กระดาษใบที่ 23 ผมหน้าม้า

มันเริ่มยาวอีกแล้ว…ผมหน้าม้าน่ะ!

ฉันเริ่มไม่สามารถมองตรงแล้วเห็นใบหน้าของเธอได้ชัดเจนอีกแล้ว

มันมักจะมีม่านสีดำบังภาพที่เห็นให้เหลือเพียงครึ่งเดียวอยู่เสมอ

แต่มันก็ดีนะ!

ดีจริงๆ ฉันไม่ได้ล้อเล่น

ความจริงฉันอยากให้มันยาวปิดหน้าฉันไปเลย

มันดูเหมือนแฟชั่นบ้าๆ พวกนั้นดี

หวังว่าเธอน่าจะชอบมันนะ ชอบในสิ่งที่ฉันปิดบังมันไว้ แล้วเผยให้เห็นเพียงเส้นผมสีดำ

ฉันชอบดนตรีแปลกๆ พวกนั้นนะ

มันเหมือนเสียงหัวใจของฉันในบางที ประหลาด แต่สวยงาม

เปิดมันสิ! เปิดมันในขณะที่ฉันกำลังเดินไปหาคุณ

ชอบจัง ยามเมื่อผมหน้าม้าฉันยาวจนบดบังใบหน้า แล้วเผยให้เห็นแค่ริมฝีปาก

คุณไม่จำเป็นต้องเห็นใบหน้าของฉันหรอก

เพียงดื่มด่ำกับรสจุมพิตของฉัน

เช่นเดียวกับบทกวีที่ฉันจะขับกล่อมคุณ

ใบหน้าใต้หน้าม้านั่น มันไม่สวยงามอย่างที่คาดหรอก

แต่มันก็ถูกซ่อนไว้อย่างดี ไม่ต่างจากความเศร้า ความไร้ค่าของฉัน

ผิดกับริมฝีปากอ่อนนุ่ม

ที่พร้อมจะพร่ำพรรณนาถึงสิ่งสวยงาม

สิ่งสวยงามที่เผยให้เห็นเหนือผมหน้าม้า