ตอนที่6วัลคิวลี่คนที่6เสริมพลังกายภาพการฟื้นฟูที่ไร้ขีดจำกัด

ตอนที่6วัลคิวลี่คนที่6เสริมพลังกายภาพการฟื้นฟูที่ไร้ขีดจำกัด

ดุจการเสริมพลังที่แข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบเทียมศึกการแต่งคอสระหว่างทั้งสองได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

และผมกับมายากะก็มาถึงกันที่งานบโรงเรียน ผมเลยบอกว่า เธออย่าเด่นสะดุดตาใครอีกล่ะ ฉันล่ะเหนื่อยใจกับเธอจริงๆ อย่าพาใครมาแต่งคอสในแบบที่เธอต้องการล่ะมายากะ เข้าใจรึเปล่ามายากะและมายากะก็เดินเข้าไปยังในงานโรงเรียนขณะที่ผมยังพูดไม่จบว่า เธอนี้ จริงๆ เลย อย่าเอาใครมาจับแต่งคอสในแบบของเธอสะ-ผมพูดได้แค่นั่น มายากะเลยบอกเพียงว่า เอาล่ะเคนจิโร่ไปเดทกันเถอะผมเลยบอกว่า เฮ้ย! เดี๋ยวดิฟังที่ฉันพูดให้จบก่อน และมายากะก็ลากผมเข้าไปยังงานโรงเรียนพอผมกับมายากะเข้ามายังงานโรงเรียนพอมายากะเห็นสาวๆ กลุ่มนึงก็วิ่งเข้าไปหาแล้วบอกกับสาวกลุ่มนั่นว่าฉันดูจากชุดที่เธอใส่ดูไม่ค่อยเด่นเลยนะมาที่บ้านฉันไหมห้องฉันมีชุดให้เลือกเพียบเลยถ้าเธอสนใจฉันก็จะได้-มายากะพูดได้แค่นั่นผมก็เดินมาสับหัวของมายากะอย่างแรงและขอโทษสาวกลุ่มนั่นไปว่า ขอโทษนะครับ พอดีเพื่อนของผมชอบหาคนอื่นมาแต่งคอสเล่นเหมือนตุ๊กตาอ่ะครับรสนิยมนี่เลยพลอยให้คนอื่นเขาลำบากไปด้วยต้องขอโทษด้วยนะครับพอผมพูดจบ ก็มีผู้หญิงคนนึงบอกเพียงว่า มะ ไม่เป็นไรค่ะ งั้นเราขอตัวก่อนนะค่ะและกลุ่มผู้หญิงสองคนก็เดินจากไป มายากะเลยเอามือกุมหัวตัวเองสองข้างแล้วบอกว่า มัน เจ็บนะเคนจิโร่ เบาๆ หน่อยก็ได้ หัวฉันเกือบแตกเนี้ย ผมเลยบอกว่า เธอนี่จริงๆ เลยนะ อย่าเอาใครมาเป็นตุ๊กตาในมือเธอสิมายากะ! บางคนเขาก็ไม่สนใจนะ รสนิยมเธออย่าเอาไปแพร่ให้คนอื่นเขาเยอะเด็กสองคนนั่นอ่ะรุ่งโรจน์แต่เธออ่ะรุ่งริ่งไม่รู้จะแก้ไขรสนิยมแบบนี้ของเธอยังไงดี อย่าพาคนอื่นเขามาจับแต่งคอสในแบบของเธออีกล่ะ เข้าใจไหมมายากะ! มายากะเลยบอกต่อไปว่า จะทำตามที่นายบอกก็ได้เคนจิโร่!หลังจากนั่นมายากะก็เห็นร้านขายทาโกะยากิเลยชี้ไปทางร้านขายทาโกะยากิแล้วบอกเพียงสั้นๆ ว่า อ๊ะ! นั่นทาโกะยากิไปซื้อมากินกันเถอะเคนจิโร่และมายากะก็ลากผมไปยังร้านขายทาโกะยากิผมเลยบอกว่า เอ้ย! เดี๋ยวดิมายากะจะลากฉันไปด้วยทำไมและมายากะก็ไปยังร้านขายทาโกะยากิแล้วมายากะก็บอกกับนักเรียนหญิงที่ขายทาโกะยากิว่าขอทาโกะยากิหนึ่งชุดค่ะคนขายเลยบอกว่าค่ะ รอสักครู่นะค่ะหลังจากนั้นนักเรียนหญิงคนนั้นก็เอาทาโกะยากิมาให้กับมายากะนักเรียนหญิงเลยบอกว่าขอบคุณที่อุดหนุนค่ะและมายากะก็เอาทาโกะยากิมาแล้วบอกว่า เคนจิโร่เราไปหาที่นั่งกินกันเถอะและมายากะก็ถือทาโกะยากิข้างนึงแล้วก็ลากผมไปยังเก้าอี้ที่ไม่มีคนนั่งอยู่ผมเลยบอกว่า เอ้ย! เธอจะพาฉันไปถึงไหนเนี้ย มายากะเลยชี้ไปทางเก้าอี้ที่ว่างอยู่แล้วบอกว่า เคนจิโร่เราไปนั่งตรงนั่นกันเถอะ ผมเลยบอกต่อไปว่า เอ้ย! ฉันบอกว่าอย่าลากฉันไป!และผมกับมายากะก็มานั่งยังเก้าอี้ที่ไม่มีคนพอผมกับมายากะนั่ง มายากะเลยจิ้มทาโกะยากิมาหนึ่งลูกแล้วบอกเพียงว่า เคนจิโร่ อ้าม! ผมเลยตกใจกับสื่งที่มายากะทำแล้วบอกว่า อ้าม! อะไรของเธอ ฉันกินเองได้ไม้ต้องป้อน! มายากะเลยบอกว่า แบบนี้ก็ไม่เรียกว่าเดทสิ เร็วๆ เคนจิโร่อ้าม! และผมก็ต้องจำใจกินและมายากะเลยยิ้มแบบดีใจแล้วบอกว่า เป็นไงเคนจิโร่อร่อยรึเปล่า! ผมเลยบอกไปแค่ว่า ก็อร่อยดี! มายากะเลยบอกต่อไปว่าคราวนี้ถึงตานายป้อนให้ฉันบ้างนะ ผมเลยบอกไปว่า แล้วทำไมเธอไม่กินเองล่ะ จะให้ฉันป้อนให้ทำไม มายากะเลยบอกว่า เดทไงเดทอย่าลืมสิเคนจิโร่ รึว่านายอยากจะเอาทาโกะยากิไว้ที่ปากนายแล้วให้ฉันกินผ่านปากนายดีจะได้ดูเร้าร้อนไปอีกแบบพอผมได้ยินสิ่งที่มายากะพูดผมเลยจิ้มนะยัยทาโกะยากิมาหนึ่งลูกแล้วป้อนให้มายากะแล้วผมบอกว่า มายากะ อ้าม! และมายากะก็กินทาโกะยากิที่ผมป้อนไห้ไปและผมก็บอกต่อไปว่า แล้วจะไปที่ไหนต่อมายากะเลยถามผมว่า นายไม่บอกเหรอว่าอร่อยรึเปล่า ผมเลยบอกว่า ดูแล้วเธอท่าจะอร่อยแหละหน้ามีความสุจซะขนาดนั้นและผมก็สังเกตุเห็นซอสทาโกะยากิเลอะปากของมายากะ ผมเลยบอกมายากะไปเพียงว่า มายากะอยู่นิ่งๆนะและมายากะก็คิดในใจว่า นี่เคนจิโร่จะจูบเราตรงๆ เลยเหรอน่าอายจังแต่ถ้าเป็นเคนจิโร่ล่ะก็...! และผมก็ใช้ลิ้นเลียซอสทาโกะยากิที่อยู่ตรงมุมปากของมายากะออกจนหมดหน้าผมกับมายากะใกล้กันมาและผมหน้าแดงขึ้นมาทันที เอ้า! หมะ หมดแล้วรีบไปต่อกันเถอะและผมก็รีบเดินเข้าอาคารเรียนทั้งที่หน้ายังแดงอยู่มายากะเลยบอกกับตัวเองว่า เคนจิโร่ ฉันจะจับนายจูบแบบเร้าร้อนในแบบของฉันให้ได้! และผมก็เข้ามายังในอาคารเรียนและขึ้นไปยังชั้นสองของตึกเรียน พอผมเดินขึ้นมาถึงเลยบอกว่า ยัยมายากะ ป่านนี้ยังไม่มาอีก จริงๆ เลยนะต้องให้ไปตามถึงที่และผมก็เดินออกไปตามหามายากะไปที่ต่างๆ พอมาถึงผมหยุดอยู่หน้าห้องๆ ห้องนึงซึ่งไม่รู้ว่ามันคือห้องอะไร ผมเลยบอกว่า ยัยมายากะ ต้องอยู่ที่นี่แน่เลยออกมาต้องลงโทษให้หนักและผมก็ตะโกนเข้าไปว่านี่มายากะ ถ้าไม่ออกมาเดี๋ยวฉันจา-ผมพูดได้แค่นั่นสิ่งที่ผมเจออยู่ตรงหน้าคือกลุ่มผู้หญิงกำลังจะเปลี่ยนชุดกันอยู่กลุ่มผู้หญิงในนั่นพอเห็นผมก็กรี๊ดกันดังสนั่นพอผมเห็นผมก็หน้าแดงแล้วบอกว่า ขอโทษ! พอดีเปิดผิดห้องและมายากะก็เดินเข้ามาพอดีแล้วบอกว่า เคนจิโร่นายชอบผู้หญิงในชุดแบบนั่นสินะ ถ้างั้นฉัน-จู่ๆ มายากะก็กำลังจะถอดเสื้อแต่ผมนั่นห้ามไว้ทันแล้วบอกว่า เอ้ย! อย่ามาถอดในที่คนเยอะแบบนี้สิมายากะตามมานี่เลยและผมก็จับมือมายากะไปยังใต้บันใดของชั้นหนึ่ง มายากะเลยบอกว่า นายนี่เร้าร้อนจังเลยนะจะไปทำแบบนั่นกับฉันในที่ลับตาคนสินะนายนี่รุกหนักจริงๆ เลยนะ ผมเลยบอกต่อไปว่า ฉันจะรุกเธอให้หนักแน่ แต่ตอนนี้เธอต้องมากับฉันก่อนนและผมก็ลากมายากะลงไปยังชั้นหนึ่งใต้บันใดของฉันหนึ่งพอมาถึง ผมเลยถามไปว่า แล้วเธอไปไหนมา ฉันหาเธอตั้งนาน ตอนแรกฉันนึกว่าเธออยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าถ้าฉันออกมาไม่ทันนี่แย่มากเลยนะ มายากะเลยบอกว่า ฉันเองก็เดินตามหานายอยู่นะ แต่ก็ไม่รู้ว่านายอยู่ตรงห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าหญิงหรือว่านายชอบรุกหนักๆ สินะ ผมเลยจับข้อมือของมายากะแล้วบอกว่า ฉันจะรุกเธอให้หนักอย่างที่เธอต้องการแน่ มายากะพูดได้แค่ว่านี่นาย...! มายากะนึกว่าผมจะจูบผมเลยดีดหน้าผากมายากะไปหนึ่งทีแล้วบอกว่า ฉันหลอกเล่นหน่ะ ไปเดทกันต่อได้แล้ว มายากะเลยบอกว่า นายนี่ไม่เคยเร้าร้อนเลยนะ ผมเลยบอกว่า ถ้าเธอไม่จับคนอื่นมาจับแต่งคอสเล่นเหมือนมตุ๊ดตาในกำมือเธอ ฉันคงไม่วิ่งวุ่นตามหาเธอซะทั่วโรงเรียนหรอก มายากะเลยบอกต่อไปว่า เป็นห่วงฉันเหรอเคนจิโร่ ที่ตามหาฉันซะทั่วโรงเรียน ผมเลยบอกว่า ก็ไม่ได้นะเป็นห่วงเธอหรอก ถ้าเกิดถ้าไปจับผู้หญิงคนไหนไม่รู้มาจับแต่งคอสเล่นในแบบของเธอฉันก็แย่สิ มายากะเลยบอกว่า ก็มันดูน่าสนุกดีออก เป็นในแบบของฉันก็ถือว่าโอเคแล้วนิ ผมเลยบอกต่อไปว่า เฮ้อ! อย่าเอาคนที่ไม่รู้เรื่องมาจับแต่งคอสในแบบของเธอสิมายากะไปกันต่อได้เเล้ว มายากะเลยถามผมว่า แล้วนายจะไปไหนต่อล่ะ ผมเลยครุ่นคิดอยู่ว่าแล้วบอกไปเพียงว่า ไปร้านเมดไหมล่ะ มายากะเลยบอกว่า เห๋! นายชอบอะไรแบบนี้สินะ เคนจิโร่! ผมเลยหน้าแดงแล้วบอกว่า ก็ ไม่ได้ชอบ พอดีฉันหิวด้วยไปกันได้เเล้วหลังจากนั่นผมก็จับมือของมายากะแล้วขึ้นไปยังชั้นสามของตึกเรียนพอมาถึงมายากะเลยบอกว่า โฮ๋! นี่เหรอร้านเมดคนเยอะใช่เล่นนะเนี้ย เคนจิโร่เข้าไปกันเถอะ ผมเลยบอกว่าก็บอกว่าอย่าลากฉันไปด้วยไงมายากะและผมกับมายากะก็มาถึงร้านเมดและมีเมดคนนึงบอกว่า ยินดีต้อนรับค่ะนายท่านผมเลยสังเกตุเห็นเมดที่อยู่หน้าประตูมีทั้งหูแมวและหางแมว ผมเลยถามมายากะไปเพียงว่าอะไรของเธอเนี้ยมายากะ มายากะทำหน้างงแล้วบอกแค่ว่า เนี๊ยว! ผมเลยบอกแบบโมโหว่า เนี๊ยวเธอสิ! และเมดหน้าประตูก็บอกต่อไปว่า นายท่านมาสองคนนะค่ะเชิญด้านในค่ะ และผมกับมายากะก็เข้ามาด้านในกันพอผมเข้ามาถึงก็นั่งลงที่โต๊ะตัวที่ว่างอยู่พอผมกับมายากะนั่งลงเสร็จมีเมดคนนึงเข้ามาบอกว่าถ้าจะสั่งอาหารให้เรียก เนี๊ยว เนี๊ยว เนี๊ยว สามครั้งนะค่ะทางเราจะเอาอาหารไปเสริฟให้แล้วไอ้ เนี๊ยว เนี๊ยว เนี๊ยวนี่มันคืออะไรแต่ช่างเถอะและผมก็เปิดเมนูในมีเมนูมีอาหารให้เลือหลากหลาย ผมเลยถามว่าไอ้ไข่เจียวเปี่ยมรักของสาวสุดโมเอะนี่คืออะไร เมดคนนั้นเลย บอกว่า ดูคิ้วดีไหมค่ะ นายท่านเคนจิเนี๊ยวผมเลยถามเมนูต่อไปว่าแล้วไอ้สปาเก็ตตี้ไวท์ซอสของสาวซุ่มนี่คืออะไร เมดคนนั้นเลยบอกต่อไปว่า ดูคิ้วไปอีกแบบดีไหมค่ะนายท่านเคนจิเนี๊ยว และผมก็ดูของหวานผมเลยเจอพาเฟ่ต์เข้าแล้วถามว่ามไอ้พาเฟ่ต์สุดเย็นของสาวสุดคูลนี่คืออะไร เมดคนนั้นเลยบอกว่า ดูคิ้วแบบคูลๆ ดีไหมค่ะ นายท่านเคนจิเนี๊ยว พอหลังจากนั้นผมก็จะเริ่มสั่งอาหารผมเลยบอกกับมายากะว่า นี่มายากะสั่งเเทนฉันทีมายากะเลยบอกว่า ทำไมนายไม่สั่งเองล่ะดูคิ้วดูโมเอะดีออกนะ ผมเลยบอกว่าเนี๊ยว เนี๊ยว เนี๊ยวเนี้ยนะเธอนั่นแหละสั่งให้ฉันที มายากะเลยบอกต่อไปเพียงว่า ช่วยไม่ได้นะ ถ้างั้น...! และมายากะก็ลุกขึ้นยืนผมเลยถามไปว่า แล้วเธอจะยืนทำไม มายากะเลยตอบผมมาว่า ก็ท่านี้มันต้องยืนทำนิ ใช่ไหมเนี๊ยว! ผมตอบแบบโมโหอีกว่า เนี๊ยวเธอสิ! หลังจากนั่นมายากะก็ พูดเนี๊ยว เนี๊ยว เนี๊ยว จนครบมสามครั้ง เมดคนนั่นเลยบอกว่า สักครู่นะเนี๊ยวจะเอาไปเสริฟให้เดี๋ยวนี้แหละเนี๊ยว!หลังจากนั่นอาหารก็มาเสริฟพอเมดนำอาหารมาเสริฟเลยถามผมว่าจะให้เขียนว่าอะไรดีค่ะ ผมครุ่นคิดอยู่นาน ก็...! หลังจากนั่นมายากะเลยเอ่ยมาว่า โมเอะคิ้วเนี๊ยวค่ะ ผมเลยถามมายาว่า ไอ้โมเอะคิ้วเนี๊ยวนี้คืออะไร! มายากะเลยบอกว่า โมเอะดีออกเนอะ เคนจิเนี๊ยว! ผมเลยบอกแบบโมโหว่า เนี๊ยวเธอสิ!หลังจากนั่นผมก็ไล่ดูเมนูอาหารพอผมไบ่ดูไปเรื่อยๆ ก็เจอกับของหวาน2อย่าง อันที่หนึ่งคือ สตอรเบอร์ชีสเค้กสุดแบ๊วของสาวแว่นอันนี้มันคืออะไร เมดคนนั้นเลยบอกว่า เป็นเมนูใหม่สไตล์สาวแว่นสุดแบ๊วค่ะใช่ไหมเนี๊ยวและอีกหนึ่งชีสลาวาไหลเยิ้มของคุณน้องสาวนี้คืออะไร เมดคนนั่นเลยบอกต่อไปว่าอันนี้ก็เป็นเมนูใหม่ค่ะ ชีสลาวาที่ไหลเยิ้มของน้องสาวสุดโมอะดูน่ากินดีออกค่ะใช่ไหมค่ะ นายท่านเคนจิเนี๊ยว!หลังจากนั่นเมดคนนั้นก็พูดขึ้นมาว่าเอาล่ะค่ะเดี๋ยวเราจะทำให้อาหารอร่อยขึ้นกรุณาทำตามด้วยนะค่ะหลังจากนั้นเมดคนนั้นก็ร่ายเวทย์มนต์ว่า จงอร่อยขึ้น จงอร่อยขึ้น โมเอะ โมเอะ คิ้ว! ผมเลยมองมายากะ แล้วบอกว่า เธอทำแทนฉันทีสิ มายากะเลยบอกว่า เห๋! ทำไมนายไม่ทำด้วยกันล่ะโมเอะคิ้วดีออก ผมเลยตอบไปแบบเหนื่อยใจว่า เฮ้อ! เธอน่ะโมเอะคิ้วไปคนเดียวเถอะฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ มายากะเลยบอกต่อไปว่า ช่วยไม่ได้นะงั้นฉันทำเองก็ได้ โมเอะ โมเอะ คิ้ว ปิ้ว เนี๊ยว! ผมเลยบอกแบบโมโหว่า ปิ้ว เนี๊ยวอะไรของเธอ มายากะเลยบอกไปเพียงว่า โมเอะ ใช่ไหมเคนจิโร่ ผมเลยบอกว่า เธอนี้ก็นะ ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนล่ะ! หลังจากนั่นผมก็เดินลงไปห้องน้ำและพวกเรย์กิก็แอบดูตรงมุมกำแพง ไมกะเลยบอกว่า ป่านนี้คุณเคนจิโร่ จะเดทกับคุณมายากะไปถึงไหนแล้วนะค่ะ มิยาซากะเลยบอกว่า เห๋! ไมกะรึว่าอยากเดทแทนมายากะเหรอ ก็นะ ถ้าได้อยู่กับเคนจิโร่ทั้งวัน คงจะมีอะไรสนุกกว่านี้ก็ได้เนอะไมกะ! ไมกะหน้าแดงแล้วบอกว่า ฉะ ฉันก็ไม่อยากไปเดทแทนคุณมายากะหรอกค่ะ เเค่คุณเคนจิโร่เขาสนุกก็พอแล้วค่ะ มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า เห๋! งั้นเหรอ เธอนี่ปากไม่ตรงกับใจเหมือนเรย์กิเลยนะอยู่ด้วยกันมากเกินไปรึเปล่าเลยติดกันมา เรย์กิเลยบอกว่าแล้วทำไมต้องเอาฉันไปเกี่ยวทุกรอบเนี้ย!พอเรย์กิเห็นกลุ่มเด็กผู้หญิงเดินออกมาจากบ้านผีสิงเรย์กิเลยบอกกับมิยาซากะไปว่ามิยาซากะไปเล่นบ้านผีสิงกันมิยาซากะเลยบอกว่าไม่ล่ะฉันไม่ค่อยถูกอะไรแบบนั่น ฉันขอตัวไปดูฝั่งตรงโน้นก่อนนะ เรย์กิเลยบอกไปเพียงว่า งั้นเหรอ งั้นไม่เป็นไร เรย์กิเลยบอกกับริโกะว่า ริโกะเราไปเล่นบ้านผีสิงกันเถอะดูน่าสนุก ริโกะพูดได้เพียงว่า ฉันอยากไปเข้าหะ-ริโกะพูดได้แค่นั้นเรย์กิก็จับมือริโกะแต่ริโกะก็จับมือของไมกะไปด้วยทำไมไม่รู้หลังจากนั้นทั้งสามคนก็ออกมาจากตรงกำแพงแล้ววิ่งตรงไปยังบ้านผีสิง เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า น่าขนลุกดี ไปสนุกกันเถอะ ริโกะเลยบอกว่า เดี๋ยวก่อนสิค่ะคุณเรย์กิฉันอยากเข้าห้องน้ำนะค่ะ ไมกะเลยบอกว่าเดี๋ยวก่อนสิค่ะคุณริโกะจะพาฉันไปด้วยทำไมค่ะเนี้ยและผมก็เดินขึ้นมาพอดีพอผมเดินขึ้นมาเจอเข้ากับจิยะพอดี ผมเลยถามจิยะว่าจิยะทำไมเธอมาแอบอยู่ตรงนี้แล้วมิยาซากะเดินไปดูอะไรตรงฝั่งโน้นแล้วทำไมเรย์กิถึงลากไมกะกับริโกะเข้าไปยังบ้านผีสิงพอจิยะหันมาก็พูดแบบติดขัดว่า ฉันคือฉัน ผมเลยงงกับคำพูดของจิยะแล้วบอกเพียงว่า คือฉันคือฉันอะไรของเธอล่ะนั่นจิยะเลยบอกต่อไปว่า คือฉัน ฉัน ฉันคิดว่าฉันมีธุระอ่ะค่ะขอตัวก่อนนะค่ะหลังจากนั้นจิยะก็วิ่งลงบันใดไปผมเลยจะเรียกจิยะว่า เฮ้ย! เดี๋ยวดิจิยะพอผมจะเรียกจิยะแต่จิยะก็วิ่งลงบันใดไปแล้วผมเลยคิดเเค่ว่ายัยจิยะเป็นอะไรของเขานะ และมายากะก็เดินมาเจอเข้าพอดีแล้วบอกว่า นายมาทำอะไรตรงนี้เนี้ยเคนจิโร่ ผมเลยบอกว่า เปล่าหรอก ไม่มีอะไร แล้วเธอคิ้วๆ ปิ้วๆ เนี๊ยวๆ เสร็จแล้วเหรอ มายากะเลยบอกต่อไปแค่ว่า อืม! เสร็จแล้วล่ะ ผมเลยบอกว่า หวังว่าเธอจะไม่ไปทำให้เมดพวกนั่นติดรสนิยมเดียวกันกับเธอนะ อย่าเอาใครในนั้นมาจับแต่งคอสเล่นในแบบของเธออีกล่ะมายากะ แล้วเธอยังไม่ไปเปลี่ยนชุดอีกหล่ะจะอยู่ในชุดเมดหูแมวสุดเนี๊ยวอีกนานไหม มายากะเลยบอกว่า เดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนหนะ นายชอบความโมเอะสินะเคนจิโร่ ผมเลยบอกเพียงว่า ก็ชอบอยู่ แล้วเธอจะถามทำไม และมายากะก็ทำท่าอะไรไม่รู้แล้วบอกว่าเป็นไงเคนจิโร่ดูโมเอะไหมหรือแบบนี้จะดูโมเอะกว่าหรือว่าท่านี้จะโมเอะกว่าผมเลยบอกเเบบเหนื่อยใจว่า โมเอะครับโมเอะ โมเอะพอแล้วเธอหนะไปเดทกันต่อได้แล้วหลังจากนั่นผมก็เดินห่างจากมายากะไปแล้วบอกไปว่ามถ้าเธอช้าฉันจะทิ้งเธอไว้นี้นะ!หลังจากนั้นผมก็เดินผ่านห้องดูดวงในชื่อนั่นคือร้านโหรทำนายดวงของมี่ทัชผมเลยบอกว่า ชื่อเเปลกดีแฮะ ลองเข้าไปดูกันไหมมายากะ มายากะเลยบอกว่า ก็ดีเหมือนกันนะเพื่อชาติหน้าเราจะได้เกิดมาคู่กัน ผมเลยบอกไปว่า ฉันไม่คู่กับเธอหรอกนะไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนและผมกับมายากะก็เข้าไปยังซุ้มดูดวงพอเข้าไปถึงผมก็เจอกับเทียนอยู่สองด้านบนโต๊ะ ส่วนบนโต๊ะมีลูกแก้วอยู่หนึ่งลูกและผู้ชายสวมผ้าคลุมสีม่วงใส่หน้ากากแฟนซีสีขาวและผมกับมายากะก็เข้ามานั่งกัน พอผมเข้ามานั่งได้ไม่นานพ่อหมอคนนั้นเลยบอกว่า ดวงของเจ้ากำลังไปด้วยดีแต่กำลังอีเว้นท์ครั้งใหญ่เกิดขึ้นและพ่อหมอคนนั้นก็ชี้มาที่มายากะจะมีคนรู้จักของผู้หญิงคนนี้กำลังมาเยือน ผมเลยบอกพ่อหมอไปเพียงว่า เออ! อีเว้นท์อะไรล่ะครับนั่น พ่อหมอคนนั้นเลยบอกแค่ว่า เดี๋ยวเจ้าก็รู้เองในเร็วๆ นี้ผมเลยถามต่อว่าแล้วคนรู้จักของมายากะนี่คือใครครับพ่อหมอคนนั่นก็บอกได้แค่ว่า เดี๋ยวเจ้าก็ได้เจอเร็วๆ นี้ ผมเลยงงกับคำพูดของพ่อหมอแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจเลยบอกแค่ว่าขอบคุณมากนะครับ พ่อหมอคนนั้นเลยบอกแค่ว่าไม่เป็นไรหรอก ข้ายินดีและผมก็เดินออกมาจากห้องดูดวงและผมก็เลยถามมายากะว่า เธอมีคนรู้จักหรือเพื่อนสนิทด้วยเหรอมายากะ มายากะเลยบอกว่า ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ก็เหมือนมีอยู่นะ มายากะเลยถามผมว่า มีอะไรรึเปล่าเคนจิโร่ ถึงได้ถามผมเลยบอกว่า แค่คิดว่าเพื่อนเธอคงมีรสนิยมแบบเดียวกันกับเธอ มายากะเลยบอกไปแค่ว่า ก็คงงั้นแหละ คิดว่านะ หลังจากนั้นพวกเราทั้งสองคนก็เดินออกมาจากอาคารเรียนพอเดินมาได้ไม่นาน.นักความบังเอิญก็เข้ามาเยือนและมีผู้หญิงคนนึงเดินมาแล้วบอกว่า ไม่ได้เจอกันนานเลยนะมายากะ ยังหาใครสักคนมาจับแต่งคอสในแบบของเธออีกล่ะสิ ผมเลยถามมายากะไปว่า เอ้ย! มายากะนั่นใครหน่ะฉันไม่เคยเห็นมาก่อนมายากะเลยบอกว่า มุราซากิ มายูมิหน่ะ เคยแข่งกันแต่งคอสตอนสมัยอยู่ม.ต้นหน่ะ ผมเลยบอกต่อไปว่า รสนิยมของเธอสองคนไม่เคยเปลี่ยนไปเลยนะเนี้ย มายูมิเลยถามมายากะว่า นั่นใครนะแฟนเหรอหรือว่าคนที่มจะหาชุดคอสที่สุดแสนจะเซ็กซี่และเย้ายวนใจมาให้ฉันใส่ มายากะเลยบอกว่า ฉันไม่ยกเคนจิโร่ให้กับเธอหรอกนะเพราะว่าเขาคือคนที่ฉันจะหาชุดคอสที่เย้ายวนใจมาให้ฉันใส่ ผมเลยบอกไปแค่ว่า เฮ้ย! มายากะฉันยังไม่ได้พูดเลยนะ มายูมิเลยบอกว่า งั้นเรามาแข่งกันค่ะถ้าใครชนะก็จะได้คนนั้นไปครอบครอง ผมเลยบอกว่า อย่าเอาฉันไปเกี่ยวด้วยสิ แต่ชุดของมายูมิดูแล้วชนะแน่เลยฉันว่า มายูมิเลยบอกต่อไปว่า เห๋นั่นชุดเธอเหรอมายากะดูจืดชื่นจังเลยนะตัวชุดของมายากะนั้นเป็นเสื้อเชิตสีขาวผูกไทกระดุมด้านบนไม่ติดแถมใส่เสื้อสีน้ำตาลเข้มขอบเหลืองทับเอาไว้ตัวกระโปรงสั้นเลยเข่าขึ้นมาอีกแล้วตัวกระโปรงเป็นสีออกนํ้าเงินเข้มแค่นิดเดียวส่วนถุงเท้านั่นเป็นสีดำ มายากะเลยบอกว่า ใช่นี่เเหละคือชุดของฉัน ส่วนของเธอเด่นไปนะฉันว่าส่วนของมาซามินั้น ชุดนั้นเป็นแบบโกธิคสีดำกระโปรงยาวเลยเข่ามานิดแต่ไม่สั้นมาก ที่หัวมีที่คาดผมเป็นสีดำสลับขาว ผมลอนผูกโบว์สีแดงสองข้างถุงเท้าสั้นเพียงนิดตรงขอบถุงเท้าเป็นลายผีเสื้อแบบพับลงส่วนลองเท้าสีออกนํ้าตาล และในมือนั่นถือร่มอยู่ ผมเลยบอกว่า ก็ถือว่า ดูดีนะ แล้วร่มนั่นถือไว้ประดับเล่นใช่ไหมไม่ได้เอามาใช้ มายากะเลยบอกว่า ก็นะ ถ้าเจ้าตัวเขาไม่อยากใช้ก็สิทธิ์ของเจ้าตัวเขามายูมิเลยบอกว่า เอาล่ะมายากะมาเเข่งกันว่าใครจะได้เขาไปครอบครอง มายากะเลยบอกว่า ดูน่าสนุกนิ งั้นฉันขอรับคำท้า เคนจิโร่ฉันจะเอาชนะมายูมิและจะคว้าอันดับหนึ่งแห่งนักแต่งคอสมาให้ได้ ผมเลยบอกว่า แล้วพวกเธอจะมาสู้หรือแข่งประกวดคอสเพื่ออะไรล่ะนั่น และทั้งสองคนเลยพูดมาพร้อมกันว่าของมันแน่อยู่แล้วเพื่อคว้าใจนายไง ผมเลยบอกแบบโมโหนิดๆ ว่า อย่าเอาฉันไปแข่งกับเธอในแบบของพวกเธอสิและศึกแต่งคอสก็จะเริ่มอีกไม่นาน!และหลังจากนั้นศึกแต่งคอสก็เริ่มต้นขึ้นและตัวผมก็นั่งตรงกลางเวทีผมเลยถามมายากะไปว่า แล้วทำไมฉันต้องมานั่งตรงนี้ด้วยเนี้ย มายากะเลยบอกว่า เอาน่าเคนจิโร่ น่าสนุกดีออก อาจจะมีอะไรตื่นเต้นรออยู่ก็ได้ ผมเลยบอกว่า อาจจะมีอะไรตื่นเต้นรออยู่คงจะเป็นเธอล่ะมั้งมายากะ แล้วชุดอะไรของเธอ มายากะเลยบอกต่อไปว่า ชุดเมดไง โมเอะสุดคิ้วไหมเคนจิเนี๊ยวผมเลยบอกแบบโมโหว่าเนี๊ยวเธอสิ! มายากะเลยบอกว่า ไม่ต้องห่วงหรอกเคนจิโร่ฉันไม่ยกนายให้กับมายูมิและจะเอาชนะการประกวดคอสเพลย์นี้ ใช่ไหมเนี๊ยว! ผมเลยบอกแบบเหนื่อยใจว่าเลิกพูดคำว่าเนี๊ยวบ่อยจะได้ไหม ฉันเหนื่อยที่จะรับมุกเธอนะมายากะ! และศึกแต่งคอสเพลย์ระหว่างมายากะกับมายูมิก็ได้เริ่มขึ้น และผู้บรรยายก็บอกว่าเอาล่ะคุณผู้ชมงานคอสเพลย์คอนเทสต์ระหว่างฮิราคาว่า มายากะกับมุราซากิ มายูมิ จะเริ่มในอีกไม่นานนี้ค่ะ ส่วนดิฉัน ซาคามาจิ เรียวโกะ จะรับหน้าที่เป็นผู้บรรยายเองค่ะ ถ้างั้นเรามาเริ่มงานคอสเพลย์คอนเทสต์กันเลยค่ะและผู้ชมก็ปรบมือ แปะๆ! ผมเลยบอกว่าแล้วพวกเธอจะเอาฉันมาแข่งอะไรแบบนี้ด้วยทำไมเนี้ย มายากะเลยบอกว่า ก็ดูน่าสนุกดีออก ยังไงฉันก็จะชนะ และคว้าใจนายให้ได้เคนจิโร่ ผมเลยบอกแบบโมโหไปว่า ฉันไม่สนุกกับเธอหรอกนะมายากะและมายูมิเลยบอกว่า ฮึๆ! งั้นเหรอค่ะ งั้นฉันก็จะชนะและคว้าใจเขาคนนั้นเหมือนกัน ผมเลยบอกเบบโมโหอีกรอบว่า ก็บอกว่าอย่าเอาฉันไปเกี่ยวด้วยไงเล่า!และผู้บรรยายเลยบอกว่าเอาล่ะค่ะคอสเพลย์คอนเทสต์ในหัวข้อแรกนั่นคือ และจิด้านหลังก็ทำการซุ่มมาหนึ่งอย่างพอซุ่มเสร็จอย่างแรกนั่นคือ...!การเเข่งขันรอบแรก เล้าโลมผู้ชายด้วยเสน่ห์ของเมดค่ะ ผมเลยตกใจแล้วบอกว่า มะ เมดเนี้ยนะและก็หันไปมองมายากะและบอกไปเพียงว่า มายากะหรือว่าเธอและมายากะก็มองผมแล้วบอกได้แค่ว่าเนี๊ยว! ผมเลยบอกแบบโมโหว่าอย่าเนี๊ยวบ่อยจะได้ไหม!และผู้เข้าแข่งขันคนแรกคือฮิราคาว่า มายากะค่ะ ผมเลยถามแบบสงสัยไปเพียงว่า ทำไมเธอคนเเรกเนี้ยมายากะ มายากะก็เลยบอกว่า ฮึ! ก็ฉันเป็นเริ่มแรกนิ เอาล่ะเคนจิโร่ ฉันจะทำให้นายเร้าใจสไตล์คุณเมดอย่างที่นายชอบเอง เนอะเคนจิเนี๊ยว! ผมเลยบอกแบบโมโหว่า อย่ามาเคนจิเนี๊ยวกับฉันนะและผู้บรรยายก็หยิบมาหนึ่งหัวข้อและหัวข้อนั่นคือ...! พอผู้บรรยายหยิบออกมาได้หนึ่งแผ่นก็เปิดออกดูแล้วบอกว่า ถ้าเกิดนายท่านกลับมาจะต้องพูดว่าอะไร โอะโฮ๋! เป็นคำพูดแบบฉบับสไตล์คุณเมดเลยนะค่ะเนี้ยและหลังจากนั้นมายากะก็นั่งคุกเข่าเท้าราบไปกับพื้นแล้วบอกว่ากลับมาแล้วเหรอค่ะนายท่าน จะกินข้าวก่อนหรือจะอาบนํ้าก่อนหรือว่า-จะ-เป็น-ฉัน-ดี-ค่ะ- ถ้าเป็นนายท่านจะยอมให้กินก็ได้นะค่ะแทนของหวานเมดคนนี้จะยอมให้นายท่านกินทั้งตัวและหัวใจเลยค่ะถ้านายท่านชอบจะลองกินเมดคนนี้ดูไหมล่ะค่ะรับลองแซ่บได้ใจถูกใจนายท่านแน่นอนค่ะผมเลยตกใจเลยบอกว่า เฮ้ย! มายากะจะรุกหนักเกินไปแล้วนะ ให้ฉันตั้งตัวก่อนดิ มายากะเลยบอกว่า ไม่ต้องห่วงหรอกเคนจิโร่เมดคนนี้จะยอมเป็นของเล่นให้นายได้จับกดทั้งคืนเองสนใจไหมผมเลยบอกได้แค่ว่าเธอนี้นะ...! หลังจากนั้นก็มีเหมือนถาดกับเค้กอยู่ในนั้นและสตาฟคนนั้นก็เอาของที่ว่าให้กับมายากะ ผมเลยงงแล้วบอกได้แค่ว่าถาดกับเค้กเหรอ อะไรล่ะนั้น! พอมายากะเห็นก็นึกขึ้นได้แล้วหยิบถาดกับเค้กมาแล้วบอกกับผมว่า อ้ามเคนจิโร่ อร่อยนะ หรือว่านายอยากกินฉันแทนเค้กดี ผมเลยบอกว่า ถ้าฉันกินเธอแทนเค้กคงจะอร่อยกว่าเค้กที่เธอจะป้อนฉันแน่เลย หลังจากนั้นมายากะก็เอาสตรอเบอร์รี่ที่ติดอยู่บนเค้กเอาออกมาวางไว้ตรงร่องนมของตัวเอง ผมเลยบอกว่า เอ้ย! มายากะเธอจะทำอะไรของเธอ มายากะเลยบอกว่า นายอยากกินสตรอเบอร์รี่ที่อยู่ตรงร่องนมฉันหรือว่านายอยากจะให้ฉันป้อนให้ดีล่ะเคนจิโร่ ผมเลยบอกว่าให้เธอป้อนให้ดีกว่าฉันกินสตรอเบอร์รี่ที่อยู่ตรงร่องนมเธอ มายากะเลยบอกว่า นายนี่ไม่เร้าร้อนเลยนะแต่เอาเถอะ...! หลังจากนั้นมายาก็ป้อนเค้กผมแล้วบอกว่า เป็นไงอร่อยกว่าตัวฉันที่ป้อนให้นายไหม ผมเลยบอกว่า เธอนี่ชอบพูดอะไรแบบนี้อยู่เรื่อยเลยนะมายากะขณะที่มายากะกำลังจะจูบผมผู้บรรยายเลยบอกว่าหมดเวลาค่ะเชิญคนต่อไปได้เลยค่ะ มายาเลยบอกว่า แหม! น่าเสียดายนะ ถ้าเกิดเวลายังเหลือ ฉันคงให้นายกินฉันในแบบที่นายต้องการแล้ว ผมเลยบอกแบบเหนื่อยใจว่า เฮ้อ! มายากะ อย่าพูดอะไรที่ทำให้คนอื่นเขาเข้าใจผิดสิและผู้บรรยายคนนั้นเลยยอกว่าเอาล่ะคนต่อไป มุราซากิ มายูมิ เชิญขึ้นมาบนเวทีค่ะ มายูมิเลยบอกว่า ในที่สุดก็ถึงตาฉันแล้วสินะ ไปนะมายากะถ้าเกิดฉันชนะขึ้นมาฉันขอเคนจิโร่ไปล่ะ มายากะเลยบอกว่า ฉันไม่ยอมยกเคนจิโร่ให้กับเธอหรอกนะ มายูมิเลยบอกไปเพียงว่า เห๋! งั้นเหรองั้นฉันไปก่อนล่ะ! และมายูมิก็เดินออกมาจากหลังเวทีและขึ้นมาบนเวที มายูมิเลยบอกกับผมว่า ฉันจะมัดใจนาย ในแบบของฉันเองเคนจิเนี๊ยว! ผมเลยบอกว่า อย่าเอาคำว่าเนี๊ยวต่ออท้ายเหมือนมายากะสิ มายูมิเลยบอกต่อไปว่า ฉันว่านายน่าจะชอบนะ ใช่ไหมเนี๊ยว! ผมเลยบอกว่า อย่าเลียนแบบคำพูดเหมือนมายากะสิ จริงๆ เลยนะเธอเนี้ย!และผู้บรรยายก็หยิบกระดาษขึ้นมาหนึ่งแผ่นแล้วบอกว่า ถ้าเกิดคุณเมดทำจานแตกคุณจะทำยังไงกับสถานการณ์นี้ ผู้บรรยายเลยบอกต่อไปว่ โฮะโฮ่! นายท่านต้องหาวิธีแก้ไขสินะค่ะเนี้ยและมายูมิก็เดินออกมาขณะที่ถือจานอยู่จานก็เลยแตกแล้วบอกว่าขอโทษนะค่ะนายท่านเพราะฉันไม่ระวังจานก็เลยแตก ผมเลยวิ่งเข้ามาดูแล้วบอกว่า เป็นอะไรรึเปล่า บาดเจ็บตรงไหม โฮ๋!เลือดออกเยอะเลยนะเนี้ยหลังจานั้นผมเลยใช้เวทธาตุนํ้าล้างแผลให้กับมายูมิจากนั้นเลยเอาพาสเตอร์มาปิดให้และสตาฟคนนั้นเลยเอาแผ่นกระดาษมาในนั่นเขียนไว้ว่า แผลเอ๋ยจงหายเพี้ยง! ผมเลยคิดในใจว่า นี่ผมต้องพูดคำนั่นจริงๆ เหรอเนี้ย!พอผมอํ้าอึ้งอยู่นานผมเลยจับมือของมายูมิแล้วร่ายเวทมนต์ว่า ผะ แผล อะ เอ๋ย จะ จง หะ หาย พะ เพี้ยง!ผมบอกเลยว่าเป็นคำพูดที่โครตน่าอายในหลายๆความหมายจากนั้นสตาฟอีกคนก็เอาคุกกี้มาให้มายูมิพอสตาฟคนนั้นเอาคุกกี้มาให้มายูมิพอมายูมิเห็นเลยเอาคุกกี้นั้นคาบไว้ที่ปากแล้วคลานเข้ามาหาผม มายูมิเลยบอกว่า นายท่านค่ะกินคุกกี้นี่สิค่ะแบบปากต่อปากพอผมเห็นผมถึงกับพูดไม่ออกแล้วบอกเพียงว่า เดี๋ยวก่อนมายูมิฉันยังไม่ได้...! หลังจากนั้นมายูมิก็เข้ามาใกล้ผมและคุกกี้ที่อยู่ในปากของมายูมิก็กำลังเข้ามาเรื่อยๆ พอผู้บรรยายเห็นเลยบอกหมะ หมดเวลาค่ะหลังจากนั่นมายูมิก็จากไปและมายูมิเลยหันมาบอกผมแค่ว่าไปก่อนนะเคนจิโร่และสิ่งที่มายูมิทำคือส่งจุ๊บมาให้ผม ผมหน้าแดงแล้วบอกเพียงว่า คนบ้าอะไรน่ารักจังวุ้ย!และก็มาถึงช่วงสุดท้ายผู้บรรยายเลยบอกว่าเอาล่ะค่ะช่วงสุดท้ายแล้วในช่วงสุดท้ายนี้ทั้ง2จะให้ทั้งสองเล้าโลมในตอนกลากคืนและทั้งคู่จะได้คำท้าเหมือนกันนั่นคือ การเล้าโลมว่านเสน่ห์ในชุดนอนสุดแสนจะเซ็กซี่ค่ะ มายากะเลยบอกว่า ฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะมายูมิ ไม่ยอมยกเคนจิโร่ ให้กับเธอแน่ มายูมิเลยบอกว่า เห๋! งั้นเหรอ งั้นฉันก็จะต้องชนะสินะเพื่อให้เคนจิโร่มาเป็นของฉัน ผมเลยบอกว่า แล้วพวกเธอจะมาแข่งแย่งฉันทำไมเนี้ยหลังจากนั้นผู้บรรยายเลยบอกว่าขอให้ทั้งสองเตรีมตัวอยู่หลังเวทีสักครู่นะค่ะและหลังจากนั้นมายากะและมายูมิก็ไปเตรียมอยู่ที่หลังเวทีผมเลยถามมายากะว่า แล้วเธอไปเอาชุดนั้นมาจากไหนมายากะเลยบอกว่า เป็นไงเคนจิโร่ เย้ายวนได้ใจแบบฉบับชุดนอนสุดเซ็กซี่ไหมล่ะ ผมเลยบอกว่า เธอนี้ ชอบอะไรแปลกๆ จังเลยนะและมายูมิเลยบอกเพียงว่า อุ๊ยตาย! เธอจะชนะด้วยชุดนอนแบบนั้นเหรอ มายากะเลยบอกต่อไป ว่า ก็ใช่นะสิ แล้วของเธอล่ะเย้ายวนได้ใจเคนจิโร่ไปรึเปล่า มายูมิเลยบอกต่อไป นี่คือการมัดใจเขาในแบบของฉันเองรับรองเย้ายวนได้ใจแน่ ใช่ไหม เนี๊ยว! ผมเลยตอบไปแบบโมโหว่า ไม่ต้องมาเนี๊ยวกับฉันเลย!และผู้บรรยายเลยบอกว่าคนแรกที่จะได้ขึ้นมาบนเวทีคือ ฮิราคาว่า มายากะค่ะ และมายากะก็ขึ้นมาบนเวทีและมายากะเลยบอกกับผมว่า เอาล่ะเคนจิโร่เตรียมพร้อมแล้วนะผมเลยบอกแบบอํ้าอึ้งว่า อะอืม! และหลังจากนั้นมายากะก็เข้ามานอนข้างๆ ผม ผมเลยถามมายากะไปว่า เอ้ย! จะทำอะไรของเนี้ยมายากะ มายากะเลยบอกว่า รุกตอนกลางคืนดูน่าเร้าใจดีออกเผื่อนายชอบจะได้จับฉันกด ผมเลยบอกว่าฉันไม่ได้ชอบอะไรแบบนี้นะ มายากะเลยบอกต่อไปว่า ไม่ต้องห่วงหรอกเดี๋ยวนายก็ชินเองเพราะงั้น...!จู่ๆ มายากะก็เอามือของผมเข้าไปจับทีหน้าอกของมายากะและมายากะก็เขยิบเข้ามาใกล้ผมก็กำลังจะจูบกับผม ผมเลยสับหัวมายากะไปเบาๆ หนึ่งทีแล้วบอกว่า อย่ารุกฉันหนักมากเกินไปสิมายากะ มายากะเลยบอกว่า ฉันนึกว่านายจะชอบซะอีกนะ ผมเลยบอกเพียงว่า ฉันไม่ได้ชอบอะไรแบบนั้นเลย มายากะเลยบอกว่า อ้าว! งั้นเหรอ เห็นมีคนบอกฉันว่านายเป็นหมาป่าที่หื่นกระหายความชอบธรรมจะจับพวกฉันกินเมื่อไรก็ได้ ผมเลยบอกว่า เฮ้อ! ถ้าเธออยากให้ฉันเป็นหมาป่าอย่างที่เธอว่านักล่ะก็...! และผมก็จับมายากะกดแล้วบอกว่า ถ้าเธออยากให้ฉันเป็นหม่าป่าอย่างที่เธอว่านักล่ะก็ฉันจะให้เธอสนุกไปกับคํ่าคืนของฉันเอง มายากะเลยบอกเพียงแค่ว่า เคนจิโร่นี่รึว่านายจา...! ขณะที่ผมกำลังจะจูบกับมายากะผมเลยดีดหน้าผากของมายากะไปเบาๆ หนึ่งทีแล้วบอกว่า เฮ้อ! อย่าทำให้ฉันเกิดคารมทางเพศมากนักจะได้ไหม มายากะเลยบอกว่า ฉันนึกนายจะชอบซะอีกนะ รุกตอนกลางคืนไม่คิดว่าเร้าใจบ้างเหรอเคนจิโร่! ผมเลยบอกว่าถ้าอยากจะให้ฉันรุกหนักๆ ล่ะก็เธอก็เข้ามาฉันที่ห้องตอนมืดๆ แล้วกันเผื่อจะกระตุ้นความอยากของฉันบ้าง มายากะเลยบอกต่อไปว่า เห๋! น่าสนุกนิถ้างั้น...!จู่ๆ มายากะก็คลานเข้ามาใกล้ผมแล้วบอกว่า งั้นช่วยรุกฉันหนักๆ ตอนนี้เลยจะได้ไหมเคนจิโร่และผมเลยสับหัวมายากะไปเบาๆ อีกหนึ่งทีแล้วบอกว่า ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าทำให้ฉันเกิดคารมทางเพศบ่อยสิจริงๆเลยนะเธอเนี้ย มายากะเลยบอกต่อไปว่า เอาเถอะถ้ากลับไปไว้ค่อยให้นายเป็นหมาป่าที่หื่นกระหายความชอบธรรมแล้วจับฉันขยํ้ากินในแบบมของนายแล้วกัน งั้นฉันไปล่ะถ้ามากกว่านี้เดี๋ยวมายูมิคงไม่ได้ทำให้นายเร้าร้อนแน่และมายากะก็หันมาแล้วส่งจุ๊บให้ผมและมายากะก็เดินจากไปพอมายากะเดินจากไปได้ไม่นานผมเลยหน้าแดงแล้วรีบหันหน้ามาอีกทางแล้วบอกว่า คนบ้าอะไรน่ารักจังวุ้ย!และผู้บรรยายเลยบอกว่าเอาล่ะค่ะคนต่อไป มุราซากะ มายูมิค่ะ และมายูมิก็เดินขึ้นมาบนเวทีแล้วบอกเพียงแค่ว่า ในที่สุดก็ถึงตาแล้วสินะค่ะและมายูมิ ก็เลยขึ้นมาบนเวทีและมายูมิเลยบอกกับผมว่าเอาล่ะเคนจิโร่จงเร้าร้อนในแบบของฉันซะและมายูมิก็ขึ้นมาคร่อมบนมตัวผมจากนั้นมายูมิก็ปลดกระดุมเสื้อผม ผมตกใจเลยบอกไป เพียงว่า เฮ้ย! มายูมิ จะทำอะไรของเธอเนี้ย มายูมิเลยบอกว่า เล้าโลม ในแบบของฉันไงชอบรึเปล่าเคนจิโร่ผมไม่ได้ตอบอะไรแต่ตกใจกับสิ่งที่มายูมิทำและมายูมิก็กำลังจะจูบผม ผมเลยจับไหล่ของมายูมิและพลิกไปอีกทาง มายูมิเลยบอกว่า เห๋! เคนจิโร่นายนี่รุกหนักจังเลยนะเป็นแบบนี้ฉันคงต้องให้นายมาเป็นของฉันในอีกไม่นานขณะนั้นเอง มายูมิก็ทกำลังจะจูบผม ผมเลยดีดหน้าผากของมายูมิไปเบาๆ ทีนึงแล้วบอกว่า เธอนี้นะ อย่ามามเล้าโลมฉันให้ฉันเป็นสัตว์ป่าในแบบที่เธอต้องการสิอีกอย่างให้ฉันเตรียมใจก่อนไม่ได้รึไง รีบร้อนจังเลยนะเธอหน่ะ มายูมิเลยบอกว่า เสน่ห์ของฉันคงไม่เร้าใจนายสินะ แต่ช่างเถอะฉันขอยอมเเพ้แล้วกัน ผมเลยบอกไปเพียงว่า ยอมแพ้ง่ายจังเลยนะเธอเนี้ยและจู่ๆ ผู้บรรยายเลยบอกขึ้นมาว่า อะไรค่ะเนี้ยจู่ๆ ผู้เข้าแข่งขัน มุราซากะ มายูมิก็ขอยอมแพ้เองเลยค่ะงั้นคนที่ชนะคือ ฮิราคาว่า มายากะค่ะ มายากะเลยตกใจแล้วบอกว่า เห๋! ฉันชนะง่ายๆ แบบนี้เนี้ยนะและพวกเรย์กิก็ออกมา ไมกะเลยบอกว่า ยินดีด้วยนะค่ะคุณมายากะ ริโกะเลยบอกว่า ถึงจะชนะแบบง่ายๆ แต่ก็ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ มิยาซากะเลยบอกว่า ก็นะถ้าเป็นมายากะก็คงทำได้อยู่แล้วเนอะเรย์กิ! เรย์กิเลยบอกว่า ถ้าเป็นมายากะก็ทำได้อยู่แล้วเรย์กิเลยบอกกับจิยะว่าต่อไปก็ถึงตาเธอแล้วนะจะทำยังไงต่อล่ะคิดรึยังว่าจะไปเดทที่ไหน จิยะเลยบอกว่า ฉันเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันค่ะแล้วจิยะก็บอกกับผมได้แค่ว่า คุณเคนจิโร่เราจะไปดะ-จิยะพูดได้แค่นั้นและก็ต้องเอามือมาปิดตาลงแล้วบอกกับผมว่า ยังไงก็ช่วยติดกระดุมให้เรียบร้อก่อนนะค่ะมันน่ามอายออกค่ะถ้าจะให้ฉันมองไปแบบนั่นพอผมมองลงมากระดุมทุกเม็ดถูกปลดออกผมเลยบอกไปเพียงว่า โทษทีจิยะ รอแปปนึงนะ และหลังจากนั่นผมก็ติดกระดุมเสร็จแล้วถามจิยะไปว่าเเล้วเธอจะไปเดทที่ไหนล่ะ จิยะเลยบอกว่างั้นไปสวนสัตว์กันไหมค่ะ ผมเลยบอกไปว่า สวนสัตว์เนี้ยนะเป็นเด็กรึไงจิยะและผมก็เอามือลูบหัวของจิยะ จิยะเลยบอกว่า ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะค่ะที่จะให้คุณทำแบบนี้ โธ่! ผมเลยบอกไปเพียงว่า ทะ โทษที มันเคยชินหนะ หลังจากนั้นจิยะก็เอามือผมมาตรงที่แก้มแล้วบอกว่า มือของคุณอุ่นจังเลยนะค่ะ ฉันอยากให้มือคู่นี้อยู่กับฉันไปตลอดจังเลย ผมเลยบอกว่า เธอนี่ก็นะ แต่ช่างเถอะงั้นเรารีบกลับกันเถอะพอหลังจากนั้นพวกเราก็เดินทางกลับกันพอถึงรุ่งเช้า ผมเลยตะโกนบอกกับจิยะว่า นี่จิยะถ้าช้าฉันทิ้งไว้นี่นะ พอจิยะได้ยินก็รีบลงบันใดมาแล้วบอกว่า รอด้วยสิค่ะคุณเคนจิโร่ ผมเลยบอกว่า ทำไมถึงแต่งตัวช้าจังเลยล่ะนั่น จิยะเลยบอกว่าขอโทษค่ะพอดีฉันกำลังหาชุดที่เหมาะกับฉันอยู่นะค่ะ แล้วเป็นไงบ้างค่ะชุดของฉันดูเหมาะรึเปล่า ผมเลยตอบไปทั้งที่หน้าแดงๆ ว่า ก็ ดูเหมาะกับเธอดี แบบว่า น่ารักดีและจิยะก็หน้าแดงโดยที่ไม่ตอบอะไร และมายากะเลยบอกว่า งั้นฉันไปด้วยเคนจิโร่ผมเลยหันมาแล้วบอกได้แค่ว่า แล้วเธอจะไปด้วยทะ-ผมพูดได้แค่นั้นมผมก็ตกใจกับชุดของมายากะ ผมเลยบอกกับมายากะว่า มายากะไปว่า ไปสวนสัตว์ ไม่ใช่ไปเดินป่าแล้วชุดอะไรของเธอ มายากะเลยบอกว่า เป็นไงเคนจิโร่ ชุดฉันเหมาะกับการไปสวนสัตว์ไหม ผมเลยบอกต่อไปว่า ฉันว่าชุดเธอเหมาะกับการไปเดินป่ามากเลยนะมายากะ ชุดของมายากะนั้น เป็นสีนํ้าตาลอ่อนๆ เสื้อเป็นแบบมแขนสั้นมีกระเป๋าสองด้านกางเกงขาสั้นพับเลยมเข่าขึ้นมา ถุงเท้าสีนํ้าตาลอ่อนๆ ที่หัวมีหมวกส่วนตรงที่ห้อยไว้ตรงคอคือกล้องส่องทางไกลด้านหลังมีกระเป๋าสะพายอยู่ส่วนที่มือข้างนึงน่าจะไว้จับพวกแมลงส่วนอีกข้างคงเอาไว้ใส่แมลงเรียกได้ว่าจะไปสวนสัตว์หรือไปเดินป่า และมายากะเลยบอกว่า ไปกันเถอะ เคนจิโร่ขุนเขารอเราอยู่ ผมเลยบอกแบบโมโหว่า ขุนเขากับผีเธอสิ! ไปสวนสัตว์ไม่ใช่ไปเดินป่าไม่ต้องแต่งเต็มยศก็ได้ มายากะเลยบอกต่อไปว่า เผื่อมีแมลงให้ฉันจับฉันก็จะได้จับมันใส่กล่องนี่ ผมเลยบอกว่า งั้นฉันจะเอาเธอใส่กล่องพร้อมแมลงและจะได้เอาเธอมาส่งที่บ้างเอง มายากะเลยบอกว่า นายนี่ใจร้ายจังนะแต่ช่างเถอะไปกันเถอะเคนจิโร่ ขุนเขากำลังเรียกหาเราอยู่นะและมายากะก็ลากผมออกไป ผมเลยบอกว่า เฮ้ย! ฉันบอกว่าอย่าลากฉันไปไงและผมก็ตะโกนบอกกับจิยะว่า จิยะเธอเองก็รีบมาเร็วๆ เข้า จิยะบอกแค่ว่า ค่ะ คุณเคนจิโร่ เรย์กิเลยบอกว่า งั้นเราไปกันบ้างเถอะ มิยาซากะเลยบอกว่า นั่นสิ งั้นรีบไปกันเธอ ไมกะเลยบอกว่า งั้นเรารีบไปกันเถอะค่ะและไมกะก็จับมือริโกะ ริโกะเลยบอกว่า เดี๋ยวสิค่ะ ทำไมต้องลากฉันไปด้วยค่ะเนี้ยและริโกะก็จับมือเอมิต่อ แล้วเอมิเลยบอกแค่ว่าเดี๋ยวสิค่ะคุณริโกะแล้วใจะลากฉันไปด้วยทำไมขณะที่ผมโดนมายากะลากอยู่นั่นเองผมเลยคิดขึ้นมาว่า มีอะไรแบบนี้ก็ไม่เลว ถือว่าสนุกไปอีกแบบผมคิดแบบนั้น! ตอนหน้า ตอนที่7วัลคิวลี่คนที่7รวดเร็วปาดสายฟ้ามีดที่โจมตีดุจสายฟ้าฟาด โปรดติดตามชม