ตอนที่ 7 อยากให้มีความสุข NC++

 "แฮ่ะๆ ก็จริง"  เมื่อได้ยินคำตอบของชายหนุ่ม คนร่างเล็กก็ได้แต่หัวเราะกลบเกลื่อนพร้อมกับยิ้มแห้งส่งไปให้เขา เธอลืมคิดไปเลยว่าในความรู้สึกของเธอนั้นมันอาจจะเป็นเวลาเพียงแป๊บเดี่ยว แต่สำหรับคนอื่นมันคงจะหลายนาที เพราะกว่าเธอจะชำระร่างกายให้สะอาดทุกสัดส่วน ก็กินเวลาไปเกือบชั่วโมงแล้ว แถมช่วงเวลาที่เสียไปนั้น เธอเอาไปใช้กับการทำความสะอาดช่องทางรัก

“แต่ทั้งหมดก็เป็นเพราะดอนนั้นแหละ” หญิงสาวมอนค้อนเขาไปทีหนึ่ง จะว่าเธออาบน้ำนานก็ไม่ได้ ก็เพราะว่าเขานั้นแหละที่เป็นต้นเหตุไม่ใช่หรอกเหรอ ใครกันที่ปลดปล่อยเข้ามาภายในตัวเธอจนมากล้นแบบนั้น กว่าจะกวาดคว้านน้ำกามจำนวนมาก  ออกมาได้ก็กินเวลาไปหลายนาทีเลยทีเดียว

"รีบทานได้แล้วครับเมีย เย็นหมดแล้ว" เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้ายังไม่ยอมกินอาหารที่เขาตักให้สักที  มัวแต่ถามโน่นถามนี้ ไม่มีหยุด  เขาจึงเอ็ดเธอเสียงแข็ง แบบไม่จริงจังนัก

"ค้า คุณผัว" คนร่างเล็กตอบกลับเขาทันควัน ก่อนจะเริ่มบรรจงหยิบช้อนขึ้นมาตักอาหารเข้าปากไปทีละคำ

หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ หญิงสาวกำลังนั่งเล่นรอคนตัวโตไปเปลี่ยนชุด เพื่อออกไปข้างนอก เพราะชุดของเขาที่ใส่ก่อนหน้านั้นคือ กางเกงวอมตัวเดียว ส่วนตัวเธอไม่ต้องเปลี่ยนอะไรมาก จึงนั่งรอเขาอยู่ตรงโซฟาในห้องนั่งเล่น ในขณะที่รอก็กินผลไม้ไปด้วย ไม่นานเกินรอเขาก็แต่งตัวเสร็จ

"มาแล้วหรอคะดอน" ริมฝีปากบางเอ่ยถามคนตัวโตที่กำลังเดินดุ่มเข้ามาหาเธอเรื่อยๆ

"ครับ ไอร่ากินอะไร" ช่ายหนุ่มก้มลงมองสิ่งที่อยู่ในมือของเธอที่กำลังยกขึ้นส่งมันเข้าปาก

"ผลไม่ค่ะ องุ่นกับสตรอว์เบอร์รี่ กินไหมคะ" ใบหน้างามแย้มยิ้งตอบเขาไป พร้อมยื่นมืออกไป เตรียมจะป้อนเขา

"ไม่ครับ ไอร่ากินเลย" มือหนากอบกุมมือบางที่ยื่นไปตรงหน้าเขา พร้อมกับส่ายปฏิเสธเบาๆ แล้วก้มลงประทับจุมพิตที่หลังมืออย่างแผ่วเบา ก่อนจะปล่อยมือบางของหญิงสาวให้เป็นอิสระ

"ถ้าดอนไม่กิน งั้นไอร่ากินหมดนะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับยื่นสตรอว์เบอร์รี่ไปตรงหน้าเขาอีกครั้ง เพื่อเป็นการยั่วยุให้เขาเกิดความยากกินมันขึ้นมา แต่ก็เหมือนไม่เป็นผล เขาจับกุมมือของเธอไว้อีกครั้ง

“สิ่งที่ดอนอยากกินคือ…” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะหยุดชะงักลงไม่ยอมพูดให้มันจบประโยค แต่ใช้สายตาสื่อสารประโยคหลังแทน  

“เออ…ถ้างั้นก็แล้วแต่นะคะ ไม่กินก็ตามใจ” หญิงสาวหยุดชะงักแล้วชักมือกลับ ก่อนยัดผลไม้ในมือเข้าปากไป เมื่อเห็นสายตาที่เร้าร้อนของเขาส่งมาแทนคำพูด มันได้บ่งบอกทุกสิ่ทุกอย่างแล้วว่าสิ่งที่เขานั้นต้องการไม่ใช่ผลไม้ในมือของเธอ แต่เป็นตัวเธอต่างห่างที่เขาอยากกิน

"ฮ่าๆ ดอนเห็นไอร่ากินอร่อย แค่นี้ก็มีความสุขแล้วครับ" เมื่อเห็นท่าทางของคนร่างเล็กที่ค้างชะงักหยุดกลางคันก็หัวเราะขบขันออกมาทันที ท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้ เขาเริ่มไม่อยากออกไปไหนแล้วในตอนนี้  เขาอยากกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับคนตรงหน้ามากกว่า

"ไอร่าก็อยากให้ดอนกินบ้างนี่คะ มันอร่อยนะคะ การได้กินของอร่อยก็ถือเป็นความสุขอย่างหนึ่งเลยน้า"เธอพูดออกไปโดยที่ไม่ได้คิดอะไร แต่เหมือนว่าจะไม่ใช่กับอีกคน หลังจากฟังประโยคของหญิงสาวจบใบหน้าหล่อเหล่าก็แสยะยิ้มร้ายออกมาทันที

"ไอร่าอยากมีความสุขหรอครับ แล้วก็อยากให้ดอนมีความสุขด้วยใช่ไหม" ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเจ้าเล่ห์ ริมฝีปากยกยิ้มอย่างมีเลศนัยความรู้สึกร้อนวูบวาบ แล่นผ่านไปทั่วทั้งร่างกาย ลางสังหรณ์บางอย่างบอกเธอว่า กำลังจะมีเรื่องตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจเกิดขึ้นกับเธอ รอยยิ้มชั่วร้ายของเขานั้นเป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดีเยี่ยม ว่าลางสังหรณ์ของเธอนั้นแม่นเพียงใด

"..." หญิงสาวเงียบไม่ตอบ พร้อมกับทำเป็นหูทวนลง ไม่ได้ยินคำถามของเขา 

“หึๆ” เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กตรงหน้าทำเป็นไม่สนใจเขา แถมเลี่ยงการตอบคำถามของเขาอีก ชายหนุ่มจึงตัดสินใจจู่โจมร่างเล็กตรงหน้าทันควัน มือหนาดึงผลไม้ที่อยู่ในมือของเธอออก พร้อมกับก้าวท้าวเข้าไปประชิดตัวของเธอ แล้วดันร่างเล็กให้ค่อยๆ เอนตัวนอนราบลงไปกับโซฟา

"นี้ ดอน จะ…อื้อ" ก่อนที่เธอจะได้พูดหรือโต้ตอบอะไร ริมฝีปากบางก็ถูกฉกฉวยจากคนร่างใหญ่ที่กำลังนอนทาบทับเธออยู่ตรงโซฟา เรียวลิ้นร้อนพยายามสอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก แต่เพราะหญิงสาวเมมปากเอาไว้แน่น ไม่ยอมให้เขาเข้าไปได้

เมื่อไม่สามารถสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเธอได้ เขาจึงขบกัดเบาๆที่กลีบปากล้างของเธอเพื่อให้หญิงสาวเผย อเปิดปากออก และสิ่งที่เขาต้องการไม่มีอะไรที่เขาไม่ได้ หญิงสาวเผยอปากขึ้น เรียวลิ้นร้อนชื้นก็สอดแทรกเข้าไปทันที

“อื้อ” หญิงสาวส่งเสียงร้องอู้อี้ออกมาจากลำคอโดยไม่รู้ตัว  ชายหนุ่มตวัดลิ้นกวาดคว้านหยาดน้ำแสนหวานในโพรงปากของเธอกินอย่างตะกละตะกลาม เรียวลิ้นร้ายตวันเกี่ยวพันลิ้นเล็กไปมา 

เขาจูบเธออย่างดูดดื่ม มือหนาลูปไล่ไปตามลำตัว  มือหนึ่งยกขึ้นมาบีบเคล้นอกอวบอิ่มคู่ใจทั้งสองข้างผ่านเนื้อผ้าตัวบางเสลับกันไปมา ส่วนอีกมือหนึ่งก็กำลังสอดแทรกเข้ามาใต้ร่มผ้า แล้วเลื่อนลงไปเบื้องล่าง

“อื้อ…อื้อ”ความเย็นเฉียบจากปลายนิ้วยาวที่สัมผัสลงบนผิวเนื้อเนียนนุ่ม  เรียกสติสัมปชัญญะที่กำลังเลือนลางจางหายไปจากการจูบอันดูดดื่มของเขาให้กลับมาแจ่มแจ้งอีกครั้ง  เธอพยายามให้มือบางผลักร่างใหญ่ที่กำลังนอนทาบทับอยู่ให้ลุกขึ้น แต่ไม่เป็นผลเพราะแรงที่ส่งไปเมื่อเทียบกับเขาแล้วเธอเหมือนมดตัวหนึ่งเท่านั้น

"จะทำอะไร อื้ออ อย่านะ" หลังจากที่ริมฝีปากบางถูกปล่อยให้ป็นอิสระ เธอก็ถามเขาทันที แต่ไร้ซึ่งเสียงตอบรับจากชายนุ่มตรงหน้า สัมผัสเฉียบเย็นกำลังไล้เลื่อนลงไปถึงกึ่งกลางหว่างขา  มือหนานวดคลึงพูเนื้อโหนกนูนของหญิงสาวไปมา ก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปถึงกลีบปากทางร่องเสียวพร้อมกับนวดคลึงไปมาเบาๆเพื่อเรียกหยาดน้ำหวานสีใสให้ไหลเยิ้มออกมา หลังจากนั้นก็สอดแทรกนิ้วมือเรียวยาวเข้าไปสู่ภายใน สร้างความเสียวเสียวซ่านวาบหวามจนเธออดไม่ได้ ต้องเปล่งเสียงร้องครางออกมาเบาๆ

“อ้า...ดอน...จะทำอะไรคะ”  เสียงร้องครวญครางเพราะความวาบหวามถูกเปล่งออกมาพร้อมกับประโยคคำถามจากริมฝีปากบาง เธอถามเขาออกมาทั้งๆที่ในใจรู้ดีอยู่แล้วว่าเขากำลังจะทำอะไร