บทที่ 32 ภารกิจอันยิ่งใหญ่

หลังจากลู่หยางวางสายเขาก็นั่งพิงต้นไม้ใหญ่เพื่อพักผ่อนรอจนกระทั่งพระอาทิตย์ขึ้นชายหนุ่มจึงลุกขึ้นจากพื้น

ยามเช้าผืนป่าเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา แสงอาทิตย์ที่ส่องผ่านใบไม้ลงมาเผยให้เห็นสัตว์ป่านานาชนิดที่ดำเนินตามวิถีชีวิตของตัวเอง

แม้โดยผิวเผินป่าโทรลล์จะดูเงียบสงบแต่ลู่หยางก็ไม่กล้าประมาท เพราะช่วงเวลากลางวันพวกโทรลล์มีสายตาที่ดีมาก และระดับของเขากับมอนสเตอร์พวกนี้ก็ห่างกันมากจนทำให้พวกโทรลล์สามารถหาเขาพบได้อย่างง่ายดาย

ขณะที่ลู่หยางกำลังเดินเข้าไปภายในป่า จู่ ๆ ร่างสีเขียวก็กระโดดลงมาจากต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ห่างจากเขาไปประมาณ 30 เมตร

มอนสเตอร์ตัวนี้มีผิวสีเขียว ร่างกายกำยำ ผมสีแดงและถือหอกยาวภายในมือ แน่นอนว่ามันย่อมไม่ใช่มอนสเตอร์อื่นใดนอกเสียจากโทรลล์ป่านั่นเอง

ลู่หยางอดที่จะกลืนน้ำลายลงไปไม่ได้และคิดภายในใจว่าโชคดีแล้วที่เขาไม่ได้เข้ามาภายในป่าโทรลล์ตอนกลางคืน ไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะโดนพวกโทรลล์จัดการโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว

เมื่อได้เห็นโทรลล์ป่ากำลังหันหลังเดินเข้าไปภายในป่า ลู่หยางก็ยกไม้คทาขึ้นเพื่อทำการร่ายคาถาและปลดปล่อยเบลซซิงเบิร์สหลังจากเวลาได้ผ่านพ้นไป 0.7 วินาที

ปัง!

โทรลล์ถูกโจมตีจนเซไปด้านหน้า ก่อนที่มันจะส่งเสียงร้องคำรามขึ้นมาด้วยความโกรธ จากนั้นมันก็หันมามองลู่หยางด้วยแววตาดุดันราวกับหมาป่า ก่อนที่มันจะยกหอกภายในมือขึ้นและขว้างหอกออกไปในทันที โดยไม่ได้ขยับเขยื้อนร่างกายไปจากตำแหน่งเดิม

ฟิ้ว!

เสียงหวีดแหลมพุ่งผ่านอากาศและภายในเวลาเพียงแค่ชั่วพริบตาหอกไม้มันก็พุ่งมาถึงตรงหน้าของลู่หยาง

หากเป็นผู้เล่นธรรมดาพวกเขาคงหลบหอกของโทรลล์ไม่ทัน เพราะหอกถูกขว้างออกมาด้วยความเร็วสูงมาก ภายในเวลาเพียงแค่ 1 วินาทีหอกนี้ก็สามารถเคลื่อนที่พุ่งเข้าใส่ผู้เล่นที่อยู่ในระยะ 30 เมตรได้แล้ว

หอกของโทรลล์สามารถสร้างความเสียหายให้กับผู้เล่นได้ประมาณ 200 หน่วย แล้วถึงแม้ผู้เล่นจะมีเลเวล 15 แต่นอกเหนือจากตัวแทงค์อย่างนักรบและพาลาดิน การพยายามรับมือกับความเสียหายจำนวนนี้ก็ยังคงเป็นเรื่องยากลำบากอยู่ดี

ในชาติที่แล้วตอนที่ผู้เล่นเดินทางเข้ามาภายในป่าโทรลล์แรก ๆ มีทั้งนักเวทและนักธนูหลายคนที่อวดดีเริ่มทำการจู่โจมก่อนที่จะให้ตัวแทงค์เข้าประจำตำแหน่ง ผลสุดท้ายคือผู้เล่นเหล่านี้ถูกหอกปาเข้าใส่จนเสียชีวิต ซึ่งมันแสดงให้เห็นว่าหอกของโทรลล์มีความรุนแรงมากแค่ไหน

แต่ไม่ว่าโทรลล์จะขว้างหอกเร็วแค่ไหนมันก็ไม่มีผลกับลู่หยาง เพราะทักษะสำคัญสำหรับนักเวทชั้นยอดในการ PK นั่นก็คือการหลบลูกธนูของนักธนู และในชาติก่อนลู่หยางก็เคยผ่านการ PK มาแล้วหลายหมื่นครั้ง ซึ่งแม้แต่การหลบหลีกลูกธนูของนักธนูเก่ง ๆ เขาก็เคยทำมาแล้ว มันจึงไม่จำเป็นจะต้องพูดถึงการพยายามหลบหลีกหอกของโทรลล์ที่ปราศจากเล่ห์เหลี่ยมในการโจมตีเลย

ชายหนุ่มเอียงตัวหลบหอกได้อย่างง่ายดายพร้อมกับร่ายคาถาปล่อยเบลซซิงเบิร์สออกไปใส่หัวของมอนสเตอร์ร่างกำยำอีกครั้ง ขณะเดียวกันการจู่โจมของลู่หยางก็ทำให้ท่าทางการขว้างหอกของโทรลล์ถูกขัดจังหวะ มันจึงจำเป็นจะต้องตั้งท่าขว้างหอกใหม่ ซึ่งในระหว่างนั้นลู่หยางก็ปล่อยเบลซซิงเบิร์สลูกที่ 3 ออกไปพร้อม ๆ กับหลบหอกที่ถูกขว้างสวนมาในเวลาเดียวกัน 

ลู่หยางได้ใช้ทักษะในการ PK ขั้นสูงในการจู่โจมและหลบหลีกอย่างต่อเนื่อง ซึ่งหลังจากเวลาได้ผ่านพ้นไปไม่ถึง 30 วินาที โทรลล์ตัวแรกก็ถูกจัดการจนล้มลงกับพื้น

ระบบ: คุณได้รับค่าประสบการณ์ 321 หน่วย

ชายหนุ่มมองไปรอบ ๆ อย่างระแวดระวัง ซึ่งหลังจากที่แน่ใจว่าไม่มีโทรลล์ตัวที่ 2 แล้ว เขาจึงเดินไปที่ซากศพของโทรลล์เพื่อหยิบอุปกรณ์ระดับหินที่ดรอปลงมาและเดินเข้าไปภายในป่าตามเส้นทาง

ป่าโทรลล์เป็นแผนที่ที่มีขนาดกว้างใหญ่มากและมีโทรลล์อาศัยอยู่เป็นจำนวนมหาศาล ลู่หยางจึงจำเป็นจะต้องใช้เวลาออกค้นหาตามความทรงจำเกือบชั่วโมง และสังหารโทรลล์ไปอีกหลายสิบตัวกว่าจะได้พบกับค่ายโทรลล์ที่อยู่ลึกเข้าไปใจกลางป่า

ระบบ: คุณพบค่ายโทรลล์

ค่ายแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นจากไม้ล้วน บริเวณรอบข้างถูกล้อมด้วยรั้วไม้สูงประมาณ 1.5 เมตร ภายในค่ายมีอาคารประมาณ 30 หลังและมีโทรลล์ประมาณ 10 ตัวคอยเฝ้าอยู่รอบ ๆ อาคารแต่ละแห่ง

ลู่หยางมองไปในระยะไกลและเขาก็จำได้ว่าด้านในสุดของค่ายมีหุบเขาอยู่ด้านหลัง และมันก็เป็นสถานที่อยู่อาศัยของวอลกิน

“ในที่สุดฉันก็เจอแกแล้ว” ลู่หยางพึมพำ

หลังจากทำการสังหารโทรลล์ 2 ตัวตรงบริเวณประตูทางเข้า ลู่หยางก็พยายามเดินหน้าต่อโดยหลบหลีกโทรลล์ให้ได้มากที่สุด จนมาถึงหุบเขาชายหนุ่มก็ได้ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้และเฝ้าสังเกตมองเข้าไปทางด้านใน เมื่อไม่เห็นโทรลล์อยู่รอบ ๆ ลู่หยางก็รีบวิ่งเข้าไปในหุบเขาทันที

ปากทางเข้าหุบเขาอยู่ไม่ใหญ่มากนักแต่พื้นที่ด้านในกลับเป็นพื้นที่อันกว้างขวาง ยิ่งไปกว่านั้นในฐานะที่วอลกินเป็นหัวหน้าชาแมนของเผ่าโทรลล์ มันจึงมีอำนาจอาศัยอยู่ที่นี่เพียงลำพัง

หลังจากเดินเข้าไปอีกไม่ถึง 20 เมตร ลู่หยางก็สังเกตเห็นอาคารไม้ทรงกลมสีแดงขนาดใหญ่และมีวอลกินอยู่ด้านข้าง

วอลกินคือโทรลล์ที่ทาสีแดงไปทั่วทั้งตัว รูปร่างของมันใหญ่โตมากกว่าโทรลล์ปกติ ปัจจุบันมันกำลังยืนอยู่ในหลุมดินทรงกลมที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์ นอกจากนี้มันยังยกมือสวดอ้อนวอนตามพิธีกรรมที่มันนับถือ แล้วถึงแม้โทรลล์ปกติจะมีกลิ่นอายของธาตุดิน แต่โทรลล์ตัวนี้จะมีกลิ่นอายของธาตุไฟที่ดุร้ายแผ่ซ่านออกมาจากร่างกาย

จากข้อมูลที่ลู่หยางเคยค้นคว้าในชาติก่อน สาเหตุที่โทรลล์ตัวนี้มีกลิ่นอายของธาตุไฟนั่นก็เพราะว่ามันเก็บชิ้นส่วนหัวใจแห่งเทพอสูรเอาไว้ และไอเท็มชิ้นนี้ก็ยังเป็นหนึ่งในส่วนประกอบหลักที่ลู่หยางจะต้องใช้ในการอัปเกรดหัวใจแห่งเทพอสูรด้วย

เมื่อนึกถึงพลังงานรุนแรงของหัวใจแห่งเทพอสูรที่ได้รับการอัปเกรดในชาติที่แล้ว ลู่หยางก็ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป ชายหนุ่มจึงพุ่งตัวออกไปด้านหน้าก่อนที่จะทำการปลดปล่อยลูกไฟขนาดใหญ่เมื่ออยู่ห่างจากวอลกินในระยะ 30 เมตร

ปัง!

-84

วอลกินคือมอนสเตอร์ที่ครอบครองเศษหัวใจแห่งเทพอสูรทำให้มันมีความต้านทานธาตุไฟอยู่ในระดับที่สูงมาก

โฮก!

วอลกินกำลังดื่มด่ำกับพลังจากธาตุไฟอย่างเพลิดเพลิน เมื่อมันถูกลู่หยางขัดจังหวะมันจึงหันไปมองชายหนุ่มอย่างเดือดดาล

“เจ้ามนุษย์ชั่ว! กล้าดียังไงถึงบุกเข้ามาในดินแดนของข้า ข้าจะให้ร่างกายของเจ้าถูกชำระล้างโดยเปลวเพลิง!”

ระบบ: วอลกินใช้สกิลไฟร์บอลใส่คุณ

2 วินาทีต่อมาลูกไฟก็ก่อตัวขึ้นภายในมือของวอลกิน แต่ภายใน 2 วินาทีนี้ลู่หยางก็กระโดดไปหลบอยู่ตรงบริเวณด้านหลังต้นไม้ใหญ่แล้ว

สกิลที่วอลกินใช้ถูกล็อกเป้าเอาไว้ที่ลู่หยางตั้งแต่แรก เมื่อถึงเวลาที่ลูกไฟถูกยิงออกไปมันจึงกระทบเข้าใส่ต้นไม้ใหญ่ที่ลู่หยางกระโดดไปหลบ

ตูม!

เปลวเพลิงระเบิดขึ้นมาอย่างรุนแรงจนทำให้ต้นไม้ตรงหน้าของลู่หยางหักโค่นมา

“นี่คือพลังของเปลวไฟ! เจ้ามนุษย์ชั่วร้ายเจ้าไม่มีทางหนีพ้นหรอก!!” วอลกินไม่ได้รู้สึกอับอายที่มันจู่โจมพลาด แต่มันรู้สึกราวกับว่าตอนนี้มันกำลังเล่นเกมแมววิ่งไล่จับหนูมากกว่า

ลู่หยางส่งเสียงหัวเราะขึ้นมาเบา ๆ พร้อมกับทำการร่ายสกิลคอมบัสชันใส่วอลกิน 5 ชั้น เพื่อเสริมพลังการโจมตีเวทมนตร์ธาตุไฟ จากนั้นเขาก็ยิงลูกไฟขนาดใหญ่เข้าใส่มอนสเตอร์ตรงหน้าอีกนัด

วอลกินเซถอยหลังไปหนึ่งก้าวและสกิลที่มันกำลังร่ายอยู่ก็ถูกขัดจังหวะเอาไว้อย่างพอดิบพอดี