อยากให้เธอรักเขา...เท่าที่ฉันรักเธอ

“อยากให้เธอรักเขา เท่าที่ฉันรักเธอ กว่าจะได้เจอคนดี ๆ มันไม่ง่าย“

ในห้องนอนกับแสงไฟสลัว ๆ คลอไปกับเพลงเศร้า ฉันฟังเพลงนี้วนเป็นสิบรอบ เพราะอารมณ์และความรู้สึกที่พาไป

                “รอบนี้เราจะเลิกกันแล้วจริง ๆ ใช่มั้ย”

                “ใช่ เราไม่ได้รักเธอแล้ว”

                “โอเค ถ้าเธอยากไป เราก็คงต้องปล่อย ขอให้เธอรักเขาให้มาก ๆ นะ”

“เราไม่ได้รักเธอแล้ว” เป็นประโยคที่ฝังอยู่ในใจจนถึงทุกวันนี้ เราไม่ได้ทำผิดอะไร แต่เป็นฝ่ายที่ถูกบอกเลิก และยังไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงทิ้งเราไปได้ง่าย ๆ แบบนี้ แต่เราก็ยินดีกับการตัดสินใจของเธอในทุก ๆ เรื่อง และจะเก็บความรู้สึกดี ๆ ความทรงจำดี ๆ ไว้ในใจเสมอ

ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง มีผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาว หน้าตาดี ซึ่งเป็นผู้ชายที่ฉันรู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างดีนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร ฉันจำเขาได้แม่นว่าเขาคือผู้ชายที่เคยรักฉัน จึงเดินเข้าไปทักทายตามประสาคนรู้จัก แต่เผอิญมีผู้หญิงอีกคนเดินตรงมาทางนี้ และนั่งร่วมโต๊ะอาหารเดียวกับเขา

            “ที่รักคุยกับใครอยู่หรอคะ”

                “คนรู้จักน่ะ”

ฉันยิ้มเจื่อนเดินออกมาจากสถานที่ตรงนั้น และเข้าใจได้ว่าประโยคที่เขาเคยพูดกับฉันว่า “เราไม่ได้รักเธอแล้ว” นั้นเป็นประโยคปลอบใจ ความจริงแล้วคือเขามีผู้หญิงคนใหม่ ฉันเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด แต่ฉันไม่รู้สึกโกรธเขาเลยแม้แต่เล็กน้อย เพียงแต่รู้สึกดีใจที่เห็นเขามีความสุขกับรักครั้งใหม่ถึงแม้ที่ตรงนั้นจะไม่ใช่ฉันก็ตาม และขอให้เธอรักเขา เท่าที่ฉันรักเธอ