ตอนที่ 6 อาหารฝีมือคนรัก

กว่าพายุรักที่โหมหระหน่ำจะจบลง  ก็ล่วงเลยมาถึงช่วงสายของอีกวัน หญิงสาวตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย พร้อมกับอาการปวดระบมไปทั่วทั้งร่างกาย

"อื้อ" หลังจากที่เธอลืมตาตื่นขึ้นมา ร่างกายไม่ได้ขยับเขยื้อนไปไหนเลย เพราะรู้สึกปวดร้าวไปทั่วทุกสัดส่วน ร่างกายอ่อนล้า ไร้เรี่ยวแรง เพียงแค่การกระดิกปลายนิ้วมือก็ยังทำได้ยากยิ่ง หญิงสาวหันมองไปข้างกายก็พบกับชายหนุ่มที่กำลังหลับตาพริ้มจมอยู่ในห้วงนิทรา ปกติเขาเป็นคนตื่นเช้ามาก แต่เพราะเมื่อวานต้องเร่งรีบกลับมา แถมกลับมาก็ไม่ยอมพักผ่อนระเริงเพลงรักกับเธอจนถึงเช้าของอีกวัน 

เมื่อเริ่มรู้สึกถึงเรี่ยวแรงที่ฟื้นกลับคืนมาแล้ว เธอจึงพยุงตัวลุกขึ้นนั่งอย่างเบาเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนคนที่กำลังหลับอยู่ ก่อนจะก้าวเท้าเยียบลงบนพื้น เตรียมตัวที่จะลุกไปอาบน้ำชำระร่างกาย เพียงแค่ลุกขึ้น ของเหลวสีข่าวขุ่นก็ไหลหยดย้อยลงมาตามขาเรียวยาวทันที  หญิงสาวก้มมองคราบน้ำรักที่ไหลออกมาจากช่องทางรักสีหวานเป็นสายแล้วถอนหายในออกมาเบาๆ

ทุกครั้งที่เธอกับเขาร่วมรักกันอย่างร้อนเร้า เขามักจะปลดปล่อยความสุขสมเข้ามาในตัวของเธออย่างมากล้น และให้มนคั่งค้างอยู่ภายใน เมื่อคืนก็เช่นกัน ไม่ว่าจะเสร็จอารมณ์หมายไปกี่ครั้ง เขาก็มักจะปลดปล่อยความสุขสมเข้ามาในตัวเธอทุกหยาดหยด 

หญิงสาวค่อยๆ ก้าวขาเดินไปห้องน้ำอย่างเชื่องช้า เพื่อไม่ให้น้ำรักของเขาที่ยังคั่งค้างอยู่ด้านใน ไหลหยดย้อยลงไปเปรอะเปื้อนตามพื้น และทางเดิน เธอก้าวขาเดินไปอย่างยากลำบากเมื่อขาทั้งสองข้างสั่นไหวไปมา แม้ว่าระยะทางจาเตียงไปยังห้องน้ำจะไม่ไกล แต่สำหรับเธอในตอนนี้ มันเหมือนไกลแสนไกล

เธอใช้เวลาสักพักกว่าจะเดินมาถึงห้องน้ำ พร้อมจัดการอาบน้ำ ทำความสะอาดร่างกายทุกสัดส่วนทันที เพราะทนไม่ได้กับความเหนอะหนะ มือบางลูบไล้ทำความสะอาดไปทั่วร่างกายทุกซอกทุกมุม ไม่เว้นแม้แต่ช่องทางรักสีหวานที่กำลังบอบช้ำ จากการกระแทกกระทั้นทั้งคืน 

นิ้วมือเรียวยาวค่อยๆแหวกกลีบปากทางที่เปิดเผยอออกมา แล้วแทรกนิ้วเข้าไป กวาดคว้านของเหลวเหนียวข้นสีขาวขุ่นที่ยังคั่งค้างอยู่ด้านใน ให้ไหลออกมาให้หมด ทุกการกระทำ ทำอย่างเบามือ เนื่องจากยังรู้สึกเจ็บแสบ และปวดระบมอยู่ไม่หาย เมื่อเธอรู้สึกว่าได้ชำระร่างกายทุกสัดส่วนจนสะอาดเรียบร้อยแล้วนั้น จึงออกมาแต่งเนื้อแต่งตัว เตรียมลงไปทำอาหาร รอคนร่างใหญ่ที่กำลังนอนอยู่ตื่นขึ้นมากิน

แต่พอหญิงสาวก้าวเท้าเดินออกมาจากห้องน้ำก็ไม่พบกับคนที่นอนอยู่บนเตียงก่อนหน้านั้นแล้ว เธอคิดในใจ เขาคงลุกขึ้นหลังจากที่เธอเข้าไปอาบน้ำ และตอนนี้เขาคงไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องข้างๆ เธอไม่รีบเดินลงไปที่ห้องครัวชั้นล้างทันที เพื่อเตรียมทำอาหารรอเขาอาบน้ำเสร็จ แต่ก็ต้องแปลกใจ เมื่อพบกับคนร่างใหญ่ที่กำลังนั่งรออยู่ที่โต๊ะ พร้อมกับจานอาหารที่ตั้งเรียงรายกันอยู่มากมาย

"อ่าว ดอน" 

"ไอร่า มาแล้วหรอครับ ดอนทำกับข้าวไว้รอแล้ว มากินกันเถอะ" ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วเดินดุ่ม เข้าไปหาคนร่างเล็กที่กำลังยืนงุนงงอยู่กับที่ ก่อนจะค่อยๆประคองเดินมานั่งที่เก้าอี้

"ไอร่า กำลังจะรีบมาทำกับข้าวพอดี ไมคิดว่าดอนจะมาทำแทน" หลังจากที่เธอนั่งลงบนเก้าอี้แล้ว หญิงสาวเหงยหน้าขึ้นไปพูดกับคนร่างใหญ่ที่กำลังยืนค้ำตัวเธออยู่ด้านบน เขาก้มลงมองใบหน้างามของเธอก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากแล้วหัวเราะเบาๆออกมา

"ฮ่าๆ คงไม่ต้องแล้วแหละครับ ดอนทำไว้หมดแล้ว" เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ก่อนจะก้มลงมาจูบอย่างแผ่วเบาที่ริมฝีปากบางของหญิงสาว ไร้ซึ่งการรุกล้ำใด้ๆ แล้วผละออกไป เดินไปนั่งที่ฝั่งตรงข้ามทันที

"ดอนทำเอง ทั้งหมดเลยหรอคะ? " เธอถามขึ้นเมื่อมองไปยังบรรดาอาหารมากมายที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ไม่น่าเชื่อว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของเขา ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าเขานั้นทำอาหารเก่ง แต่เพราะปกติแล้วมีแม่บ้านคอยเป็นคนทำอาหารเอาไว้ให้ หรือไม่ก็เป็นหญิงสาวที่เป็นคนทำอาหารให้เขาทาน

"ครับ ทั้งหมดเลย" เขาตอบด้วยใบหน้าเกลื่อนยิ้ม

"น่ากินมากๆเลยค่ะ ว่าแต่ดอนลงมาทำตอนไหน ก่อนไอร่าไปอาบน้ำ ไอร่ายังเห็นดอนนอนอยู่บนเตียงอยู่เลย" คนร่างเล็กถามขึ้นด้วยความสงสัย ว่าเขานั้นลงมาทำตอนไหน เพราตอนที่เธอจะลุกไปอาบน้ำ เธอยังเห็นเขานอนอยู่บนเตียงอยู่เลย

"ก็ตอนไอร่า อาบน้ำนั้นแหละ ดอนลุกจากเตียงก็รีบไปอาบน้ำแล้วลงมาทำเลย" เขาตอบยิ้มๆ พร้อมกับใช้ช้อนตักอาหารที่เป็นของโปรดของเธอมาใส่ไว้ในจานให้

"ฮืม? เวลาเพียงแค่แป๊บเดียวเองทำได้เยอะขนาดนี้เลยหรอคะ? "หญิงสาวทำท่าทางแปลกใจ เธออาบน้ำเพียงแป๊บเดียวแต่ชายหนุ่มกลับทำอาหารได้มากมายก่ายกองขนาดนี้ได้อย่างไรกัน

"ไม่แป๊บเดียวเลยครับ อาบน้ำเป็นชั่วโมงขนาดนั้น ดอนทำได้หลายเมนูเลย อันที่จริงยังสามารถทำได้เพิ่มอีกสัดอ่างสองอย่าง" ชายหนุ่มพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มขบขัน ในขณะที่ยื่นช้อนที่ตักอาหารมาใส่ในจานของเธออีกครั้ง