ใครคนหนึ่ง : ตอนที่ 16 ข่าวร้ายของน้องสายไหม

•16•

ใต้คณะตอนนี้แม็กทำเรื่องอยู่ระหว่างจะย้ายไปต่างประเทศกับจันทร์เจ้า แต่เขายังคงต้องมาเรียนที่มหาลัยนี้ปกติ จะว่าไปตั้งแต่วันนั้นเขาก็ได้ไม่ติดต่อกลับเหนืออีกเลย ไม่ใช่ไม่อยากติดต่อ แต่พ่อเขาบอกเวลาที่อามีนโกรธน่ากลัวมาก

อันนี้เขาเองก็พอจะจำได้เพราะตั้งแต่เรื่องที่อาโรสหอบท้องโตมา อามีนกับพ่อของเขาก็ออกตามล่าหาพ่อเด็กในท้องกันให้ควัก จนเจออามีนก็จัดการจนไม่เหลือซาก

"ไหนมึงว่าจะส่งรูปกับคลิปมาให้พวกกูดูไง ไหนเด็ดมั้ย"

เอกเอ่ยถามเรื่องที่คาค้างไว้ เพราะแม็กบอกว่าจะส่งรูปกับคลิปของเด็กที่แม็กดีลด้วยมาให้ดู

"มึงอย่าพูดไอ้เอกกูอารมณ์ไม่ดี"

"ไม่ใช่ว่าคนที่มึงดีลอ่ะเป็นไอ้เหนือเหรอ"

อยู่ๆ ท็อปที่นั่งฟังบทสนทนาอยู่ก็พูดขึ้น ทำให้เอกหยุดชะงักและเงยหน้าขึ้นมามองเพื่อนสนิทคุยกัน

"ว่าไงกูอยากรู้ว่ามึงทำแบบนั้นทำไม ทั้งๆ ที่มึงก็บอกกับพวกกูว่ามันเป็นเพื่อนที่ดี"

คราวนี้แม็กเงียบ เขาไม่รู้จะตอบท็อปยังไง เพราะถ้าพูดออกไปก็อาจจะเป็นการแก้ตัวได้

"มึงทำจริงๆ สินะ"

"กูคงมองมันเหมือนเพื่อนไม่ได้แล้วล่ะมึง จริงๆ กูอยากจะรับผิดชอบมันอยู่นะ แต่ติดที่มันกับอามีนดันลึกซึ้งกันก่อนกู อีกอย่างพ่อกูก็สั่งห้าม ไอ้เหนือเองมันก็ไม่เลือกกู"

"อืมเรื่องอามีนมึง พวกกูรู้แล้ว รู้ตั้งแต่วันแรกที่มันโดนลากเข้าโรงแรม"

เอกบอกพร้อมกับถอนหายใจหนักๆ

"กูต้องไปเรียนต่างประเทศนะ จะบอกว่ากูหนีมันก็ได้"

เขาตัดสินใจบอกเพื่อนๆ อีกครั้ง ท็อปและเอกไม่ได้ตอบอะไร เพียงแต่ตบไหล่เขาเชิงปลอบใจเท่านั้น พวกเขาเข้าใจว่าการเผชิญหน้าของเหนือกับแม็กมันคงยากเพราะขนาดคุยกันในแชทเหนือกับแม็กก็ยังไม่คุยหรือตอบโต้กันเลยนั้นก็เพียงพอที่จะทำให้เขาและเพื่อนๆ คนอื่นจับสังเกตได้

________________________________________

ย้อนกลับไปวันที่แม็กไปหาสายไหมที่โรงพยาบาล

"พี่แม็ก"

เสียงใสยกยิ้มตาหยีเมื่อเห็นคนที่ตัวเองคิดถึงเดินเข้ามาในห้อง ซึ่งไม่บ่อยนักที่แม็กจะมา

"ไงเราคราวนี้เป็นอะไรอีก"

แม็กเอ่ยถามตามจริงแล้วเขาก็ไม่ได้เกลียดสายไหมเหมือนกัน ตอนที่สายไหมอยู่ที่บ้านเขายังช่วยพี่นางดูน้องอยู่บ่อยๆ เลย แต่ตั้งแต่วันที่เขาเมาแล้วเผลอทำอะไรสักอย่าง แบบที่ไม่น่าให้อภัย

ภายในใจเขาก็สร้างกำแพงขึ้นมา ทำให้มองสองแม่ลูกว่าจะคอยแต่ปอกลอกเงินของครอบครัวเขา

"แม็กรีบคุยนะจันทร์จะออกไปรอข้างนอก"

แม็กมองจันทร์เจ้าที่เดินออกไปก่อนจะสังเกตว่าในห้องยังมีใครอีกคนยืนอยู่

"แม่ของสายไหมไม่อยู่เหรอครับคุณหมอ"

"ครับไม่อยู่"

หมอปารมีตอบกลับไปเสียงแข็งๆ มันมีอะไรบ่งบอกว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าต้องเป็นคนที่ทำร้ายเด็กผู้หญิงคนนี้แน่ๆ

"พี่แม็กสายไหมเจ็บหัว มันปวดหัวตึบๆ เลย"

เด็กหญิงฟ้องแม็กพร้อมทำท่าจะร้องไห้งอแง แม็กทำได้แค่วางมือลงบอกลุ่มผมและลูบเบาๆ แต่น่าแปลกที่แม็กคิดว่าเขาเพียงลูบเบาๆ เท่านั้น

แต่กลับมีเส้นผมของเด็กหญิงติดมากับมือของเขามากมาย ยังไม่ทันได้เอ่ยปากถามอะไร คนเป็นแม่ก็เปิดประตูเข้ามาด้านในห้อง

"คุณแม็กสวัสดีค่ะ"

นางยกมือไหว้แม็กเพราะยังไงแม็กก็ยังเป็นเจ้านายของเธอ

"ทำไมสายไหมผมร่วงล่ะครับพี่นาง"

"เออไม่มีอะไรหรอกค่ะ คุณแม็กไหนๆ ก็มาแล้ว นางของเบิกค่าใช้จ่ายล่วงหน้าได้มั้ยคะ"

หมอปารมีมองแม่ของสายไหมสนทนากับคนที่เข้ามา เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเขานั้นไม่ควรจะยืนอยู่ตรงนี้ จึงเดินออกมาเงียบๆ พลันเมื่อเดินออกมาก็ได้ยินคนที่มากับผู้ชายเมื่อสักครู่คุยโทรศัพท์อยู่ ยิ่งทำให้หมอปารมีโกรธหนัก

"นั่นสิมึงเมื่อไหร่มันจะตายๆ ไปสักที อยู่ก็ไม่ได้ช่วยประโยชน์มีแต่สูบเงินผัวกูไปวันๆ "

"หมอปารมีมาทางนี้หน่อยค่ะ"

เป็นจังหวะเดียวกันกับที่พยาบาลมาตามตัดหน้าเขาไม่อย่างนั้นผู้หญิงคนนี้คงต้องโดนเขาด่าสักยกอ่ะ

--------------------------------------------------

ช่วงเย็นของวันนั้น แม็กกลับเข้าไปหามีนอีกครั้ง พร้อมใบเสร็จเรื่องค่าใช้จ่ายโรงพยาบาลของสายไหม ที่เขาแปลกใจเพราะมันมีหลายโรงพยาบาลมากเหมือนสายไหมเปลี่ยนโรงพยาบาลรักษาไปเรื่อยๆ และค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง อามีนจะรู้หรือเปล่าหรือหลับหูหลับตาโอนให้สองแม่ลูกนั่นอย่างเดียว

"อามีนล่ะน้าทอง"

แม็กเอ่ยถามคนขับรถด้วยความร้อนใจ

"อยู่ในห้องนอนครับ พึ่งกลับมาจากไปส่งคุณเหนือ"

ก๊อก...ก๊อก

"เข้ามา"

เสียงของมีนตอบกลับแม็กไม่รอช้า พร้อมกับรีบเปิดประตูเข้าไปในห้องที่เย็นเฉียบ

"อามีนผมมีเรื่องให้ช่วยครับ"

"ช่วงนี้เรามีเรื่องให้อาช่วยบ่อยเกินไปแล้วนะ โตแล้ว ช่วยเหลือตัวเองบ้างสิ"

มีนตอบกลับ แต่แม็กไม่สนใจยื่นเอกสารใบเสร็จชำระเงินให้มีน มีนก็รับไปพร้อมขมวดคิ้วสงสัย มันน่าสงสัยตั้งแต่ สามสี่เดือนก่อนที่พี่นางโทรมาบอกให้โอนเงินเป็นค่ารักษาพยาบาลกว่าครึ่งแสน แต่เขาก็โอนให้ไม่ได้คิดอะไร ไม่นานก็ยังมีให้โอนเป็นรายสัปดาห์อีก

แต่พอวันนี้ได้เห็นใบเสร็จก็ยิ่งสงสัยไปอีก ทำไมเปลี่ยนโรงพยาบาลบ่อย ทำไมชื่อยาค่อนข้างซ้ำกันเยอะ แม็กก็ดูเหมือนจะสงสัยในข้อนี้เหมือนกัน

มีนรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปและส่งไปให้เพื่อนสนิทดูทันที แต่คำตอบที่ได้กลับมานั่นยิ่งทำให้เขารู้สึกแย่และหดหู่ แม็กเองก็ไม่ต่างกัน แต่พี่นางคงเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องนี้ และอีกไม่นานโรงพยาบาลที่รับตัวของสายไหมอยู่ตอนนี้ต้องตรวจเจอ

แต่หมอเกล้ากลับแจ้งว่านางพาสายไหมออกจากโรงพยาบาลไปแล้วเมื่อตอนหัวค่ำหลังแม็กกลับไปได้ไม่นาน และผลจากการตรวจสอบจากเอกสารของโรงพยาบาลต่างๆ นั้น ต่างยืนยันว่าสายไหมเป็นมะเร็งสมองระยะสุดท้าย

-----------------------------------------

สงสารน้องจังเลยค่ะ

โปรดให้อภัยแม็กด้วยนะคะ ทุกคน