236 ทากัตซูกิ มาโกโตะ พูดกับจอห์นนี่

236 ทากัตซูกิ มาโกโตะ พูดกับจอห์นนี่

“รีบเข้าแล้วไปลึกในลาเบรินทอส”

“คนที่โอเคควรจะยื่นมือช่วยคนที่บาดเจ็บ!”

“เดี๋ยว! ที่ปลอดภัยได้ถูกรักษาในชั้นกลางแล้วหรือยัง?!”

“เราได้เสร็จการตั้งบาเรียที่ถ้ำใกล้กับทะเลสาบลึก มันควรจะทำได้ดีเป็นที่หลบภัยชั่วคราว”

“ไม่ใช่นั่นเป็นรังของลาเมียและอารัคเน่เหรอ?”

“เชื่อในบาเรีย! ไม่มีปัญหา…น่าจะ”

“เฮ้ย”

คนในลาเบรินทอสตอนนี้ย้ายที่ เหตุผลคือเพราะลอร์ดปีศาจเคนได้เจอตัวตนของเมืองดันเจี้ยน

ดูเหมือนพวกเขาจะเปลี่ยนที่อาศัยจากชั้นบน ก่อนที่กองทัพลอร์ดปีศาจจะมา

ช่างเสียของ…

“โมโมะ ไปด้วยเถอะ” (มาโกโตะ)

“อ-โอเค” (โมโมะ)

โมโมะและผมมีสัมภาระน้อยถึงไม่มีเลย เราโดยพื้นฐานแล้วไม่ได้ถืออะไรเลย

นั่นทำไมผมพยายามจะช่วยถือสัมภาระของคนอื่น แต่พวกเขาปฏิเสธผม พูดว่า ‘นายต้องเหนื่อยกับการช่วยจอห์นนี่-ซามะในการสู้ลอร์ดปีศาจกลับไป! เราให้นายทำงานใช้แรงไม่ได้หรอก!’

แล้วก็ พวกเขาให้เหตุผลว่าโมโมะเป็นเด็ก ดังนั้นเธอถูกยกเว้นจากการขนสัมภาระ

แม้ว่าโมโมะและผมเข้าไปลึกขึ้นในลาเบรินทอส แทบจะไม่มีมอนสเตอร์เลย

ดูเหมือนนักเวทย์ของลาเบรินทอสวางบาเรียไว้ที่ทาง

มันอาจจะเจ็บปวดสำหรับมอสเตอร์ แต่มันช่วยเราได้

เรามาถึงอย่างปลอดภัยที่ทะเลสาบใต้ดินบนชั้นกลาง

น้ำพุใหญ่ทำเสียงคำราม และตกใส่ทะเลสาบใต้ดินอย่างไม่จบไม่สิ้น

มีช่องเปิดเล็กๆที่เพดาน ที่มีแสงเข้าจากที่นั่น และมันสร้างภาพที่มหัศจรรย์

ช่างลำรึกความหลัง…

ผมกลับมาเจอกันกับซา-ซังบริเวณนี้

แต่ยังไงซะะ ผมเจอเธอ 1,000 ปีจากตอนนี้นะ

“มาโกโตะ-ซามะ มีอะไรเหรอ?” (โมโมะ)

โมโมะพูดกับผมระหว่างที่ผมมีอารมณ์

“มันไม่มีอะไร ไปเจอกันกับอาเบล-ซังและคนอื่นๆเถอะ” (มาโกโตะ)

ฮีโร่ได้รับการขึ้นนำเพื่อช่วยย้ายเมือง

เราทำอะไรแยกกันเพราะเรื่องนั้น

แต่พวกเขาควรจะบาดเจ็บนะ… พวกเขาถึกดีจัง

ผมรู้สึกแย่ที่เป็นคนเดียวที่สบายๆ

โวล์ค-ซังและฮีโร่อาเบลได้ถือของที่ดูหนัก

ดูเหมือนมันจะใช้เวลา

ในทันทีนั้น…

“อืม…มาโกโตะ-ซามะ?”

“นายมีเวลามั้ย?”

สาวๆที่ผมไม่รู้จักพูดกับผม

หนึ่งในนั้นคือเอลฟ์ผมดำ

อีกคนคือผมบลอนด์กึ่งสัตว์หูแมว

พวกเธอทั้งสองเป็นสาวสวย

“มีอะไร?” (มาโกโตะ)

เมื่อผมตอบพวกเธอ สาวๆสองคนเข้าหาผมและดึงมือของผม

“ผู้อาวุโสสูงสุดอยากจะคุยกับนาย”

“เราจะนำทางนาย มาโกโตะ-ซามะ”

“ผู้อาวุโสสูงสุด-ซัง? เข้าใจแล้ว” (มาโกโตะ)

โดยผู้อาวุโสสูงสุด พวกเขาต้องพูดถึงจอห์นนี่-ซังแน่

เขาเป็นคนที่สำคัญ

ผมก็อยากจะใช้เวลาและคุยกับเขาด้วย

“อืม…” (โมโมะ)

โมโมะจับเสื้อผมจากข้างหลัง

“โมโมะ ไปด้วยกันเถอะ นั่นโอเค ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

““...ค่ะ””

สาวสองคนลังเลเล็กน้อยขณะที่พวกเธอมองกัน

แต่พวกเธอไม่ปฏิเสธมัน

มันคืออะไร?

เราถูกนำลึกเข้าไปในถ้ำใหญ่

บางทีมันสร้างด้วยเวทมนตร์ ที่พักรวมสำหรับให้คนอยู่ได้ถูกสร้างแล้ว

ผมดูหน้าของเอลฟ์ผมดำด้วยผู้เล่นอาร์พีจีระหว่างที่เราเดิน

(...เธอดูคุ้นๆ…) (มาโกโตะ)

สาวเอลฟ์ผมดำดูคล้ายลูซี่นิดหน่อย

ผมพูดอย่างนั้น แต่ลูซี่เป็นเอลฟ์คนเดียวที่ผมสนิทด้วย

มีคนสวยมากมาในหมู่เอลฟ์ ดังนั้น ผมอาจจะรู้สึกเหมือนพวกเธอดูคล้ายกัน

ระหว่างที่ผมคิดอย่างนั้น ผมมาถึงห้องที่ทำจากหินใหญ่ในส่วนที่ลึกที่สุด

“ผู้อาวุโสสูงสด”

“เราพามาโกโตะ-ซามะมา”

“เข้ามา”

เสียงที่ดูเหมือนจอห์นนี่-ซังดังจากประตูอีกฝั่ง

“เอ๋?”

เมื่อผมเข้าไปในตห้อง ผมเห็นจอห์นนี่-ซังนั่งอยู่บนเก้าอี้

ท่อนบนเขาเปิดเผย

นันโอเคและทั้งหมด

ปัญหาคือข้างหลัง

คนที่นอนอยู่บนเตียงใหญ่คือ…ผู้หญิงเปลือย

เมื่อผมมองไปข้างๆ โมโมะเปิดปากของเธอกว้าง

นี่มันแย่แล้ว ผมไม่ควรจะพาโมโมะมาเลย…

“ชั้นดีใจที่นายอยู่ที่นี่ ได้โปรดนั่งลง” (จอห์นนี่)

“อ-โอเค…” (มาโกโตะ)

“ขอโทษที่รบกวน…” (โมโมะ)

โมโมะและผมนั่งอยู่ตรงหน้าจอห์นนี่-ซังโดยมีโต๊ะอยู่ระหว่างเรา

อาหารและเครื่องดื่มถูกวางตรงหน้าเราไม่นานหลังจากนั้น

คนที่นำนั่นทั้งหมดมาคือเอลฟ์ผมดำและสาวหูแมวผมบลอนด์

“ได้โปรดกิน มันไม่มาก แต่นี่เป็นคำขอบคุณของเราที่ช่วยเรา” (จอห์นนี่)

“ไม่ ถ้าจอห์นนี่-ซังไม่อยู่ที่นั่น ชั้นจะตายไปแล้ว…” (มาโกโตะ)

“นายไม่ใช่ผู้อาศัยในเมืองนี้ แม้อย่างนั้น นายเอาชีวิตเข้ามาเสียง ชั้นอยากจะมอบคำขอบคุณให้นายในฐานะผู้อาวุโสสูงสุด” (จอห์นนี่)

“เข้าใจแล้ว…” (มาโกโตะ)

งันในสายตาของจอห์นนี่-ซัง ผมเป็นผู้มีพระคุณที่สู้เพื่อเมือง

ผมต้องปกป้องฮีโร่แห่งแสงเพราะภารกิจของผม แต่ผลแบบนี้ก็ดีด้วย

“ลอร์ดปีศาจเคน…คือลอร์ดปีศาจนักฆ่าฮีโร่ ชั้นเข้าใจเรื่องนี้หลังจากเผชิญหน้ากับเขา แต่ชั้นคาดไม่ถึงว่าเขาเป็นตัวตนที่ไม่มีเหตุผลเลย…” (จอห์นนี่)

หน้าของจอห์นนี่-ซังมืดมนลงเล็กน้อย

“เขาแข็งแกร่งอย่างไม่แฟร์จริงๆ” (มาโกโตะ)

แต่มันเป็นเพราะสมบัติศักดิสิทธิ์ที่โนอาห์-ซามะสร้างนะ

โนอาห์-ซามะ มันไม่แฟร์เลยที่บรรพบุรุษของผมได้ของดีนั่นทั้งหมด

“แต่การกระทำของนายงดงาม มาโกโตะ ชั้นประทับใจที่นายสามารถที่จะจัดการกับสิ่งต่างๆได้อยางใจเย็น” (จอห์นนี่)

“ขอบคุณที่ชมมากมาย” (มาโกโตะ)

จอห์นนี่-ซังได้ชมผมมากมาย และมันทำให้ผมเจ็บปวด

ผมได้ถูกบอกล่วงหน้าเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องระวัง สำหรับอุปกรณ์ของลอร์ดปีศาจโดยโนอาห์-ซามะ ดังนั้นมันเหมือนกับการโกง

ผมคิดว่าผมจะไม่สามารถจัดการกับมันได้ ถ้าผมไม่มีข้อมูลก่อนหน้า

ลอร์ดปีศาจเคนต้องเป็นนั่น

บอสฆ่าคนเริ่มเล่น

มันเป็นในช่วงเวลานั้น…

“โอ้ ชั้น จอห์นนี่-ซามะ คนนี้จะเข้าร่วมครอบครัวด้วยเหรอ?”

“นายแข็งแกร่งแม้ว่ามีหน้าที่น่ารัก ฮีโร่-ซามะ”

คนสวยที่เปลือยอยู่บนเตียงพูดกับผม

งั้นมีสองคน…

แล้วก็…ซ่อนตัวเธอซักหน่อย

เมื่อผมชำเลืองมองโมโมะ เธอปิดหน้าของเธอ และแก้มแดง

เธอต้องอายแน่ๆ

ขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนั้น โมโมะ

“เธออยู่ตรงหน้าแขก ใส่เสื้อผ้า” (จอห์นนี่)

““โอเค~””

จอห์นนี่-ซังตำหนิพวกเธอ

ผมดื่มไวน์เพื่อไล่ความคิดไม่บริสุทธิ์ไป

นี่มันแรง…

ผมสำลักนิดหน่อยที่นั่น

“นี่ มาโกโตะ-ซามะ”

เอลฟ์ผมดำเทไวน์มากกว่าเดิมบนแก้วของผม

ตัวของเธอติดกับผมขณะที่เธอเทมัน

เมื่อผมชำเลืองมองที่นั่น เธอยิ้มให้ผม

เฮ้ย เฮ้ย เธอจะทำให้ผมเข้าใจมันผิดถ้าเธอทำอย่างนั้นนะ รู้มั้ย…?

“มาโกโตะ สาวคนนี้เป็นลูกสาวของชั้น แต่มันดูเหมือนเธอตกหลุมรักนายเมื่อเธอเห็นนายสู้ ถ้านายชอบเธอ ทำเธอได้มั้ย?” (จอห์นนี่)

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

“เออออออออ๋?!” (โมโมะ)

โมโมะและผมส่งเสียงที่ตกตะลึง

“มาโกโตะ-ซามะ…”

สาวเอลฟ์ส่งสายตาปลื้มปิติมาที่ผม

สาวคนนี้เป็นลูกสาวของจอห์นนี่-ซัง…?

เดี๋ยว นั่นหมายถึง… เธอเป็นญาติของลูซี่?!

แน่นอนว่าเธอจะดูคล้ายกัน!

“นั่นไม่แฟร์เลย ป่าป๊า! หนูก็อยากได้มาโกโตะ-ซามะ!

สาวหูแมวผมบลอนด์บนฝั่งตรงข้ามของเอลฟ์ผมดำกอดผม

“อ้าา ดูเหมือนสาวคนนี้ก็ชอบนายด้วย มาโกโตะ ไม่มีความจำเป็นต้องเลือก นายแต่งงานพวกเธอทั้งสองคนได้” (จอห์นนี่)

งั้นคนนี้ก็ลูกสาวเขา?!

เขามีลูกหลายคนเหมือนลูซี่พูดเลย!

““มาโกโตะ-ซามะ…””

สองสาวสวยเข้าหาผม

“หนึ่งคนเป็นนักรบที่มีทักษะ และอีกคนเป็นนักเวทย์ที่มีทักษะ ชั้นคิดว่าพวกเธอจะมีประโยชน์กับนาย แล้วก็ พวกเธอไม่ได้ดูแย่ ใช่มั้ย?” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังดันลูกสาวเขาให้ผม

“ไม่ ความรู้สึกของคนเองก็สำคัญด้วย…” (มาโกโตะ)

“ชั้นรักมาโกโตะ-ซามะ”

“ชั้นก็อยากถูกโอบกอดโดยมาโกโตะ-ซามะ…”

“นายได้ยินพวกเธอแล้ว” (จอห์นนี่)

ไม่ไม่ไม่!

เราแทบไม่ได้คุยกันเลย!

“ชั้นได้บอกลูกตลอดเวลาว่าไม่มีวันรู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะตายในเวลานี้ ถ้านายมีบางคนที่นายสนใจ อย่าลังเลที่จะสารภาพความรู้สึก” (จอห์นนี่)

“ข-เข้าใจแล้ว… มีเหตุผล” (มาโกโตะ)

วิธีคิดแบบนั้นคล้ายกับแม่ของลูซี่ โรซาลี-ซัง

มันถูกส่งต่อไปเป็นรุ่นๆตั้งแต่จอห์นนี่-ซังหรือ?

แม้อย่างนั้น…

“ม-มาโกโตะ-ซามะ…?” (โมโมะ)

โมโมะมีตามีน้ำตา และดึงแขนเสื้อของผม

เธอไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้น ผมจะไม่สร้างภรรยาในอดีต

มากกว่านั้น ญาติของลูซี่ที่เป็นยายในรุ่นของลูซี่

มันจะกระอักกระอ่วนในหลายความหมาย

“จอห์นนี่-ซัง ชั้นซาบซึ้ง แต่ชั้นจะงดจากเรื่องนั้น” (มาโกโตะ)

“หืมม เข้าใจแล้ว…” (จอห์นนี่)

“เอออ๋~ ไม่มีทางน่า”

“มาโกโตะ! ชั้นยังไม่ยอมแพ้!” จอห์นี่-ซังและลูกสาวของเธอทำหน้าที่เสียดาย

“แต่ชั้นอยากขอบคุณที่นายช่วยเรา มีอะไรอื่นที่นายต้องการมั้ย?” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังถาม

คนนี้มีเกียรติจริงๆ

ผมคิดเล็กน้อยและพูดออกมา

“นายช่วยชั้นเมื่อชั้นอยู่ในปัญหาได้มั้ย?” (มาโกโตะ)

“ชั้นเรอะ…?” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-วังทำสีหน้าที่สงสัย

“ใช่ ชั้นอยากให้นายให้ชั้นยืมพลังของนาย” (มาโกโตะ)

“ยังไงซะ ชั้นไม่ถือ…” (จอห์นนี่)

“งั้น ชั้นจะปรึกษานายเมื่อชั้นมีปัญหานะ โอเคมั้ย?” (มาโกโตะ)

“ได้ เข้าใจแล้ว” (จอห์นนี่)

จอห์นนี่-ซังพยักหน้า

โอเค

ผมได้รับการเห็นด้วยจากจอห์นนี่-ซัง!

ตอนนี้เขาจะเข้าร่วม {ในการต่อสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่!}

“...ชั้นรู้สึกเหมือนชั้นได้ทำการสัญญาที่น่ากลัว” (จอห์นนี่)

“นายจินตนาการมันไปเอง” (มาโกโตะ)

เห้อ ผมจะไม่ให้นายถอนมัน โอเคมั้ย?

สองสาวที่อยู่ข้างผมยังเกาะผมอยู่

มาไม่อยู่นานเถอะ

ผมเอ่ยคำลาแล้วออกมาจากห้อง

◇มุมมอง โมโมะ◇

“มาโกโตะ-ซามะ!”

“มาโกโตะ-ซามะ~ มาคุยกันเถอะ”

ลูกสาวของผู้อาวุโสสูงสุดและผู้หญิงของเมืองดันเจี้ยน มาที่มาโกโตะ-ซังอยู่

ทุกคนพยายามจะได้การเห็นชอบจากมาโกโตะ-ซามะ

คนกล้าหาญที่สู้กับลอร์ดปีศาจเคน

แน่นอนว่านี่จะเกิดขึ้น

ผู้หญิงทุกคนที่เข้าหามาโกโตะ-ซามะสวยและมีตัวที่ทรวดทรงดี

อออุ…

ถ้าเป็นอย่างนี้ มาโกโตะ-ซามะจะจบที่อยู่ด้วยกันกับบางคนในกลุ่มนั้น…

เมื่อนั่นเกิดขึ้น หนูจะเป็นภาระ

มาโกโตะ-ซามะจะไม่ปฏิบัติกับหนูไม่ดี แต่แม้ว้าหนูก็บอกได้ว่าเราจะไม่ได้อยู่กันแบบเดิมเมือนเรื่องนั้นเกิดขึ้น

ความคิดที่หมุนวนของหนูเละเทะ

มันเป็นเวลาที่หนูกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้

“โมโมะ มีอะไร?” (มาโกโตะ)

มาโกโตะ-ซามะแอบมองหน้าหนูดั่งกังวลเกี่ยวกับหนู

หน้าที่ใจดีและเสียงที่อ่อนโยน

แต่ ตาที่เย็นชาดั่งจะตรวจดูหนู

สาวตาที่เย็นเป็นน้ำแข็งที่ไม่หวั่นไหวแม้ว่าจะเวลาไหน และไม่ว่าศัตรูไหนๆ

เมื่อหนูถูกเปิดเผยกับสายตาที่เย็นชานั้น…มันทำให้หนูสั่น

(มาโกโตะ-ซามะ…หนูรักพี่…) (โมโมะ)

หนูอยากจะอยู่ข้างเขาตลอดการ

หนูอยากจะอยู่ด้วยกันกับเขาตลอดกาล

หนูไม่อยากจะอยู่ห่างจากเขา

แต่หนูควรทำอย่างไร

“อืม…มาโกโตะ-ซามะ?” (โมโมะ)

“มีอะไร?” (มาโกโตะ)

“อืม…” (โมโมะ)

อะไรที่พูดแล้วถูกต้อง?

‘ทำให้หนูเป็นแฟน’?

ไม่

นั่นไม่ดี

ถ้าหนูพูดอย่างนั้น เขาจะพูดแค่ ‘งั้นเมื่อเธอโตขึ้น’และนั่นจะจบ

มาโกโตะ-ซามะคิดกับหนูแค่เป็นเด็กที่รบกวน

“มาโกโตะ-ซามะ! ได้โปรด…ทำให้หนูเป็นลูกศิษย์!” (โมโมะ)

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

มาโกโตะ-ซามะเปิดปากกว้างและส่งเสียงของเขาออกมาในความตกใจ มันหายากที่จะเห็นเขาทำอย่างนั้น

◇มุมมอง ทากัตซูกิ มาโกโตะ◇

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะได้เป็นลูกศิษย์ของผม

ล้อผมเล่นใช่มั้ยเนี่ย…?

“มาสเตอร์! หนูจะอยู่ในการดูแลของพี่!” (โมโมะ)

“อืม…” (มาโกโ๖ะ)

แม้ว่าหนูจะพูดมันด้วยหน้าของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ มันจะทำให้ผมสับสน

แต่พลังการต่อสู้ปัจจุบันของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะไม่สูง

มันควรจะไม่แย่ที่จะฝึกเวทมนตร์

“ถ้างั้น มาเพิ่มความเชี่ยวชาญเวทมนตร์ด้วยกัน” (มาโกโตะ)

“เข้าใจแล้ว! หนูจะฝึกเวทมนตร์น้ำเหมือนมาสเตอร์ โอเคมั้ย?” (โมโมะ)

“หนูโง่นะ?! เวทย์ที่อ่านแอที่สุดในทั้ง 7 ธาตุ ควรจะเป็นอย่างสุดท้าย! อย่างสุดท้าย!” (มาโกโตะ)

“เออออออ๋?!” (โมโมะ)

ทำไมบางคนที่มีสกิลปราชญ์ที่อนุญาตให้เขาใช้เวทย์ 7 ธาตุทั้งหมดฝึกในเวทมนตร์น้ำ?

เวทมนตร์น้ำอยู่ในระดับงานอดิเรก

“ออออุ…แต่หนูอยากเป็นเหมือนกันกับมาสเตอร์นะ…” (โทโทะ)

“ชั้นฝึกเวทมนตร์น้ำ เวทมนตร์แสง และเวทมนตร์โชคชะตา เรียงตามนั้น หนูควรจะฝึกเวทมนตร์ไฟและเวทมนตร์ดินเพื่อที่เธอจะใช้ได้ตั้งแต่แรกเริ่มก่อน” (มาโกโตะ)

“โอเค~” (โมโมะ)

ดูเหมือนเธอยอมรับอย่างไม่เต็มใจ

เวทมนตร์ไฟนั้นมีพลังทำลายล้างที่เป็นแบบอย่าง

เวทมนตร์ดินมีพลังป้องกันที่เป็นแบบอย่าง

การฝึกสองอย่างนี้ควรจะไม่แย่

ต่อไปคือ…ถ้าผมจำไม่ผิด ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะเก่งในการใช้เทเลพอร์ต

แต่ผมใช้มันไม่ได้ ดังนั้นผมสอนเธอไม่ได้

มีมาสเตอร์ของเวทมนตร์โชคชะตาอยู่รอบๆมั้ย?

ทำไมผมคิดเกี่ยวกับการหลักสูตรการฝึกของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ?

ผมฝึกโมโมะต่อระหว่างที่คิดว่ามันเปลี่ยนเป็นสถานการณ์ที่แปลก

พูดเกี่ยวกับสิ่งที่แปลก มีอีกอย่างหนึ่ง

ผมได้เป็นที่นิยมกับผู้หญิงในเมืองดันเจี้ยนหลังๆ

หลังจากพยายามที่จะล่อลวงผมในท่าทางที่โจ่งแจ้ง

คนที่มาบ่อยคือเอลฟ์คนสวยผมดำ (คล้ายลูซี่)

แต่…

นั่นเป็นญาติของลูซี่นะ รู้มั้ย?

พี่สาวของตาของลูซี่จากหมู่บ้านเอลฟ์

เธออายุ 14-15 ปี ดังนั้นเธอเด็กกว่าผม

เธอเป็นลูกสาวของจอห์นนี่-ซัง ดังนั้นผมปฏิบัติกับเธอไม่ดีไม่ได้ ดังนั้นผมปฏิเสธเธออย่างคลุมเครือ

ตอนนี้ผมฝึกเวทมนตร์น้ำระหว่างที่จับปลาในทะเลสาบใต้ดิน

โมโมะฝึกเวทมนตร์ของเธอข้างผม

เธอทำลูกบอลไฟเล็กๆสี่ลูกพร้อมด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน

เธอโตเร็ว

อย่างที่คาดกับบางคนที่มีสกิลปราชญ์

ฮีโร่อาเบลทำหน้าที่เฝ้าดูที่ที่แยกออกไปเล็กน้อย

บาเรียถูกติดตั้ง และมีฮีโร่คนอื่นเฝ้าระวังด้วย ดังนั้นมอนสเตอร์ระวังและไม่มา

พูดอีกอย่าง เขาดูเหมือนเขาไม่มีอะไรจะทำ

โอเค มันจะเสียเวลาที่ไม่ใช้เวลาของเราอย่างมีประสิทธิภาพ

“โมโมะ มานี่” (มาโกโตะ)

“อ-โอเค” (โมโมะ)

“ระหว่างที่ยังรักษาลูกบอลไฟไว้ โอเคมั้ย?” (มาโกโตะ)

“อึก…” (โมโมะ)

เธอพยายามจะหยุดเวทมนตร์ของเธอ ผมไม่อนุญาติให้เธอหยุดเวทมนตร์

พูดถึงแล้ว ผมได้ทำผีเสื้อน้ำ 99 ตัว

โมโมะจะเป็นนักเวทย์หมายเลขหนึ่งในทวีปดังนั้นผมจะให้เธอสามารถทำได้เหมือนกันในไม่นาน

“อาเบล-ซัง” (มาโกโตะ)

“มีอะไรเหรอ มาโกโตะ-ซัง?” (อาเบล)

เมื่อผมเรียกฮีโร่อาเบล เขาหันมาด้วยรอยยิ้ม

ใช่ เป็นมิตรมาก!

…ผมแม้แต่พูดอะไรออกไปน่ะ?

“มีที่ที่ชั้นอยากไป นายมากับชั้นได้มั้ย?” (มาโกโตะ)

“ได้ ชั้นไม่ถือ แต่ที่ไหน?” (อาเบล)

“เอ๋ มาสเตอร์? พี่จะไปที่ไหน?” (โมโมะ)

ผมตอบ

“มาไปชั้นที่ลึกที่สุดของลาเบรินทอสกัน” (มาโกโตะ)

““หือห์?””

เสียงที่ตกตะลังของฮีโร่อาเบลและโมโมะซ้อนทับกัน

—ข้อความจากผู้เขียน:

มีคำถามที่ว่าโอลก้าของ 1,000 ปีในอดีตเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง เธอเป็นผู้หญิง เธอตายไปแล้ว ดังนั้นมันไม่ใช่จุดที่สำคัญ แต่แค่ชี้มันออกมา

> มีน้ำจำนวนมหาศาลรอบๆ ควันของฝุ่นที่สร้างจากลมของสปิริตลมเป็นอะไร? ไม่ใช่มันจะเป็นโคลนหรือ?

→ ……มาแค่พูดว่าพื้นที่เท้าของเคนแห้ง (ข้ออ้างที่แย่)

 

TLN: หยุด 2 วันนะครับ พายายไปหาหมอ หมอนัด
เป้าหมายเดือน 5/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 300/300
ค่าไฟ 500/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
วายุ แซ่จิว
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: "wayuwayu แปล" Line: @326jilhj
โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord