บทที่ 510: ยินดีเฝ้ามองตลอดชีวิต (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 16 ม.ค. 69)

“ท่านพี่?” เซียวถังถังหันหน้าไปมองพี่ชายจนคอแทบเคล็ด พร้อมกันนั้นดวงตาของนางที่เหมือนกับเซียวถังอี้ทุกประการหรี่ลงอย่างคาดโทษ “ท่านยังมีหน้ามาที่นี่อีก…”

“...” เซียวถังอี้ไอแห้ง ๆ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขารู้สึกผิดยามที่เผชิญหน้ากับน้องสาว

เซียวถังถังเป็นใคร? สมองของนางมักจะคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แต่บางครั้งสัญชาตญาณของนางก็เฉียบคมยิ่งกว่าสัตว์ นางสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของชายหนุ่มได้ในทันที นางจึงกอดอกพูดเยาะเย้ย “คนบางคนก็มีวันที่รู้สึกผิดเหมือนกันสินะ”