212 ทากัตซูกิ มาโกโตะ ตื่นขึ้น

212 ทากัตซูกิ มาโกโตะ ตื่นขึ้น

ตอนสปอนเซอร์ โดย คุณประยุทธ

เมื่อผมเปิดตาของผม ผมเห็นเพดานที่ไม่คุ้นเคย

หรือเหมือนกับ เพดานสูงมากกว่า

มันมากกว่า 10 เมตรจากเพดาน

มีภาพจิตรกรรมฝาผนังและกระจกสี ด้วยภาพต่างๆอย่างนางฟ้าและเทพเจ้า

ผมอยู่ที่ไหน?

ทันทีต่อมา ผมคิดว่าจะมองไปรอบๆ บางอย่างกระโดดเข้ามาข้างหน้าผม

“มาโกโตะ!” “ทากัตซูกิ-คุง!”

ลูซี่และซา-ซัง

อึก! …ผมถูกขยี้แล้ว

ผมถูกกอดด้วยกำลังที่เหลือเชื่อ

“ล-ลูซี่ ซา-ซัง…” (มาโกโตะ)

ผมกำลังจะบอกให้พวกเธอใจเย็น แต่ผมคำพูดติดคอ

หน้าของลูซี่และซา-ซังเละเทะจากน้ำตาและน้ำมูก

อ-เอ๋? …นี่มันสถานการณ์อะไรกัน?

ถ้าผมจำไม่ผิด ผมสู้กับฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ และจากนั้น…อ้า ผมจำได้แล้วตอนนี้

“ซา-ซัง!” (มาโกโตะ)

“อ-อะไร? ทากัตซูกิ-คุง?” (อายะ)

“เกิดอะไรขึ้นกับแผลที่ถูกทำโดยฮีโร่แห่งแสงอาทิตย์ล่ะ?!” (มาโกโตะ)

“เอ๋? ชั้นโอเคนะ ชั้นฟื้นมาจากชีวิตที่เหลืออยู่น่ะ เห็นมั้ย?” (อายะ)

เธอพูดอย่างนี้และเปิดเสื้อของเธอ

มันเป็นท้องที่สวยที่ไม่มีแผลเลยซักนิด

“อยากจะลองจับมันมั้ย?” (อายะ)

ซา-ซังวางมือผมลงบนท้องของเธอ

มันลื่นจัง…

เดี๋ยว ไม่ใช่อย่างนั้น

“ข-เข้าใจแล้วน่า” (มาโกโตะ)

ผมเลื่อนมือออกจากซา-ซังอายนิดหน่อย และจัดเสื้อผ้าของเธอ

“เฮ้ นายจะห่วงแค่อายะคนเดียวเหรอ?” (ลูซี่)

ลูซี่กอดผมและร้องไห้นิดหน่อย

“ขอโทษ เธอโอเคมั้ย ลูซี่?” (มาโกโตะ)

“ใช่ ชั้นโอเค” (ลูซี่)

เธอพูดคำนี่และฝังหัวของผมไว้ที่หน้าอกของเธอ

ซา-ซังกอดผมอีกครั้ง

“ฮีโร่มาโกโตะ”

บางคนพูดกับผมจากข้างหลัง

“โซเฟีย?” (มาโกโตะ)

“ตาโง่…” (โซเฟีย)

เธอจับหัวของผมด้วยสองมือของเธอ

เธอร้องไห้อยู่

…เอ๋? เกิดอะไรขึ้นตอนนี้?

ความทรงจำของผมขุ่นมัวอยู่ที่นี่

“เมื่อเออร์-ซามะบอกชั้นว่านายตาย…ชั้น…ชั้น…” (โซเฟีย)

“......ขอโทษ โซเฟีย” (มาโกโตะ)

เข้าใจแล้ว

ผมตายจากที่ผมต้องจ่ายกับการเปลี่ยนเป็นสปิริต หือห์

“ทากัตซูกิ-คุง!”

คนต่อไปที่วิ่งมาหาผมคือซากุไร-คุง

“เฮ้ยา ดูเหมือนชั้นจะทำให้พวกนายกังวล” (มาโกโตะ)

“...แน่นอน แต่ชั้นโล่งใจ” (ซากุไร)

หน้าที่ผมเห็นของเขาดูเหมือนเกือบจะร้องไห้

ใช่ แล้วฟูเรีย-ซังล่ะ?!

ผมมองไปรอบๆอย่างกระสับกระส่าย และผมเห็นคนสวยผมดำอยู่ไกลออกไปนิดหน่อย

ฟูเรีย-ซังเปิดปากของเธอกว้างจนดูไม่เหมาะกับความสวยของเธอ

“เฮ้ยย เจ้าหญิง…” (มาโกโตะ)

ทันทีที่ผมยืนขึ้นและพยายามจะไปตรงนั้น…

“ทากัตซูกิ-คุง! นายควรจะใส่อะไรซักอย่าง…” (ซากุไร)

“หืม?” (มาโกโตะ)

ทันใดนั้น ผมสังเกต…

ผมเปลือยอยู่

(อุโอออออออออ้! ทำไมล่ะ?!) (มาโกโตะ)

ลูซี่ ซา-ซัง เจ้าหญิงโซเฟีย; ไม่มีใครบอกผมเลย!

“ทากัตซูกิ มาโกโตะ ใส่นี่”

“อ้า ขอบคุณ” (มาโกโตะ)

ในเวลาบางจุด ออราเคิลแห่งโชคชะตา มอบบางอย่างที่ดูเหมือนเสื้อคลุมให้ผม

ผมรีบใส่นั่น

ฟู่ห์ เซฟ

อีกครั้งที่ผมมองไปรอบๆ

นอกจากปาร์ตี้ของผม มีเจ้าหญิงโซเฟียและคนคุ้มกันของเธอ เจ้าหญิงโนเอลและคนคุ้มกันของเธอ ซากุไร-คุง และออราเคิลเอสเธอร์-ซัง

ช่างเป็นการผสมผสานของคนที่แปลก

แน่นอนว่าฮีโร่แห่งพระอาทิตย์อเล็กซานเดอร์ไม่อยู่ที่นี่

โป้ปก็ไม่ได้ดูเหมือนจะอยู่ที่นี่ด้วย

ผมถามคำถามที่ผมมี

“คนที่ชุบชีวิตชั้น…เทพธิดาแห่งโชคชะตาไอรา-ซามะเหรอ?” (มาโกโตะ)

ผมมองออราเคิลเอสเธอร์และพูดสิ่งนี้

“...นั่นใช่แล้ว {ชั้น} ใช้ปาฏิหาริย์ของการชุบชีวิต” (ไอรา)

“““?!”””

คนรอบๆผมปั่นป่วนมากกว่าที่ผมเป็น

และจากนั้น คนรอบๆสร้างระยะทีละคน

“เทพธิดาแห่งโชคชะตาไอรา-ซามะ…ได้ลงมาสถิตถ้าอย่างนั้น” (โนเอล)

เจ้าหญิงโนเอลพูดดั่งเป็นตัวแทนของทุกคน

กับคำนั้น เจ้าหญิงโนเอล คนคุ้มกัน เจ้าหญิงโซเฟีย และแม้แต่ลูซี่ คุกเข่า

ซากุไร-คุงและซา-ซังรีบคุกเข่าด้วย

เทพธิดาได้ลงมาสถิต

ปรกติแล้ว ผมควรจะทำตามตัวอย่างของพวกเขา

แต่ผมอยากจะบ่นกับเธอ

“ไอรา-ซามะ ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์อเล็กซานเดอร์มันอะไรกัน? ผมได้เจอประสบการณ์ที่ย่ำแย่ คอยดูเค้าดีๆหน่อยสิ” (มาโกโตะ)

“ม-มาโกโตะ-ซามะ?!” (โนเอล)

“ฮีโร่มาโกโตะ?! วิธีพูดแบบนั้นมัน…!” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโนเอลและเจ้าหญิงโซเฟียได้ซีดขาว

มันโอเค มันโอเค

เพราะทั้งหมดไอรา-ซามะใจดีอย่างคาดไม่ถึง

“เกี่ยวกับเรื่องของฮีโร่แห่งพระอาทิตย์อเล็กซานเดอร์ ชั้นจะอธิบายมันตั้งแต่ตอนนี้ไป และพูดให้ถูกที่ว่า ‘คาดไม่ถึง’ ชั้นเอ่อล้นไปด้วยความใจดี” (ไอรา)

“โอเค~” (มาโกโตะ)

“ลูกของโนอาห์ เธอมีปากเสีย…ยังไงซะ โอเค” (ไอรา)

เธอยกโทษให้ผมจริงๆ

ไอรา-ซามะเป็นเทพธิดาซึนเดเระ

ใช่ ผมอยากจะคุยกับโนอาห์-ซามะด้วย

เธอต้องโกรธที่ผมตายแน่…

โนอาห์-ซามะ?

ท่านดูอยู่มั้ย~?

(......)

ไม่มีการตอบ

ท่านโกรธเหรอ?

“โนอาดูอยู่ ตอนนี้ชั้นได้ตั้งบาเรียเขตศักดิ์สิทธิ์ เสียงของโนอาห์เลยมาไม่ถึง” (ไอรา)

ไอรา-ซามะพูด

เข้าใจแล้ว

ผมควรจะขอโทษภายหลัง

“งั้นตอนนี้ ต่อไป…” (ไอรา)

ไอรา-ซามะพูดต่อ

“บุคคลคนหนึ่งจะอธิบายรายละเอียดครั้งนี้” (ไอรา)

พูดสิ่งนี้ วงกลมเวทมนตร์ขนาดยักษ์ได้ปรากฏอยู่ตรงกลางโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่

วงกลมเวทมนตร์ที่ส่องสว่างสีรุ้ง

สูตรของเวทมนตร์ไว้สำหรับ ‘อัญเชิญ’

ท่านเรียกใครกัน?

มานาไหลเข้ามาในไอรา-ซามะเหมือนน้ำท่วม

ทั้งหมดถูกดูดเข้าไปในวงกลมเวทมนตร์

เวทมนตร์นี้…มันเป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์

มานาของคนปรกติจะแห้งเหือดไปก่อนจะใช้งานได้

บางอย่างที่ส่องสว่างออกมาจากวงกลมเวทมนตร์ขนาดยักษ์

“เอ๋?” (โนเอล)

เสียงที่ตกใจของเจ้าหญิงโนเอลสะท้อน

คนที่โผล่ออกมานั้นยาว เพรียว และทรวดทรงพอดี คนสวยผมสีบลอนด์ที่ใส่เกราะสีขาว

เธอมีรัศมีที่มองตรงๆไม่ได้ด้วย

เธอไม่ใช่คน

สัญชาติญานของผมบอกผมว่าเธออยู่ในอีกมิติของตัวตน

“ยกหัวขึ้น”

ได้ถูกบอกอย่างนี้ ผมสังเกต…

ไม่เพียงแต่เจ้าหญิงโนเอล ซากุไร-คุง และเจ้าหญิงโซเฟีย แม้แต่ลูซี่ ซา-ซัง และฟูเรีย-ซังได้คุกเข่า

หัวของพวกเธอลดลงดั่งพวกเธอลืมหายใจ

คนเดียวที่ยืนอย่างเหม่อลอยคือผม

อ้า และมีอีกคน

ไอรา-ซามะยืนด้วยหน้าที่อ่อนโยน

…ผมควรจะคุกเข่าด้วยมั้ย?

ผมสบตากับไอรา-ซามะ แต่ท่านไม่พูดอะไร

มันดูเหมือนแม้แต่ไอรา-ซามะได้ระงับจากการเปิดปากของท่าน

แม้แต่ไอรา-ซามะ

พูดอีกอย่าง คนนี้คือ…

“ชั้นเป็นเทพธิดาแห่งแสง อัลเธน่า”

มันไม่เหมือนว่าท่านตอบคำถามในใจของผม

ด้วยน้ำเสียงที่ห้วนๆเล็กน้อย ผู้ปกครองของโลกนี้ปรากฏอยู่ตรงหน้าของผม

 

เป้าหมายเดือน 5/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 200/300
ค่าไฟ 0/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord