ตอนที่ 111

ตอนที่ 111

มนต์มันเป็นความสามารถที่น่ากลัว แต่ไม่ได้มีอำนาจทุกอย่าง

มีสองเหตุผล เหตุผลแรกคือมันใช้เสียงเป็นตัวกลาง อีกเหตุผลหนึ่งคือยูกะ “เป็นแค่มนุษย์” ที่ควบคุมมนต์ได้
ในความเป็นจริง ความสามารถของยู่กะเกือบจะไร้ความสามารถแค่เมื่อสร้างบาเรียเพื่อกันที่นั่นไว้
แต่ เพราะบาเรีย มันเป็นไปไม่ได้ที่จะติดต่อกับยูกะ
ดังนั้นความสามารถของมารินะมีประโยชน์ที่นี่ ถ้าผมใช้กระแสจิตของมารินะ ผมติดต่อกันได้โดยที่ไม่ต้องติดต่อโดยตรงกับยูกะ มากกว่านั้น ความสามารถของมารินะมีองค์ประกอบเพิ่มเติมที่ทำให้ “ผ่อนคลาย”
ถ้าผมใช้ความสามารถของมารินะ ผมควรจะสามารถอธิบายสถานการณ์ปัจจุบันได้โดยที่ไม่ทำให้ยูกะอารมณ์เสีย
แต่ถ้าผมทำผิดพลาด มารินะน่าจะโดนผลของมนต์
อย่างไรก็ตาม จากทามะมูชิ กระแสจิตทางเดียวนั้นเป็นไปได้ พูดอีกอย่างคือ มันกีดกันข้อมูลจากอีกฝ่าย และแค่สื่อสารข้อมูลจากฝั่งนี้ฝั่งเดียว
แต่ยังไง มันใช้เวลานานเพื่อจะเชี่ยวชาญความสามารถนั้น ถ้าเธอเป็นผู้ที่มีความสามารถตั้งแต่เกิดเหมือนผมหรือทามะมูชิ เธอใช้เทคนิคนั้นได้อย่างง่ายดาย ในทางกลับกัน ถ้าเธอเป็นคนที่เพิ่งได้รับความสามารถเหมือนมารินะ และเธอเพิ่งปลุกพลังของเธอให้ตื่น มันค่อนข้างยาก จากทามะมูชิ มันจะใช้เวลาหลายปีเพื่อจะทำให้เชี่ยวชาญ
พูดอีกอย่าง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการกับยูกะด้วยความสามารถของมารินะ
นั่นเป็นวิธีธรรมดา
วิธีธรรมดาของการฝึกตัวเองนั้นเหมือนกับการไต่บันได้ และถ้ามีคนนำทางที่ยอดเยี่ยมที่นำทางนักเรียน มันเหมือนกับเธอใช้ลิฟท์ การเติบโตโดยการใช้อย่างหลังมันเร็วอย่างท่วมท้น แต่เวลานั้นก็ยังไม่พออยู่ดี ถ้าเป็นอย่างนั้น ต้องให้เธอใช้ลิฟท์พร้อมกับคนนำทางที่ดี
ใช่เธอใช้ คนนำทางที่ชื่อทามะมูชิ และลิฟท์ที่ชื่อว่าผม
ด้วยการพูดอย่างนั้น โปรเจคเติมโตมารินะอย่างรวดเร็วได้เกิดขึ้น
ยังไงซะ ที่ผมทำคือกิจกับทางเพศกับเธอที่วางแผนไว้ตั้งแต่ทีแรก

「นั่นทำไมชั้นขอให้ซูซูฮาระและมารินะมีเพศสัมพันธ์กัน แต่ชั้นคิดเกี่ยวกับมันหลายอย่าง」

ด้วยนั่นที่พูด ทามะมูชิแบกตู้พร้อมเสียงกุกกับ
ที่คือใต้ดิน ก่อนหน้านี้บางอย่างที่เหมือนกับโต๊ะตรวจสอบได้ถูกติดตั้งอยู่ในห้อง แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นเตียงใหญ่ และล้อมรอบเตียง มันมีไฟหลายดวงส่องแสงที่เตียง และกล้องหลายตัวตั้งไปที่เตียง
มันเหมือนกับกองถ่ายหนังเอวี*
«TLN: หนังโป๊»
พูดถึงแล้ว นานะพูดชิรอพร้อมอยู่ที่ชั้นหนึ่งในการเตรียมรับมือกับศัตรูโจมตี จากนั้นริกกะรอพร้อมอยู่ที่บันไดที่เชื่อมต่อชั้นหนึ่งกับชั้นใต้ดิน คาดว่าศัตรูจะแทรกเข้ามาที่ช่องว่างเมื่อนานะฟูชิออกไปสกัดกั้น

「ชั้นถามมารินะว่าเธอทำอะไรกับซูซูฮาระเมื่อเธอปลุกความสามารถของเธอให้ตื่น นั่นเป็นเมื่อตอนที่เธอรู้สึกไม่สบาย」

ทามะมูชิที่ดันตู้และมาข้างหน้าเรา พูดออดกมา มองดูผมและมารินะสลับกัน
ยังไงซะ มันไม่สำคัญ แต่ตอนนี้ ทามะมูชิใส่แว่น
หลังจากที่ผมได้แอบมองใจของเธอ เธอคิดว่าใส่แว่นจะทำให้เธอเหมือนกับครูมากขึ้น

「จากมารินะ มันดูเหมือนความรู้สึกจะประจวบเหมาะกับเวลาที่ซูซูฮาระสู้กับฮิซูกิ โดยเฉพาะ วันก่อนหน้าที่ซูซูฮาระจะออกไปหาฮิซูกิ มารินะพูดว่าเธอมีเซ็กส์กับซูซูฮาระเยอะเลย」

ทามะมูชิที่ถามผมยกแว่นของเธอด้วยนิ้ว
วันก่อนที่ออกไปสู้กับฮิซูกิ มันเมื่อมารินะเป็นหอบัญชาการครั้งแรก?
ในเวลานั้น แน่นอนว่าผมมีเซ็กส์กับมารินะหลายครั้งและผมกระทำชำเราเธอจนถึงเช้า
เมื่อผมชำเลืองมองมารินะ ที่ยืนต่อจากผม เธอเปลี่ยนเป็นแดงสดและมองลงไปข้างล่างอย่างเขินอาย

「มารินะ ชั้นอยากจะถามคำถามนึง แต่มันรู้สึกยังไงเมื่อถูกโอบกอดโดยซูซูฮาระ? ชั้นอยากได้คำตอบจากใจ ของเธอ」

ทามะมูชิถามมารินะระหว่างที่ยกแว่นของเธอด้วยนิ้ว
มารินะ ที่แดงสด แดงสดมากกว่าเดิม และตาที่มีน้ำตาของเธอดูเหมือนจะร้องไห้ได้ทุกเวลา
ยังไงซะ มันฉุกเฉิน ดังนั้นมันช่วยไม่ได้ แต่ยังไง มันก็เป็นการล่วงละเมิดทางเพศ ที่จะถามเธอว่าเธอรู้สึกอย่างไรเมื่อเธอมีเซ็กส์กับผม

「ช-ชั้นมีความสุข」

มารินะที่เปลี่ยนเป็นแดงสดเหมือนจะไหม้ ตอบด้วยเสียงที่เหมือนจะหายไป และมองลงไปข้างล่างอย่างเขินอาย

「เธอแค่มีความสุขเหรอ?」
「เอ๋?」

เมื่อถูกถามโดยทามะมูชิ มารินะที่มองลงไปข้างล่างอยู่ เงยหน้าขึ้น

「โดยดูสถานการณ์แล้ว ชั้นไม่คิดว่ามันเป็นความรู้สึกที่เรียบง่าย」
「เธอหมายความว่ายังไง?」
「เธอดีใจที่ถูกโอบกอดโดยซูซูฮาระและถูกรัก ชั้นมั่นใจว่ามีความรู้สึกแบบนั้น แต่ซูซูฮาระพยายามจะไปสู้กับฮิซูกิ เขาจะไปที่สนามรบ ชั้นมั่นใจว่ามารินะมีความรู้สึกอื่นนอกจากมีความสุข เธอต้องมีความรู้สึกแบบนั้น」
「ย-ยังไงซะ นั่น…ใช่ มันจริง」

มารินะพยักหน้ากับคำพูดของทามะมูชิ

「แม้ว่าเมื่อชั้นสำเร็จในการสร้างพลังแมลงไม่จำกัด ชั้นได้วนเวียนอยู่รอบซูซูฮาระ แต่ชั้นไม่ได้แค่วนเวียนเฉยๆ ชั้นดีใจที่ได้ยินว่าซูซูฮาระจะให้รางวัลชั้น ชั้นถูกรบกวนและค่อนข้างโกรธ มันเป็นอารมณ์ที่ซับซ้อนที่มันคือความสุขและความโกรธผสมกัน」

ผมฟังคำพูดของทามะมูชิและจำเวลานั้นได้
แน่นอนว่า ในเวลานั้น ทามะมูชิได้ดีใจที่ได้รับรางวัลจากผม อย่างไรก็ตามเธอได้ถูกรบกวนโดยนักเลง และค่อนข้างโกรธ ทันทีหลังจากนั้น เธอสร้างพลังแมลงไม่จำกัดสำเร็จ

「ถ้างั้น อารมณ์ควรจะซับซ้อนมั้ย? ชั้นคิดว่าคำตอบคือไม่ ชั้นคิดว่ามันต้องมีความแรง ไม่ใช่ความซับซ้อน」
「ความแรง?」
「อุมุ」

ทามะมูชิพยังหน้าและตอบมารินะ ที่เอียงหัวของเธอ

「มันแค่เดานะ แต่ชั้นคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับความแรงของความต้องการซูซูฮาระ อารมณ์ด้านลบมันแรงกว่าอารมณ์ด้านบวก รักและความเกลียดเหนือกว่าความรัก และความวิตกกังวลเหนือกว่าความสบายใจ ที่ชั้นคิดคือต้องเพิ่มอารมณ์ด้านลบเข้าไปหาอารมณ์ด้านพวก มันจะทำให้ความรู้สึกแรงขึ้น แต่อารมณ์ที่แรงที่สุดคือ “สัญชาติญาน”」
「งั้นมันเป็นอย่างนั้น」
「อย่างไรก็ตาม ชั้นคิดว่ายังมีองค์ประกอบที่จำเป็นอีก」
「มีอีกเหรอ?」
「อุมุ」

ทามะมูชิพยักหน้าและตอบคำถามมารินะ และเมื่อเธอเห็นผม เธอยกแว่นด้วยนิ้วของเธอ

「ในทั้งมารินะและชั้น ซูซูฮาระพยายามจะตอบความคิดของเรา พูดอีกอย่างคือ ความสัมพันธ์กันของความคิด ชั้นเดาว่ามันมีเหตุผล เค้าไม่ได้คิดถึงแค่ตัวเขาอย่างเดียว แต่เค้าคิดถึงคนอื่นด้วย」

มารินะที่ได้ยินคำพูดของทามะมูชิ ย้อมแก้มของเธอเป็นสีแดงและพยักหน้า

「ถ้าสมมติฐานนั้นถูกต้อง ความสามารถของยูกะสามารถถูกใช้ประโยชน์ได้เต็มๆ」

ทามะมูชิยิ้มหลังจากที่พูดอย่างนั้น
เข้าใจแล้ว ผมยังถูกล้างสมอง
ผมรักยูกะจากก้นบึ้งจากหัวใจ แต่เห็นว่า ความรู้สึกนั้นมันมาจากมนตร์ ผมไม่เชื่อมัน มันไม่มีการโกหกจากความรู้สึกของผม
ถ้าผมโดนล้างสมองผมคิดอย่างนั้นได้อย่างจริงจัง ผมโดนล้างสมองเพื่อคิดถึงคนอื่นได้ โดยการทำอย่างนั้น ผมใช้ประโยชน์ความสามารถของผมและเพิ่มประสิทธิภาพได้
แต่มันแค่ถ้าสมมติฐานของทามะมูชิถูกต้อง

「งั้น ชั้นจะใช้การล้างสมองที่นี่เพื่อที่จะดูว่าความสามารถของยูกะมีผลมั้ย」

ทามะมูชิที่พูดบางอย่างน่ากลัว ยองลงและเปิดประตูตู้
ขวดที่นาสงสัยได้ถูกวางทีละขวด ข้างในมันคือน้ำเรืองแสงสีน้ำเงิน ฟ้าอ่อน เหลือง และชมพู

「มันอาจจะต่างจากการล้างสมอง แต่สั้นๆ ชั้นจะพยายามใช้ยาเงี่ยน ยา และเครื่องดื่มชูกำลัง」

หลังจากที่เรียงขวดบนตู้ ทามะมูชิยืนขึ้นและมองเรา และพูด

「มันค่อนข้างทรงพลัง มันจะสร้างภาระให้กับตัวของเธอ แต่เธอจะไม่ตาย และถ้าชั้นตัดสินใจว่ามันเริ่มอันตราย ชั้นจะหยุดมัน ดังนั้นไม่ต้องกังวล」

มารินะชำเลืองมองผมกับคำพูดของทามะมูชิ
ถ้าเธอถูกบอกให้กินยาที่น่าสงสัย เธอควรจะวิตกกังวล

「ชั้นดื่มยานั้นไม่ได้――」
「ชั้นจะดื่มยานั่น」

มารินะขัดคำพูดของผม
เฮ้ย มารินะ เธอจะดื่มยานั่นเหรอ
ผมไม่ “เห็น” ใจของมารินะ ดังนั้นผมคิดว่าเธอจะไม่อยากดื่มยานั้นเมื่อเธอมองผมด้วยหน้าตาที่วิตกกังวัล

「ความสามารถของซูซูฮาระ-ซัง ไม่มีอะไรมาทดแทนได้! ถ้าบางอย่างเกิดขึ้น มันจะทดแทนไม่ได้」
「เห้ย มารินะ อย่าพูดอะไรบางอย่างเห็นแก่ตัวสิ มันก็เหมือนกันกับเธอ ของเธอก็ไม่มีอะไรมาทดแทนได้ ฮิซูกิพูดว่าความสามารถของเธอค่อนข้างหายาก」

ผมรีบพูดบอกมารินะที่พูดอะไรบางอย่างที่เห็นแก่ตัว
แต่นอนว่า ความสามารถผมอาจจะทดแทนไม่ได้ แต่ที่สำคัญที่สุดคือตัวตนของมารินะ
ไม่ว่าเราจะขาดอะไรไป เราขาดหอบัญชาการไปไม่ได้
ในอีกทาง มันเป็นไปได้ที่จะจัดทีมใหม่ตราบใดก็ตามที่หอบัญชาการยังรอดอยู่

「มันอาจจะไม่จำเป็นที่จะต้องใช้ยาเงี่ยน」

ทามะมูชิยิ้มและพึมพำ เมื่อมารินะได้ยินคำนั้น เธอเปลี่ยนเป็นแดงสดกระทันหันและมองลงไปข้างล่าง

「แต่ชั้นจะขอให้เธอกินยาเพราะมันเป็นเรื่องใหญ่ มั่นใจว่าเธอจะไม่ตายจริงๆ หรือเธอจะเกลียดความรักปลอมๆจากยา? หืมม? มันเป็นยังไง มารินะ?」
「...ช-ชั้นไม่รู้」

มารินะหันหน้าหนีเมื่อถูกถามโดยทามะมูชิที่ยิ้ม

「ทามะมูชิ เธอยอดเยี่ยม แต่เธอนิสัยแย่ที่ชอบล้อจุดอ่อนของคนอื่น」

ผมเข้าหาทามะมูชิ ผมตีหัวเธอ

「โอ้ ไม่ ชั้นขอโทษ ชั้นขอโทษ มันเพราะมารินะน่ารักมาก」

หลังจากที่ทามะมูชิถูกดุโดยผม เธอยิ้มโดยไม่มีความกลัว
ก่อนหน้านี้ ทามะมูชิที่อยู่ในโลกใต้ดิน ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ทางธุรกิจที่ไม่ดี และไม่มีใครที่จะเรียกว่า “เพื่อน” ได้ แต่ตอนนี้มี “เพื่อน” ไม่ว่าเธอจะหันซ้ายหรือขวา เพราะสิ่งนั้น เธอดูเหมือนจะมีความสุขจนทนไม่ได้

「โอ้นั่นใช่แล้ว ชั้นจะถามรายละเอียดของยา เวลามันมีค่า」
「โอ้ นั่นใช่แล้ว」

ทามะมูชิพยักหน้ากับคำถามผมและอธิบายยา
จากทามามูชิ ยาสีน้ำเงินและฟ้าอ่อนมันสำหรับผม และยาสีเหลืองกับสีชมพูมันสำหรับมารินะ
ในรายละเอียด ยาสีน้ำเงินมันเป็นทั้งเครื่องดื่มชูกำลังและขาขยายอสุจิ และอยาสีฟ้าอ่อนมันยาขยายความชอบ มันได้พูดว่าถ้าผมมีความชอบแม้แต่เล็กน้อยกับอีกฝ่าย มันจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ในอีกทางหนึ่ง ยาของมารินะ สีเหลืองมันขยายความใคร่และเพิ่มฮอร์โมนผสมพันธ์ และยาสีชมพูขยายนิสัยทางเพศ มันดูเหมือนมันมีผลในการขยายนิสัยทางเพศ เพิ่มความบ้ากามเมื่อดื่มลงไปหลายเท่า

「เอ๋ ขยายความบ้ากาม…」

มารินะที่ยืนต่อจากผม และมองยาที่ตู พึมพำพร้อมเกร็งหน้า
มันเป็นยาที่น่าสนใจ ผมคิดว่ามันเป็นยาที่บีบบังคับมากกว่านี้ เพราะมันจะต้านกับการล้างสมอง แต่มันรู้สึกเหมือนยาที่ขยายสิ่งที่คนดืมมีอยู่แล้ว
ไม่ มันขยายที่มีอยู่แล้ว มันมีเหตุผลมากกว่าที่จะบังคับให้ศูนย์เป็นบวก ดังนั้น ผลมันอาจจะทรงพลัง

「ยังไงซะ ชั้นจะดื่มมันก่อน」

ผมหยิบขวดบนตู้ขณะที่มองข้างๆไปที่มารินะและดื่มยาสีน้ำเงินทั้งหมดทีเดียว

「โอ้~!?」

หลังจากที่ผมดื่มมัน ผมตกใจมาก

「เกิดอะไรขึ้น!?」

มารินะอาจจะคิดว่ามีบางอย่างผิดไปเพราะผมร้องกระทันหัน ดังนั้นเธอส่งเสียง

「ไม ยามันเหมือนจะรสชาติไม่ดี… แต่รสชาติมันน่าทึ่ง」

สีแย่จากข้างนอก ดังนั้นผมคิดว่ามันจะแย่ แต่มันอร่อยอย่างมาก ผิดจากความคาดหวังของผม
มันยากที่จะอธิบาย แต่มันเหมือนน้ำผลไม้รวมบวกกับโซดา มันไม่มีโซดา แต่มันดูเหมือนโซดาด้วยเหตุผลบางอย่าง

「ไม่ใช่ว่ายาดีต้องขมเหรอ?」
「แต่มันไม่ใช่ยาดีเหรอ? ถ้ายาดีต้องขม? เธอพูดบางอย่างที่ดี ใช่มั้ย?」

ทามะมูชิยิ้ม และหัวเราะด้วยความรีบ
ระหว่างที่มารินะมองเราแบบนั้น
เธอถอนหายใจด้วยหน้าที่กลัว จากนั้นเอื้อมไปหายาสีเหลือง และดื่มมัน

「โอ้ มันอร่อยจริงๆ」

มารินะที่แก้มย้อมเป็นสีแดงและยิ้ม ดื่มน้ำ
บางดีเธอชอบมันมาก เธอดื่มยาอีกขวดทันที

「มารินะมาทางนี้แป้ปนึง ซูซูฮาระ นายควรไปผ่อนคลายที่เตียงหลังจากรับยาเข้าไป」

ทามะมูชิ ที่มองมารินะสั่งเธอจากนั้นดึงมือของเธอและไปที่ห้องด้านหลัง
อย่างที่ผมถูกบอก ผมดื่มยาอีกขวดและนั่งลงที่เตียง
หลังจากที่รอสักพัก มามะมูชิและมารินะกลับมาจากห้องด้านหลัง
ทามะมูชิดันรวามที่มีผ้ามาด้วยเสียงกุกกักและมารินะอยู่ข้างหลังทามะมูชิ

「เพราะอารมณ์มันสำคัญ ถ้ามารินะน่ารัก ซูซูฮาระจะสนใจ ดังนั้น ชั้นเตรียมเสื้อผ้าหลายแบบ」

ทามะมูชิพูดออกมาระหว่างที่ดันราวผ้า อย่างที่ทามะมูชิพูด เสื้อผ้าผู้หญิงแขวนอยู่บนราว
ข้างหลังทามะมูชิ มารินะใส่กี่เพ้าสีแดงมากกว่านั้น เพราะขนาดมันเล็ก นมที่ใหญ่ถูกเน้น ขวามยาวมันสั้นผิดปรกติ และที่ผ่าขามันลึก
บางที่เพราะเธออายเกินไป เธอซ่อนอยู่ข้างหลังทามะมูชิและยองลง แดงเหมือนจะไหม้ และอยู่ในน้ำตา
ตัวของมารินะแบบนั้น กระตุ้นความโหดร้ายของผม

「นี่คือมารินะ หลังจากนี้ เธอจะทำอะไร เมื่อชั้นพูดว่าเธอจะมีเซ็กส์กันมั้ย?」

ทามะมูชิที่มาที่ข้างเตียงพูดกับมารินะที่ซ่อนหลังเธอและหดตัว

「ฉ-ฉุกละหุกอ่ะ…ชั้นอายจังเลย」

มารินะที่หดตัวหลังทามะมูชิส่งเสียงที่เหมือนจะหายไป
บางที――

「โอ้ เข้าใจแล้ว มารินะชอบที่จะอายเหรอ?」

มารินะสั่นกับคำพึมพำของทามะมูชิ เธอเกาะหลังของทามะมูชิ หันตาที่มีน้ำตาของเธอและปิดมัน
มันตรงเป้าเผง? เห็นได้ชัดว่า ผลของยาปรากฏขึ้นทันที
ความบ้ากามของมารินะคือเธอชอบอาย มันอาจจะถูกขยายโดยยา
เหมือนจะพิสูจน์มัน ตัวของมารินะเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว
แม้ว่าเธอแต่งตัว ผมเห็นได้ด้วย “ตา” ของผม
ผิวสีแดงฉ่ำไปด้วยเหงื่อ และหัวนมที่เห็นได้ตรงปลายของหน้าอกนั้นแข็งชูชันถึงขั้นที่จะระเบิด มากกว่านั้น แตดมันชี้ออกมาจากผิว แม้ว่าจะไม่ได้เล่นกับมัน และน้ำเงี่ยนเอ่อล้นจนถึงจุดที่ว่ามันหยดลงบนพื้น
แค่โดยการแต่งตัวอย่างน่าอายและถูกมอง เธอดูเหมือนจะมีความสุขมากจนจะถึงจุดสุดยอด
มันเป็นสภาพที่ดีอย่างคาดไม่ถึง
มารินะที่เบิ้ลความบ้ากามที่ชอบอายของเธอ และในครั้งนี้ แสงมากมายส่องไปที่เตียง และกล้องหลายตัวเล็งไปที่เตียงอยู่ และทามะมูชิเป็นคนที่ดูแลการบันทึก
มันพูดได้ว่ามันเป็นสภาพที่ดีที่สุดที่จะกระตุ้นความอายของเธอ

「โฮเระ~ มารินะ เธอทดลองไม่ได้ถ้าเธอซ่อนอยู่นะ」
「เฮ้ย มารินะ มาทางนี้」
「โฮเระ~ มารินะ ซูซูฮาระเรียกเธอน่ะ」
「เฮ้ย มารินะเธออยากจะใช้ชั้นเล่นกับหัวนม แตดและหีของเธอมั้ย? ชั้นจะเล่นกับเธอ ดังนั้นมาทางนี้」
「โฮเระ~ มารินะ ชั้นพูดว่าซูซูฮาระจะรักเธอนะ」
「เฮ้ย มารินะ ชั้นจะรังแกเธอด้วยภาพลักษ์ที่น่าอายของเธอ」
「โฮเระ~ มารินะ ชั้นดีใจ ดูเหมือนว่าซูซูฮาระอยากให้เธอทำอะไรบางอย่างที่น่าอาย」
「เฮ้ย มารินะ แหวกขาของเธอเป็นตัวเอ็มระหว่างที่ใส่ชุดจีน ชั้นจะทำให้ธอน้ำแตกด้วยมือ และแค่หัวนมเธอถูกเปิดเผย」
「เฮ้ย มารินะ มันดูเหมือนว่าซูซูฮาระจะให้เธอทำอะไรที่น่าอายหลายอย่าง ชั้นดีใจ」

ผมยิ้มและส่งเสียง และทามะมูชิส่งเสียงของเธอกับคำพูดของผม
ทามะมูชิ แม้ว่าเราจะไม่ได้เตรียมการกันมาก่อน คำพูดเธอเทียบเคียงประจวบเหมาะกับของผม เธอค่อนข้างเก่งกับมัน
มารินะที่ถูกแหย่โดยผมและทามะมูชิ สั่นโดยมีหัวอยู่ในมือ
มันดูเหมือนเธออาจเกินไปที่จะขยับ
อย่างไรก็ตาม ถ้าความบ้ากามและความใคร่ถูกขยาย

「หืมม อ-อย่ารังแกหนู…♥」

มารินะที่อยู่ในสภาพกึ่งใจ ยืนขึ้นขณะที่มือขวาอยู่ที่หน้าอกและมือซ้ายอยู่ที่หว่างขา เธอสั่นเข่าของเธอและพึมพำ
ความต้องการของเธอถูกขยาย เพราะทั้งหมดเธอจะสูญเสียเหตุผลและโหยหาความต้องการทางเพศของเธอ
ดั่งจะพิสูจน์มัน ตาของมารินะแฉะ หูของเธอแดงก่ำ และหายใจหยาบ จากนั้นน้ำเงี่ยนหยดจากหว่างขาของเธอ แล้วก็ต้นของของเธอสั่นด้วย เธอเข้าหาผม เหมือนเธอถูกดูด
บางทีอาจจะเป็นเพราะผลของยามีผลกับตัวของผม ควยผมแข็งอย่างบ้าคลั่งจนผมเกือบจะแตก และความดุร้ายเพิ่มอย่างมากเหมือนจะตอบสนองมัน
ความต้องการที่จะคลั่งไคล้มารินะและความต้องการที่จะรักแกเธอ
มีวิธีที่จะเติมเต็มความต้องการทั้งสองนั้นในเวลาเดียวกัน นั่นก็คือ “ตา” ของผม
เพราะ “ตา” ของผมหาจุดอ่อนได้ มันเป็นไปได้ที่จะหาจุดอ่อนของเธอและคลั่งไคล้เธอ ระหว่างที่มีความสุขกับมารินะที่ดูเหมือนจะบ้าไป
มารินะที่มายืนอยู่ตรงหน้าผมได้อย่างไรก็ไม่รู้
เอียงมาข้างหน้าเล็กน้อย ด้วยมือขวาอยู่ที่หน้าอกและมือซ้ายอยู่ที่หว่างขา หายใจหยาบ ตาแฉะ น้ำลายเล็ดจากริมฝีปากสีฟ้าซีด และบีบต้นขาด้านในของเธอ จากนั้น ต้นขาเธออยู่ไม่สุขอย่างเขินอาย แต่แม้อย่างนั้น น้ำเงี่ยนหยดออกมา
ช่างเป็นตัวที่มีเสน่ห์และลามก คู่กันกับกี่เพ้าสีแดง มากกว่านั้น มารินะค่อนข้างมีสไตล์ที่ตะวันตกอย่างสง่างาม สไตล์ตะวันออกเหมือนกี่เพ้ามันไม่คู่กับมารินะ ซึ่งทำให้มัน “มีเสน่ห์” มากขึ้นไปอีก
นั่นใช่แล้ว ผมคิดวาแหวกขาเป็นตัวเอ็มคงจะดี แต่อย่างแรก มาทำให้เธอน้ำแตกระหว่างที่ยืนเถอะ
ผมท้าทายที่จะโจมตีจุดอ่อนของเธอและทำให้เธอดิ้นได้ ผมเอาความได้เปรียบจากจุดอ่อนเธอและบ้าไปได้
จากนั้น ผมยิ้มและเลียปากของผม และขยับนิ้วกลางและนิ้วชี้

 

เป้าหมายเดือน 4/66
ค่าเน็ต 150/200
กาแฟ 0/300
ค่าไฟ 20/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord