บทที่ 137 หนึ่งต่อหมื่น

เมื่อผู้เล่นอิสระที่รวมตัวกันอยู่ใกล้ ๆ เห็นการกระทำของกิลด์ใหญ่ ทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความโกรธ

“พี่น้องทั้งหลาย! ในเมื่อพวกกิลด์ใหญ่ไม่ต้องการให้พวกเราได้อุปกรณ์ไป ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ไม่ควรปล่อยให้พวกมันแย่งชิงอุปกรณ์ไปด้วยเหมือนกัน หากใครเข้าไปใกล้ไอเท็มจากบอสขอให้โจมตีพวกมันพร้อมกัน”

“ทุกคนจัดตำแหน่งกระจายตัวกันไปในระยะ 30 เมตร เตรียมพร้อมสำหรับการโจมตี!”

“ในเมื่อพวกเราไม่ได้ พวกมันก็ต้องไม่ได้เหมือนกัน!!”

…

ผู้เล่นอิสระหลายหมื่นคนเริ่มทำการปลดปล่อยการโจมตี ซึ่งการกระทำของพวกเขาในตอนนี้ก็ไม่ต่างไปจากการกระทำของพวกกิลด์ใหญ่

เจตนาเดิมของหัวหน้ากิลด์ต่าง ๆ คือการกำจัดผู้เล่นโดยรอบเพื่อเปิดทางให้พวกเขาสามารถเข้าไปแย่งชิงอุปกรณ์ได้ แต่ในท้ายที่สุดตอนนี้พื้นที่บริเวณที่มีอุปกรณ์ตกอยู่กลับเต็มไปด้วยการโจมตีจากทุกด้านเต็มไปหมด

“เอายังไงดีครับ?” ชิงเฟิงมองสถานการณ์ตรงหน้าด้วยความสับสน ท้ายที่สุดภาพที่ผู้เล่นหลายหมื่นคนโจมตีไปยังจุด ๆ เดียวพร้อม ๆ กันก็เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต

ฉือมู่ไม่คิดว่าสถานการณ์จะดำเนินมาถึงขั้นนี้ด้วยเช่นกัน เขาจึงขมวดคิ้วก่อนที่จะสั่งการไปยังลูกน้องของตัวเอง

“ทุกคนหยุดมือก่อน”

ฉงป้าก็ออกคำสั่งนี้ขึ้นมาเกือบจะพร้อม ๆ กันกับฉือมู่

บลัดไทแรนท์กับแบล็คบลัดกำลังโกรธแค้นที่ผู้เล่นอิสระกล้ามาต่อต้านพวกเขาแบบนี้ แต่เนื่องมาจากจำนวนของผู้เล่นอิสระมีอยู่มากจนเกินไป พวกเขาจึงไม่กล้าเคลื่อนไหวอย่างบุ่มบ่าม

“ทำไมคนของฉือมู่กับฉงป้าถึงหยุดโจมตีล่ะ?” เย่กู่ซิงถามอย่างสับสน

บลัดไทแรนท์ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะตอบสนองอย่างรวดเร็ว

“ไอ้แก่เจ้าเล่ห์! สั่งให้คนของเราหยุดมือแล้วส่งโจรแอบย่องเข้าไป”

“เดี๋ยวผมไปเอง” เย่กู่ซิงถอยกลับเข้าไปในฝูงชนทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะใช้สกิลพิเศษของโจรเพื่อทำให้ร่างของตัวเองจางหายไป

แบล็คบลัดและหัวหน้ากิลด์อื่น ๆ เริ่มตอบสนองต่อสถานการณ์ในปัจจุบันด้วยเช่นกัน พวกเขาจึงสั่งให้ลูกน้องหยุดมือและแสดงท่าทีเหมือนยอมแพ้เพื่อให้ผู้เล่นอิสระได้ระบายอารมณ์

อย่างไรก็ตามหากผู้เล่นอิสระเผยช่องว่างออกมาเพียงแค่เล็กน้อย โจรภายในกิลด์ของพวกเขาที่ซุ่มรอจังหวะอยู่ก็สามารถที่จะกระโจนเข้าไปเก็บไอเท็มได้อย่างรวดเร็ว

เมื่อผู้เล่นอิสระเริ่มเห็นว่ากิลด์ขนาดใหญ่ไม่ใช้สกิลกันแล้ว พวกเขาก็เริ่มหยุดมือด้วยเช่นกันและในตอนนี้ในรัศมีรอบ ๆ จุดที่บอสดรอปอุปกรณ์ลงมาก็ไม่มีใครอยู่ในรัศมี 40 เมตรเลยแม้แต่คนเดียว

ลู่หยางซ่อนตัวซุ่มดูสถานการณ์จากใต้สะพานมาโดยตลอด และเนื่องมาจากเมื่อสักครู่มีสกิลจู่โจมเข้ามามากจนเกินไป มันจึงทำให้เขามองไม่เห็นว่าบอสดรอปอะไรลงมาบ้าง ตอนนี้เมื่อสกิลทั้งหมดหยุดลงไปแล้วเขาจึงปีนขึ้นไปที่ตีนสะพานเพื่อออกไปยังสนามรบ

จุดที่บอสเสียชีวิตมีดาบโค้งสีทองวางอยู่กับพื้น และชายหนุ่มก็รู้ดีว่าอาวุธชิ้นนี้มีชื่อว่าเดธสปิริตบลัดเบลด ซึ่งถือว่าเป็นหนึ่งในอาวุธสองมือระดับสูงสุดของเลเวล 50

ใกล้ ๆ เดธสปิริตบลัดเบลดคือหมวกสีทองที่มีชื่อว่าโกสต์เฟคเฮลเมท ซึ่งมันถือได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของอุปกรณ์ลับสูงสุดเลเวล 50 และมันก็ยังเป็นส่วนประกอบของชุดเซ็ตอุปกรณ์อีกด้วย

ขณะที่ลู่หยางกำลังมองไปยังอุปกรณ์ จู่ ๆ เขาก็ได้พบกับมวลอากาศที่เคลื่อนตัวอย่างผิดปกติและมวลอากาศนี้ยังไม่ได้มีเพียงแค่ตำแหน่งเดียวแต่มีมากราว ๆ 30 ตำแหน่ง

หัวหน้ากิลด์ทุกกิลด์ต่างก็เผยรอยยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ราวกับว่าอุปกรณ์ของบอสกำลังจะเข้ากระเป๋าของพวกเขาแล้ว

“โจร!” ลู่หยางกำลังจะตะโกน แต่จู่ ๆ ดวงตาของชายหนุ่มก็เบิกกว้างขึ้นมาเสียก่อน เพราะตรงหน้าโจรที่กำลังล่องหนอยู่คนหนึ่งมีคริสตัลสีดำที่กำลังส่องแสงอันเป็นประกาย

คริสตัลปีศาจ!

เลือดในกายของลู่หยางสูบฉีดอย่างเดือดพล่าน ขณะที่หัวใจของเขากำลังเต้นระรัวอย่างควบคุมไม่ได้ ท้ายที่สุดคริสตัลปีศาจก็คือวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับการอัปเกรดหัวใจเทพอสูรให้เป็นเลเวลสูงและมันก็ยังเป็นหนึ่งในวัตถุดิบสำหรับการอัปเกรดที่หาได้ยากมากที่สุดอีกด้วย นักเวทหนุ่มจึงคิดว่ามันจำเป็นจะต้องรอจนกว่าเขาจะถึงเลเวล 30 ถึงจะมีโอกาสตามหาวัตถุดิบชิ้นนี้เจอ

เขาจะต้องแยกมันมาให้ได้!

ลู่หยางมองไปยังผู้เล่นโดยรอบพร้อมกับประมวลความคิดภายในสมองอย่างรวดเร็ว เขารู้ดีว่าหากตัวเองกระโดดเข้าไปในตอนนี้แม้เขาจะโชคดีได้รับคริสตัลปีศาจมา แต่ในท้ายที่สุดเขาก็จะถูกกิลด์ใหญ่และผู้เล่นอิสระอีกเป็นจำนวนมากไล่ล่าอยู่ดี ที่สำคัญคือเขารู้ว่าตัวเองไม่สามารถทนรับสกิลเฟลมอิมแพคที่จะตามมาอีกเป็นจำนวนมากได้อย่างแน่นอน

ระหว่างที่ลู่หยางกำลังกระวนกระวายใจอยู่นั้น จู่ ๆ เขาก็ได้พบว่าเสื้อที่เขากำลังสวมอยู่ในตอนนี้คือเสื้อสำหรับการปลอมตัว

เสื้อปลอมตัวเป็นสิ่งที่เขาซื้อมาจากบีเซล แล้วในกระเป๋าของเขามันก็ยังมีน้ำยาต้านเวทมนตร์ที่สามารถต้านทานเวทมนตร์ได้ 3 วินาทีอยู่อีกหนึ่งขวด

“มันต้องเสี่ยงแล้วสินะ!” ลู่หยางมองดูโจรกว่า 30 คนที่กำลังเดินเข้าไปในสนามรบ เขาจึงเปิดใช้งานเสื้อปลอมตัวในทันทีและทำให้เขาได้กลายเป็นก็อบลินตัวเขียวที่มีความสูงเพียงแค่ประมาณ 1 เมตร

ชายหนุ่มดื่มน้ำยาต้านเวทมนตร์ก่อนที่จะขว้างมีดเอสเคพเดจเจอร์ออกไปปักตรงตำแหน่งคริสตัลปีศาจ

พวกโจรที่กำลังล่องหนต่างก็สะดุ้งขึ้นมาด้วยความตกใจ ขณะที่เหล่าบรรดาผู้เล่นอิสระและหัวหน้ากิลด์ใหญ่ต่างก็ตกตะลึงด้วยเช่นกัน

“มีด?”

“มันมาจากไหน?”

ขณะที่ผู้เล่นทั้งหมดกำลังสงสัยตัวมีดก็เปล่งประกายแสงสีฟ้าพร้อมกับลู่หยางในร่างของก็อบลินตัวเขียวที่ปรากฏขึ้นมาอย่างฉับพลัน

รีซิสท์ไฟร์ริง!

โจรบริเวณโดยรอบถูกผลักกระเด็นด้วยผลของสกิลรีซิสท์ไฟร์ริงพร้อมกัน และทำให้พวกเขาหลุดออกจากสถานะล่องหน

“มีโจร”

“ไอ้พวกฉวยโอกาส!”

“ทำไมจู่ ๆ มันถึงมีก็อบลินโผล่ขึ้นมาได้?”

…

ผู้เล่นทั้งหมดต่างก็งุนงงไปชั่วขณะ จากนั้นพวกเขาก็ตระหนักได้ในทันที เพราะท้ายที่สุดมันก็ไม่มีทางที่ก็อบลินจะปรากฏตัวที่นี่ ดังนั้นก็อบลินที่ปรากฏตัวขึ้นมาจะต้องเป็นผู้เล่นที่ปลอมตัวมาแน่ ๆ

“ฆ่ามัน มันเป็นผู้เล่น!” ผู้คนมากมายตะโกนพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ลู่หยางด้วยความโกรธ

ทั้งผู้เล่นอิสระและผู้เล่นกิลด์ต่างก็ปล่อยสกิลไปทางลู่หยางทำให้ในชั่วพริบตามันก็มีทั้งลูกธนูและเวทมนตร์นับหมื่นพุ่งเข้ามาพร้อมกัน

ลูกธนูเคลื่อนที่ได้ช้ากว่าเวทมนตร์ แต่ถึงแม้ลูกไฟจะพุ่งเข้ากระทบตัวลู่หยางแต่ด้วยผลของยาต้านเวทมนตร์ มันจึงทำให้เขาไม่ได้รับความเสียหายจากเวทมนตร์ทั้งหมดเป็นเวลา 3 วินาที

หลังจากชายหนุ่มใช้สกิลรีซิสท์ไฟร์ริงออกไปแล้วเขาก็กลิ้งตัวไปกับพื้นพร้อมกับเก็บไอเท็มทั้งสามไปในกระเป๋า จากนั้นร่างของเขาก็กลายเป็นแสงสว่างสีขาวหายตัวไปจากตำแหน่งเดิมอย่างฉับพลัน เมื่อเขาได้ปรากฏตัวอีกครั้งร่างของก็อบลินตัวเขียวก็ยืนอยู่ข้างสะพานใหญ่ ก่อนที่ลู่หยางจะกระโดดลงไปในแม่น้ำ

ข้อดีของมีดเอสเคพเดจเจอร์คือเมื่อเขาได้ใช้มีดเล่มนี้ร่วมกับสกิลแฟลช มันก็แทบจะทำให้ศัตรูแตะต้องตัวเขาไม่ได้เลย

“มันหายไปไหนแล้ว?” แบล็คบลัดตะโกนด้วยสีหน้าที่ตึงเครียด

“รีบหาเร็วเข้า! อย่าปล่อยให้มันหนีไปได้!!” บลัดไทแรนท์ตะโกนด้วยตาแดงก่ำ

…

เหล่าผู้เล่นอิสระและผู้เล่นกิลด์ต่างก็รู้สึกราวกับตัวเองกำลังคลั่ง เพราะท้ายที่สุดทุกคนต่างก็ทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อแย่งชิงอุปกรณ์ที่บอสดรอปลงมา แต่ในท้ายที่สุดก็อบลินตัวหนึ่งกลับแย่งชิงมันไปต่อหน้าทุกคน และถ้าหากเรื่องนี้ได้แพร่กระจายออกไป พวกเขาก็คงจะถูกมองว่าเป็นตัวตลกอย่างแน่นอน

สายตานับแสนคู่กวาดมองหาทั่วทั้งบริเวณพร้อม ๆ กัน ก่อนจะมีผู้เล่นคนหนึ่งชี้นิ้วไปยังแม่น้ำทางด้านล่าง

“มันกระโดดลงแม่น้ำไปแล้ว!”

ฉงป้าที่อยู่ใกล้แม่น้ำมากที่สุดนำทีมลูกน้องไล่ตามลู่หยางไป

“อย่าให้มันหนีเด็ดขาด เราต้องฆ่ามันแล้วเอาอุปกรณ์คืนมา”

“พี่น้องทั้งหลายไล่ตามมันไปเดี๋ยวนี้!!”

บอสมันดรอปของแค่ 3 ชิ้นเองหร๊อออออออ