(Dangerous) #ก็ผมอันตราย 02

1 ชม. ต่อมา
“เหนื่อยไหมครับน้องดาร์ค” รุ่นพี่คนหนึ่งในกลุ่มพี่ว๊ากถามดาร์คอย่างใจดี
“ไม่ค่อยดท่าไหร่ครับ พี่กิต” พี่กิตเป็นคนที่ใจดีที่สุดในหมู่พี่ว๊ากแล้วล่ะ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขามาเป็นพี่ว๊ากได้ไงแต่ตอนนี้ผมรู้แล้วแหละ รังสีความเขงจ้าเล่ห์ของพี่กิตปิดไม่ค่อยมิดเลยถึงจะโผล่มาแค่นิดเดียวก็เถอะ ผมก็ยังอ่านได้อยู่ดีว่ามันแผ่มาจากไหน แต่รังสีแค่นี้ไม่ทำให้ผมกังวลได้หรอก
แล้วอีกอย่างหนึ่งที่ผมไม่ได้บอกก็คือข่าวลือที่ผมอัดรุ่นพี่หน้าเหียกได้กระจายไปทั่วคณะแม้แต่พี่ๆปี4ยังรู้ แต่ข่าวนี้จะกระจายแค่ในคณะเท่านั้น คือคนอื่นๆรู้จักผมกันหมดแต่ผมนี่สิไม่รู้จักเลยสักคน(╥_╥)
“ต่อไปนี้เราจะเริ่มทำการทดสอบได้!! การทดสอบมีเวลา 1 เดือน ขอให้ทุกคนโชคดี!!”
“เฮ!!!”
“ต่อไป เป็นน้องดาร์ค สติปัญญา การกีฬา ลูกคุณหนู หน้าตาดี เหลือแต่พละกำลัง งั้นพี่ก็ขอดูหน่อยก็แล้วกันว่าน้องสามารถเอาชนะแชมป์เทควันโดได้หรือเปล่านะ” ทำไมต้องเลือกแบบนี้ล่ะ เห็นผมหน้าตายผมก็อยากจะพักเหมือนกันนะ! 
“ครับ” ทำได้แค่ตกปากรับคำนั่นแหละ

3นาทีผ่านไป

“ผลสรุปน้องดาร์คเป็นฝ่ายชนะนะครับ” ยังไงก็ต้องเป็นผมอยู่แล้วล่ะ ที่เป็นห่วงอยู่ก็คงเป็นซีที่อาจจะโดนยำเละล่ะมั้งแต่คงจะไม่เป็นแบบนั้นแน่ เพราะซีมีบางสิ่งอยู่
“ดาร์คนี่เก่งจังเลยเนอะ”
“ใช่ๆแล้วทีนี้พวกพี่เขาจะแบ่งเป็นไงอะ ดาร์คเขาทำได้ทุกอย่าง และมีทุกอย่างด้วย อยากจับมาทำสามีจังเลย” อึ๋ย ผู้หญิงสมัยนี้ทำไมน่ากลัวอย่างงี้ล่ะ 
“ดาร์ค!” เสียงซีนี่
“หืม?” 
“เราผ่านมาได้แล้วล่ะヾ(≧▽≦*)o” ซีวิ่งมากอดผมเข้าเต็มแรงจนผมเกือบเซเลยทีเดียว
“ดีใจด้วยนะ” น่ารักจัง ซีเนี่ยชอบทำให้ผมเอ็นดูอยู่เรื่อยเลยน้า 
“งื้ออออ อย่าลูบหัวเราเหมือนคุณมากาเรดสิ”

'ก็นายทำตัวเหมือนคุณมากาเรดนี่'
“ไม่ได้ทำตัวเหมือนซักหน่อย”

'อย่าอ่านใจคนอื่นสิ!'

 “ก็ดาร์คไม่พูดอะเราก็ต้องอ่านเองสิ”
เฮ้อ~ผมจะบอกให้ครับ ซีน่ะมีพลังในการอ่านใจคนและสัตว์น่ะ ผมลำบากใจตรงนี้แหละ เวลาผมคิดถึงใคร ซีก็จะรู้ทุกอย่าง ตอนแรกๆที่อยู่ ป.1 ผมบ่นในใจว่าหิวน้ำแต่อยู่ดีๆซีก็ยื่นขวดน้ำมาให้เฉยเลย ผมนี่งงหนักมากว่าเขารู้ได้ไงว่าเราหิวน้ำน่ะ นั่นแหละคือจุดเริ่มต้นทำให้เราสนิทกันจนถึงทุกวันนี้ ทุกอย่างที่เกี่ยวกับซีผมก็รู้หมด และซีก็รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับผมเช่นกัน

“น้องๆครับอย่าจีบกันแถวนี้นะครับ” ผมป่าวจีบกันนะv_v ใจร้าย
“ครับ ป่ะไปอยู่ตรงซุ้มนั้นกันเถอะซี”
“อื้อ”

ณ ซุ้มที่ผ่านการสอบ

“น้องๆ ช่วยหยิบน้ำขวดนั้นให้หน่อย”
“ครับ” รุ่นพี่น่าจะประมาณปี2วิ่งมาทางซุ้มที่ผมนั่งอยู่ และพี่เขาหล่อมากๆ อยากได้ความหล่อนั่นจัง

“ดาร์คคิดไรอะ”
“อย่ายุ่งน่า” ทำไมชอบแอบอ่านความคิดคนอื่นเขากันนะ
“น้องชื่อดาร์คเหรอ พี่ชื่อคูลนะ”
“ออ..ครับ” เอิ่ม? พี่เขาต้องการอะไรเนี่ย
“น้องน่ารักดีนะมาเป็นเมียพี่ดีไหม”
“ห้ะ? เอ่อ..ไม่เป็นไรครับ”
“อย่าเล่นตัวหน่อยเลยน่า” เอ่อ..ผมยังไม่ได้เล่นตัวเลยนะ ขอพื้นที่ให้ผมงงหน่อย
“เอ่อ..เพื่อนผมไม่ได้เป็นเกย์นะครับ” ขอบคุณมากซีเพื่อนรัก
“งั้นเหรองั้นพี่ไปล่ะ”
“บายครับ”
“น้องดาร์คลองยิ้มหน่อย” เอ่อ..พี่ต้องการอะไรจากสังคมครับ
“เอ่อ…ผมยิ้มไม่เป็นครับ” ผมตอบพี่เขาไปตามความจริง ก็ผมยิ้มไม่เป็นนี่ บางครั้งถ้าผมมีความสุขมากๆอาจจะยิ้มก็ได้มั้ง?
“อืม…บ้าจี้ไหม?”
“ดาร์คไม่บ้าจี้ครับ” ซีตอบแทนผม คงรู้ว่าผมขี้เกียจพูดแล้วล่ะ
“แล้วดาร์คชอบอะไรล่ะ”
“เอาหูมานี่ครับ” ห้ะ!? เดี๋ยว!!ไอ้ซี!!!!!
“อือ…งี้เอง หึๆ”

'ไอ้ซีมึงพูดอะไร'
“ง่าาา ดาร์คอย่าดุเค้าสิ”
“หือ? พี่ยังไม่เห็นดาร์คพูดอะไรเลยนิ?”
“เอ่อ ผมคุยกับดาร์คได้น่ะครับ อ่านจากสายตาก็รู้แล้วล่ะครับ>_<”

'เหรอออออ เชื่อตายแหละ' 

“ฮ่าๆ ดาร์คนี่น้าา”

'พี่เขาชอบฉันจริงรึเปล่าซี '

“จริงสิ เราดูมาแล้ว”

'งั้นเหรอ ฉันจะลองให้พี่เขาจีบก็ได้นะ'
“พี่คูล ดาร์คเขาบอกว่าจีบได้ครับ”
“ว้าว! พี่เพิ่งเคยจีบนะอาจจะไม่ได้จีบเหมือนคนทั่วไปซักหน่อยอะนะ หึๆ”
“พี่แอบหื่นนะเนี่ย”
“อุ่ย! รู้ได้ไง” 
“หึๆ ก็ผมอ่านสายตาออกไงล่ะครับ”

'สายตาพ่อง มึงน่ะอ่านใจเว้ย'
“ดาร์คอย่าขัดสิ”

'จะขัดมีปัญหาไหม เดี๋ยวก็ไม่บอกคำตอบให้หรอก'
“โหยยยย ดาร์คอย่างอลดิ ง้อนะ ง้อออออ”
'ชิ! ไม่สนไปซื้อนมกล้วยมาง้อด้วย'
“โอเคครับ! ผมจะไปซื้อมาให้ระหว่างนั้นจีบกันไปก่อนนะ”

'ไอ้บ้าาาาาา'
“ไม่ได้บ้าน้าาา” 
“เอ่อ…ยิ้มหน่อยนะ” ผมบอกไปแล้วไงว่ายิ้มไม่เป็น
“ไหนดาร์คเอียงหน้ามาหาพี่หน่อย” จะทำไรอะ?
จุ๊บ! 
?? ห้ะ!!
“0o0 พี่ทำอะไรน่ะ” 
“จุ๊บปากไงครับ นุ่มมากเลย ขออีกรอบได้ป่ะ” เขิลว้อยยยยยย ไอ้เหี้ยยยยยย