บทที่ 140: ข้อตกลง (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 11 ม.ค. 68)

“ข้าดีใจที่เจ้าเห็นด้วย” เซียวถังอี้มองไปที่มู่ไป๋ไป่พลางยิ้มมุมปาก

เด็กหญิงที่เห็นดังนั้นก็รู้สึกพูดไม่ออกและทำได้เพียงจ้องอีกฝ่ายเขม็งด้วยดวงตาคู่สวยเพื่อแสดงให้เห็นว่าตนไม่พอใจ

ทั้งคู่แทบไม่เคยเป็นมิตรต่อกัน ในขณะที่เซียวถังอี้ยังคงนั่งสบาย ๆ อยู่ที่เดิม แถมยังหยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบ

เนื่องจากท่าทางสบายอารมณ์และพึงพอใจของเด็กหนุ่ม มันทำให้ในสายตามู่ไป๋ไป่มองว่าเขาเหมือนไม่มีความกระตือรือร้นที่จะให้ความร่วมมือกับเธอเลย