ตอนที่ 305 หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง

ตอนที่ 305 หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง
 

วันนี้คณะกรรมการของการแข่งขันโกลเดนฟิงเกอร์ทั้งหมดได้มารวมตัวกันเนื่องมาจากว่ามันเป็นการแข่งขันในวันสุดท้าย ซึ่งหลังจากนี้พวกเขาก็จะแยกย้ายกันไปทำตามหน้าที่ของตัวเอง

มันมีข้อตกลงในบรรดาคณะกรรมการว่าการแข่งขันในนัดแรกและนัดสุดท้ายจะต้องได้รับการตรวจสอบอย่างเข้มงวดมากเป็นพิเศษ เพื่อที่หลังจากการแข่งขันนัดแรกผู้เข้าแข่งขันจะได้รู้ตัวว่าพวกเขาไม่สามารถที่จะทำการโกงใด ๆ ภายใต้การแข่งขันรายการนี้ได้ และหลังจากการแข่งขันในนัดสุดท้ายผู้ชมทั่วทั้งพันธมิตรจะได้รู้ว่าพวกเขาได้ตัดสินอย่างยุติธรรม

ท้ายที่สุดผู้ชมส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ติดตามรับชมการแข่งขันในทุก ๆ นัด ซึ่งตามสถิติจะมีผู้ชมเข้ารับชมการแข่งขันนัดแรกและนัดสุดท้ายมากที่สุด ทางคณะกรรมการจึงทำการตรวจสอบสองนัดนี้มากเป็นพิเศษ เพราะมันเป็นสองนัดการแข่งขันสำคัญที่ถูกจับตาดูไปทั่วทั้งพันธมิตร

ทั่วทุกมุมของห้องกรรมการถูกโชว์ด้วยหน้าจอแสงขนาดใหญ่เพื่อให้คณะกรรมการสามารถมองเห็นทุกรายละเอียดได้อย่างชัดเจน นอกจากนี้คอมพิวเตอร์ของคณะกรรมการทุกคนยังมีอุปกรณ์เสริมติดตั้งเอาไว้โดยเฉพาะ ทำให้พวกเขาสามารถค้นหาข้อมูลที่พวกเขาต้องการได้ตลอดเวลา

ในขณะที่ทั่วทั้งห้องเต็มไปด้วยบรรยากาศอันเคร่งเครียด ลู่ฉวนก็ส่งเสียงหัวเราะขึ้นมาอย่างฉับพลัน และถึงแม้ว่าคณะกรรมการทุกคนจะรู้อยู่แล้วว่าชายอ้วนคนนี้มีนิสัยที่อารมณ์ดีอยู่เสมอ แต่การส่งเสียงหัวเราะออกมาในช่วงเวลาสำคัญนี้ก็คงจะเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมเท่าไหร่

เหล่ากรรมการมองไปที่ลู่ฉวนทีละคนด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจเล็กน้อย เพราะในฐานะที่พวกเขาเป็นคนยุคเก่าพวกเขาจึงมีความเชื่อว่าการทำผิดกฎก่อนการแข่งขันจะเริ่มต้นขึ้น มันจะทำให้พวกเขาได้พบพานกับโชคร้าย

“ลู่ฉวนนายหัวเราะอะไร?”

เมื่อได้ยินคำถามลู่ฉวนก็ใช้นิ้วจิ้มไปบนหน้าจอ ก่อนที่เขาจะเรียกข้อมูลทุกอย่างขึ้นบนหน้าจอที่มีขนาดใหญ่มากที่สุด

“นี่คือข้อมูลส่วนประกอบบนยานรบของเซี่ยเฟย พวกนายเห็นไหมว่าเด็กคนนี้ไม่ได้ดัดแปลงระบบเรดาร์เลย ที่น่าสนใจคือเขาได้ติดตั้งสว่านเจาะทะลวงที่ด้านหน้าของตัวยาน เขาลืมไปหรือเปล่าว่านี่คือการแข่งขันค้นหาวัตถุ เขาคิดว่าพวกเราจะเอาวัตถุไปเก็บซ่อนเอาไว้ที่แกนกลางของอุกกาบาตหรือยังไง?” ลู่ฉวนกล่าวอธิบายพร้อมกับหัวเราะเสียงดัง

คณะกรรมการหลายคนอดที่จะเผยรอยยิ้มออกมาไม่ได้เช่นเดียวกัน เพราะโดยปกติสว่านเจาะทะลวงมีเอาไว้สำหรับการทำลายสิ่งกีดขวาง เพื่อให้ยานอวกาศสามารถเดินทางไปข้างหน้าได้อย่างปลอดภัย

หากเซี่ยเฟยทำการดัดแปลงระบบเครื่องยนต์ของยานรบพวกเขาก็สามารถจะทำความเข้าใจได้ เพราะยิ่งยานรบเคลื่อนที่ได้เร็วเท่าไหร่พวกเขาก็จะยิ่งเข้าใกล้เป้าหมายได้อย่างรวดเร็วมากขึ้นเท่านั้น แต่ในบรรดาพวกเขาไม่มีใครเข้าใจเลยว่าเซี่ยเฟยติดตั้งสว่านเจาะทะลวงเอาไว้ทำไม เพราะสว่านเจาะทะลวงนี้ดูไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับการแข่งขันในรอบนี้เลย

“คะแนนรวมของเซี่ยเฟยอยู่ท้ายของตาราง บางทีเขาอาจจะยอมแพ้ไปแล้วและคิดจะทำเรื่องไร้สาระเพื่อเรียกร้องความสนใจก็ได้”

“ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะยอมแพ้หรอก นายจำเหตุการณ์ที่เขาโดนรุม 1 ต่อ 9 ไม่ได้รึไง? ตอนนั้นเขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่สุ่มเสี่ยงมาก แต่เขาก็พยายามจนเอาชนะยานรบทั้งเก้าลำนั้นมาได้” ลู่ฉวนกล่าวพร้อมกับส่ายหัวไปมา

เมื่อเหล่ากรรมการได้คิดถึงการแข่งขันในวันนั้นพวกเขาก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย เพียงแต่เหตุการณ์ในวันนี้ได้ทำให้พวกเขาสับสน เพราะการกระทำของเซี่ยเฟยดูแปลกประหลาดสำหรับพวกเขามากเกินไป

“ตามกฎการแข่งขันสว่านเจาะทะลวงไม่ถือว่าเป็นอาวุธ ดังนั้นเซี่ยเฟยจึงไม่ถือว่าทำผิดกฎ ตอนนี้พวกเราให้ความสนใจกับการแข่งขันกันก่อนเถอะ” เหนียนฟู่กวงผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าคณะกรรมการกล่าวขัดจังหวะทุกคนขึ้นมา

“อย่าลืมว่าการตัดสินในรอบนี้เกี่ยวข้องกับเกียรติยศของสมาคมช่างกล ดังนั้นพวกเราทุกคนต้องทำให้ดีที่สุด อย่าปล่อยให้มีเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อะไรหลุดรอดสายตาจากพวกเราไปได้”

—

บริเวณสนามแข่งมียานเกรซเทลจอดอยู่หลายร้อยลำ และในขณะนี้หลี่โม่ก็ได้ยังเงยหน้าสูงพร้อมกับโบกมือให้แอวริลบนอัฒจันทร์ ราวกับว่าเขาจะเป็นผู้ได้รับชัยชนะในการแข่งขันครั้งนี้

แอวริลเม้มริมฝีปากสะบัดหน้าออกไปโดยไม่สนใจ ในความจริงแล้วเธอก็ค่อนข้างรู้สึกผิดหวังที่คะแนนของเซี่ยเฟยอยู่รั้งท้ายตาราง ซึ่งถ้าหากว่าเขาไม่ได้หายตัวไปคะแนนของเขาก็คงจะกดดันหลี่โม่ได้มากกว่านี้

“คุณหนูพวกเราไปชมการแข่งขันที่คฤหาสน์ดีกว่าไหมครับ? ไม่ว่ายังไงเซี่ยเฟยก็ไม่มีทางทำคะแนนพลิกกลับมาได้แล้วเขาก็คงจะไม่ได้ขึ้นแท่นพิธีในระหว่างพิธีรับรางวัล” ผางชิงกล่าวด้วยความปวดใจ เพราะสิ่งที่เขาไม่ต้องการเห็นมากที่สุดคือการที่แอวริลกำลังรู้สึกปวดใจอยู่แบบนี้

“หนูมาที่นี่เพื่อให้กำลังใจเซี่ยเฟยและหนูก็อยากจะบอกเขาว่าไม่ว่าใครจะได้อันดับไหน แต่เขาก็ยังคงเป็นที่ 1 ในใจหนูเสมอ” แอวริลพูดขึ้นมาเบา ๆ

‘คุณหนูเข้มแข็งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? หรือว่ามันจะเป็นเพราะเซี่ยเฟยเหรอ?’

ผางชิงชะงักไปเล็กน้อยหลังจากที่ได้เห็นแอวริลพูดปณิธานออกมาด้วยความหนักแน่น

—

ผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนจะได้รับแผนที่ขอบเขตการแข่งขันและรูปวัตถุที่พวกเขาจะต้องออกไปค้นหา และมันก็ยังมีกฎของการแข่งขันถูกระบุเอาไว้อย่างละเอียดอีกด้วย

กฎการแข่งขันในรอบนี้คือพวกเขาจะต้องทำการเก็บวัตถุ 12 รายการก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังเส้นชัย ซึ่งถ้าหากว่าใครสามารถเข้าเส้นชัยได้ก่อนคนคนนั้นก็จะถือว่าเป็นผู้ชนะ

วัตถุที่ผู้เข้าแข่งขันจะต้องออกไปค้นหาจะทำการปล่อยคลื่นสัญญาณออกมา ซึ่งผู้เข้าแข่งขันก็จำเป็นจะต้องใช้ระบบเรดาร์เพื่อค้นหาตำแหน่งของวัตถุเหล่านั้น แล้วเก็บรวบรวมพวกมันให้ได้ก่อนผู้เข้าแข่งขันคนอื่น ๆ

การแข่งขันครั้งนี้ไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร กุญแจสำคัญจึงอยู่ที่ระบบเรดาร์ที่จะช่วยพวกเขาสแกนหาตำแหน่งวัตถุให้ได้ และถ้าหากว่าพวกเขาได้เลือกเส้นทางที่มีวัตถุอยู่ใกล้กันมากที่สุด พวกเขาก็จะมีโอกาสได้รับชัยชนะในการแข่งขันครั้งนี้

ปิ๊บ!

เซี่ยเฟยปิดแผนที่ดวงดาวโดยไม่แม้แต่จะคิดหันไปมอง จากนั้นเขาก็เริ่มตรวจเช็คระบบของยานรบเพื่อเตรียมตัวออกเดินทาง

“นายไม่คิดจะตรวจดูเส้นทางล่วงหน้าเลยงั้นเหรอ? ตอนนี้มันยังมีเวลานะ การเตรียมตัวเอาไว้ล่วงหน้ามันจะทำให้นายเดินทางได้รวดเร็วมากยิ่งขึ้น” อันธอุทานขึ้นมาด้วยความสงสัย

เซี่ยเฟยเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อยพร้อมกับทำการตรวจสอบยานต่อไป ราวกับว่าเขาไม่ได้สนใจการแข่งขันในครั้งนี้เลย

“นายเคยบอกเอาไว้ว่านายแพ้การแข่งขันในครั้งนี้ได้ แต่ฉันก็คิดว่านายไม่ควรจะพ่ายแพ้แบบน่าเกลียดมากเกินไป อย่าลืมนะว่าแอวริลกำลังยืนเชียร์อยู่ที่อัฒจันทร์ นายไม่คิดจะแข่งขันเพื่อรักษาชื่อของตัวเองเอาไว้บ้างเหรอ?” อันธกล่าว

“คิดว่าไม่” เซี่ยเฟยกล่าวขึ้นมาเบา ๆ

วี้ด!

ยานรบแต่ละลำเริ่มติดเครื่องเพื่อรอสัญญาณปล่อยตัว โดยเซี่ยเฟยได้จ้องมองไปยังยานรบของหลี่โม่ในระยะไกลพร้อมกับเร่งเครื่องให้มีกำลังสูงที่สุด

วี้ด!

เมื่อสัญญาณปล่อยตัวมาถึงยานรบของหลี่โม่ก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความเร็วสูง ซึ่งมันก็ได้มียานของเซี่ยเฟยตามมาติด ๆ โดยเว้นระยะห่างเอาไว้เพียงแค่ประมาณ 15 กิโลเมตรเท่านั้น

“เตือนภัย! ยานรบของเรากำลังถูกล็อกเป้าหมาย” ระบบคอมพิวเตอร์ AI ส่งเสียงแจ้งเตือน

หลี่โม่มองไปที่ระบบเรดาร์พร้อมกับขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยความสงสัย เพราะการแข่งขันในรอบนี้ไม่อนุญาตให้ติดตั้งอาวุธใด ๆ แล้วใครกันที่กำลังล็อกเป้าหมายมาที่ยานรบของเขา

“นั่นมันยานของเซี่ยเฟย!” หลี่โม่อุทานออกมาด้วยความตกใจ

เขาจำหมายเลขยานรบของเซี่ยเฟยได้เป็นอย่างดี มันจึงทำให้เขาสามารถจดจำยานลำนี้ได้อย่างรวดเร็ว

พริบตาต่อมายานรบของเซี่ยเฟยก็พุ่งเข้าใส่ยานรบของหลี่โม่อย่างรุนแรง และเนื่องจากว่าเซี่ยเฟยได้ทำการดัดแปลงเครื่องยนต์ให้มีความเร็วมากเป็นพิเศษ มันจึงทำให้ยานรบของหลี่โม่ไม่มีทางหลบหลีกการพุ่งชนในครั้งนี้ได้เลย

“ยานจะถูกพุ่งชนในอีก 5 วินาที! โปรดเตรียมตัวเอาไว้ให้พร้อม” ระบบ AI รายงานสถานการณ์

หลี่โม่มองไปที่ยานรบของเซี่ยเฟยด้วยความไม่อยากจะเชื่อ โดยเฉพาะสว่านเจาะทะลวงด้านหน้าที่กำลังหมุนควงอย่างน่ากลัว

ในที่สุดหลี่โม่ก็เข้าใจแล้วว่าคำพูดของเซี่ยเฟยในก่อนหน้านี้มันหมายความว่ายังไง!

เซี่ยเฟยต้องการจะลากเขาลงจากตำแหน่งแชมป์โดยการเสียสละตัวเอง!!

นี่มันจะโหดร้ายจนเกินไปแล้ว!!!

ตระกูลหลี่ได้เชิญแขกผู้มีเกียรติมาอย่างมากมายเพื่อรอแสดงความยินดีหลังจากที่เขาได้รับถ้วยแชมป์ แต่เซี่ยเฟยกลับต้องการที่จะพรากทุกอย่างไปจากเขา!!!!

“ทำไงดี ๆ” หลี่โม่อุทานออกมาด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว

ตูม!

ยานรบทั้งสองลำปะทะกันอย่างรุนแรงพร้อมกับสว่านเจาะทะลวงที่แทรกผ่านยานของหลี่โม่จนทำให้ยานของเขาถูกทำลายในพริบตา

“รู้จักสุภาษิตที่ว่า ‘หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง’ ไหม?” เซี่ยเฟยอุทานพร้อมกับมุมปากที่ยกยิ้มขึ้นมาอย่างชั่วร้าย

***************

ตานี้พี่มาเพื่อแก้แค้น!!!!!