ตอนที่ 6

ตอนที่ 6

 

“ซี่ๆๆ”

(SFX:เสียงตัดเหล็ก)

 

ปรมาจารย์ด้านการตัดหินเชี่ยวชาญในการใช้มีดอย่างมาก หินหยาบถูกวางลงบนโครงเหล็กดัดที่ใช้สำหรับผ่าหิน เครื่องตัดหินถูกกดลงอย่างช้าๆ หินค่อยๆถูกตัดออกอย่างละเอียด

 

หินหยาบแบ่งเป็น 6 ชั้น คือ 3 ชั้นด้านใน และ 3 ชั้นด้านนอก มันค่อนข้างตัดลำบาก ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะผ่าพวกมันออกมาเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ด้านใน

 

ใจของเจียงหนานค่อยๆเต้นเร็วขึ้นเพราะความตื่นเต้น

 

แม้ว่าตอนนี้เขารู้อยู่แล้วว่าระบบไม่มีทางหลอกเขาแน่

 

แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาจะทำเงินด้วยการพนันหิน

 

ถ้าตัดออกมาแล้วมีหยกอยู่ข้างใน ก็รอดตัวไป

 

แต่ถ้าตัดออกมาแล้วเป็นเศษหิน เขาคงจบสิ้นวันนี้

 

ตัดให้ไวเลยยย

 

หลังจากกระบวนการตัดเสร็จสิ้น ปรมาจารย์ด้านการตัดหินก็ค่อยๆ ยกใบมีดและปลดโครงเหล็กยึดหินออก หินถูกแยกเป็นสองส่วน “ยินดีด้วย ข้างในมีหยกอยู่ ถึงแม้จะมีขนาดไม่ใหญ่มากแต่ก็ใช้ได้” ปรมาจารย์ยิ้มและพูดกับเจียงหนาน

 

หลังจากพูดจบปรมาจารย์ก็นำหินที่ตัดออกให้เจียงหนานดู

 

ตรงกลางของหินเป็นหยกสีเขียวมรกตขนาดเท่าลูกวอลนัทอยู่

 

“ฟู่ววววว…..”

(SFX: เสียงถอนหายใจ)

 

เจียงหนานค่อยๆผ่อนคลาย

 

หัวใจเขากลับมาเต้นปกติอีกครั้ง

 

ฝูงชนรอบๆกระซิบคุยกัน

 

“เชี่ยยย มันมีหยกจริงๆ?”

 

“ไม่จริง หยกอยู่ข้างในหินนั้น!”

 

“แค๊กๆๆ ฉันจำได้ว่ามีใครบางคนพูดว่า ถ้าตัดออกมาแล้วมีหยกอยู่ข้างในมันจะไลฟ์สดกินหิน”

 

“ใช่ๆ ฉันก็ได้ยิน ลิ้วโถว เป็นคนพูด ฉันจำได้”

 

ทุกคนหันไปมองที่ลิ้วโถว

 

"“เอ่ออ…อ่า!… นั่นมัน..” ลิ้วโถวพูดด้วยท่าทางเขินอาย “ไม่กินได้มั้ย ช่วงนี้ฉันกระเพาไม่ค่อยดี ย่อยยาก”

 

ทุกคน :”……”

 

ทุกคนมองลิ้วโถวด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม

 

“ท่านครับ” เมื่อเห็นว่าหินที่ตัดออกมามีหยกอยู่ พนักงานจึงยิ้มแล้วพูดว่า “คุณจะขายหยกที่นี่ใช่มั้ยครับ? ผมขออนุญาตพาคุณไปพบผู้จัดการของเรา เขาจะเป็นคนดูแลเรื่องเหล่านี้”

 

“ได้ รบกวนด้วย” เจียงหนานพยักหน้า

 

พนักงานสาวสวยหุ่นผอมเพรียวที่รออยู่ก็ได้พาเจียงหนานไปหาผู้จัดการ พร้อมถือหยกในมือ

 

คนอื่นๆ ได้แต่มองตามด้วยสายตาอิจฉาตาร้อนและซุบซิบนินทา

 

“จริงๆแล้วฉันก็จะเลือกหินก้อนนั้นอยู่แล้วเชียว แต่ฉันไม่มั่นใจ เสียดาย เสียดายโคตรๆ”

 

“อืม…..ฉันฉันเหมือนรู้อะไรบางอย่าง หินหยาบนี้ดูๆแล้วเหมือนหินธรรมดาทั่วไปที่ถูกเก็บมาจากริมแม่น้ำ เหมือนว่าจะไม่มีหยกอยู่ข้างใน แต่ยิ่งดูไปดูมาเหมือนว่าจะมีหยกอยู่ข้างใน นี้คือหลักการของ ไท่เก็ก มันเรียกว่า หลักการตรงกันข้าม”

 

“จริงด้วย มีเหตุผล มีเหตุผล”

 

“ยังมีหินที่มีลักษณะแบบนี้ในกองหินหยาบเหล่านั้น ฉันต้องรีบไปเอามาแล้ว”

 

“ฉันไปด้วย…”

 

จู่ๆ ฝูงชนก็บ้าคลั่งและรีบวิ่งไปเลือกหินที่มีลักษณะเหมือนกับเจียงหนาน

 

.……….

 

“ขอแสดงความยินดีด้วย คุณสามารถหยิบเอาหินที่มีหยกอยู่ออกมาได้ด้วยการมองเพียงแว๊บเดียว คุณเป็นคนที่พิเศษและมีประสบการณ์สูงจริงๆ” ชายสวมแว่นตาอายุราวๆ 30 ดูแล้วน่าจะเป็นผู้จัดการของที่นี่พูดกับเจียงหนานด้วยรอยยิ้ม และหันไปบอกพนักสาว “ไปต้มชามาให้ไว”

 

พนักงานสาวไม่รีรอรีบไปต้มชาอย่างด่วน

 

ในสายตาของผู้จัดการ สถานะของเจียงหนานตอนนี้ได้ถูกมองว่าเป็นแขกผู้มีเกียรติไปเรียบร้อยแล้ว เจียงหนานนั่งไขว้ห้างลงบนโซฟาพร้อมกับหันไปมองรอบๆห้องที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามอย่างผ่านๆ

 

“ผมได้เชิญผู้เชี่ยวชาญด้านการประเมินมาแล้วครับ” ผู้จัดการพูดพร้อมกับวางสายโทรศัพท์

 

“โอเคร”

 

เจียงหนานพยักหน้าอย่างสบายๆ ด้วยท่าทีที่สงบ ต่อให้ฟ้าถล่มแผ่นดินทลายลงตรงหน้าเขาก็ไม่ไหวติง

 

ยังไงก็ตามทักษะการแสดงของเขาควรได้รับรางวัลการแสดงยอดเยี่ยมแห่งปีจริงๆ

 

“เชิญดื่มชาครับ”

 

พนักงานสาวรินชาให้เจียงหนานด้วยรอยยิ้มที่หวานที่สุดในชีวิต

 

————————————————————-

ผู้แปล: เรื่องนี้เป็นโปรเจ็คแรกนะครับ หัดแปล ถ้าอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ หรือ ไม่เข้าใจ มีคำแนะนำ ติชม สอบถาม สามารถติดต่อผ่าน Fanpage : มั่วที่สุด   ได้เลยครับ