เมื่อฉันปล่อยเขา

          ไม่รู้ว่าเพราะตำแหน่งใหม่หรือเวลาที่มีมากขึ้นจึงทำให้ฉันรู้สึกเหงากว่าเดิม   ฉันหมายถึงความรักระหว่างฉันกับแฟนมันดูจะจืดจางลงอย่างมาก   แต่จริงๆ แล้วฉันมองว่ามันจืดชืดมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว   เพียงแค่ฉันอาจไม่ได้สังเกตมันหรือเพราะอะไรบางอย่าง  

          วันนี้ฉันไปกินข้าวกับพี่ข้างบ้าน   เธอเป็นหญิงเลข   40   ที่ยังสวยและไม่ดูแก่   อดีตเธออาจโชกโชนแต่ตอนนี้เธอก็เหมือนแม่พระคนหนึ่งที่ฉันคุยได้ทุกเรื่อง   พวกเราชอบขับรถไปที่ไกลๆ   นั่งกินข้าวในห้างที่ไม่ได้แพงเกินกำลังและมันยังได้เยอะผิดปกติอีกต่างหาก   นอกจากนั้นความอร่อยก็ต้องเรียกว่าขนาดที่ฉันมักชอบอวยอาหารข้างทางว่าอร่อยและดีแต่ที่นี่มันทั้งแพงและดีจริงๆ   พอกินเสร็จ   พวกเราก็ขึ้นไปข้างบน   หามุมถ่ายรูปในร้านเสริมสวยที่พี่กะเทยที่ฉันและพี่ข้างบ้านรู้จัก   เธอชื่อว่าพี่ตรี   เป็นกะเทยเสริมสวยที่ตลกมากและฉันก็ชอบเวลาที่นางอยู่ใกล้ๆ   จริงๆ แล้วฉันเป็นพวกชอบอยู่คนเดียวนะ   หมายถึงว่าให้ฉันอยู่ในห้องตามลำพังแล้วให้ด้านนอกเขาสังสรรค์กันไปตามประสาคนเมา   แค่ได้ยินเสียงหัวเราะ   แบบนั้นฉันรู้สึกสนุกกว่าให้ฉันไปนั่งร่วมวงเสียอีก  

          ฉันเป็นคนแนะนำพี่ตรีให้ลองใช้แอพหาคู่ที่ฉันเจอกับแฟน   และวันนี้ก็ได้รับข่าวดีจากนางว่าแฟนของนางจะบินมาไทยในเดือน   7   อื้ม!!   ขนาดคุยกันไม่กี่เดือนเองนะ   ทำไมดีอย่างงี้นะ   ฉันได้แต่แสดงความยินดีกับนาง   นับรอวันที่พวกเขาจะได้เจอกันเป็นครั้งแรก   วันที่รักออนไลน์ของพวกเขาจะกลายเป็นเพียงเรื่องตลกในงานแต่ง   ในตอนที่เจ้าสาวออกมาพูดเกี่ยวกับวันแรกที่ได้เจอกับเจ้าบ่าว   น่าประทับใจและน่ายินดีกับนาง   เห็นคู่เขามีความสุขแล้วมันก็ทำให้ฉันมีความสุขตาม  

          ฉันยอมรับว่าข่าวดีของพวกเขาเปลี่ยนแปลงอารมณ์ที่เย็นเฉียบของฉัน   มันทำให้โลกที่ฉันสาปภายใต้เหมันต์อันไร้ที่สิ้นสุด   ในความดำมืดของโลกที่มีแต่สีดำปรากฏแสงแรกหลัง   100   ปีแห่งความอับเฉา   มันเป็นแสงที่แสบตา   แสบตามากจนฉันเหมือนจะไม่อยากลืมตาขึ้นมอง   นานแค่ไหนแล้วนะที่ฉันไม่ได้เห็นมัน   คงเป็นตั้งแต่ตอนนั้น   ในวันที่ฉันแลกไลน์กับเขา   วันที่ 20 ตุลาคม 2020   วันที่ฉันรู้จักกับชายที่ชื่อจอร์จ   นักแต่งนิยาย   The Darkness   และ   Operation Greywolf   รู้ไหม   เวลาที่คน   2   คนที่ไม่เคยเจอกันมาก่อนแชร์บางสิ่งที่คล้ายกัน   ทั้งการเขียนนิยาย   ทั้งความสัมพันธ์ระยะไกล   มันทำให้ฉันหลงรักเขา   หลงรักในความคล้ายคลึงของกันและกัน   หลงรักในน้ำเสียงที่เหมือนหลุดออกมาจากดีสนีย์แลนด์  

          งานชักเริ่มปวดหัว   หลายอย่างที่ฉันต้องทำขึ้นมา   ศึกษาเอาเอง   ต้องคลำหาทุกอย่างด้วยตัวเอง   มันทำให้ฉันเริ่มที่จะชอบออกไปข้างนอกบ่อยๆ   ฉันเริ่มออกไปวิ่งจ็อกกิงไวขึ้นกว่าปกติ   ฉันเริ่มอยากจะปล่อยตัวออกจากหน้าจอกับสิ่งต่างๆ ที่มันกำลังยากขึ้นในชีวิตของฉัน   ฟาร่าและคอนโดของเธอคือ   1   ในสิ่งอัศจรรย์ที่ช่วยให้ฉันคลายเครียดได้หลายๆ อย่างแต่ในทางกลับกัน   คำว่าเพื่อนก็มักจะทำให้เกิดความขัดแย้งขึ้นมาได้   วันนั้นฉันบอกกับฟาร่าเรื่องที่ว่าแฟนของฉันเคยโทรหาฉันผ่านไลน์แค่ครั้งเดียวตลอดเวลาที่เราคบกันและไม่รู้นานเท่าไหร่ที่ฉันไม่ได้ยินเสียงเขาพูดผ่านข้อความเสียงทั้งที่ฉันพยายามขอให้เขาทำแต่ก็ชอบเมินข้อความฉันในบางครั้ง   ฟาร่าบอกฉันให้ดึงสติตัวเองกลับมา   ช่วงเวลาที่ฉันเสียไปเกือบ   2   ปีนี้คือบทเรียนราคาแพงและแฟนของฉันไม่ได้รักฉันอย่างที่ฉันเข้าใจและฉันกำลังหลอกตัวเองกับรักครั้งนี้  

          รู้อะไรไหม   ฉันไม่ชอบเลยนะเวลาที่มีใครคิดไม่ตรงกับฉันเพราะส่วนใหญ่แล้วฉันมักจะบังคับให้ดาวเคราะห์ทุกดวงหมุนรอบตัวฉันที่เป็นศูนย์กลางของจักรวาล   ความคิดของฉันคือที่สุดและจะไม่มีใครเปลี่ยนมันได้   ใช่   ฉันได้แต่รับฟังเธอพูดเตือนด้วยความหวังดีและฉันเข้าใจเพื่อนคนนี้ดี   ฉันรักเพื่อนของฉันมากกว่าแฟนที่ไม่เคยเจอกัน   มันก็เหมือนถ้าฉันต้องถามแฟนตัวเองว่าจะเลือกใครระหว่างน้องชายคนเล็กที่เขาสนิทสนมและให้เวลาทั้งหมดอันน้อยนิดที่เขามีกับฉันที่เป็นแค่คนแปลกหน้าคนหนึ่ง   แต่ถึงจะเลือกเพื่อนแต่หัวใจฉันมันสร้างจากเหล็กกล้าและฉันรู้เพียงแค่ว่ามันจะไม่ยอมสั่นคลอนกับเรื่องใดๆ ที่มาจากคนอื่น  

          ฉันเคยบอกรึยังว่าฉันไม่ชอบกินข้าวนอกบ้าน?   แต่ฉันก็ทำมัน   ฉันไปในทุกที่ที่พี่ข้างบ้านจะพาไป   เธอชื่อพี่ปูนะ   ยิ่งออกไปสู่โลกภายนอกยิ่งทำให้ฉันเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนขึ้นจาก   2   ปีที่ผ่านมา   ตอนนี้เริ่มเห็นฝรั่งเยอะขึ้น   ทั้งหนุ่มและแก่   พวกเขาส่วนใหญ่อยู่กับครอบครัว   รู้ไหมว่าตอนที่ฉันสั่ง   Fish and Chips   ฉันแค่หวังว่ามันจะช่วยให้ฉันได้เชื่อมต่อกับโลกที่เขาอยู่แม้จะเป็นในจินตนาการ   ไม่อร่อย   ฉันบอกกับแฟนว่ามันไม่อร่อยเลย   แต่นั่นไม่ใช่จุดน่าสนใจ   ไม่มากเท่ากับตอนนั้นที่ฉันได้ยินเสียงจากด้านหลัง   เสียงของแม่และลูกที่กำลังคุยกันด้วยภาษาที่ฉันคุ้นเคย   ฉันไม่ได้มองกลับแต่ฟัง   ดวงตาฉันมองเห็นเบื้องหน้านั้นที่บันไดเลื่อนกำลังพาฉันขึ้นไปจากชั้น   1   ถึงชั้นที่ฉันไปสั่งอาหารอังกฤษที่แสนไม่เหมือนต้นฉบับ   เขาคนนั้น   ฝรั่งวัยกลางคนที่กำลังอุ้มเจ้าตัวน้อย   โธ่เอ๊ยพระเจ้า   ทำไมท่านต้องให้ฉันเห็นภาพอะไรแบบนี้?    บททดสอบหรือ?   พวกเขาดูมีความสุขดีนะ   คงไม่ได้เห็นหน้ากันมานานพอสมควร   โรคระบาดบ้านั่นทำเอาฉันเกือบตายเหมือนกัน

          ฉันไม่ชอบถามอะไรแฟนและยิ่งไม่ชอบที่จะถามซ้ำในสิ่งที่ฉันเคยถามไปแล้ว   แต่ครั้งนั้นเขาเลือกที่จะเมินข้อความของฉัน   ไม่เป็นไร   เขาชอบมองข้อความผ่านๆ มั้ง   หลังจากวันนั้น   ฉันเริ่มหาข้อมูล   ตอนนี้ประเทศของฉันเปิดเต็มรูปแบบในเดือนที่จะถึงอีกไม่ถึง   10   วัน   ฉันส่งข้อมูลนี้ให้แฟนดู   เขาไม่อ่านข้อความในทันที   แต่ฉันรู้ว่าคอยตรวจดูแอพนี้ตลอดเวลา   ก็แค่ไม่อยากจะอ่านข้อความของฉัน   นั่นแหละที่ทำให้ฉันเป็นบ้าและคิดโทษตัวเองที่ขอ   Whatsapp    เพราะคิดว่าเขาคงจะใช้งานมันสะดวกกว่า   Line   ไม่เลย   ฉันมองเห็นมันตลอดเวลา   Last Seen   กับเวลาที่เลยผ่านมาจากข้อความที่ยังไม่ขึ้นเครื่องหมายสีเขียว   ทำไมเขาต้องเมินฉันในเมื่อเขาก็ใช้งานแอพนี้ตลอดเวลา?   ฉันน่าเบื่อหรือเปล่า?   บางทีฉันอาจจะส่งข้อความหาเขามากเกินไป  

          ความสงสัยมันน่ากลัวนะ   ที่เขาว่าความสงสัยจะฆ่าแมวและคิดซะว่าหมาป่าอย่างฉันก็คือแมวตัวหนึ่ง   คืนนั้นฉันตัดสินใจอย่างเด็ดขาด   ฉันส่งเพลงที่ฉันอยากให้เขาส่งมาให้ฉันบ้างเพราะฉันอยากรู้ว่าถ้าความสัมพันธ์ครั้งนี้คือเพลง   มันจะเศร้าหรือหดหู่แค่ไหน   Where’d Would All the Time Go   ของ   Dr. Dog   จริงๆ ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันจะสื่ออะไร   ก็แค่ฟังแล้วมันเพราะดี   ไม่ใช่แค่เพลงที่ฉันส่งให้เขาแต่เป็นทุกอย่างที่อยู่ในจิตใจ   ความรัก   ความเศร้า   ความเหงาและความกลัว   ฉันกลัวนะ   กลัวการเริ่มต้นใหม่แต่ฉันก็กลัวอีกอย่าง   ฉันกลัวความไม่แน่นอน   ฉันเกิดมาในบ้านที่พวกเราศรัทธาในศาสนาพุทธ   ที่ว่าพรุ่งนี้ไม่มีสำหรับทุกคน   บางทีฉันก็กลัวว่าฉันอาจจะหายไป   บางทีลมหายใจฉันอาจจะหมดลงก่อนที่ฉันจะได้เห็นเขา   บางทีมือของฉันอาจจะเย็นและแข็งเกินกว่าจะเอื้อมออกไปสัมผัสเขา   บางทีเขาอาจจะหายไปเหมือนกัน   บางทีเขาอาจจะเบื่อฉัน   บางทีเขาอาจจะบล็อกฉันไปแล้ว   ความกลัวมันมากเกินไปในจิตใจของฉันเพราะชีวิตที่ฉันเจอมา   เรื่องความรักที่มาและหายไปโดยไม่มีการบอกกล่าวใดๆ   ฉันเกลียดมัน   ฉันเกลียด   Line  

          ฉันนอนลงไปเหมือนเดิม   คิดว่ายังไงครั้งนี้ฉันก็จะไม่ยอม   Unsend   ข้อความตัวเอง   วันนี้จะเป็นครั้งแรกที่เขาต้องรู้ว่าฉันไม่อาจรอเขาได้อีก   ว่าฉันไม่สามารถที่จะยื้อความคิดของตัวเองได้อีก   ฉันไม่อยากตายทั้งที่ยังไม่มีความรักที่เป็นเรื่องจริง   ชีวิตที่เกิดมาจนตอนนี้จะ   28   ปี   สิ่งเดียวที่ฉันไปไกลมากที่สุดคือ   Friend With Benefits   แต่นั่นใช่รักแท้ที่ฉันอยากได้หรือ?   เขาแทนแฟนของฉันไม่ได้   ไม่ได้ทั้งใจและร่างกาย   ฉันไม่ได้ต้องการแบบนี้แต่ฉันเลือกได้ไหม?   ฉันไม่เข้มแข็งพอและฉันจะไม่รอเขาอีกต่อไปถ้าเขาไม่สามารถบอกฉันได้ว่าจะบินมาหาเดือนไหน   ฉันไม่อาจเชื่อคำทำนายของแคทถึง   2   รอบ   ว่าเขาจะบินมา   ฉันว่าบางทีแคทอาจจะยังไม่ถึงขั้นนั้นหรือเพราะชะตาของฉันมันแข็งแกร่งเกินกว่าความสามารถของเธอ   เดือน   8   ที่เธอว่า   ฉันไม่อยากจะรอแม้แต่วินาทีเดียว   เพราะการรอคอยโดยไม่มีเป้าหมายที่ฉันเห็นได้   ฉันทำไม่ได้   ทุกวันที่ฉันออกไปข้างนอก   ทุกครั้งที่ฉันนับวันรอพี่ตรีจะพบกันแฟนที่พร้อมจะบินมา   ทุกครั้งที่เพื่อนสนิทด่าฉันว่าไร้สาระกับความสัมพันธ์นี้   มันทำให้ฉันเหมือนคนบ้าและฉันจะไม่รอเขา