the goal of life is happy ตอนผมก็แค่อยากเขียน
ณ ป่าแห่งหนึ่ง ป่าแห่งนี้มีผลไม้นานาชนิดที่อุปดมสมบูรณ์ มีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่ง ครอบครัวนี้มีลูกอยู่สามคน ลูกคนแรกเป็นลูกสาวเธอเป็นพี่สาวคนโต เธอเชื่อฟังพ่อแม่ของเธอหากพ่อแม่ต้องการอะไรเธอก็จะไปหามาให้ หากพูดให้ถูกก็คือเธอไม่ต้องการอะไรนอกจากได้อยู่กับครอบครัวและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขไปเรื่อย ๆ นั่นเป็นความฝันและความสำเร็จของเธอ
ส่วนลูกคนที่สองเป็นลูกชาย เขาต้องการเป็นอิสระจากครอบครัวเขาต้องการไปตามหาความฝันของเขา แต่เมื่อเขาได้ทำมันไปสักพักเขาก็เริ่มอยากจะใช้ชีวิตแบบพี่สาวของเขา พร้อมทั้งทำตามความฝันของเขาไปด้วย ถึงแม้เขาจะไม่สามารถทำได้อย่างเต็มที่แต่สำหรับเขาแค่นี้เข่าก็รู้สึกมีความสุขแล้ว เขาไม่ต้องการที่จะประสบความสำเร็จไปมากกว่านี้อีกแล้ว มันคือความสำเร็จสำหรับเขา
ส่วนน้องชายคนสุดท้อง นั่นก็คือผมเอง ผมเป็นเด็กที่เคยมีความฝันตั้งแต่เด็ก นั่นก้คือการเป็นนักวาดกาตูน โดยที่จุดเริ่มก็คือการได้ดูกาตูน แต่ความฝันของผมนั้นเป็นสิ่งที่สังคมไม่ได้ให้การยอมรับ และร่างกายของผมก็ไม่สามารถทำมันได้ เพราะสายตาของผมนั้นมันแสนจะซั่น ถึงจะมองเห็นภาพและสีต่าง ๆ ก็ไม่สามารถวาดรูปได้ เพราะหากผมใช้ดวงตามากเกินไปผมจะมองไม่ค่อยเห็นและบางครั้งผมก็จะมีอาการณ์ ปวดตา ต่อมาผมได้รับคำแนะนำให้เปลี่ยนแปลงความฝัน ผมพยายามเปลี่ยนแปลงมันแต่ผลที่สุด ผมก็ไม่สามารถทำได้ทำให้ผมต้องหาวิธีทำมันต่อไป ถึงแม้ว่ามันจะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม ผมได้เริ่มใช้ภาพที่เกิดจากการจินตนาการ
ในหัวของผมและเปลี่ยนจากภาพเป็นภาษาที่สามารถสื่อสารให้คนอื่นได้รู้ เพื่อใช้แทนสิ่งที่ผมไม่สามารถทำมันได้ เมื่อเวลาผ่านไปพี่และน้องของผมก็มีชีวิตที่สุขสบายอย่างแน่นอนเพราะพวกเขาได้มีแผนการสำหรับชีวิตตัวเองเรียบร้อยแล้ว ผิดกับน้องคนสุดท้องที่พยายามไล่ตามพยายามทำตามความฝันของตนเอง ถึงแม้มันจะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม ผมก็คงยังทำมันต่อไป สำหรับบางคนสิ่งที่ผมทำนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ได้มีคุณค่าต่อใคร สำหรับบางคนนั้นมองว่าผมเป็นคนบ้าที่ไล่ตามแต่ความฝัน แต่คุณเคยรู้หรือไม่สำหรับผมนั้นตั้งแต่ที่ผมรู้ว่าผมเกิดมาเพื่อทำมัน แค่นี้มันก็เพียงพอแล้ว ความฝันสำหรับคนอื่นที่มองเข้ามาแต่สำหรับผมนั้นมันเป็นความจริง ที่อยู่ตรงหน้าผมทุก ๆ วัน ต่อให้ต้องเหนื่อย ต่อให้ต้องถูกคนรอบข้างมองว่ามันเป็นได้แค่ความฝันอันหาความจริงไม่ได้ แต่สำหรับผมมันเป็นความจริง และผมต้องทำให้ได้ สำหรับคนอื่นอาจจะไม่เข้าใจ สำหรับผมความฝันของผมก็คือการเป็นนักเขียน การได้เขียนนิยายและมีคนอ่าน และหากมันสนุกก็อยากจะให้นิยายของผมได้ทำเป็นมังงะหรืออะนิเมะสักครั้ง เพื่อให้ความฝันตอนที่ผมมีอายุ 5 ขวบได้เป็นจริง ผมขอแค่ได้เป็นอิสระจากความคิดของคนอื่น ต่อให้สิ่งนี้จะทำให้ผมไม่ได้งานดี ๆ ไม่ได้ความมั่นคงที่คนส่วนใหญ่ถวิลหา ไม่ได้มีเวลาให้กับครอบครัว ถึงแม้จะไม่ได้มีเวลานอนเหมือนคนอื่น ๆ ถึงแม้จะโดนสังคมดูถูก มันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่วันหนึ่งผมก็ได้รู้ว่านอกจากสิ่งที่ผมต้องทำความฝันของผมผมก็มีสิ่งหนึ่งที่ต้องทำนั้นก็คือการหาเงินเพื่อไว้ใช้ทำตามความฝันของผมต่อไป ทำให้ผมจำเป็นต้องเลือกว่าผมจะทำตามพี่ชายของผม หรือจะทำตามพี่สาวของผม
ผมพยายามคิดทบทวน สำหรับผมการทำแบบนั้นมันคือการละทิ้งความฝันของตน แล้วหากผมสามารถหาเงินจากความฝันของผมได้ผมก็คงมีความสุขกว่าการหนีสิ่งที่ผมอยากทำอีกแน่นอน
พอผมคิดได้ดังนั้นผมจึงเริ่มจับปากกาเขียนหนังสืออีกครั้ง แทนการวาดที่ผมมิสามารถทำได้ แทนเวลาที่ผมใช้เชื่อคนอื่น ชดเชยเวลาที่ผมเคยเสียไป และทำให้ความฝันของผมใกล้ความเป็นจริงอีกครั้ง
- 👁️ ยอดวิว 967
แสดงความคิดเห็น