ตอนที่ 2
ตอนที่ 2
ณ ร้านสะดวกซื้อข้างล่างของบริษัท
เจียงหนานยืนอยู่หน้าชั้นวางเครื่องดื่ม แกล้งทำเป็นเลือกชาดำ
นี่คือเครื่องดื่มที่เขาชอบที่สุด
ที่สำคัญ เขาจำได้ว่า ชาจินเม่ยเหลียง มีอัตราการชนะรางวัลสูง
(อารมณ์เหมือนลุ้นโชคใต้ฝาของบ้านเราครับ)
นี่คือสาเหตุที่ทำให้เขามาที่ร้านสะดวกซื้อแห่งนี้
เขาถือขวดชาไว้ในมือ และคิดในใจ ….. ชนะรางวัล 0% ….
เขาเปลี่ยนขวดและทำแบบเดิม …. ชนะรางวัล 0% …….
อีกขวดนึง ….. ชนะรางวัล 100% …..
เจียงหนานตาเป็นประกาย
เขานำชาไปจ่ายเงิน หลังจากคิดเงินเสร็จ ก็เปิดฝาขวด
"เชรดดด! ….. ถะ ถะ ถูกรางวัล”
เจียงหนานแทบกระโดดโลดเต้น
อย่างไรก็ตาม เมื่อพนักงานหญิงที่เคาร์เตอร์เห็น สีหน้าของเธอก็จริงจังขึ้นมาทันที
เขาเดินไปที่เคาร์เตอร์และยื่นฝาขวดที่ถูกรางวัลให้พนักงาน “ผมถูกรางวัลครับ และขอเพิ่มอีกขวด”
“โชคดีจังเลยค่ะ” พนักงานยิ้มให้ และเดินไปหยิบอีกขวดให้
เจียงหนานยกซดชาอย่างอารมณ์ดี และเลือกอีกขวด
…….ชนะรางวัล 0% …….
…….ชนะรางวัล 0% …….
…….ชนะรางวัล 0% …….
…….ชนะรางวัล 100% …….
“โอเคร เอาอันนี้”
เจียงหนานหยิบชาที่เลือกไว้และจ่ายเงิน โดยหวังว่าจะเปิดขวดอีกครั้งอย่างประหม่า
“แกร๊ก….”
(เสียงเปิดฝาขวดน้ำ)
“นั้นมัน ….. ถูกอีกแล้ววว! ^_^” เจียงหนานยิ้ม
“แจ๋ววว!!”
‘นี่เรามองเห็นอัตราความสำเร็จจริงๆ’เจียงหนานคิดในใจ
“คุณครับ ผมชนะรางวัล … อีกครั้ง ^_^”
เจียงหนานยื่นฝาขวดไปให้พนักงานที่เคาร์เตอร์
“โอ้ววว! …. คุณโชคดีมากก จะรับเพิ่มอีกขวดมั้ยคะ?”
“จัดไปอย่าให้เสีย รีบไปหยิบมาให้ไว”
เจียงหนานเลือกชาต่อไป
"แกร๊ก!!….”
“พี่สาว ผมชนะอีกแร้วว ^_^”
พนักงาน: “……”
"รับเพิ่มอีกขวกมั้ยคะ?.”
“ให้ไวเลย”
เจียงหนานซื้อเพิ่มอีกขวด
“ ถูกอีกแร้ววค้าบบ (^_^)”
พนักงาน: “…….”
.…………………..
เจียงหนานออกจากร้านสะดวกซื้อ ในมือถือชาดำที่เปิดฝาไว้เป็นโหล
พนักงานมองเจียงหนานออกจากร้านไปด้วยอาการหงุดหงิด
‘มันเกิดอะไรขึ้น เขาถูกรางวัลติดต่อกันถึง 12 ครั้ง’
พนักงานสาวคิดในใจ ‘ตั้งแต่ทำงานมา 2 ปียังไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนเลย (o_o)’
‘นี่มันโครตโชคดีเลยยย’
แม้ว่าเงินที่ได้จากการถูกรางวัลใต้ฝาอิชิตันจะได้เงินไม่มาก
‘แต่ถ้าซื้อหวยด้วยโชคแบบนี้ไม่ใช่ว่าจะกลายเป็นเศรษฐีภายใน 3 วิหรอกหรอ (0_0)’
.…………….
กลับมาที่บริษัท
“เสี่ยวจาง นี่ของเธอ…”
“มาๆ เสี่ยวหวัง นี่ของเธอ”
“เฮ้…. ลิลลี่ นี่ของเธอ”
เจียงหนานแจกอิชิตันอย่างมีความสุข ชานี้ราคาตั้งขวดละ 3 หยวนและนี่ยังมีมากกว่า 10 ขวด ทำให้เขาดูป๋าอย่างบอกไม่ถูก (^_^)
ทุกคนรับอิชิตันของเจียงหนานอย่างงุนงง
“ห้ะ! นี่มันเกิดอะไรขึ้น เจียงหนาน ไอ่คนขี้งกคนนั้นเนี่ยนะ ซื้อชามาให้พวกเรา พรุ่งนี้ฝนตกแน่”
“เขาแอบวางยาพวกเรารึป่าว กินเข้าไปแล้วท้องเสียแน่ๆ”
“นี่มันไม่ปกติ ฉันว่า เจ้านั้นต้องการจะขอยืมเงินพวกเราแน่ๆ”
เจียงหนาน : ยืมเงินบ้านคุณสิ!
“เจียงหนาน!……แกลองพูดอีกทีดิ๊ อยากมีปัญหารึไง?”
ในขณะนั้นเองก็มีเสียงตะโกนดังออกมาจากข้างนอกประตู “ฉันมาสายแค่นิดเดียว พวกแกกล้าอู้งานกันเรอะ ไม่มีงานให้ทำกันรึไง มาทำอะไรกันตรงนี้ อยากตกงานใช่มั้ย?”
เจียงหนานยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ในมือยังถือขวดอิชิตันขวดสุดท้ายไว้
ส่วนคนอื่นๆ รีบหันหลังกลับเข้าโต๊ะของตัวเอง ทำเหมือนว่ากำลังยุ่งอยู่กับงาน
เจียงหนานยืนหันหลังให้หัวหน้าของเขาด้วยอาการเกร็งๆ
————————————————————-
ผู้แปล: เรื่องนี้เป็นโปรเจ็คแรกนะครับ หัดแปล ถ้าอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ หรือ ไม่เข้าใจ มีคำแนะนำ ติชม สอบถาม สามารถติดต่อผ่าน Fanpage : มั่วที่สุด ได้เลยครับ
สารบัญ / นำทาง
- 👁️ ยอดวิว 1377
ความคิดเห็น
นี้คือ = นี่คือ
นึกว่ามันจะแลกมาไว้ดื่มเอง 555
แสดงความคิดเห็น