บทที่ 179: อาจารย์ของเจ้า

ครั้นเฟิ่งมู่ชิงตัดสินใจเสร็จสรรพ นางก็จ้องไปที่คนทั้ง 2 ด้วยสายตาแวววาว “พวกเจ้าจะไปด้วยกันหรือไม่?”

เมื่อโม่เยว่และจิ๋วจิ่วเห็นดวงตาที่เปล่งประกายของอีกฝ่าย พวกนางก็รู้สึกละอายขึ้นมา

“พระชายาต้องการจะซื้อสิ่งใดหรือไม่เจ้าคะ?” โม่เยว่เอียงหัวถาม

เฟิ่งมู่ชิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “หากพบของดีเข้า แน่นอนว่าย่อมไม่มีทางปล่อยไป” 

ทันใดนั้นโม่เยว่ก็ขยับไปใกล้เจ้านาย จากนั้นจึงกระซิบเสียงเบาที่ข้างหูของนาง “พระชายา พวกเรานำเงินมาไม่พอเจ้าค่ะ”