ตอนที่7วัลคิวลี่คนที่7รวดเร็วปาดสายฟ้ามีดที่โจมตีดุจสายฟ้าฟาด

ตอนที่7วัลคิวลี่คนที่7รวดเร็วปาดสายฟ้ามีดที่โจมตีดุจสายฟ้าฟาด ดุจการโจมตีปาดสายฟ้าความเร็วแสงที่ไม่มีใครมองเห็นตำนานแห่งสายฟ้าได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

และพวกผมก็มาถึงยังสวนสัตว์ จิยะเลยบอกว่า ดูครึกครื้นดีนะค่ะคุณเคนจิโร่ พอจิยะเห็น ผมถูกมายากะลากก็เรียกได้แค่ว่า เออ คุณเคนจิโร่ค่ะ คุณเคนจิโร่ มายากะเลยบอกขณะลากผมว่า เคนจิโร่ดูนั่นสิ ข้างล่ะช้าง แบร๋ๆ เลย ผมเลยบอกว่า แบร๋เธอสิ แล้วก็เลิกลากฉันไปโน้นไปนี่ได้แล้วหลังจากนั้นผมก็สับหัวมายากะแรงๆ ไปหนึ่งทีมายากะเลยเอามือกุมหัวตัวเองแล้วบอกว่า มันเจ็บนะเคนจิโร่ เบาหน่อยก็ได้หัวฉันเกือบเเตกเลยเนี้ย ผมเลยบอกว่า ถ้าเกิดเธอไม่ลากฉันไปมาเธอก็คงไม่ต้องโดนฉันสับหัวบ่อยหรอก จริงๆ เลยนะเธอเนี้ยอยู่นิ่งแล้วก็รีปะ-ผมพูดได้แค่นั้นมายากะเลยไปชวนผู้หญิงกลุ่มหนึ่งไปบ้านของตัวเองโดยบอกว่า นี่ๆ เธอตรงนั้นสนใจไปบ้านฉันไหมที่บ้านฉันหน่ะมะ- มายากะพูดได้แค่นั้นผมก็เดินมาสับหัวของมายากะอีกรอบแล้วมายากะเลยบอกว่า นายสับหัวฉันอีกแล้วนะเคนจิโร่! ผมเลยบอกแบบโมโหว่า ถ้าเธอยังไม่หยุดฉันจะจับเธอยัดใส่กล่องแล้วเอาไปโยนทิ้งข้างถังขยะเลยเอาไหม มายากะเลยบอกต่อไปว่า นายนี่โหดร้ายจังเลยนะเคนจิโร่ ฉันอุตส่าต์ตามมาด้วยแท้ๆ ผมเลยบอกแบบเหนื่อยใจว่า เฮ้อ! ถ้าเธอไม่ไปจับคนโน้นคนนี้มาเป็นตุ๊กตาของเธอฉันคงไม่ต้องวิ่งวุ่นตามจับเธอแบบนี้หรอกนะมายากะ! แต่มายากะไม่ได้ฟังที่ผมพูดมายากะพูดได้แค่ว่า เนี๊ยว! ผมเลยบอกแบบโมโหอีกรอบว่า เนี๊ยวเธอสิ!พอหลังจากนั้นผมก็เดินมาหาจิยะแล้วบอกว่า เอาล่ะจิยะเราไปเดทกันเถอะผมเลยถามจิยะไปว่าเป็นอะไรของเธอจิยะหัวเราะทำไม จิยะเลยบอกว่า เปล่าค่ะ แค่คิดว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปก็คงจะดี ว่าไหมค่ะ ผมเลยบอกแค่ว่า ก็นะ ก็อย่างที่เธอพูดถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเหรอและผมกับจิยะก็เริ่มการเดทกันพอหลังจากนั้นพวกเราก็มาถึงโซนสัตว์ต่างๆ จิยะเลยว่ามีแต่สัตว์น่ารักๆ ทั้งนั้นเลยนะค่ะ ผมเลยบอกว่า อย่าวิ่งไปไกลล่ะ ระวังสะดุดล้มด้วย ฉันเป็นห่วงนะ จิยะเลยบอกได้แค่ว่า ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวฉันจะ-จิยะพูดได้เเค่นั้นผมเลยวิ่งเข้าไปรับตัวของจิยะและหลังผมก็กระแทกกับขอนไม้บนสะพาน ผมเลยถามจิยะว่า เป็นอะไรรึเปล่าจิยะบาดเจ็บตรงไหนไหม จิยะเลยบอกว่า ฉันไม่เป็นไรค่ะขอบคุณนะค่ะที่ช่วยฉันเอาไว้ ผมเลยบอกได้แค่ว่าไม่เป็นไรหรอกแค่เธอปลอดภัยก็พอเเล้ว จิยะเลยถามผมว่าแล้วคุณเคนจิโร่เป็นอะไรรึเปล่าค่ะ! ผมเลยบอกว่า ไม่เป็นไรมากหรอก แค่เจ็บหลังนิดหน่อยเองไปเดทกันต่อเถอะพอพวกเราเดินมาเรื่อยๆ ก็ไปเจอเข้ากับกรงกระต่ายที่มีกระต่ายอยู่ในกรงมากมาย จิยะเลยบอกว่า ไปดูตรงนั้นกันเถอะค่ะ ผมเลยบอกว่า อย่าวิ่งอีกล่ะจิยะและจิยะก็เข้าไปหากระต่ายในกรง พอผมมองจิยะผมเลยคิดในใจว่า จิยะนี่ดูไปดูมาก็น่ารักเหมือนกันแฮะถ้าเอาจับมาแต่งชุดกระต่ายล่ะก็และอีกความคิดผมก็เข้ามาในหัวของผมซึ่งในภาพที่ผมเห็นผมเห็นเป็นจิยะใส่ชุดกระต่ายสุดแสนจะเย้ายวนใจ จิยะเลยบอกกับผมว่า คะ คุณเคนจิโร่ค่ะแบบนี้น่าอายออกค่ะ เดี๋ยวฉันไป- จิยะพูดได้แค่นั้นผมก็จับตัวของจิยะมานั่งบนตักผมแล้วบอกว่า ฉันไม่ให้เธอหนีไปไหนหรอกเพราะเธอคือสัตว์เลี้ยงของฉันไง จิยะหน้าแดงแล้วบอกว่า ฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงนะค่ะ หลังจากนั้นผมเลยจับจิยะกดแล้วบอกว่า ฉันไม่ยอมให้เธอหนีไปไหนหรอกนะเธอมาเป็นสัตว์เลี้ยงของฉันซะดีๆ พอผมคิดได้ไม่นานจิยะก็เขย่าตัวผมหลายทีแล้วบอกแค่ว่า คุณเคนจิโร่ค่ะ คุณเคนจิโร่ค่ะ พอผมได้สติผมเลยบอกแค่ว่า มะ มีอะไรรึเปล่าจิยะ จิยะเลยบอกว่า ไปกันต่อได้รึยังค่ะ ผมเลยบอกแบบอํ้าอึ้งไปเพียงว่า อะ อืม ปะ ไป กันต่อเถอะและก็มาถึงโซนสัตว์สี่เท้าหนึ่งในนั้นคือแมวนั่นเองและผมก็มองที่มายากะและมายากะก็หันมามองผมแล้วบอกแค่ว่า เนี๊ยว! ผมเลยบอกแบบโมโหว่าเนี๊ยวเธอสิ! มายากะเลยบอกว่า ดูน่ารักดีออก เนอะเคนจิเนี๊ยว! ผมเลยบอกเเบบเหนื่อยใจว่า อย่าเล่นมุกนี้บ่อยจะได้ไหม ฉันเหนื่อยที่จะตบมุกแบบนี้เธอบ่อยๆ นะมายากะ!และมายากะก็เห็นแมวตัวนึง แล้วบอกว่า เนี๊ยว เนี๊ยว มานี่เร็วเนี๊ยว และแมวพวกนั้นก็เข้ามาหามายากะ และมายากะก็อุ้มขึ้นมาพลางยิ้ม แมวน้อยน่ารักจัง หลงทางมาเหรอและผมก็บอกกับมายากะเพียงแค่ว่ามายากะถ้าไม่รีบฉันจะทิ้งเธอไว้นี่นะ และมายากะก็วางแมวที่อุ้มอยู่ลงแล้วบอกแค่ว่า เคนจิโร่ รอฉันด้วย! ขณะที่มายากะกำลังวิ่งมาหาผมสายตาของพวกผู้คนก็มองมาที่มายากะกันเต็ม พอมายากะมาถึงผมเลยหันไปบอกกับมายากะไปแค่ว่า มายากะเธอมาชะ- ผมพูดเลยบอกว่า ลุกใหม่เธอเหรอมายากะ ปกติชุดออกเดินป่าเธอต้องเผยให้เห็นชั้นในสุดเซ็กซี่แบบนี่ใช่ไหม มายาะมองลงมาที่เสื้อแล้ว บอกว่าเป็นไง เคนจิโร่ เร้าร้อนสไตล์นักเดินป่าไหมล่ะ ผมเลยบอกแบบโมโหว่า เดี๋ยวฉันก็จับเธอไว้ในป่าโดยที่ไม่ต้องเห็นแสงตะวันเลย มายากะเลยบอกว่า นายนี่โหดร้ายจังเลยนะแต่ช่างเถอะ คนดูชอบก็ดีแล้ว เนอะริโกะ! ริโกะเลยบอกได้แค่ว่า ฉันขอไม่ออกความเห็นนะค่ะรอบนี้ ผมเลยบอกต่อไปว่า แล้วเธอจะใส่ชุดนี้เพื่อล่อพวกสัตว์ป่าพวกนั้นใช่ไหม มายากะเลยบอกเพียงแค่ว่า ก็นายไง สัตว์ป่าชั้นดีเลย ผมเลยบอกแบบโมโหว่าอย่าเอาฉันไปรวมกับพวกนั้นสิเฮ้ย!และบอกต่อไปว่าเธอรีบไปเปลี่ยนเสื้อซะ ขอชุดดีๆ นะ ถ้าช้าฉันจะทิ้งเธอไว้ให้พวกสัตว์ป่าพวกนั้นมาขยํ้าเธอนะไปล่ะหลังจากนั้นผมก็เดินออกมาจากตรงห้องน้ำ ผมเลยบอกว่า ยัยมายากะ มาช้าตลอดเลยผมเลยถามริโกะไปว่า ริโกะเธอเอาชุดมาเปลี่ยนรึเปล่า ริโกะเลยบอกว่า ฉันเอามาอยู่ค่ะ ผมเลยบอกต่อไปว่า งั้นไมกะเธอเอาชุดของริโกะไปให้มายากะทีนะพอไมกะได้ยินก็ตกใจแล้วบอกแค่ว่า ฉะ ฉันเหรอค่ะ ผมเลยบอกว่า นอกจากเธอคงไม่มีใครแล้วล่ะพามายากะมาส่งให้ถึงที่นะอย่าพาออกนอกเส้นทางล่ะ ไมกะเลยบอกว่า ชะ ช่วยไม่ได้นะค่ะ จะพาคุณมายากะมาส่งถึงที่เองค่ะจากนั้นมายากะก็เดินจากไป ริโกะบอกเพียงแค่ว่า แล้วพวกเราล่ะค่ะคุณเคนจิโร่ ผมเลยบอกว่า รอกันอยู่นี่แหละเดี๋ยวไมกะก็พายัยมายากะมาเอง ริโกะเลยตอบรับแค่ว่าค่ะ ผมเลยบอกต่อไปว่า ยัยมายากะถ้าหาตัวเธอเจอเมื่อไรฉันจะลงโทษเธอให้เข็ดเลยคอยดู!และไมกะก็ออกตามหามายากะโดยที่วิ่งหาแล้วตะโกนเรียกว่า คุณมายากะค่ะ คุณมายากะ โธ่หายไปไหนของเขาล่ะค่ะเนี้ยพอไมกะตามหาไม่นานก็เจอเข้ากับมายากะพอดี ไมกะเลยถามมายากะไปว่าแล้วคุณออกมาทำอะไรในชุดแบบนั้นค่ะเนี้ย มายากะเลยบอกว่า ก็ออกมาตามหาเธอไง ไม่ยักรู้จะได้เจอเธอเลยนะไมกะ ใช่ไหมเนี๊ยว ไมกะเลยบอกไปแค่ว่า ฉันไม่ตบมุกคุณแทนคุณเคนจิโร่หรอกนะค่ะมายากะเลยบอกแค่ว่า เธอนี่ไม่มีอารมณ์ร่วมเลยนะ และมายากะก็เห็นร้านไอติมเลยบอกไปแค่ว่า อ๊ะ! นั่น ร้านไอติม ไปซื้อมากินกันเถอะและมายากะก็วิ่งไปยังร้านขายไอติม ไมกะเลยบอกว่า เดี๋ยวก่อนสิค่ะคุณมายากะ อย่าออกนอกเส้นทางสิค่ะ โธ่! แบบนี้จะบอกกับคุณเคนจิโร่ยังไงค่ะเนี้ยและผมถามไมกะว่า อ้าว! แล้วจิยะล่ะหายไปไหนแล้ว ไมกะเลยบอกว่า คุณจิยะออกไปตามหาคุณมายากะนะค่ะ คุณจิยะยังไม่ได้บอกคุณเคนจิโร่เหรอค่ะ ผมเลยบอกไปแค่ว่า ไม่นะ ไม่ได้บอกเลยงั้นริโกะเธอออกไปตามหาจิยะที ริโกะเลยตกใจแล้วบอกแค่ว่าฉันเหรอค่ะ ผมเลยบอกว่า ก็นอกจากเธอก็คงไม่มีใครแล้วล่ะ ฝากตามหาจิยะด้วยนะ เดี๋ยวพวกเราจา-ผมพูดได้แค่นั้นจู่ก็มีเหมือสายลมที่รุนแรงพัดมา ผมเลยบอกเอโกะว่า เอโกะป้องกันที เร็ว! และเอโกะก็เข้ามาเอาโล่ป้องกันการโจมตีเอาไว้ทัน ผมเลยบอกกับริโกะว่า ริโกะเธอรีบออกไปตามหาจิยะแล้วพามาที่นี่ด่วน ไปเร็วเข้า! ริโกะเลยถามผมแค่ว่า แล้วคุณล่ะค่ะคุณเคนจิโร่! ผมเลยตอบกลับริโกะไปว่า เดี๋ยวฉันต้านไว้เองถึงจะไม่นานก็เถอะ เธอนะรีบไปริโกะตรงนี้เดี๋ยวฉันเอง! ริโกะลังเลอยู่นานเลยบอกผมแค่ว่า อย่าเป็นอะไรไปนะค่ะคุณเคนจิโร่ ผมเลยตอบกลับริโกะไปแค่ว่า อ่า! ฉันหนะไม่ตายง่ายๆ หรอกและริโกะก็บินออกไปตามหาจิยะ เหลือเพียงผมที่สกัดการโจมตีของสิ่งที่มองไม่เห็น และเสียงที่ผมไม่คุ้นหูก็ปรากฏออกมาตรงหน้า เรย์นะเลยบอกว่า เห๋! นายนี่ตายยากจังเลยนะ งั้นต้องเพิ่มความแรงเข้าไปอีกและสายลมที่ถูกมีดปล่อยออกมาก็เหมือนกับเป็นใบมีดคัตเตอร์ขนาดกลางเข้ามาจู่โจมผมเข้าอย่างแรง เรย์เนะเลยบอกต่อไปว่าถ้าคุณไม่หลบฉัน ฉันก็จะจัดการคุณทิ้งตรงนี้เลยนะค่ะ ผมเลยบอกว่า เฮอะ! ถ้าเธอผ่านไปได้แล้วไปสู้กับจิยะโดยที่ยังไม่ได้สู้กับฉัน ฉันก็แย่สิ! เรย์นะเลยบอกว่า ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ เพราะฉันจะจัดการคุณก่อนที่ฉันไปสู้กับจิยะ และเรย์นะก็หันปลายมีดออกข้างนึงส่วนอีกข้างเอาปลายมีดหันเข้าและทำเป็นกางกาบาทและเจาะลงที่พื้นทำให้สายฟ้าผ่าลงมา แต่โชคยังดีที่ผมนั้นหลบได้ขณะที่ผมคิดว่ารอดแล้วนั้นพอผมเอาเท้าอีกข้างแตะลงพื้นก็มีสายฟ้าพุ่งขึ้นมาจากพื้นทำให้ผมโดนช็อตและลงไปนอนกับพื้นด้วยอาการชาจากการโดนสายฟ้าปริมาณมากช็อตเข้าใส่ตัวผมแบบเต็มๆ จนทำให้ผมขยับไปไหนไม่ได้และริโกะก็บินมาหาจิยะแล้วบอกกับจิยะว่า คุณจิยะค่ะ รีบไปช่วยคุณเคนจิโร่เถอะค่ะเขากำลังแย่นะค่ะ จิยะเลยถามริโกะว่า กำลังแย่เรื่องอะไรค่ะนั่น ริโกะเลยบอกว่า ตอนนี้คุณเคนจิโร่กำลังกันการโตมตีของคุณเรย์นะอยู่ค่ะถึงจะเเค่ไม่นาน แต่ถ้าปล่อยเขาไว้แบบนี้อาจถึงตายเลยนะค่ะ จิยะเลยบอกริโกะว่า งั้นรีบไปช่วยกันเถอะค่ะ ฉันเองก็เป็นห่วงคุณเคนจิโร่เหมือนกัน คุณเคนจิโร่ค่ะรอก่อนนะค่ะฉันจะไปช่วยคุณเดี๋ยวนี้!และริโกะก็จับมือของจิยะแล้วบินขึ้นไปบนฟ้าจากนั้นไม่นานจิยะเลยบอกกับริโกะแค่ว่า คุณริโกะค่ะปล่อยฉันลงตรงนี้เถอะค่ะแต่ริโกะนั้นลัง.เลอยู่นานเลยบอกแค่ว่า จะดีเหรอค่ะ จิยะเลยบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงค่ะเดี๋ยวฉันไปต่อเองหลังจากนั้นริโกะก็ปล่อยมือของจิยะและจิยะเลยเอสามีดออกมาแล้วบอดกเพียงแค่ว่า ลมหวนเกิดสายลมขนาดกลางตรงเท้าของจิยะจากนั้นจิยะเลยใช้สายลมนั้นพุ่งลงไปยังเบื้องล่าง และวิ่งไปด้วยความเร็วดุจสายฟ้าและในขณะที่ผมกำลังโดนการโจมตีของเรย์นะอีกระลอกและในทันใดนั้นเองจิยะก็ใช้มีดฟันการโจมตีในแนวโค้งจนทำให้เกิดสายลมที่รุนแรงขึ้นมาจนทำให้ใบมีดคัตเตอร์แตกกระจายออก จิยะเลยหันมาบอกกับผมเพียงแค่ว่าขอโทษนะค่ะคุณเคนจิโร่ที่มาช้า แต่ฉันมาช่วยแล้วค่ะ ผมเลยบอกว่า มาช้านะจิยะ ถ้าเกิดเธอมาไม่ทันฉันคงโดนฆ่าตายก่อนนะเนี้ย จิยะเลยบอกว่า ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ฉันไม่ยอมให้คุณเป็นอะไรแน่ค่ะเพราะคุณคือคนสำคัญของฉันที่อยากจะปกป้องค่ะ! เรย์นะเลยบอกว่าความรักของพวกนายสองคนนี่ดูหวานเลี่ยนดีจังนะ มาอยู่กับฉันไหมล่ะถ้ามาอยู่กับฉันฉันจะทำให้นะ-ผมเลยพูดขัดขึ้นมาความแข็งแกร่งที่เธอต้องการฉันไม่เอาด้วยหรอกนะเพราะฉันจะเเข็งแกร่งในแบบของฉันนั่นคือสิ่งที่ฉันคิดเพราะงั้นจิยะช่วยฉันหน่อยนะจิยะเลยบอกว่า จริงๆ เลยนะค่ะคุณเนี้ย พูดจาเอาแต่ได้ตลอดแต่ฉันก็ไม่ได้เกลียดคนประเภทนี้หรอกนะค่ะฉันจะปกป้องและดูแลคุณให้แข็งแกร่งเหมือนกับฉันเองค่ะคุณเคนจิโร่! ผมเลยบอกว่า เธอนี้ก็นะ แต่เอาเถอะถ้าเป็นเธอคงจะทำให้ฉันสนุกอย่างที่เธอต้องการได้นะ จิยะเลยบอกว่า ค่ะ แน่นอนอยู่แล้วค่ะ ฉันจะทำให้คุณสนุกในแบบของฉันเองค่ะ!และหลังจากนั้นจิยะและเรย์นะก็เปิดฉากการโจมตีดุจสายฟ้าฟาดพอหลังจากนั้นไม่นานเรย์นะก็พ่ายแพ้และหนีหายไป ผมเลยบอกเพียงแค่ว่า สำเร็จแล้วนะจิยะ พอจิยะเห็นผมก็เดินเข้ามากอดผมแล้วบอกว่าคุณเคนจิโร่ค่ะ จากนี้ไปฉันจะปกป้องและดูแลคุณเองค่ะและจิยะก็กำลังจาจูบผมแต่พวกเรย์กิมาเจอเข้ามาเจอซะก่อน มิยาซากะเลยบอกว่า เห๋! จิยะเธอนี่เร้าร้อนได้ใจจริงเลยนะสู้กันซะเห็นเสื้อในสีหวานแหว๋วเลยนะ เพราะแบบนี้เคนจิโร่ถึงไม่พูดอะไรใช่ไหม ผมงงกับคำที่มิยาซากะพูดเลยหันหน้ามองลงพอผมหันหันหน้ามองลงมาผมก็ต้องตกใจตัวชุดของจิยะขาดจนเห็นชุดชั้นในสีแดงจุดขาวผมเลยบอกกับจิยะแค่ว่า เฮ้ยจิยะปิดๆ หน่อยก็ได้ พอจิยะเห็นก็ถึงกับอายแล้วเอามือสองข้างปิดเอาไว้แต่จิยะก็เข้ามากอดผมอีกรอบโดยที่เสื้อขาดจนเห็นชั้นในสีแดงลายจุดขาวแล้วจิยะก็บอกกับผมแค่ว่า คุณเคนจิโร่ฉันรักคุณนะค่ะช่วยอยู่กับฉันแบบนี้ต่อไปจะได้รึเปล่า ผมเลยเอามือจับหัวของจิยะแล้วบอกแค่ว่าฉันก็จะอยู่กับเธอแบบนี้ต่อไปนะไม่ว่ามจะยังไงก็ตาม ผมเลยบอกไปต่อว่า ต่อไปก็ตาเธอแล้วนะเอนะคิดว่าจะไปเดทกันที่ไหนดีล่ะ เอนะเลยบอกว่า งั้นไปสวนสาธารณะไหม ถือว่าเป็นสถานที่เดทที่ดี ผมเลยบอกว่า ก็นะ ทำให้ฉันสนุกในแบบของเธอด้วยนะ เอนะเลยบอกว่า แน่นอนอยู่แล้วเคนจิโร่ จะทำให้นายสนุกในแบบของฉันเอง และพวกเราก็เดินทางกลับบ้านกันพอถึงวันรุ่งเช้า ผมเลยตะโกนเรียกเอนะไปว่านี่เอนะเสร็จรึยัง จะไปแล้วนะ และเอนะก็เดินลงมา แต่งตัวช้านะเธอเนี้ยๆ ไปทำอะ-ผมพูดได้แค่นั้นก็หยุดพูดลง เอนะนั้นใส่ชุดที่ผมไม่อาจที่จะบรรยายได้ เอนะเลยบอกว่า หลงเสน่ห์ฉันเหรอเคนจิโร่ มองตาค้างเชียว ผมเลยทั้งที่หน้าแดงว่า ปะ เปล่า รีบไปกันเถอะเดี๋ยวสาย เอนะเลยบอกต่อไปว่า จริงๆ เลยนะเคนจิโร่ บอกก็ได้ว่าฉันมีสเน่ห์มัดใจนาย และผมก็หันมาบอกกับมายากะว่า มายากะ เธออยู่กับพวก เอมินะ มายากะเลยบอกแค่ว่า ทำไมไม่ให้ฉันไปด้วยล่ะเคนจิโร่ ผมเลยบอกว่า ถ้าเกิดเธอไปด้วย เดี๋ยวก็จะไปหาผู้หญิงคนโน้นคนนี้มาจับเธอแต่งคอสในแบบของเธอสิแล้วฉันก็ไม่อยากวิ่งวุ่นตามหาเธอตลอดหรอกนะเพราะงั้นอยู่กับพวกเอมิเเหละดีแล้ว มายากะเลยบอกแบบแปลกๆ ว่า เห๋! ไม่เห็นหนุกเลย มายากะเซ็ง! ผมเลยบอกไปแค่ว่า มายากะเซ็งคำพูดโบราณบ้านไหนเธอเนี้ยและมายากะก็ทำท่าอะไรไม่รู้แล้วพูดแค่ว่า คิ้วปิ๊ด! ผมเลยโมโหแล้วบอกว่า คิ้วปิ๊ดเธอสิ อย่ามาโมเอะใส่ฉัน! ผมเลยบอกกับเอนะไปเพียงว่า เอนะรีบไปกันเถอะเดี๋ยวจะสาย เอนะเลยบอกแค่ว่า ช่วยไม่ได้นะ รอด้วยเคนจิโร่และผมกับเอนะก็ออกไปเดทกันที่สวนสาธารณะตอนหน้าตอนที่8วัลคิวลี่คนที่8ลวดที่มองไม่เห็นการผูกรัดของทั้ง2 โปรดติดตามชม