ตอนที่ 12

ตอนที่ 12

อาซาฮินะผู้ที่ส่งสายตามาให้ผม จ้องผม จากนั้นเลี่ยงหน้าเธอ
หลายนาทีผ่านไปเธอจ้องผมอีกครั้งจากนั้นเลี่ยงหน้าเธอ มันไม่ถึงสามชั่วโมงตั้งแต่คาบเรียนแต่กระทั้นเธอมองผมแบบนั้นตั้งแต่เช้า
แค่จะมองผมอีกกี่ครั้งจนกว่าจะพอใจล่ะ
ว่าแต่, ผมไม่รับผิดชอบนะถ้าปวดคอน่ะ

「อาซาฮินะ-ซัง โปรดตั้งใจกับคาบเรียนด้วย」

ครูที่หงุดหงิดกับอาซาฮินะที่มองมาข้างหลังบ่อยๆเตือนเธอ

「ไม่」

หน้าของครูเกร็งเมื่ออาซาฮินะประกาศมัน แต่เขาไม่คาดว่าเธอจะปฏิเสธเขาซึ่งหน้า หรือเขารู้สึกกดดันจากแรงใจของอาซาฮินะ? ครูไม่เตือนอาซาฮินะอีกต่อไป
อาซาฮินะจ้องและเลี่ยงหน้าเธอเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เธอน่าทึ่งมาก มันมีขีดจำกัดนะที่ทำเหมือนว่าเธอเป็นเจ้าของที่นี่น่ะ

เมื่อคาบที่สามจบ, อาซาฮินะยืนจากที่นั่งเธอและตรงมาเดินตรงมาที่ผมทันที จากนั้นเธอยืนอยู่ข้างหน้าผมที่นั่งอยู่, เธอมองลงมาและー

「ฮึ่มม」

เธอเลี่ยงหน้าอย่างทรงพลังและออกไปจากชั้นเรียนอย่างตั้งใจ
เธออยากให้คนดูแลเธอแต่กระนั้นเธอบอกมันเองไม่ได้, เธอเหมือนแมวที่จ้องมาทางนี่ระหว่างที่เตร็ดเตร่อยู่ระยะไกลๆ
สำหรับอาซาฮินะที่พูดอย่างคมคายต่อผมที่ประตูโรงเรียนเมื่อเช้านี้, เธอไม่สามารถตรงไปตรงมาได้
อาซาฮินะไม่มีพลังจะปกป้องยูกะ อาซาฮินะพูดมันด้วยตัวเธอเอง
มากกว่านั้น, ตั้งแต่มีข่าวลือว่าเธอถูกหมายหัวจากเซ็นไปที่น่ากลัว, เธอเสียเพื่อนไปด้วย
แม้ว่าเธอจะไร้พลัง, อาซาฮินะบอกว่าเธอจะตกไปอยู่ที่เดียวกับยูกะ ความคิดนั้นเป็นจริงมันดูเหมือนว่า อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรแก้ไขแม้เธอจะตกลงไป แล้ว, อาซาฮินะก็เป็นคนพูดมันเองด้วย
อาซาฮินะเสียความใจเย็นไปและตีผม แต่ตอนนี้เธอใจเย็นแล้ว, เธอต้องการให้ผมช่วยในท้ายที่สุด
เธอไม่แคร์ถ้าเธอจะต้องต่ำต้อย อย่างไรก็ตาม เธออยากช่วยยูกะเป็นอย่างน้อย นั่นทำไมเธอต้องการพลัง นั่นคงเป็นสิ่งที่เธอคิด
นั่นแปลว่าเธอต้องทำให้ผมสนใจมันไม่ว่าจะยังไง แต่หลังจากเธอตีผม, เธอตรงไปตรงมาไม่ได้, เธอคิดว่าเธอทำอะไรไปเมื่อเช้านี้

อาซาฮินะผู้ที่ไปห้องน้ำกลับมาที่ห้องเรียน
อาซาฮินะผู้ที่เดินตรงมาที่โต๊ะผมจ้องผมระหว่างที่ยืน จากนั้นー

「ฮึ่มม」

เธอเลี่ยงหน้าอย่างทรงพลัง
ผมคิดว่าเธอจะกลับไปที่นั่งเธอแต่อาซาฮินะไม่ขยับที่ของเธอ, เธอแค่จ้องมาที่ผม

「ฮึ่มม」

จากนั่นเลี่ยงหน้าอย่างทรงพลังอีกครั้ง จากนั้นจ้องผมอีกครั้งー

「ฮึ่มม」

จากนั้นเลี่ยงหน้าอีกครั้ง
สาวคนนี้ เธอน่าสนใจ เหมือนเธอจะไม่รู้ว่าเธอโง่แค่ไหน
ปรกติแล้วล้อมรอบโดยเพื่อนที่เยอะ เธอมีพลังมากในชั้นเรียน รอยยิ้มที่ไร้ความกลัวลอยอยู่ และมองลงไปที่คนอื่นโดยไม่ทำมือตัวเองเลอะ เธอเป็นคนสวยแบบนั้นที่มีนิสัยที่แย่ที่สุด นั่นคือภาพลักษณ์ของอาซาฮินะ แต่ใครจะคิดว่าเธอโง่
แต่ไม่ว่าการกระทำเธอจะดูโง่แค่ไหน, เธอดูสง่างามอย่างประหลาด
ผมจะปล่อยเธอไว้แบบนี้เพราะมันน่าสนใจ

「ข-ขอโทษด้วยค่ะ」

ละสายตาไปหาเสียงที่ได้ยิน, ยูกะยืนอยู่ที่ทางเข้าของห้องเรียน
เมื่อยูกะสบตาผม, เธอโบกมือและยิ้ม
มันเหมือนกับสุนัขที่เห็นนายมันกลับมาบ้าน
ท่าทางที่สงบนั่นมันอะไร? เธอแค่หีกระป๋องผม อย่ามาโบกมือมีความสุขนะ
แม่งเอ๊ย, มันดูเหมือนเธอประเมินผมต่ำหลังจากเหตุการโม้คควย เธอปฏิบัติกับผมเหมือนผมอ่อนเพราะเธอคิดว่าผมมีประสบการณ์น้อย
แต่ยังไงก็ตาม, มันแต่พูดแต่มันจริงที่ผมมีประสบการณ์น้อย
ยูกะเป็นไรน้ำเมื่อมันเป็นการต่อสู้ แต่เธอเป็นระดับหัวหน้าใหญ่เมื่อมันเป็นเรื่องเซ็กส์ มากกว่านั้น ผมแค่เลเวลหนึ่ง
เลเวลหนึ่งไม่สามารถกำจัดหัวหน้าใหญ่ งั้นผมควรทำอะไรดี? ผมต้องเพิ่มประสบการณ์ให้เท่าเทียมกับศัตรูเพื่อกำจัดมัน ดังนั้นผมไม่ทางเลือกนอกจากเพิ่มเลเวลของผม และผมก็มีคู่หูที่สมบูรณ์แบบ
มันเป็นอาซาฮินะที่ผมหนีจากความบริสุทธิ์
เธอเป็นรุ่นพี่เพราะเธอมีไวเบรเตอร์อยู่ในรูตูดเธอ แต่เธอบริสุทธิ์แน่น่อน มากกว่านั้น เธอไม่มีประสบการณ์กับผู้ชาย, เธอแม้แต่พูดว่าเธอไม่เคยเดทกับผู้ชาย
ก่อนอื่นมาปะทะกับคนที่สามารถจัดการได้ดีกว่า สั้นๆคือ, ทำให้อาซาฮินะอาเฮะกาโอะ ท้าทายกับหัวหน้าใหญ่ มันคือหลังจากนั้น

「ยูกะ」

ก่อนผมจะลุกจากเก้าอี้, อาซาฮินะเลี่ยงหน้าเธอและสังเกตยูกะ ดังนั้นเธอเรียกยูกะ จากนั้นวิ่งไปหายูกะผู้ที่อยู่ตรงทางเข้า

「เธอโอเคมั้ย!? พวกเขาทำอะไรโหดร้ายกับเธอรึเปล่า!? ถ้าอะไรเกิดขึ้นบอกชั้นนะโอเคมั้ย!?」

อาซาฮินะกอดยูกะแน่น, เธอมองยูกะอย่างเป็นกังวลและแปะหัวเธอและจัดเสื้อของเธอ

「ช-ชั้นโอเค」

ยูกะหัวเราะระหว่างทีมีใบหน้าที่เขินอาย จากนั้นส่งสายตามาที่ผมหลังจากตอบอาซาฮินะ

ーー นานแค่ไหนที่จะเก็บเป็นความลับ?

ตาของยูกะพูดกับผม
อาซาฮินะยังคิดว่ายูกะนั่นถูกเล่นโดยกลุ่มนักเลง
ยูกะไม่รู้รายระเอียดดังนั้นเธอยังไม่รู้เรื่อง อย่างไรก็ตาม, เธอได้รับเมลแปลกๆจากหัวหน้าของพวกนักเลง และผมไร้การบาดเจ็บ มากกว่านั้น, มีข่าวลือแพร่ไปหลังคาบเรียนในโรงเรียน
ข่างลือนั้นเกี่ยวกับนักเรียนที่ไม่มาโรงเรียน นักเรียนที่พูดถึงคือหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มนักเลง
เมื่อวาน, ผมไปปะทะกับพวกนักเลง, เมลแปลกๆจากหัวหน้าของพวกนักเลงมาถึงเธอ และหนี่งในนักเลงไม่อยู่
เธอไม่รู้รายละเอียดแต่มันไม่มีผิดพลาดว่ามีอะไรเกิดขึ้น และผมขยี้พวกนักเลง, นั่นทำไมยูกะถึงคิด จากนั้นอาซาฮินะผู้ไม่รู้อะไรเลยกังวลเกี่ยวกับยูกะ
ขณะที่ยูกะเป็นผู้ติดตามของอาซาฮินะ, เธอรู้สึกผิดเพราะมีแค่อาซาฮินะไม่รู้สถานการณ์ปัจจุบัน

「มันดูเหมือนอาซาฮินะ-ซังถูกหมายหัวโดยเซ็นไปเป็นเรื่องจริง」

ผมฟังเสียงกระซิบ

「โทโมเอะ-ซังคือ, นั่น, ไม่ใช่เหรอ?」
「มันดูเหมือนเธอขายตัวเองให้เซ็นไป」
「มันลือกันว่าเธอเป็นอีดอกตัวร้าย」
「โทโมเอะ-ซังดูเหมือนเธอเอาผู้ชายคนไหนก็ได้ไม่ใช่เหรอ?」
「เธอดูบริสุทธิ์และไร้เดียงสาแล้วมีแม้แต่หน้าอกที่ใหญ่ แต่จริงๆแล้วเธอเป็นอีตัว」
「ใช่แล้ว, รู้สึกแบบนั้นเนาะ」
「สนิทกับโทโมเอะ-ซังー」
「นั่นหมายความว่าอาซาฮินะจบแล้ว」
「ใช่มะー」

“ผู้ติดตาม” เก่าของอาซาฮินะ ทำตามใจและพูดข่าวลือ
ยูกะมีความเกี่ยวข้องกับเซ็นไปนักเลง สำหรับยูกะที่สนิทกับอาซาฮินะ, พวกเขาคิดว่าอาซาฮินะยอมแพ้ให้แก่เซ็นไป

「อ-อาซาฮินะ…」

ยูกะผู้ที่กังวลกับสายตาสีขาวที่เทลงมา มองจากรอบข้าง แล้วแยกกับอาซาฮินะ
เธอคิดว่าภาพลักษณ์อาซาฮินะแย่ลงเมื่อเธออยู่ด้วยกันกับเธอเหรอ?

「ยูกะ, ชั้นบอกให้เธอเรียกชั้นยูใช่มั้ย?」
「ต-แต่…」

สะดุ้งจากคำพูดของอาซาฮินะ, ยูกะมีสีหน้างุนงง
ยูกะหน้าแดงจากการจ้องตรงของอาซาฮินะ แต่, มันซีดไปเหมือนเธอมองรอบข้าง
สายตาสีขาว เทลงมา
ผมอาจไม่รู้มัน แต่มันดูเหมือนยูกะดังในหมู่สาวๆในฐานะสาวที่อ้าขาเพื่อยั่วยวนเซ็นไป
จากนิสัยของยูกะ, มันดูเหมือนเธอไม่สามารถทนการถูกมองจากตาสีขาว แต่อาซาฮินะอยู่กับเธอ, เธอไม่สามารถทนการทำลายชื่อเสียงของคนที่เธอรัก
ยูกะผู้ที่สั่นมองไปรอบๆ, มองอาซาฮินะด้วยสายตาที่เศร้าสร้อยจากนั้นเธอยิ้มด้วยใบหน้าที่ซีด จากนั้นเธอพยายามจะวิ่งหนี

「ถ้าเธอคิดกับชั้นเป็นเพื่อน, เรียกชั้นยู ไม่ต้อง ‘-ซัง’ หรือ ‘จัง’ ชั้นอยากให้เธอเรียกชื่อต้นของชั้น ยูกะ, ถ้าเธอคิดกับชั้นเป็นเพื่อน…」

ยูกะที่พยายามจะวิ่งหนีแข็งทื่อจากเสียง จากนั้นเธอมองอาซาฮินะด้วยใบหน้าที่ซีด
ตาของอาซาฮินะมองแค่ยูกะ
ไม่สนใจสายตารอบข้าง, ช่างเป็นภาพที่น่ารัก ยูกะไม่สามารถพูดอะไรได้อีกจากสายตานั้น
ยูกะเป็นผู้ศรัทธาของอาซาฮินะแต่มันดูเหมือนว่าอาซาฮินะพึ่งยูกะมากกว่า
ผมใช้สิ่งนี้ได้
ถ้าผมใช้อาซาฮินะเป็นข้ออ้าง, ผมทำอะไรก็ได้กับยูกะ จากนั้นถ้าผมใช้ยูกะเป็นข้ออ้าง, อาซาฮินะจะต่อต้านผมไม่ได้
ถ้ามันเป็นอาซาฮินะตอนนี้, เธอจะทำทุกอย่างจริงๆ เพื่อยูกะ
มากที่สุดคือ, ถ้าสองคนรู้ว่าผมทำอะไรกับอีกคน, ผมคิดว่าผมจะถูกฆ่า โดยเฉพาะอาซาฮินะจะคิดฆ่าผมจริงๆ
ยังไงซะ, มันโอเคถ้าพวกเขาไม่รู้ แม้ว่าพวกเขาจะรู้, ไรน้ำจะทำอะไรได้ล่ะ

หลังจากโรงเรียนเลิก, ผมยืนจากที่นั่งและกลับบ้าน
อาซาฮินะสัญญากับยูกะว่าพวกเขาจะกลับบ้านด้วยกัน ดังนั้นพวกเขาออกจากชั้นเรียนพร้อมกันหลังจากโรงเรียนเลิก
อาซาฮินะยังไม่รู้มันตอนนี้ ดังนั้นผมไม่สามารถลงมือกับเธอได้ ถ้าผมทำ อาซาฮินะจะรู้ทุกอย่าง
เธอจะรู้ว่าผมขยี้พวกนักเลงและรักษาสัญญา ผมจะให้เธอโดเกสะ*ก่อนผมจะกระทำชำเราเธอ ไม่ ผมจะกระทำชำเราอาซาฮินะจากข้างหลังขณะที่เธอโดเกสะ
TLN* dogeza โดเกสะ กราบขอโทษ ไม่พนมมือแต่แบมือวาง
พูดสิ่งนั้น, ผมยังใช้อาซาฮินะไม่ได้ แต่ถ้าผมพูดกับยูกะเธอจะอาขาให้ผม แต่ผมเสร็จแม้แต่โม้คควย ถ้าผมแทงควยไปในหีเธอจะหัวเราะใส่ผมและนั่นจะทำให้ผมเป็นไปไม่ได้ที่จะฟื้นฟูกลับอีก
งั้น, เธอจะไม่สบายใจถ้ามันเป็นเรื่องโกหกที่ผมทำลายพวกนักเลง เพราะหญ้ายังงอกก่อนคุณจะรู้ตัวถ้าคุณตัดแค่ใบ ไม่ใช่ถอนราก ผมต้องฆ่ารากอย่างถูกต้อง
ผมเดินกลับบ้านระหว่างที่คิดเรื่องแบบนั้น และกลุ่มคนปรากฏตัวที่ถนน จากนั้น, พวกเขาปิดถนน
ผู้หญิงยืนในแถวที่ปิดถนนย่านที่พักอาศัย พวกเขาทุกคนใส่ชุดโรงเรียนเรา และพวกเขาส่วนใหญ่เป็นรุ่นพี่ มากกว่านั้น, มันเต็มไปด้วยคนสวย

「นายต้องเป็นคนที่หาเรื่องสู้กับคิโนชิตะและมากิฮาระใช่มั้ย」

มีผู้หญิงยืนอยู่ตรงกลางของกลางของพวกนักเรียนสาวที่ตั้งแถว และพูดเหมือนกับว่ามองผมต่ำ
ผมยาวสีเกาลัดที่ม้วนตอนจบ, หรือเรียกว่าปลายลอน* เธอตัวสูงและสไตล์ก็โดดเด่น แล้ว, นมเธอใหญ่ หน้าตาเธอเห็นได้ชัดว่าเต็มไปด้วยความมั่นใจ
* TLN ringlet curls
เมื่อเป็นเรื่องหน้าตามันคือแบบโอโจ-ซามะ* อย่างไรก็ตาม, เธอไม่ขัดเกลาตรงไหนซักแห่ง เธอเป็นความสวยนี่ตรงกันข้ามกับอาซาฮินะ ด้วยเกียรติที่ประหลาด และอารมณ์ที่รุนแรง
*TLN คุณหนู
เธอเป็นความสวยที่หายากแต่เธอดูราคาถูกเพราะมันไม่มีความสง่า
ผมมีคำใบ้ ผู้หญิงคนนี่น่าจะเป็นหัวหน้าของพวกนักเลงผู้หญิง ผู้หญิงคนอื่นก็เป็นผู้หญิงในกลุ่มนักเลงด้วย

「รู้มั้ยว่าหาเรื่องอยู่กับใคร」

จากนั้นปลายลอนได้ถาม
พวกนักเลงถูกล้างบางเกือบหมดแล้วแต่พวกเขายังหาเรื่องกับผม, พวกเขาไม่รู้เหรอ?
ว่าแต่, ใครคือคิโนชิตะ และ มากิฮาระ อีกครั้งซิ? ผมมันใจว่าพวกเขาเป็นสมาชิกของพวกนักเลง แต่ผมลืมแล้วว่าเป็นใคร

「ชั้นได้ยินเรื่องเธอจากยูกิโตะ เธอจบแล้ว」

พูดสิ่งนั้นปลายลอนได้หัวเราะ และสาวๆคนอื่นหัวเราะด้วย
เอ๋? ใครคือยูกิโตะ? ถ้าปลายลอนเป็นหัวหน้าของนักเลงผู้หญิง งั้นยูกิโตะคือชื่อหัวหน้าของพวกนักเลง

「ยังไงก็ตาม, ชั้นอาจช่วยนายขึ้นอยู่กับท่าทางของนาย」

มองผมต่ำ, ปลายลอนหัวเราทางจมูกระหว่างพูด

「ยูกิโตะต่างจากคิโนชิตะและมากิฮาระ แต่ยูกิโตะรักชั้นอยู่ ตราบใดที่ชั้นพูดเขาอาจจะยกเว้นนาย」

วางมือเธอไว้บริเวณหน้าอก, ปลายลอนพูดระหว่างที่มองผมต่ำ
ตกหลุ่มรัก? ผมสงสัย ไม่ใช่ว่าเธอเป็นแค่ผู้หญิงสะดวกของเขาเหรอ
หรือ, ปลายลอนนี้มีนิสัยแย่และไร้ความสง่า, แต่เธอยังสวยและนมเธอใหญ่ มันทำผมโมโหที่นายทำกับผู้หญิงแบบนี้เหมือนเป็นผู้หญิงสะดวก
ต่างจากผมที่กระทำชำเราอาซาฮินะโดยการคว้าโอกาสอย่างสิ้นหวัง, กลุ่มนักเลงคือฝูงหนูที่เย็ดผู้หญิงโดยไม่มีปัญหา แล้วยังไม่พอใจ, พวกเขาแม้แต่ทำยูกะเป็นหีกระป๋อง
ผมโมโหเหี้ยๆ ผมโมโหเหี้ยๆ ผมโมโหเหี้ยๆ
พวกมึงเกินหน้าเกินตาเพราะมึงหน้าตาดีหน่อยนึง กูคิดว่ากูยกโทษให้มึงแล้วเมื่อวาน แต่ดูเหมือนมึงยังไม่สำนึกพอ

「แต่ชั้นไม่ปล่อยนายไปฟรีนะ ใช่มั้ย? ถ้านายอยากให้ชั้นช่วย, งั้นนายควรจะแสดงความจริงใจ จากนั้น, นายเห็นมั้ย, ชั้นต้องการกระเป๋าแต่มันแพงนิดหน่อย」

พูดสิ่งนั้ง, ปลายลอนพูดพร้อมหัวเราะ ดูเหมือนเธอต้องการให้ผมจ่างเพราะกระเป๋าที่เธอต้องการราคาแพง
โอ้, อย่างนั้นเหรอ

「จริงๆแล้วเมื่อวาน, ชั้นได้เป็นเพื่อนกับชิโนซากิ อ๊ะ, ไม่สิ, ชั้นควรจะพูดว่าเพื่อนสนิท? ชั้นมาเพื่อเจอเข้าวันนี้ ในฐานะเพื่อน, ไม่, ชั้นสงสัยว่าเค้าจะพูดยังไงในฐานะเพื่อนสนิท」
「เอ๋?」

ปลายลอนสีหน้าแข็งด้วยคำพูดผม
เธอโต้ตอบจากชื่อชิโนซากิ? ทั้งหมดนี่สาวคนนี้เป็นหัาหน้าของของพวกนักเลงผู้หญิงจริงๆ

「น-นาย? ยูกิโตะกับนาย? งั้นทำไมー?」

ตาปลายลอนได้สั่นและสาวๆพึมพำ
แม้ว่าผมจะเจอกับกลุ่มนักเลง, ทำไมผมยังมีชีวิตชีวา, นั่นน่าสงสัย

「ม-มารินะ เธอติดต่อชิโนซากิ-คุงไม่ได้ใช่มั้ย? เป็นไปได้มั้ยว่าเขาเกี่ยวข้องกับมันด้วย」

สาวข้างปลายลอนถามด้วยความกังวล
ผู้หญิงที่มองผมต่ำไม่กี่นาทีที่แล้วก็สั่นและส่งเสียง
โอ้, ติดต่อเขาไม่ได้เหรอ? ยังไงซะ ตราบใดที่เขาส่งเมลให้ยูกะ, ผมคิดว่าเขาปิดตัวเองอยู่ในห้องและสั่น

「อ-อย่าพูดอะไรโง่หน่ะ! มันไม่มีทางที่ไอนี่จะชนะยูกิโตะ! เค้าแค่มีธุระวันนี้! เค้าน่าจะเล่นกับเพื่อนเค้าอยู่ตอนนี้!」

ปลายลอนมี่เส้นเลือดปูดมาที่ขมับขณะที่จะโกน
ผมเห็นได้ชัดว่าเธอพยามจะซ่อนความรู้สึกเป็นกังวล
ไม่สามารถติดต่อแฟนได้, จากนั้นผมคนที่เจอกับเขายังอยู่ดีมีสุข, จากนั้นกลุ่มนักเลงหายหน้าไปจากโรงเรียน
เธอต้องกังวลอย่างแน่นอน

「ย-ยังไงก็ตาม, ชั้นไม่ยกโทษเธอที่หาเรื่องสู้กับคิโนชิตะและมากิฮาระ ชั้นจะรออาทิตย์นึง, เตรียมมา 50,000 เยน ถ้าเธอมัน งั้นเธอรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นใช่มั้ย?」

ปลายลอนข่มขู่ผมระหว่างที่สั่น เธอควรจะหวังให้แฟนเธอซื้อกระเป๋าให้
ยังไงซะ, เขาคงทำไม่ได้
เธออยู่ที่นี่ กระนั้น, เขายังใช้ยูกะเป็นหีกระป๋อง ผมมั่นใจว่ามีผู้หญิงอื่นอีก ปลายลอนไม่ใช่ผู้หญิงสะดวกแค่คนเดียว
มันไม่มีทางที่เขาจะซื้อกระเป๋าแพงให้ผู้หญิงแบบนั้น

「มันค่อนข้างมีปัญหาที่แฟนเธอขี้หลีนะ ใช่มั้ย」
「อะไ!?」

ตาปลายลอนเบิกกว้างเมื่อเธอได้ยินผมพึมพำ, จากนั้นเธอจ้องผมด้วยตาที่แดงก่ำและกัดฟันจนถึงขีดจำกัด
มันดูเหมือนตรง-เป้า
ที่ตรง-เป้าคือเธอรู้ว่ามีผู้หญิงอื่น
แต่เธอยังแนะนำตัวว่าเป็นแฟนเขาและทนเขานอกใจเธอ
บางทีมันอาจจะเป็นการรักษาตำแหน่งเธอ

「เธอเป็นแฟนชิโนซากิใช่มั้ย? งั้นแฟนของชายทื่อก็อยู่ที่นี่ด้วยมั้ย」

ดูผู้หญิงที่ยืนอยู่ระหว่างที่ถาม, สาวคนนึงในกลุ่มพวกเขามีปฏิกิริยา
ขี้อายที่งามแบบดั้งเดินกับผมดำยาว เธอเป็นแฟนของชายทื่อ
แม่งเอ๊ย, สาวคนนี้สวยเท่ากับอาซาฮินะ อย่างไรก็ตาม, นมเธอใหญ่ไม่เหมือนอาซาฮินะ ยังไงซะ, ผู้หญิงที่หน้าอกไม้กระดานแบบเธอนั้นหายาก
นอกจากเรื่องนั้น, แม้พวกเขามีคนสวยกระจายอยู่, พวกเขายังเอาผู้หญิงอื่น?

ฟุฟุ, ผมโมโหเหี้ยๆ

「คนนั้นบอกว่าเค้าจะแนะนำชั้นกับผู้หญิงคนไหนก็ได้ตราบใดที่ชั้นถามเค้า มันดูเหมือนเค้ารู้จักผู้หญิงเย็ดง่ายๆหลายคน เธอรู้มั้ย? หรือเธอเป็นหนึ่งในผู้หญิงเย็ดง่าย」

ผมถามคนสวยผมดำยาวอย่างไม่ใส่ใจ
ตาของสาวสวยผมดำยาวเบิกกว้างกับคำพูดผม จากนั้นเธอปิดหน้าพร้อมกับไหล่ที่สั่น
อ๊ะ เธอร้องไห้ เธอรู้ว่าเธออยู่ในกลุ่มผู้หญิงคนอื่น แต่เธอทนมันเหมือนปลายลอน เธอทนมันแต่เธอไม่สามารถแยกตัวเธอออกมาจากผู้หญิงคนอื่นได้ เธอร้องไหเมื่อผมชี้มัน
ออ้า, ความเจ็บที่ทำผู้หญิงร้องไห้
แต่, มันไม่ใช่ความผิดผม ผมแค่ชี้ความจริงพวกเขา

「หุปปาก」

เสียงตะโกนด้วยความโมโห
ปลายลอนจ้องผมด้วยตาแดงก่ำ, เธอวิ่งมาหาผมและจับคอเสื้อผม จากนั้นเธอยกมือและตบแก้มผม
เสียงดังได้ก้องแต่มันไม่เจ็บมาก
อะไรของเธอ? ผมตั้งใจรับมันแต่มันอ่อนหัดเทียบกับตบของอาซาฮินะ ว่าแต่ว่าー

ผมโดนตี

「เธอทำมันแล้ว」

พึมพำระหว่างที่ยิ้มหูถึงหู, ผมพูดกับปลายลอนผู้ที่ตาได้สั่นขณะที่แยกมือออกจากคอเสื้อผม, เธอถอย

「มันเป็นหน้าที่ของแฟนหนุ่มที่จะต้องทดแทนความผิดของแฟนสาวใช่มั้ย? ชิโนซากิเป็นเพื่อนสนิทชั้น จากนั้นแฟนสาวของเพื่อนสนิทใช้ความรุนแรงกับชั้น งั้นมันก็เป็นธรรมดาที่ให้แฟนหนุ่มจ่ายหนี้」
「ด-เดี๋ยว…」

ปลายลอนสั่นไหวกับคำพูดผมอย่างชัดเจน
เธอเป็นผู้หญิงโง่ที่ทิ้งให้แฟนเธอนอกใจเธอ เพื่อแค่ปกป้องตำแน่งของเธอที่เป็นหัวหน้าของพวกนักเลง ถ้าเธอมีชายคนนั้นหนุนหลังอยู่, ผู้หญิงโง่คนนี้จะครอบงำพลังนั่นเหมือนกับเธอใส่ผ้าคลุม
งั้นผู้หญิงจะทำยังไงถ้าผู้ชายไปล่ะ? เธอรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นแต่เธอแสร้งทำเป็นไม่เห็นมัน
เธอรู้ว่าเธอเป็นแค่ผู้หญิงที่ถูกเล่นด้วย
สิ่งนั้นไม่เกี่ยวอะไรกับผม ผมไม่เกี่ยวอะไรไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับพวกเขา สิ่งที่สำคัญสิ่งเดียวคือผมโดนตี ผมต้องให้พวกเขารับผิดชอบอย่างแน่นอน

「ชั้นจะไปเจอชิโนซากิเดี๋ยวนี้ ถ้าแฟนเธอไม่แสดความจริงใจ อ้า, ชั้นต้องหยิบโปรตีนไปด้วย หรือแคลเซียมจะดีกว่าสำหรับเขา? เพื่อให้การไปเยือนมีความหมาย, ชั้นต้องจับตัวที่ยอดเยี่ยมด้วย」

ผมพึมพำขณะที่นำมือถือออกมาจากกระเป๋าจากนั้นกดโทร แล้วเอามันแนบหูผม
หลังจากเสียงรอสายซักพัก, เสียงผู้หญิงได้ยินออกมา

「อ้า, ยูกะ-จัง? ชั้นเอง, ซูซูฮาระ ไม่ ไม่, มันไม่ใช่เซ็กส์ นั่นสำหรับครั้งต่อไป เธอเห็นมัย ชั้นอยากจะถามอะไรเธอซักอย่าง, เธอรู้จักบ้านของชิโนซากิมั้ย? มันดูเหมือนพวกเขายังไม่สำนึกน่ะ」

ผมพูดกับยูกะในมือถือ, จากนั้นชำเลืองมองปลายลอน

「ชั้นแค่คิดจะสั่งสอนเพื่อนสนิทชั้นน่ะ มันดูเหมือนที่ชั้นสั่งสอนเมื่อวานจะไม่มีผลแล้ว ดังนั้นชั้นจะรุนแรงหน่อย」

หลังจากสายผมกับยูกะ, ผมยิ้มและมองปลายลอน
บางอย่างแปลกไป ปลายลอนผู้ที่คิดอย่างนั้น, เธอถอยไปด้วยหน้าที่ซีด ผู้หญิงคนอื่นชัดเชนว่าเริ่มกลัว
ชายคนที่เธอตี คือชายที่ล้างบางพวกนักเลงคนเดียว
เค้าใช้วิธีไหนเพื่อกำจัดพวกเขา? มันจะดีถ้าเห็นก่อน
พูดถึงแล้ว, ผมไม่ยกโทษให้แม้ว่าจะขอโทษ
ผู้หญิงมีหกทั้งหมด จำนวนตรงกับพวกชายที่อยู่ในร้านเกม สาวๆเห็นได้ชัดว่าเป็นแฟนของสมาชิกของพวกนักเลง
ผมจะไปเจอกับชิโนซากิก่อน แล้วรวบรวมผู้ชายในร้านเกม
ทำไม มันเป็นคำขอจากเพื่อนสนิท? พวกเขาต้องยอมรับมันอย่างยินดี
และนั่น ถ้าผมบอกแฟนหนุ่มให้มอบตัวแฟนสาวให้ผม, ผมรู้สึกเสียใจที่พวกเขาไม่ถูกใช้งาน
พวกเขาทั้งหมดคือใช้แล้ว แต่มันดีกว่าที่จะเพิ่มค่าประสบการณ์ของผม ผมจะเพิ่มประสบการณ์และหาเทคนิคที่จะทำให้ผู้หญิงอาเฮะกาโอะ
ยูกะ, ตอนนี้เป็นเวลาที่สงบ เธอควรจะล้างคอรอได้เลย

 

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอท https://discord.gg/dru8M3ZY
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน