บทที่ 339: คงต้องฝากความหวังไว้ที่ลูกท้องต่อไป
บทที่ 339: คงต้องฝากความหวังไว้ที่ลูกท้องต่อไป
“ท่านแม่~” เสียงหวานหยดย้อยของหลงเหยาดังแทรกบรรยากาศหดหู่ขึ้นมา ในขณะที่น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความคาดหวัง “ถ้าพวกพี่ ๆ ไม่ต้องการ แต่เสี่ยวเหยาต้องการ! เสี่ยวเหยาอยากรักษากับหมอผี!”
“น้องห้า เจ้าไม่ได้ป่วยสักหน่อย เจ้าจะอยากรักษาไปทำไมกัน?” หลงหลิงเอ๋อถามพร้อมทำหน้าแปลก ๆ
ส่วนหลงอวี้ช่วยอธิบายให้เจ้าเด็กน้อยไร้เดียงสาฟังว่า “การรักษากับหมอผีไม่สนุกหรอกนะ”
เขาคิดเพียงว่าอีกคนแค่อยากจะเล่นซนไปตามประสา
🪙 ต้องใช้ 3 points ในการเปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อซื้อ
ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง
เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น
ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว
หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน
Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.
