บทที่ 443: มาเริ่มกันเถอะ
บทที่ 443: มาเริ่มกันเถอะ
“ซางซาง ข้ามาเยี่ยมเจ้าแล้ว”
เมื่อคนด้านในได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเอง ประตูก็ถูกเปิดออกเผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามของเหยียนซาง
พอนางเห็นว่าแขกที่มาเยี่ยมเป็นหลานถิงถิง นางก็ยกยิ้มมุมปากเป็นรอยยิ้มอ่อนโยน “ถิงถิง นี่ก็ดึกมากแล้ว ทำไมเจ้าถึงมาที่นี่ล่ะ?”
“ข้าไม่ได้เจอเจ้านานแล้ว ข้าจึงขอให้ท่านพ่อพาข้ามาที่นี่เพราะคิดถึงเจ้า” ฝ่ายที่มาเยี่ยมยิ้มอย่างมีความสุข
🪙 ต้องใช้ 3 points ในการเปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อซื้อ