ตอนที่ 453 ความลับของอูดี้

ร่างของหลี่โม่กระเด็นถอยหลังไปปะทะเข้ากับเพดานหินหลายครั้ง ก่อนที่ในที่สุดร่างของเขาก็ตกลงไปในทะเลลาวา

หลี่โม่พยายามตะเกียกตะกายท่ามกลางลาวา 2-3 ครั้ง จากนั้นร่างของเขาก็จมลงไปในทะเลเพลิงในที่สุด

แม้ว่าหลี่โม่จะเสียชีวิตแต่เซี่ยเฟยก็ยังไม่กล้าผ่อนคลายความระมัดระวัง เพราะร่างจำแลงของพี่น้องตระกูลกุชยังคงอยู่ และการรวมพลังของนักสู้ทั้งสองคนนี้ก็เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถที่จะประมาทได้ เนื่องจากการจู่โจมเพียงแค่ครั้งเดียวก็อาจจะทำให้ผลลัพธ์ของการต่อสู้เปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล

อย่างไรก็ตามด้วยการฝืนปลดปล่อยการโจมตีอันทรงพลัง มันจึงทำให้ทั่วทั้งร่างของเขากำลังสั่นอย่างรุนแรง เพราะท้ายที่สุดการพยายามฝืนใช้วิชาลับระดับ 4 ก็ยังคงสร้างภาระให้กับร่างกายของเขาอย่างหนักพอสมควร

โชคดีที่การโจมตีในครั้งนี้ปะทะเข้ากับเป้าหมายและทำให้หลี่โม่จมลงไปในทะเลลาวา

ความมืดของชานี่โดนดึงกลับมาอย่างช้า ๆ และทำให้พลังการต่อสู้ของชายชราฟื้นตัวกลับมาประมาณครึ่งหนึ่งแล้ว เขาจึงออกมาจากความมืดพร้อมกับออกมายืนอยู่เคียงข้างกับเซี่ยเฟย

เซี่ยเฟยยังคงจำกล่องโลหะแปลกประหลาดที่ถูกขุดขึ้นมาจากพันธมิตรได้ และกุญแจนั้นก็ยังคงถูกเก็บเอาไว้ที่อูดี้ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายหากจะปล่อยให้อูดี้ขึ้นมาตายบนพื้นดิน เพราะถ้าหากว่าร่างของราชาคนนี้จมลงไปในทะเลลาวา เขาก็อาจจะพลาดโอกาสสุดท้ายในการเฉลยว่าอะไรถูกเก็บซ่อนเอาไว้ในกล่องอันแปลกประหลาดอันนั้นกันแน่

“ปล่อยให้พวกเขาขึ้นฝั่ง เมื่อผมกับคุณรวมพลังกันพวกเขาไม่มีทางสู้เราได้แน่ ๆ” เซี่ยเฟยกล่าว

ชานี่พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ซึ่งหลังจากที่เวลาได้ผ่านพ้นไปไม่นานร่างสีดำขนาดใหญ่ก็กระโดดลงมาจากเพดานหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของพวกเขา

ทั้งสองคนได้ประสานร่างจนกลายเป็นหนึ่งเดียวโดยมีอูดี้ถูกปกป้องอยู่ในอ้อมแขน ทำให้ราชาคนนี้ยังคงอยู่รอดปลอดภัยแม้ว่าพี่น้องตระกูลกุชจะได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของเซี่ยเฟยไปบ้างแล้วก็ตาม

“พวกแกต้องการที่จะท้าทายฉันใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะเป็นคนจัดการกับพวกแกเอง” ชานี่กล่าวพร้อมกับก้าวเท้าไปข้างหน้า

สองพี่น้องตระกูลกุชประสานเสียงหัวเราะออกมาเสียงดัง และแม้แต่การเคลื่อนไหวของหัวทั้งสองก็เหมือนกันทุกประการ

“ตอนนั้นที่พวกเราพ่ายแพ้คุณนั่นก็เพราะพวกเรายังไม่ได้ฝึกฝนวิชาการรวมร่าง แต่ตอนนี้อย่าหวังว่าเราจะพ่ายแพ้ให้กับคุณเป็นครั้งที่ 2”

ฟุบ!

ชานี่กับเซี่ยเฟยเริ่มจู่โจมพร้อมกัน แต่เนื่องจากสองพี่น้องตระกูลกุชจำเป็นต้องปกป้องอูดี้เอาไว้ พวกเขาจึงตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบมาก

อสรพิษพันธนาการ!

เซี่ยเฟยปล่อยอสรพิษพันธนาการออกไปเพื่อรัดร่างของสองพี่น้องตระกูลกุชเอาไว้ แต่จู่ ๆ ร่างของสองพี่น้องก็แยกออกจากกันตรงกลางอย่างกะทันหัน ทำให้อสรพิษพันธนาการไม่สามารถที่จะผูกมัดร่างของพวกเขาเอาไว้ได้

“ถ้าพันธนาการร่างพวกมันพร้อมกันไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะพันธนาการร่างของพวกแกทีละคน” เซี่ยเฟยร้องคำรามพร้อมกับขมวดคิ้ว

ท้ายที่สุดสองพี่น้องตระกูลกุชก็สามารถแสดงพลังสูงที่สุดออกมาได้ในระหว่างที่พวกเขารวมร่างกันเท่านั้น และถ้าหากว่าพี่น้องคนใดคนหนึ่งถูกพันธนาการร่างเอาไว้ มันก็จะทำให้พลังการต่อสู้ของพวกเขาลดลงไปมากกว่าครึ่ง

แต่ในขณะที่เซี่ยเฟยเรียกอสรพิษพันธนาการกลับมาและกำลังจะปล่อยอสรพิษพันธนาการออกไปอีกครั้ง จู่ ๆ มันก็มีร่างของสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ค่อย ๆ คลานขึ้นมาจากทะเลลาวา

“พลังของกายาเหล็กไหลทำไมถึงทรงพลังขนาดนี้? นี่แม้แต่ลาวาก็ทำอะไรเขาไม่ได้เลยหรือยังไง?” อันธอุทานขึ้นมาด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

เมื่อสองพี่น้องตระกูลกุชได้เห็นกำลังเสริมพวกเขาก็หัวเราะออกมาเสียงดัง เพราะอย่างน้อยถ้ามีหลี่โม่เข้าร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้ด้วย มันก็ทำให้พวกเขาไม่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบเหมือนเดิม

เมื่อเห็นหลี่โม่คลานขึ้นมาจากทะเลลาวา อูดี้ก็รีบตะโกนออกคำสั่งให้ปีศาจตัวนี้ทำลายเซี่ยเฟยกับชานี่โดยเร็วที่สุด

อย่างไรก็ตามหลี่โม่ก็ไม่คิดที่จะฟังคำสั่งของอูดี้เลยแม้แต่น้อย โดยเขาพยายามพยุงร่างที่เต็มไปด้วยสีแดงฉานเดินเข้าไปหาเซี่ยเฟยด้วยท่าทางที่น่าหวาดกลัว

“ผมฝากคุณจัดการกับสองพี่น้องนั้นด้วย ผมยังมีเรื่องเก่าที่ต้องสะสางกับสัตว์ประหลาดตัวนี้” เซี่ยเฟยกล่าวด้วยน้ำเสียงอันเย็นชา

“ระวังตัวด้วย” ชานี่ตอบรับพร้อมกับพยักหน้า

ทันทีที่พูดจบเซี่ยเฟยกับหลี่โม่ก็เริ่มลงมือจู่โจมพร้อมกัน ส่วนทางด้านของชานี่ก็ปล่อยความมืดล้อมรอบร่างของพี่น้องตระกูลกุชและอูดี้เอาไว้ ก่อนที่เขาจะกระโจนเข้าไปต่อสู้ท่ามกลางความมืดทำให้ไม่มีใครเห็นว่าการต่อสู้ภายในนั้นมันได้เกิดอะไรขึ้นมาบ้าง

อีกด้านหนึ่งเซี่ยเฟยก็พยายามเคลื่อนตัวไปรอบ ๆ หลี่โม่โดยมีหิมะโปรยอยู่ในมือ

ขวับ!

หลี่โม่ตวัดแขนออกไปอย่างรุนแรงแต่เขาก็ยังไม่สามารถที่จะจู่โจมปะทะเข้าใส่ร่างที่ว่องไวของเซี่ยเฟยได้

หิมะโปรยถูกจู่โจมออกไปอย่างต่อเนื่องทำให้อากาศบริเวณนั้นเย็นตัวลงอย่างฉับพลัน และแม้แต่ร่างกายของหลี่โม่ก็ค่อย ๆ ถูกแช่แข็งไปเรื่อย ๆ

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! …

ในเวลา 1 วินาทีเซี่ยเฟยได้จู่โจมติดต่อกันถึง 763 ครั้ง และถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถทำอันตรายใด ๆ หลี่โม่ได้ แต่ร่างกายของปีศาจตัวนี้ก็เริ่มถูกเกาะกุมด้วยน้ำแข็ง

ขนอุยยังคงพ่นลูกบอลพลังงานของมันออกมาอย่างต่อเนื่อง หลี่โม่จึงจำเป็นจะต้องหลีกเลี่ยงการโจมตีของอสูรน้อยตัวนี้พร้อมกับรับการโจมตีของเซี่ยเฟยไปพร้อม ๆ กัน

แต่ถึงกระนั้นหลี่โม่ก็ยังไม่ยอมแพ้ซึ่งมันก็อาจจะเป็นเพราะว่าเขาได้กลายเป็นสัตว์ประหลาดไปแล้วเขาจึงไม่รู้ว่าการบาดเจ็บคืออะไร ความคิดเดียวที่อยู่ภายในสมองของเขาคือการทำยังไงก็ได้ให้เซี่ยเฟยถูกกำจัด

เซี่ยเฟยเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วมากขึ้นเรื่อย ๆ และทุกครั้งที่หิมะโปรยสัมผัสเข้ากับร่างของหลี่โม่ มันก็จะทิ้งชั้นน้ำแข็งบาง ๆ เอาไว้และในเวลาเพียงแค่ไม่กี่นาทีชายหนุ่มก็ได้จู่โจมเข้าใส่หลี่โม่แล้วไม่น้อยกว่า 16,000 ครั้ง

แม้ว่าร่างของหลี่โม่จะไม่ได้รับบาดเจ็บแต่เขาก็เคลื่อนไหวช้าลงไปเรื่อย ๆ และด้วยอุณหภูมิเย็นจัดที่ถูกปล่อยออกมาจากหิมะโปรย มันจึงทำให้เขากำลังจะถูกแช่แข็งทั้งเป็น

เซี่ยเฟยเผยรอยยิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายพร้อมกับจู่โจมเพิ่มเข้าไปอีก 30,000 ครั้ง

ช่วงเวลานี้หลี่โม่เริ่มเคลื่อนไหวอย่างติดขัดแล้ว และยิ่งเวลาได้ผ่านพ้นไปการเคลื่อนไหวของเขาก็ยิ่งเชื่องช้าลงไปเรื่อย ๆ

“ไอ้หนูตอนนี้เขาแทบจะเป็นเป้านิ่งแล้ว ถ้านายยังพ่นลูกบอลพลังงานไม่โดนเป้าแบบนี้ นายก็เลิกคิดที่จะมาขออาหารมื้อพิเศษจากฉัน” เซี่ยเฟยหันไปกล่าวกับขนอุยที่เกาะอยู่บนไหล่

ขนอุยขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างไม่พอใจ ก่อนที่มันจะสูดลมหายใจเข้าไปอย่างแรงเพื่อเตรียมพร้อมที่จะปล่อยลูกบอลพลังงานออกมา

แม้ว่าหลี่โม่จะสัมผัสได้ถึงอันตรายแต่ตอนนี้มันก็สายเกินไปที่เขาจะหลบเลี่ยงการโจมตีแล้ว ท้ายที่สุดการจู่โจมอย่างต่อเนื่องของเซี่ยเฟยก็ไม่ได้มีเป้าหมายที่จะสังหารเขาตั้งแต่แรก แต่มันมีเป้าหมายเพื่อชะลอความเร็วในการเคลื่อนที่ของเขาต่างหาก เพราะเพชฌฆาตที่แท้จริงคือลูกบอลพลังงานของขนอุยตั้งแต่แรก

ถุย!

ลูกบอลพลังงานขนาดเล็กถูกพ่นออกมาอย่างรวดเร็วและปะทะเข้ากับร่างของหลี่โม่ในที่สุด

ตูม!

ร่างกายของสัตว์ประหลาดร่างใหญ่สูญสลายหายไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่อณูพลังงานทั้งหมดภายในร่างจะระเบิดออกมาในคราวเดียว

ภายในร่างของหลี่โม่มีพลังงานสะสมอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ขนอุยก็ไม่สนใจพลังงานพวกนี้เลยแม้แต่น้อย เพราะมันคิดว่าพลังงานของหลี่โม่สกปรกมากเกินไปและไม่เหมาะสมที่จะเป็นของกินของมัน

เซี่ยเฟยถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ก่อนที่เขาจะหยิบหัวใจจักรวาลสีม่วงออกมาจากแหวนมิติและโยนไปให้ขนอุยกิน เพราะท้ายที่สุดเจ้าตัวน้อยก็ปลดปล่อยพลังงานออกมาเป็นจำนวนมาก ดังนั้นมันจึงจำเป็นจะต้องเติมพลังงานเข้าสู่ร่างกายด้วยเช่นกัน

ในอีกด้านหนึ่งการต่อสู้ระหว่างชานี่กับพี่น้องตระกูลกุชท่ามกลางความมืดก็ยังคงดำเนินต่อไป และเนื่องจากว่าเซี่ยเฟยไม่สามารถที่จะเข้าร่วมการต่อสู้ท่ามกลางความมืดได้ เขาจึงทำได้เพียงแต่นั่งรอข้างสนามรบ

ชายหนุ่มโยนผลน้ำค้างขาว 3 ผลเข้าไปภายในปากและพยายามฟื้นฟูพลังงานกลับมาให้ได้มากที่สุด

แต่ในทันใดนั้นเองร่างของชานี่ก็ถูกโยนออกมาจากความมืดพร้อมกับรอยแผลลึกที่ลากยาวตั้งแต่ไหล่ซ้ายไปจนถึงเอว จนทำให้ร่างของเขาเกือบขาดออกจากกันทั้ง ๆ ที่ร่างนั้นถูกปกป้องด้วยชุดต่อสู้ระดับอิมมอทอลลิตี้

ชายหนุ่มรีบเข้าไปพยุงชายชราด้วยความตกใจ แต่มันก็สายเกินไปแล้วชานี่จึงสิ้นใจก่อนที่เขาจะทันได้พูดคำสั่งเสียออกมา

“ความจริงฉันก็อยากจะเก็บซ่อนเรื่องนี้ให้กลายเป็นความลับตลอดไป แต่น่าเสียดายที่แกบังคับให้ฉันต้องเปิดเผยมันออกมา” เสียงอันเย็นชาดังออกมาจากความมืด

เซี่ยเฟยวางร่างของชานี่ลงกับพื้นและหันหน้ามองไปทางกลุ่มควันอันมืดมิด แล้วเขาก็สันนิษฐานว่าผู้ที่กำลังพูดอยู่นี้น่าจะเป็นผู้ที่ลงมือสังหารชายชราลง

เมื่อชานี่เสียชีวิตในไม่ช้าความมืดทั้งหมดก็สูญสลายไป

ภาพที่ปรากฏทำให้เซี่ยเฟยขมวดคิ้วอย่างเคร่งเครียด เพราะเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าผู้ที่กำลังยืนเผชิญหน้ากับเขาอยู่จะเป็นอูดี้ที่แสดงท่าทีอ่อนแอมาโดยตลอด

ห่างจากร่างของราชาคนนี้ไปไม่ไกลมีศพของพี่น้องตระกูลกุชที่ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยร่องรอยสีดำ ซึ่งมันเห็นได้ชัดว่าพวกเขาเสียชีวิตจากความมืดของชานี่

แต่อูดี้ยังคงยืนอยู่ตรงนั้นด้วยรอยยิ้มและถึงแม้ว่าเขาจะมีความสูงน้อยกว่า 1 เมตร แต่ดาบโปร่งแสงภายในมือของเขากลับมีความยาวมากกว่า 2 เมตรทำให้ภาพนี้เป็นภาพที่ดูน่าประหลาดมาก

“แกก็รู้วิธีต่อสู้ด้วยงั้นเหรอ?” เซี่ยเฟยถามอย่างสงสัย

“ทำไม? มันเป็นเรื่องที่แปลกมากหรือไง?” อูดี้กล่าวพร้อมกับหัวเราะออกมาเสียงดัง

“แปลกสิ ฉันไม่คิดว่าแม้แต่ราชาของเต็นท์ทองคำก็จะเป็นนักรบที่แข็งแกร่งด้วย ถ้าฉันเดาไม่ผิดแม้แต่คนในครอบครัวของแกก็ไม่รู้เรื่องนี้เหมือนกันใช่ไหม?” เซี่ยเฟยกล่าว

“ที่จริงพวกเขาก็รู้จักฉัน แต่พวกเขาแค่ไม่รู้ว่าอูดี้กับอี้ดูคือคนคนเดียวกัน” อูดี้หัวเราะออกมาเสียงดังพร้อมกับดาบยาวภายในมือที่หายไปอย่างฉับพลันราวกับเล่นกล

“อูดี้กับอี้ดูงั้นเหรอ? มันช่างเป็นการตั้งชื่อที่ไร้รสนิยมจริง ๆ ถึงแม้ว่ามันจะมีใครบางคนเชื่อมโยงระหว่างพวกแกทั้งสอง แต่มันก็คงจะไม่มีใครกล้ามาถามแกสินะว่าพวกแกทั้งสองคือคนคนเดียวกันหรือเปล่า” เซี่ยเฟยกล่าว

“ถึงแกจะรู้เรื่องนี้มันก็ไม่เป็นไร เพราะท้ายที่สุดทุกคนที่รู้เรื่องนี้ก็ต้องตายทุกคน” อูดี้กล่าว

“ใครจะไปคิดว่านักรบศักดิ์สิทธิ์อันดับ 2 ในกระดานจัดอันดับผู้ซึ่งมีพลังพิเศษคมมีดสายลมจะเป็นคนคนเดียวกันกับราชาขี้ขลาดแห่งเต็นท์ทองคำ ตอนแรกฉันก็สงสัยอยู่แล้วว่าทำไมมันถึงไม่มีข้อมูลของนักรบคนนี้ปรากฏขึ้นมาให้เห็นเลย ที่แท้มันเป็นเพราะว่าแกคอยปิดบังข้อมูลของตัวเองอยู่นี่เอง” เซี่ยเฟยกล่าวอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร

“หึหึ ในเมื่อแกรู้แล้วแกยังอยากจะสู้กับฉันอยู่อีกไหม? พลังพิเศษของฉันคือศัตรูของผู้ใช้พลังสายความเร็วโดยเฉพาะ ดังนั้นไม่ว่าแกจะพยายามทำอะไร สุดท้ายบทสรุปมันก็คือความตายของแกอยู่ดี” อูดี้กล่าวพร้อมกับส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย

“ไม่ว่าแกจะเป็นอูดี้หรืออี้ดู แต่ท้ายที่สุดแกก็ยังคงเป็นเป้าหมายที่ฉันต้องกำจัดอยู่ดี” เซี่ยเฟยกล่าวด้วยน้ำเสียงอันเย็นชาขณะที่ดวงตาของเขายังคงจับจ้องมองไปยังอีกฝ่ายอย่างระมัดระวัง

**************

อะไรกับเนี่ย! เล่นละครเก่งเกิ้น หลอกคนได้ทั้งเผ่าเซิร์ก!! มีใครพอเดาได้บ้างว่าอูดี้จะเป็นนักรบที่เก่งขนาดนี้รายงานตัวหน่อย?