ตอนที่ 6 อ้อมกอดอบอุ่น

     นานแค่ไหนแล้วนะ ที่เธอไม่ได้มาสัมผัสธรรมชาติที่สุดแสนจะงดงามและอุดมสมบูรณ์เช่นนี้ ยิ่งได้มาแหวกว่ายในสายธาราที่เย็นฉ่ำของที่นี้ด้วยแล้วยิ่งทำให้ผ่อนคลายมากจริงๆ คิดๆ ไปแล้วก็ให้หวนนึกถึงสมัยตอนที่เธอยังเป็นเด็กสาว ในตอนนั้น เธอมักจะมาที่นี่พร้อมกับ "อัศวิน" และ "มินตรา" พี่สาวคนสวยของเธอเสมอในตอนนั้นพี่มินตราเพิ่งจะคบหาดูใจกับพี่วินใหม่ๆ เธอก็ไม่รู้ว่าเธอคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่ที่แนะนำเขาและเธอให้รู้จักกัน

     แต่ก็มารู้ตัวที่หลังว่าตัวเองนั้นคิดผิดไปแล้วจริงๆ ก็เธอแอบหลงรักรุ่นพี่ที่โรงเรียนจนถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นอีกแล้ว เขาก็คือ "อัศวิน อัศวธารา" หรือพี่วินของเธอนั่นเองเรื่องนี้จะไปโทษใครได้เล่า นอกเสียจากโทษตัวของเราเองก็เท่านั้น ที่กว่าจะรู้ใจของตัวเราเอง มันก็สายเกินกว่าจะแก้ไขอะไรได้แล้ว

     "นาริน" คิดย้อนไปถึงความหลังครั้งเก่าด้วยหัวใจหดหู่ยิ่งนัก ก่อนที่เธอจะรู้สึกตัว และสลัดภาพเหล่านั้นทิ้งไปในทันทีแล้วอยู่ๆ ร่างของ “นาริน” ก็จมดิ่งลงไปในสายน้ำที่ไหลวน ก่อนจะรีบโผล่ขึ้นมาด้วยสองมือที่ตะเกียกตะกายผิวน้ำ ราวกับว่ากำลังจะหมดแรง ก่อนที่จะจมลงไปในน้ำอีกรอบ เธอเปล่งเสียงตะโกนออกไปว่า..

     “พี่วิน ช่วยรินด้วย!!”

     สาวน้อย ตะโกนเสียงดังมือทั้งสองข้างก็ตีน้ำพยุงตัวอยู่ จมลงไปบ่อยครั้งทำเอา "อัศวิน" หัวใจกระตุกวูบเมื่อหันไปเห็น “นาริน” ที่กำลังจมน้ำ พ่อเลี้ยงหนุ่มนึกกลัวขึ้นมา ไม่สิสาวน้อยของเขาต้องปลอดภัย

เร็วเท่าความคิดชายหนุ่มกระโดดลงไปในน้ำในทันที เขาว่ายน้ำอย่างสุดแรงเพื่อไปให้ถึงร่างบางอย่างเร็วที่สุดก่อนจะคว้าเอวบอบบางของ "นาริน" เอาไว้แน่นแล้วลากเข้ามาในอ้อมกอดของเขาในทันที ชายหนุ่มรีบพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรนออกไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใยอย่างยิ่งว่า

     “น้องริน!! เป็นอะไรมากไหมครับ บาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า?”

     ชายหนุ่ม ถามน้ำเสียงร้อนรนจริงจัง รับรู้ได้ถึงความเป็นห่วงเป็นใยนักหนา ที่มีให้กับสาวน้อยน่ารักคนนี้เหลือเกินแทนที่ "นาริน" จะมีอาการสำลักน้ำหรือตื่นตกใจให้เห็น แต่เธอกลับหัวเราะชอบอกชอบใจออกมาสะอย่างนั้นเธอขบขันเป็นอย่างมากที่แกล้งชายหนุ่มได้สำเร็จ ทำเอาคนที่เป็นห่วงเธออยู่นั้นรู้สึกงุนงงเป็นไก่ตาแตกไปเลย

     “ตกลงน้องริน แกล้งพี่เหรอครับเนี่ย”

     เขาติงน้ำเสียงดุๆ พร้อมกับทำหน้างอส่งมาให้

     “ไม่ใช่นะค่ะ รินเปล่าแกล้งสักหน่อย รินก็แค่อยากให้พี่วิน ลงมาเล่นน้ำด้วยกันเฉยๆ รินไม่ได้แกล้งพี่วิน จริงๆ นะค่ะ คริคริคริ”

     สาวน้อย กล่าวอมยิ้มขบขันแบบมีเลศนัย

     “น้องริน! ทำไมทำแบบนี้ล่ะครับ รู้ไหมว่าพี่ตกใจมากแค่ไหน ที่เห็นน้องรินกำลังจะจมน้ำ ที่หลังห้ามทำแบบนี้อีกนะครับ รู้รึเปล่า”

     เขาพูดว่าด้วยสีหน้าดุ เหมือนโกรธกลายๆ

     “รินขอโทษค่ะ วันหลังรินจะไม่ทำอีกแล้วล่ะค่ะ”

     หญิงสาวกล่าวด้วยใบหน้าเศร้าสำนึกผิดในทันที รีบยกมือไหว้ที่อกของพ่อเลี้ยงหนุ่ม ทำเอาชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปขยี้ศีรษะของสาวน้อยแสนซนนั้นเบาๆ อย่างที่เขาชอบทำอยู่เสมอ

     "อัศวิน" กล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนอีกว่า

     “คราวหน้า คราวหลัง ห้ามทำแบบนี้อีกแล้วนะครับ พี่เป็นห่วงเรามากนะรู้ไหม แสบมากนักนะ เราเนี่ยยย”

     มือหนาที่วางอยู่บนศรีษะ ของสาวน้อยจับโยกไปมาอย่างเบามือ สื่อถึงความเอ็นดูที่มีต่อเธออยู่ไม่น้อย

"นาริน" เงยหน้าขึ้นมอง "อัศวิน" ดวงตาคู่สวยของเธอและดวงตาที่มั่นคงของเขาสบกันด้วยหัวใจที่หวั่นไหว พี่วินเป็นห่วงเราจริงๆ น่ะเหรอ..

     คำถามนี้มันวนเวียนอยู่ในหัวของ “นาริน” ช่างทำให้เธอตื้นตันใจยิ่งนัก สาวน้อยมองเขาด้วยแววตาทอประกายวิบๆ วับๆ เล่นเอา "อัศวิน" รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ในใจสั่นไหวขึ้นมาในทันที เมื่อได้สบตาเข้ากับสาวน้อยร่างบอบบางที่น่าสัมผัสนี้

     ทั้งคู่ยังคงยืนแนบชิดติดกันโดยไม่รู้ตัว จนพ่อเลี้ยงหนุ่มถึงกับหน้าแดงขึ้นมา เพราะปล่อยความคิดเลยเทิดไปไกลเมื่อเหลือบไปเห็นทรวดทรงที่อยู่ภายใต้เนื้อผ้าอันบางเบาที่เปียกลู่ จนแนบเนื้อติดไปกับร่างกายของสาวงาม บางจนเห็นหมดทุกอย่าง

     ราวกับว่าสาวน้อยไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าอย่างนั้นแหละ เพราะตอนนี้เขามองเห็นอย่างชัดเจนทะลุไปถึงเสื้อในสีชมพูเข้มโชว์เนิ่นอกสวยคู่นั้นของเธอเอาไว้อย่างยั่วใจเขาเหลือเกินจริงๆ จนชายหนุ่มแทบควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่แล้วในตอนนี้ พ่อเลี้ยงหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากคอแห้งขึ้นมาสะอย่างนั้น พยายามควบคุมอารมณ์ที่พลุ่งพล่านในเวลานี้อย่างเต็มที่

     "พี่วินค่ะ พี่วินเป็นอะไรไปอีกแล้วล่ะค่ะ ต้องไม่สบายอีกแล้วแน่ๆ เลย”

     "นาริน" มองใบหน้าหล่อคมเข้มที่อยู่ๆ ก็มีสีแดงขึ้นมาบนใบหน้าของพ่อเลี้ยงหนุ่ม ราวกับว่าเป็นไข้ตัวร้อน ให้เห็นอย่างอดเป็นห่วงขึ้นมาไม่ได้สาวน้อยรีบวางฝ่ามือเช็คหาความร้อนบนหน้าผากและแก้มสากทั้งสองข้างของพ่อเลี้ยงหนุ่ม อย่างเบามือด้วยความเป็นห่วงเป็นใย ที่มีให้จากใจจริง ความอ่อนโยนที่ส่งมาให้สัมผัสลงบนใบหน้าของเขานั้น มันก็ยิ่งทำให้ใบหน้าหล่อคมเข้มนี้ ทวีความร้อนผ่าวยิ่งกว่าเดิมขึ้นไปอีก..

มิหนำซ้ำหัวใจที่เคยเหมือนตายไปแล้ว ในยามนี้มันก็กลับมาเต้นโครมครามใหญ่โต ราวกับว่าจะทะลุออกมาอวดใครต่อใครให้ได้เห็นกันในตอนนี้

     "พี่วิน หน้าแดงมากๆ เลยนะค่ะ แน่ใจนะ ว่าไม่เป็นอะไร"

     ด้วยความสูงที่ต่างกันมาก หญิงสาวร่างบาง ต้องเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหาพ่อเลี้ยงหนุ่มร่างโต เพื่อที่จะได้สัมผัสกับคนตัวสูงใหญ่ใกล้ๆ ซึ่งมันก็ส่งผลให้ใบหน้าของคนทั้งคู่นั้นแทบจะสัมผัสกันและกันอยู่แล้วในเวลานี้

     “เอิ่มมม พี่ไม่ได้เป็นอะไรครับ"

     "อัศวิน" กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นๆ พยายามควบคุมอารมณ์ปรารถนาของตนอย่างสุดความสามารถ และก่อนที่การควบคุมนี้จะสิ้นสุดลง "อัศวิน" รีบหันหลังให้สาวน้อยอย่างรวดเร็ว โดยที่ "นาริน" ไม่ทันตั้งตัว จนเป็นเหตุให้คนตัวเล็กบอบบาง ที่เขย่งปลายเท้าอยู่นั้นถึงกับเสียหลัก หงายหลังตกลงไปในน้ำเสียงดังตูม!!

ทำเอาต้นเหตุอย่างพ่อเลี้ยงหนุ่ม ต้องรีบหันกลับมามองสาวน้อย ด้วยความตกใจในทันที

     “น้องริน!! เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”

พ่อเลี้ยงหนุ่ม เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน เขารีบช่วยเธอขึ้นมาจากน้ำอย่างรวดเร็ว

     “ไม่เป็นไรค่ะ แค่กๆๆ”

     สาวน้อย ตอบแต่ก็ยังมีอาการสำลักน้ำอยู่เรื่อยๆ

     “พี่ขอโทษนะ พี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ”

     “อัศวิน” กล่าวก่อนจะคว้าร่างบางเข้ามาไว้ในอ้อมกอดในทันที ทำเอา “นาริน” ได้แต่ยืนตกตะลึงค้างอยู่อย่างนั้นคาดไม่ถึงว่าเขาจะกอดเธอไว้เช่นนี้ อ้อมกอดของพี่วินช่างแสนอบอุ่น ทำให้ความหนาวสั่นเมื่อครู่มลายหายไปในพริบตาเหลือเพียงความอบอุ่นที่ซึมซับเข้ามาในหัวใจของสาวน้อยแทน อ้อมกอดที่โหยหามานานแสนนานจากชายคนที่เธอรักมากสุดหัวใจ

     “พี่วินค่ะ ปล่อยรินได้แล้วล่ะค่ะ รินไม่เป็นอะไรแล้ว”

     คราวนี้ "นาริน" เป็นฝ่ายเขินอายเสียเอง ที่ได้ชิดใกล้ร่างแกร่งจนเนื้อแนบเนื้อเช่นนี้ แก้มนวลใสขึ้นสีแดงปลั่งราวกับลูกมะเขือเทศสุกก็ไม่ปานแม้แต่หัวใจดวงน้อยนี้ ก็เต้นแรงเสียจนน่ากลัว กลัวว่าเขาจะได้ยินเสียงของมัน ที่ตะโกนก้องอยู่ข้างในว่ารัก รักเขามากเหลือเกิน

     “คือออ พี่..”

     "อัศวิน" เองก็ทำตัวไม่ถูก

     โปรดติดตามตอนต่อไป รอหน่อยนะค่ะ นักเขียนถุงแป้ง กำลังสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้นักอ่านทุกท่านอยู่ค่ะ กดติดตามเพื่อไม่พลาดตอนต่อไป และนิยายเรื่องใหม่ กดถูกใจ ส่ง comment เป็นกำลังใจ ติชมผลงานมาได้นะค่ะ