บทที่ 512: เพราะคำขอขององค์หญิง (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 18 ม.ค. 69)

ขณะที่มู่จวินฝานกับมู่จวินเซิ่งกำลังจ้องหน้ากัน มู่ไป๋ไป่ก็หัวเราะออกมา

เธอเช็ดน้ำตาแล้วยิ้มให้พี่ชายทั้ง 2 ทว่าเพียงแค่เธอยิ้มออกมามันก็ทำให้องค์รัชทายาทกับแม่ทัพหนุ่มรู้สึกโล่งใจมากขึ้น

ขอเพียงไป๋ไป่ยังหัวเราะได้ มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร

“ขอบคุณพี่ใหญ่กับพี่รอง” มู่ไป๋ไป่กล่าวพลางปาดน้ำตาตัวเองเบา ๆ “ข้าจะจดจำทุกอย่างที่พวกท่านพูดวันนี้เอาไว้”

พี่ชาย 2 คนนี้ต่างก็ใส่ใจเธอมาก

เธอจดจำเรื่องนี้เอาไว้ในใจแล้ว