บทที่ 94 ต้องการพบเซบาสเธีย

 เขายืนมองหน้าลูกน้องนิ่ง ความโมโหเข้าครอบงำจนอยากจะตะบันหน้าลูกน้องให้คลายอารมณ์โกรธสักหน่อย แต่พอได้เห็นคนใต้อำนาจที่ยืนก้มหน้านิ่งไม่ไหวติงจนนึกว่าคงจะกลัวจนแทบจะหยุดหายใจไปแล้ว ความพลุ่งพล่านที่มันปะทุอยู่ภายในร่างกายก็เหมือนจะสงบลงได้นิดนึง

“เดี๋ยวก่อนนะมึง ให้กูไปตามเมียกูกลับมาก่อน เดี๋ยวกูจะมาคิดบัญชีกับมึง...ไอ้กิต” เขาที่เวลานี้หึงไม่เลือกหน้า ชี้หน้าคาดโทษลูกน้องคนสนิทก่อนจะรีบก้าวเท้าตามเมียรักแสนดื้อของตัวเองไปทันที