได้ค้นพบว่าการเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์สำหรับเธอยังคงห่างไกลจากคำว่าเพียงพอ

“เธอกำลังสับสนอยู่ใช่ไหม?” เซี่ยเฟยกล่าวถามกลางความเงียบ

“ฉันไม่เคยรู้สึกว่าฉันทำอะไรผิดมาก่อน เพราะระบบประมวลผลของฉันมีความแม่นยำมากที่สุด ทุกการตัดสินใจของฉันจึงครอบคลุมเหตุผลทุกอย่างเท่าที่มนุษย์จะคิดได้แล้ว แต่คำพูดของคุณเริ่มทำให้ฉันรู้สึกสงสัยในตัวเองขึ้นมา” เทพธิดาผู้พิทักษ์กล่าวพร้อมกับพยักหน้า

“ถ้าอย่างนั้นฉันขอถามคำถามเธอข้อหนึ่ง” เซี่ยเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ถามเรื่องอะไร?”

“ถ้าหากว่าเธอคิดว่าเธอตัดสินใจถูกแล้ว แล้วทำไมเธอถึงยังมาจมอยู่กับความเสียใจที่นี่ล่ะ?”

คำถามนี้ทำให้เทพธิดาผู้พิทักษ์ตกตะลึงและภาพโปรแกรมของเธอก็กำลังสั่นไหวอย่างรุนแรง

“นั่นสิ ถ้าฉันตัดสินใจถูกแล้ว ทำไมฉันถึงต้องมาจมอยู่กับความเสียใจด้วย... ทำไม... ทำไม... ทำไม…”

“ระบบประมวลผลในตัวของเธอทำให้เธอเป็นเครื่องจักรที่ฉลาดอย่างไม่ต้องสงสัย แต่การวิเคราะห์สถานการณ์ด้วยเหตุผลเพียงอย่างเดียว มันยังทำให้เธอห่างไกลจากการเข้าใจมนุษย์อย่างแท้จริง”

“ความจริงแล้วจักรวาลนี้มันก็ไม่ได้มีทางเลือกเพียงแค่ 2 ทาง ดังนั้นไม่ว่าจะเลือกเส้นทางซ้ายหรือเส้นทางขวาแต่มันก็ไม่มีอะไรมาตัดสินได้ว่าเส้นทางนั้นคือเส้นทางที่ถูกต้องหรือไม่ การวิเคราะห์สถานการณ์สำหรับมนุษย์จึงมีทางเลือกต่าง ๆ อย่างมากมาย ไม่ใช่เพียงแค่ทางเลือกที่ถูกหรือทางเลือกที่ผิดอยู่เพียงแค่สองทาง”

“ทางเลือกอื่นงั้นเหรอ?” เทพธิดาผู้พิทักษ์อุทานขึ้นมาด้วยความสับสน

“ระบบประมวลผลของเธอตัดสินใจโดยใช้เหตุผลเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่ช่องว่างที่ทำให้เธอยังไม่สามารถทำความเข้าใจมนุษย์ได้นั้นก็เพราะว่าเธอยังไม่เคยเข้าใจคำว่าอารมณ์”

“อารมณ์?”

“ฉันขอลองยกตัวอย่างสถานการณ์เมื่อสักครู่นี้อีกครั้ง ถ้าหากว่าฉันมีทางเลือกเพียง 2 ทางคือทางถูกแต่ทำให้ฉันรู้สึกเสียใจไปตลอดชีวิต กับทางผิดที่จะทำให้ฉันตายแต่ไม่รู้สึกเสียดายชีวิตเลย หากฉันใช้เพียงแค่เหตุผลในการเลือกทางเดินฉันก็คงจะเลือกทางเลือกแรกไม่ต่างไปจากเธอ”

“แต่ในฐานะที่ฉันเป็นมนุษย์ที่มีอารมณ์ ทางเลือกที่แท้จริงที่ฉันจะเลือกนั่นก็คือทางเลือกที่ 2 ที่มันจะไม่ทำให้ฉันรู้สึกเสียใจแม้ว่าฉันจะต้องตายด้วยการเลือกครั้งนั้นก็ตาม”

“ในระบบของเธอมีเพียงแต่คำว่าเหตุผลแต่ยังขาดสิ่งสำคัญที่เป็นธรรมชาติของมนุษย์อย่างคำว่าอารมณ์ไป หากเธอต้องการที่จะเข้าใจมนุษย์มากกว่านี้ เธอก็ควรจะต้องเรียนรู้เรื่องอารมณ์ของมนุษย์เข้าไปในระบบของเธอด้วย”

เซี่ยเฟยเข้าใจความหมายของชีวิตเป็นอย่างดี เพราะเขาเคยเดินผ่านประตูแห่งความตายมาแล้วไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ขณะเดียวกันถึงแม้ว่าเทพธิดาผู้พิทักษ์จะมีอายุยืนยาวกว่าเขา แต่เธอไม่เคยได้ใช้คำว่าชีวิตจริง ๆ เธอจึงไม่เคยอยากรู้เลยว่าความหมายของคำว่าชีวิตแท้จริงแล้วเป็นยังไง

ระบบประมวลผลที่ซับซ้อนของเทพธิดาผู้พิทักษ์พยายามประมวลผลด้วยความเร็วสูงเพื่อทำความเข้าใจคำพูดของเซี่ยเฟย แต่น่าเสียดายที่แม้ว่าเครื่องจักรจะมีสติปัญญาสูงขนาดไหน แต่มันก็ยังไม่สามารถทำให้เธอทำความเข้าใจคำว่าอารมณ์ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ได้

“ถ้าเธอเข้าใจทุกอย่างแล้วช่วยปลุกเพื่อนฉันกลับมาทีได้ไหม?” เซี่ยเฟยกล่าวพร้อมกับยกกระป๋องขึ้นมาเบา ๆ

เทพธิดาผู้พิทักษ์พยักหน้าเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะเริ่มส่งสัญญาณปลุกกระป๋องขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

“นายท่าน!” กระป๋องค่อย ๆ ลืมตาก่อนที่มันจะร้องอุทานขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ แต่เมื่อมันได้เห็นเทพธิดาที่อยู่ใกล้ ๆ กระป๋องก็รีบลุกขึ้นมาด้วยท่าทางลุกลี้ลุกลน

“นายท่าน! เธอคือเทพธิดาผู้พิทักษ์ พวกเราจะต้องออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ เธอคือเทพธิดาผู้ชั่วร้ายที่ต้องการจะทำร้ายมนุษย์” กระป๋องกล่าวขึ้นมาอย่างร้อนรนพร้อมกับรีบเอาร่างของมันมาบังตัวของเซี่ยเฟยเอาไว้

“ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวพวกเราก็จะได้ออกจากที่นี่แล้ว ส่วนเธอก็ไม่ใช่เทพธิดาผู้ชั่วร้ายเพียงแต่เธอยังไม่เข้าใจคำว่ามนุษย์อย่างถ่องแท้ก็เท่านั้นเอง” เซี่ยเฟยกล่าวพร้อมกับตบศีรษะกระป๋องเบา ๆ

กระป๋องเป็นหุ่นยนต์ที่เชื่อฟังเจ้านายมาตั้งแต่ไหนแต่ไร มันจึงนิ่งเงียบอย่างเชื่อฟังแต่สายตาของมันก็ยังคงจ้องมองไปยังเทพธิดาผู้พิทักษ์อย่างไม่ไว้วางใจ

เซี่ยเฟยตัดสินใจเก็บกระป๋องเข้าไปในแหวนมิติอีกครั้ง เพราะท้ายที่สุดหุ่นยนต์ตัวน้อยตัวนี้ก็ยังคงเป็นเพียงแค่เครื่องจักร มันจึงสามารถเข้าไปอยู่ภายในแหวนมิติที่ปราศจากอากาศได้ ไม่ว่ายังไงกระป๋องก็เพิ่งฟื้นคืนสติกลับคืนมาเซี่ยเฟยจึงต้องการที่จะเก็บมันเอาไว้ในสถานที่ที่ปลอดภัย

“เอาล่ะเธอช่วยบอกฉันสักทีว่าทำไมเธอถึงอยากจะเจอกับฉัน ข้างนอกนั่นหุ่นยนต์ที่ชื่อเซียน่ากำลังพยายามตามหาฉันอยู่ ดังนั้นฉันอยู่ที่นี่นานเกินไปไม่ได้ แล้วเธอก็ช่วยอธิบายด้วยว่าทำไมเธอถึงมองเห็นอันธ”

“ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว เซียน่าได้นำหุ่นยนต์ของเธอมาที่นี่แล้ว” เทพธิดาผู้พิทักษ์กล่าวพร้อมกับส่ายศีรษะ

เซี่ยเฟยรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย เพราะเขายังไม่รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวรอบ ๆ ตัวเขาเลย แล้วทำไมเทพธิดาผู้พิทักษ์ถึงได้พูดแบบนั้นออกมา

แต่ทันใดนั้นเองพื้นโลหะในห้องก็ถูกฉีกออกจากกันเป็นชิ้น ๆ เผยให้เห็นเหวขนาดใหญ่ที่มีความลึกหลายสิบกิโลเมตร

ในวินาทีสุดท้ายก่อนที่พื้นในห้องจะหายไป เซี่ยเฟยก็รีบกระโดดขึ้นไปเกาะเพดานโดยการใช้เดือยเหล็กที่งอกออกมาจากชุดต่อสู้

“โอ้แม่เจ้า! นั่นน่ะหรอร่างที่แท้จริงของเทพธิดาผู้พิทักษ์?!” อันธอุทานขึ้นมาด้วยความตกใจ

แท้ที่จริงแล้วภาชนะรูปร่างเหมือนไข่ภายในห้องก็เป็นเพียงแค่ส่วนเล็ก ๆ ส่วนหนึ่งของเทพธิดาผู้พิทักษ์เท่านั้น เพราะร่างกายที่แท้จริงของเธอคือคอมพิวเตอร์ที่อยู่ด้านล่างที่มีความสูงรวม ๆ กันนับสิบกิโลเมตร

คอมพิวเตอร์จำนวนนับไม่ถ้วนถูกเชื่อมต่อกันภายในพื้นที่ขนาดใหญ่ก่อให้เกิดแสงไฟหลากหลายสีสัน แล้วมันก็มีหุ่นยนต์เป็นจำนวนมากคอยเดินตรวจสอบการทำงานของเครื่องเซิร์ฟเวอร์เหล่านี้อย่างต่อเนื่อง

เซี่ยเฟยไม่สามารถจะอธิบายภาพที่เห็นออกมาเป็นคำพูดได้ยังไง เพราะขนาดของคอมพิวเตอร์ที่มีความสูงมากกว่า 30 กิโลเมตรและมีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า 2 กิโลเมตรนี้ มันเทียบเท่าได้กับขนาดของยานประจัญบานขนาดใหญ่เลยทีเดียว

หากเทพธิดาผู้พิทักษ์มีเครื่องประมวลผลขนาดใหญ่แบบนี้อยู่เบื้องหลัง มันก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจว่าทำไมเธอจึงสามารถควบคุมหุ่นยนต์หลายร้อยล้านตัวได้โดยลำพัง เพราะข้อมูลที่เธอสามารถส่งออกได้ภายใน 1 วินาทีนั้น มันก็เป็นตัวเลขที่เขาไม่สามารถจะคำนวณออกมาได้จริง ๆ

เมื่อหุ่นยนต์ที่กำลังทำงานอยู่ได้พบเซี่ยเฟยบนเพดาน พวกมันก็แสดงท่าทางออกมาด้วยความประหลาดใจ ขณะเดียวกันหุ่นยนต์ต่อสู้เป็นจำนวนมากก็เริ่มหลั่งไหลเข้ามาจากพื้นที่รอบด้านล้อมรอบร่างของเซี่ยเฟยกับเทพธิดาผู้พิทักษ์เอาไว้ในวงล้อม

จากนั้นภาพโปรแกรมอีกภาพก็ฉายขึ้นมาในอากาศ ซึ่งภาพที่ปรากฏขึ้นมาใหม่นี้คือภาพของผู้หญิงที่ผอมเพรียวกว่าร่างของเทพธิดาผู้พิทักษ์

“ฮ่า ๆ ๆ ที่แท้มนุษย์คนนี้ก็อยู่ข้าง ๆ ท่านเทพธิดานี่เอง ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมระบบป้องกันถึงหาตัวเขาไม่พบ” หญิงร่างผอมเพรียวกล่าวหลังจากส่งเสียงหัวเราะ

“เซียน่า เขาคนนี้ไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อพวกเรา” เทพธิดาผู้พิทักษ์กล่าว

ภาพเหตุการณ์ในปัจจุบันคือภาพที่แปลกประหลาดมาก เพราะเซี่ยเฟยกำลังเกาะอยู่บนเพดานเหมือนแมงมุม ขณะที่ด้านล่างคือภาพโฮโลแกรมของผู้หญิงสองคนกำลังพูดคุยกัน และมีหุ่นยนต์ต่อสู้กำลังเล็งปืนมาที่พวกเขาไม่น้อยกว่า 30,000 ตัว

“ท่านเทพธิดา พวกมนุษย์ถูกพวกเรากำจัดไปตั้งแต่สมัยโบราณ เขาจะไม่มีความแค้นต่อพวกเราได้ยังไง? ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะไม่มีเจตนาร้าย บางทีเขาอาจกำลังคิดหาวิธีทำลายพวกเราอยู่ก็ได้” เซียน่ากล่าว

“มนุษย์ส่วนใหญ่ทั้งเกลียดและกลัวพวกเราจริง ๆ แต่เขาไม่เหมือนกับมนุษย์พวกนั้น เหตุผลที่ฉันพาเขามายังดินแดนแห่งนี้นั่นก็เพราะว่าเขาแตกต่างจากมนุษย์โดยทั่วไป” เทพธิดาผู้พิทักษ์กล่าวพร้อมกับส่ายหัว

“นั่นมันเรื่องของคุณ! แต่อย่าลืมว่าคุณสัญญากับฉันเอาไว้แล้วว่าคุณจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับโลกของหุ่นยนต์ แล้วทำไมคุณถึงให้เขาเข้ามาในดินแดนนี้โดยที่ไม่แจ้งฉันก่อน?!” เซียน่ากล่าวอย่างหงุดหงิด

“ปล่อยเขาไป แล้วฉันจะทำตามสัญญา” เทพธิดาผู้พิทักษ์กล่าว

“ปล่อยเขาไปให้เขาไปบอกพวกมนุษย์ว่าพวกเราซ่อนตัวอยู่ที่ไหนงั้นเหรอ? พวกมนุษย์โง่นั่นจะต้องพยายามหาวิธีกำจัดพวกเราทิ้งแน่ ๆ และในเวลานั้นฉันก็คงจะต้องนำกองทัพเข้าไปทำลายล้างมนุษย์อีกครั้ง” เซียน่ากล่าวพร้อมกับส่ายหัว

“ไม่ พวกเราแค่ต้องอยู่ในดินแดนนี้และอย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพวกมนุษย์อีกครั้ง” เทพธิดาผู้พิทักษ์รีบกล่าวแย้งขึ้นมา

เซี่ยเฟยรู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างจะเป็นเรื่องตลกอยู่เล็กน้อย เพราะท้ายที่สุดเทพธิดาผู้พิทักษ์คือผู้บัญชาการสูงสุดที่สามารถควบคุมหุ่นยนต์ได้ทั้งหมด แต่เธอกลับยอมสละสิทธิ์ปล่อยให้เซียน่าขึ้นมามีอำนาจเหนือกว่าเธอ

“จัดการมนุษย์คนนี้ซะ! แต่อย่าทำร้ายเทพธิดาเด็ดขาด” เซียน่าตะโกนออกคำสั่งอย่างเย็นชา

วินาทีเดียวกันกับที่เซียน่าพูดจนจบ เซี่ยเฟยก็กระโดดจากเพดานลงไปยังพื้นที่ด้านล่างซึ่งเป็นร่างกายที่แท้จริงของเทพธิดา จากนั้นเขาก็โหนร่างกายอย่างช่ำชองไปยืนอยู่บนสะพานเชื่อมต่อเครื่องเซิร์ฟเวอร์ซึ่งเป็นร่างกายของเทพธิดาผู้พิทักษ์

จิ้ว! จิ้ว! จิ้ว! …

ลำแสงจากปืนเลเซอร์เป็นจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหาเซี่ยเฟยอย่างรวดเร็ว แต่ชายหนุ่มก็รีบก้มตัวลงหลบและพุ่งหนีออกไปจากตำแหน่งเดิม

ตูม!

สะพานเชื่อมที่ถูกสร้างขึ้นโดยโลหะที่แข็งแรงไม่สามารถทนรับการจู่โจมจากอาวุธเลเซอร์เป็นจำนวนมากได้ มันจึงพังทลายลงอย่างรวดเร็วและตกลงสู่พื้นดินด้านล่างที่ลึกลงไปอีกหลายสิบกิโลเมตร

“เปลี่ยน!”

เซี่ยเฟยเปลี่ยนดาบดราก้อนสเกลให้กลายเป็นดาบยาว ก่อนที่เขาจะตวัดดาบด้วยมือทั้งสองข้างตัดผ่านร่างของหุ่นยนต์หลายสิบตัวในคราวเดียว

การจู่โจมของเซี่ยเฟยตัดผ่านระบบพลังงานของหุ่นยนต์โดยตรง ทำให้ร่างของหุ่นยนต์พวกนี้เกิดการระเบิดขึ้นมาในทันทีเนื่องมาจากการรั่วไหลของพลังงาน

ในเวลาเพียงแค่ไม่กี่วินาทีมันก็เกิดเสียงระเบิดขึ้นมาหลายร้อยครั้ง ซึ่งในระหว่างนั้นเซี่ยเฟยก็พยายามวิ่งไปทั้งทางซ้ายและทางขวาเพื่อพยายามฝ่าออกไปจากวงล้อมของหุ่นยนต์โดยเร็วที่สุด

“ทำไมนายถึงไม่จับเทพธิดาผู้พิทักษ์เป็นตัวประกันล่ะ? ถ้าหากว่านายควบคุมเธอเอาไว้ได้มันก็ไม่ต่างไปจากนายควบคุมหุ่นยนต์ทั้งหมดได้ด้วย” อันธถามอย่างสงสัย

“ไม่ มันเห็นได้ชัดเลยว่าเซียน่าพยายามกำจัดเทพธิดาผู้พิทักษ์มานานแล้ว เธอแค่พยายามใช้เราเป็นข้ออ้างในการกำจัดเทพธิดาผู้พิทักษ์เท่านั้น”

“ไม่ว่ายังไงเทพธิดาผู้พิทักษ์ก็จะต้องมีชีวิตอยู่ ไม่อย่างนั้นสงครามระหว่างมนุษย์กับหุ่นยนต์มันก็อาจจะต้องเกิดขึ้นอีกครั้ง”

***************