หัวใจมายา ตอนที่ 10 หลอกไปกู้

“จะไม่มีวันนั้น วันที่ผมเจ็บปวดเจียนตาย เพราะความรักหรอกครับ” ชายชรานอนย้อนคิด ถึงบทสนทนาครั้งเก่าก่อนที่ธไนยเคยพูดไว้ด้วยความมั่นใจ

“ทำไมฉันถึงเลี้ยงเขา ให้เป็นคนไร้หัวใจได้ถึงขนาดนี้” ธเนตรนอนมองเพดานห้อง พลางน้ำตาเอ่อไหลออกมาด้วยความทุกข์ใจ ก่อนที่เสียงประตูจะดังขึ้น เขาจึงเลื่อนสายตามองไปพบกับพยาบาลสาวเข้ามาด้วยกิริยาอ่อนน้อม

“มีคนมาขอพบค่ะท่าน”

“ใคร”

“ดิฉันไม่ทราบค่ะ บอกเพียงแต่ว่าเป็นลูกชายของคุณภูษิต”

“ภูษิตเหรอ” ชายชราคิดทบทวนก่อนจะนึกได้ว่า ภูษิตคือคนที่คอยรับใช้เคียงข้างเขามาตลอดหลายสิบปี ก่อนจะจากไประหว่างการทำหน้าที่ของเขา ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ซึ่งการจากไปในครั้งนั้นทำให้ธเนตรรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก ก่อนที่ชายชราจะรีบอนุญาตให้พยาบาลพาตัวลูกชายของภูษิตเข้ามา

เพียงสายตาแรกที่ชายหนุ่มทอดมองชายชราที่นอนป่วยอยู่บนเตียงคนไข้เท่านั้น ทำให้ความรู้สึกเก่า ๆ ของเขาย้อนกลับมา ความเมตตาของธเนตรที่เคยให้ค่าขนม ที่เคยซื้อของเล่นให้ในวัยเด็ก ทำให้ภาคินสองจิตสองใจลังเลอยู่มาก

“ถ้ามึงทำสำเร็จ มึงก็จะได้เปอร์เซ็นต์ตามที่เราตกลงกัน แต่มึงไม่ต้องห่วงเพื่อนมึงหรอก บ้านมันรวยไม่ใช่เหรอ เงินแค่สามสี่ล้าน เดี๋ยวพ่อมันก็หามาคืน” หลังจากนึกย้อนคำพูดของอเล็กซ์แล้ว เขาปลอบใจตัวเองว่าทุกอย่างไม่ใช่ความผิดของตัวเอง คนกู้คือกองทัพหาใช่เขาแต่อย่างใด

“นั่นภาคีใช่ไหม” เสียงสั่นเครือของคนแก่เอ่ยถาม ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินเข้าไปหา แล้วทอดสายตามองด้วยความเห็นใจคนตรงหน้าอย่างถึงที่สุด

“ท่านเป็นอย่างไรบ้างครับ”

“ฉันดีใจที่นายมาเยี่ยม เพราะไอ้ลูกชายตัวดีของฉันเจ้ากี้เจ้าการไปทุกอย่าง คอยกันท่าว่าวัน ๆ หนึ่ง ใครจะเข้ามาทำให้ฉันใจอ่อน คอยกลัวว่าจะมีคนมาเอาเปรียบฉัน ก็อย่างที่นายเคยเห็นในตอนนั้นแหละ ตอนนี้เขาก็ยังเป็นเหมือนเดิมนะ นิสัยเขาไม่เคยเปลี่ยนหรอก ฉันหนักใจอยู่จนถึงทุกวันนี้ พูดเรื่องฉันซะเยอะเลยนายสบายดีใช่ไหม เรียนใกล้จบหรือยัง”

“สบายดีครับ ตอนนี้ผมเรียนอยู่ปีหนึ่ง”

“จบแล้วมาทำงานด้วยกันไหม” สายตาเหี่ยวย่นมองมายังภาคีด้วยความหวัง ก่อนที่ชายหนุ่มจะอึกอักแล้วส่ายศีรษะปฏิเสธด้วยรู้สึกละอายใจอย่างถึงที่สุด

“ผมขอคิดดูก่อนแล้วกันครับ”

“แล้วนั่นพาใครมาด้วย” ชายชราเลื่อนสายตามมายังกองทัพ แล้วขมวดคิ้วแปลกใจ ก่อนที่ชายหนุ่มจะอึกอัก แล้วหันไปหาภาคีให้เขาช่วยพูด

“ผม...มีเรื่องให้ท่านช่วยครับ”

“เรื่องอะไร”

“พอดีเพื่อนผม จำเป็นต้องใช้เงิน เขาไม่มีทางออกผมเลยนึกถึงความเมตตาของท่าน พาเขามาขอรบกวนยืมเงินได้ไหมครับ เพื่อนผมเป็นคนดี ผมรับรองเลยว่าเงินที่ยืมท่าน ท่านจะได้คืนทุกบาททุกสตางค์อย่างแน่นอน” ภาคีตัดสินใจพูดความต้องการของตัวเองด้วยท่าทางอ่อนน้อม

“เท่าไหร่ล่ะ”

“สี่ล้านครับ”

“อายุเท่านี้ เอาเงินไปทำอะไรตั้งมากมาย” คำถามของชายชราทำให้ภาคียิ้มอ่อนเล็กน้อย

“เขาจะเอาลงทุนกับเพื่อน แต่ว่าท่านไม่ต้องห่วงนะครับ พ่อของกองทัพมีฐานะพอสมควร หากผิดพลาดยังไงพ่อของเขารับผิดชอบเงินก้อนนี้กับท่านได้อย่างแน่นอน แต่ว่าตอนนี้กองทัพเขาอยากยืนด้วยขาของตัวเอง และมั่นใจว่าจะสามารถหาเงินมาคืนท่านได้อย่างแน่นอนด้วยตัวเอง โดยที่ไม่ต้องไปรบกวนพ่อเขา” ชายหนุ่มพูดคำที่เตรียมมา ได้อย่างคล่องแคล่ว

“หึ อยากโชว์ให้พ่อยอมรับ ว่าตัวเองเก่งงั้นสิ เห้อ...เด็กสมัยนี้อวดดีกันไปเสียหมด เอาล่ะ ฉันเห็นแก่นายนะ ที่พ่อนายเคยอยู่รับใช้ดูแลฉัน เงินสี่ล้านที่เพื่อนนายจะยืม ฉันไม่ติดปัญหาอะไร”

“ผมรับปากว่าอีกสองอาทิตย์ ผมจะเอาเงินสี่ล้านมาคืนท่านให้ได้” ชายชราพยักหน้ายิ้มรับ ก่อนจะให้พยาบาลที่ดูแลอยู่จัดการทำเอกสาร ลงบัญชีการเงินแยกประเภท และดำเนินการโอนเงินเข้าบัญชีกองทัพในทันที

โดยที่ธไนยยังง่วนอยู่กับงานเอกสารของเขา และวางใจว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุม ไม่มีอะไรผิดพลาดในสายงานบริหารอีกแล้ว

หลังจากกองทัพได้เงินมาแล้วเขาตรงดิ่งไปยังบ่อนการพนันแห่งนั้นโดยมีภาคีคอยตามประกบอยู่ไม่ห่าง ก่อนจะส่งสายตาให้กับคนของอเล็กซ์ เพื่อดำเนินการตามแผนที่วางไว้

“มึงลงเยอะขนาดนั้นเลยเหรอวะ” ภาคีแสร้งกล่าวห้าม ก่อนที่กองทัพกำลังหน้ามืดอยากได้ทุนคืน จึงวางลงไปอีกหลายแสนบาทในคราวเดียว

“เออน่า อยากได้คืน ก็ต้องลงเยอะ ๆ มึงบอกกูเอง” สีหน้าเคร่งเครียดของชายหนุ่ม ทำให้ภาคีแสยะยิ้มออกมาอย่างพอใจ ก่อนจะสะกิดเพื่อนรัก

“งั้นกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ไม่มีเสียงตอบรับ เพราะกองทัพกำลังใช้สมาธิของเขาทั้งหมดจับจ้องไปยังไพ่ที่กำลังถืออยู่

“เราจะดูดเงินมันทั้งหมดภายในห้าวัน มึงเตรียมรอรับส่วนแบ่งได้เลย” อเล็กซ์พูดพลางเหลือบมองตรงไปยังกองทัพที่เอาแต่จับจ้องไพ่ ก่อนที่ภาคีจะแสยะยิ้มอย่างพอใจ

“พี่” อยู่ ๆ เขาก็เรียกขึ้น

“อะไร”

“ถ้าผมหาคนแบบนี้มาอีกเยอะ ๆ ผมก็รวยตายเลยสิวะ” ภาคีพูดพลางอมยิ้มอย่างมีความสุข ก่อนที่อเล็กซ์จะขมวดคิ้วแปลกใจเล็กน้อย

“ว่าแต่มึงเข้าถึงตัวท่านธเนตรได้ไงวะ ไอ้ธไนยมันฉลาดจะตาย มันปล่อยให้พวกมึงเข้าถึงตัวพ่อมันได้ไง”