March Time Traveler ตอนที่ 12 การแก้แค้น 2

ตอนที่ 12 การแก้แค้น 2

 

     “ย๊ากกกส์”เสียงมาร์ชร้องออกมา 

     ‘สวบ’ ‘ฟุบ’ “15”เสียงแทงดาบอย่างรุนแรง ตามด้วยเสียงกลิ้งตัวหลบอย่างรวดเร็ว พร้อมกับการนับเลขลำดับที่ 15 หลังจากร่างของมาร์ชกระโดดลงมาจากกิ่งไม้แล้วแทงดาบลงที่หัวของอสูรหมานรกตัวหนึ่ง เสียงร้องระหว่างที่กระโดดลงมาก็เพื่อดึงความสนใจให้อสูรหมานรกตัวอื่นหันมาทางเขา เพราะถ้าหากมันกระจายตัวไปทั่วป่าเรื่อยๆ มันจะทำให้มาร์ชต้องระวังตัวจากรอบด้าน ซึ่งมันถือเป็นภาระหนักอึ้งสำหรับเขา พวกอสูรหมานรกพอมันได้ยินเสียงของเหยื่อ มันก็รีบพุ่งตรงเข้าหาอย่างรวดเร็ว 

    “อย่างนั้นแหละรีบวิ่งมาหาความตายอย่างนั้นแหละ 16”มาร์ชนับเลขหลังจากที่แทงดาบเข้าที่คอของอสูรหมานรกตัวหนึ่ง แล้วรีบดึงดาบออกก่อนจะเคลื่อนที่ไปยังต้นไม้อีกต้นอย่างรวดเร็ว มาร์ชเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆอย่างรวดเร็วด้วยความชำนาญ มีการโผล่ออกมาให้อสูรหมานรกเห็นแค่เสี้ยววินาทีก่อนที่จะหายไปอีกครั้ง

    “แฮ่กๆ เหนื่อยกว่าที่คิดไว้นะเนี่ย แต่พวกมันยังเหลืออีกเยอะเลย พาไปตรงนั้นดีกว่าจะได้พักเอาแรงด้วย”มาร์ชหอบหายใจถี่ แล้วพุ่งออกจากต้นไม้ใหญ่ที่ใช้พิงอยู่ แล้วเลิกวิ่งหลบไปตามต้นไม้แบบตอนแรก แต่เลือกที่จะวิ่งลัดตรงๆแล้ว กระโดดพุ่งตัวข้ามพุ่มไม้เตี้ยๆเพื่อไปยืนตรงกลางที่โล่งแห่งหนึ่ง พวกอสูรหมานรกเห็นมาร์ชก็พุ่งตามเขาไปในทันที มีพวกมัน 8 ตัว วิ่งอ้อมกระจายตัวกันเพื่อที่จะล้อมวงรุมกินโต๊ะมาร์ช ที่ตอนนี้กำลังยืนนิ่งหลับตาอยู่ตรงกลางที่โล่งนั่น พวกอสูรหมานรกส่งเสียงขู่ออกมาและค่อยๆเดินเข้าหามาร์ชช้าๆอย่างพร้อมเพรียงกัน ระยะห่างระหว่างอสูรหมานรกกับเขาห่างกันไม่ถึง 10 เมตรแล้ว แต่มาร์ชก็ยังคงยืนหลับตานิ่งไม่ได้แสดงอาการกลัวออกมาสักนิด อสูรหมานรกทั้ง 8 ตัวเดินเข้ามาจนถึงระยะห่าง 5 เมตรมันก็ตั้งท่าจะพุ่งเข้าใส่มาร์ชทุกตัว แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น อยู่ๆพื้นดินที่พวกมันกำลังเหยียบก็ยุบตัวลงอย่างรวดเร็ว อสูรหมานรก 7 ตัวตกลงไปในหลุมดินรอบตัวมาร์ชทันที แต่มีหนึ่งตัวที่ไม่ได้ตกลงไปเพราะมันเป็นตัวที่ยืนอยู่บนทางที่มาร์ชใช้เพื่อเข้ามายืนตรงกลางที่โล่งนี่ แต่มันกลับเป็นตัวที่สิ้นลมหายใจก่อนตัวอื่นๆ เพราะทันทีที่ดินยุบตัวลง มาร์ชก็พุ่งตัวเข้ามาประชิดกับมันอย่างรวดเร็ว แล้วคมดาบถูกแทงเข้าตรงคอโดยที่มันแทบจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ เพราะมันยังยืนตกใจที่พวกของมันตกลงไปในหลุมดินอยู่

    “17”มาร์ชพูดเสียงเบาๆแล้วดึงดาบกลับ ก่อนจะปรายตามองอสูรหมานรกที่อยู่ในหลุมดินที่ลึก 5 เมตรเล็กน้อยก็พุ่งตัวออกไปจากบริเวณนั้น ตามด้วยเสียงของอสูรหมานรกที่พุ่งตามเขาไปจำนวนหลายตัว มีบางตัววิ่งมาหยุดดมพวกของมันที่อยู่ในหลุมเล็กน้อยแล้วก็วิ่งออกไป มาร์ชวิ่งมาถึงพุ่มไม้ทึบที่หนึ่งก็รีบพุ่งเข้าไป มีอสูรหมานรกเห็นเขาก็เลยพุ่งตามเข้าไป

    “18”มาร์ชที่หลบอยู่ในพุ่มไม้นับเลขเบาๆหลังจากที่เขาใช้ดาบแทงเข้าตรงด้านข้างของหัวอสูรหมานรกแล้วรีบดึงออกมาจนเลือดพุ่งกระฉูดจนเต็มใบหน้าของเขา เขาใช้หลังมือขวาเช็ดเลือดที่บริเวณรอบดวงตาออกแล้วพุ่งออกจากพุ่มไม้ อสูรหมานรกที่วิ่งตามมาเห็นร่างของมาร์ชพุ่งออกมาจากพุ่มไม้ก็รีบวิ่งตามมาร์ชไป แต่เพียงเสี้ยววินาที มาร์ชก็คลาดสายตาไปจากมัน มันไล่ดมหากลิ่นของมาร์ชไปตามที่ต่างๆ

    ‘สวบ’ ‘สวบ’ “19 20”มาร์ชที่นอนหงายอยู่ใต้กองใบไม้แทงดาบขึ้นใส่ท้องของอสูรหมานรกที่ยืนคร่อมเขาเพื่อดมตามพื้นดิน 2 ตัว 

 

                  ข้อความ

    ท่านได้รับฉายา เจ้าแห่งการลอบสังหาร 

    ฉายา เจ้าแห่งการลอบสังหาร นี้ หลังจากสวมใส่จะสามารถใช้ ทักษะก้าวย่างสังหาร ได้ และยังเพิ่มค่าความคล่องแคล่วให้อีก 10%

 

     “สวมใส่ ฉายา เจ้าแห่งการลอบสังหาร”มาร์ชพูดขึ้นหลังอ่านข้อความจบ ในขณะที่เขากำลังกลิ้งตัวออกจากใต้กองใบไม้ไปพิงหลบอยู่ที่หลังต้นไม้ ซึ่งมีอสูรหมานรกเหลียวมาเห็นเข้าพอดี

 

                  ข้อความ

    ท่านได้รับทักษะ ย่างก้าวสังหาร(ขั้นที่ 1)

    ทักษะย่างก้าวสังหารนี้เป็นทักษะใช้งาน หลังเรียกใช้งานทักษะ ท่านจะเข้าสู่สภาวะล่องหน ลบกลิ่นและจิตสังหารจนกลายเป็นศูนย์ แต่จะเดินได้เพียง 3 ก้าวเท่านั้น เมื่อเดินครบ 3 ก้าวหรือครบเวลา 30 วินาทีสภาวะล่องหนจะถูกยกเลิก ใช้ค่าพลังเวทย์ 50 หน่วย ระยะเวลาใช้ทักษะครั้งถัดไป 1 นาที

 

     “ว้าว โชคดีจังที่ได้ทักษะที่สุดยอดมาในเวลาแบบนี้”มาร์ชพูดขึ้นหลังจากอ่านคำอธิบายทักษะจบ ในขณะที่อสูรหมานรกกำลังเดินมาที่ต้นไม้ที่เขาใช้หลบ 2 ตัว มันกระโจนอ้อมมาเพื่อจะโจมตีมาร์ชที่อีกด้านของต้นไม้พร้อมกัน แต่แล้วมันก็ได้แต่ยืนมองหน้ากันงงๆเพราะใต้ต้นไม้นี้มีแค่พวกมันสองตัวเท่านั้น มันไล่ดมตามต้นไม้และพื้นดินรอบๆต้นไม้ อย่างสงสัยเพราะมันมั่นใจว่าเห็นมาร์ชกลิ้งมาหลบตรงนี้แน่นอน

    ‘ชิ่วๆไปดมไกลๆเลยไอ้หมาโรคจิต แกจะดมโดนก้นฉันแบบนี้ไม่ได้ มันจักจี้นะเว้ย’มาร์ชคิดในใจและพยายามกลั้นหัวเราะ เพราะตอนนี้เขาใช้ทักษะย่างก้าวสังหารอยู่ แต่ด้วยความเคยชินเขารีบกระโดดเกาะต้นไม้ตอนที่อสูรหมานรกกระโจนมา เลยต้องล่องหนเกาะต้นไม้ให้อสูรหมานรกดมก้นอยู่อย่างงี้ มาร์ชสังเกตเห็นความสามารถเพิ่มเติมของทักษะที่กล่องข้อความไม่ได้บอกรายละเอียดไว้ คือการถือสิ่งของแล้วทำให้มันล่องหนได้เหมือนดาบในมือของเขาตอนนี้ที่มันก็อยู่ในสภาวะล่องหนด้วย แต่ต้นไม้ที่เกาะอยู่ไม่ล่องหนอาจจะเป็นเพราะต้นไม้นี้ไม่ใช่อุปกรณ์ของมาร์ช เลยไม่อยู่ในเงื่อนไขที่จะทำให้มันเข้าสู่สภาวะล่องหนด้วย 

    ‘ตุบ’เสียงบางอย่างตกลงที่ใกล้ๆกับโคนต้นไม้ อสูรหมานรกที่กำลังจะเดินจากไปรีบพุ่งไปดูทันทีแต่ก็ไม่พบอะไร ใช่แล้วมันคือร่างของมาร์ชที่ตกลงมาในขณะที่ล่องหนอยู่ เพราะต้นไม้มันต้นใหญ่มากมาร์ชที่เกาะอยู่นานแล้วก็เลยเมื่อยปล่อยมือจนร่วงลงมานอนกองที่พื้น 

    ‘สวบ’ ‘สวบ’ “21 22”มาร์ชนับเลขก่อนที่สภาวะล่องหนจะถูกยกเลิก มาร์ชรีบวิ่งไปหลบหลังต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกล หลังจากแทงดาบใส่อสูรหมานรก 2 ตัวที่มาดมก้นเขา มาร์ชเริ่มฆ่าอสูรหมานรกด้วยการวิ่งล่อให้ผ่านจุดต่างๆอีกครั้ง รวมถึงใช้ทักษะย่างก้าวสังหารพลิกแพลงสถานการณ์ด้วย

    ‘ฉับ ฉีก’ “40 บ้าจริง นี่ฉันใช้การฟันเพื่อฆ่าไปแล้วสินะ อุตส่าออมแรงมาตั้งนาน ไอ้หมาบ้านี่”มาร์ชสบถออกมาแล้วก็กระทืบเท้าใส่ซากอสูรหมานรกที่นอนตายอยู่ตรงหน้าเขา อันที่จริงตลอดเวลาที่ผ่านมา มาร์ชใช้การแทงดาบเพื่อปลิดชีพอสูรหมานรกมาโดยตลอด เพราะมาร์ชรู้ขีดจำกัดของร่างกายตัวเองดี การจะสังหารอสูรหมานรกจำนวน 53 ตัว ด้วยตัวคนเดียวโดยใช้ป่าเป็นสถานที่ช่วยในการฆ่า ที่จริงมันเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำทั้งเรื่องระดับที่ต่างกันถึง 4 ระดับและเรื่องจำนวน หากเขาไม่ได้มีทักษะที่เพิ่มพลังโจมตีเมื่อใช้ดาบ มาร์ชคงไม่ยอมเอาตัวเองมาเสี่ยงแบบนี้เด็ดขาด แต่ก็จำเป็นต้องใช้การแทงเพียงอย่างเดียวเท่านั้นถึงจะสำเร็จตามที่วางแผนเอาไว้ เพราะการแทงคือการจับอาวุธให้มั่น แล้วใช้แรงของศัตรูที่พุ่งเข้าใส่เป็นแรงส่งให้การฆ่าสำเร็จ ไม่ได้ออกแรงมากเท่ากับการฟัน ส่วนการฟันคือการเหวี่ยงดาบโดยใช้แรงจากแขนทั้งสองข้าง เพื่อฟันออกไป มาร์ชนั้นต้องวิ่งล่ออสูรหมานรกไปตามต้นไม้ตลอดเวลา ถ้าหากออกแรงฟันแค่เพียงครั้งเดียวก็ส่งผลให้ร่างกายเขารับภาระที่หนักเกินไปทันที แต่เมื่อกี้ที่มาร์ชต้องฟันเพราะอสูรหมานรกตัวนั้น มันดันเตะใส่กิ่งไม้จนพุ่งไปทิศทางที่มาร์ชดักอยู่ แต่ตัวเองวิ่งอ้อมไปอีกทาง มาร์ชที่เข้าใจว่ากิ่งไม้ที่พุ่งมาคืออสูรหมานรกก็ตั้งท่าแทงดาบดักไว้ แต่ทันทีที่รู้ว่ามันคือกิ่งไม้ อสูรหมานรกก็พุ่งเข้าใส่เขาจากทางด้านหลังแล้ว มาร์ชเลยต้องเปลี่ยนมือจากท่าแทงดาบมาเป็นท่าการฟันดาบอย่างกระทันหัน

    “ยังเหลือพวกมันอีกตั้ง 6 ตัว เพราะการฟันเมื่อกี้ฉันน่าจะหมดแรงที่จะใช้วิธีเดิมในการฆ่าแล้ว ถ้าขืนยังต้องวิ่งไวๆแบบนั้นคงหมดแรงแล้วตกเป็นเป้านิ่งในตอนท้ายแน่ๆ รู้แบบนี้ตอนสำรวจป่าฉันน่าจะขุดหลุมดักเพิ่มอีกสักที่ก็คงจะดี ทักษะย่างก้าวสังหารก็ใช้ไม่ได้แล้วเพราะพลังเวทย์ฉันหมดหลังจากใช้ไป 5 ครั้ง”มาร์ชประเมินสถานการณ์ใหม่หลังจากพลาดท่าจนต้องใช้แรงฟันดาบออกไป

    “เห้อ ให้ตายสิฉันละเกลียดการที่ต้องตัดสินใจเลือกอะไรที่ก้ำกึ่งแบบนี้ซะจริงๆเลย แต่ก็น่าได้อยู่ละมั้งแค่ 6 ตัวเอง”มาร์ชพูดจบก็ถือดาบพาดที่ไหล่เดินออกมาจากหลังต้นไม้ พวกอสูรหมานรก 6 ตัวที่เหลือ ที่กระจายกันตามหามาร์ชอยู่มันมองมาที่มาร์ช แล้วเดินตรงเข้ามาหามาร์ชในทันที

    “เข้ามาเลยต่อให้พวกแกจ้องฉันแบบนั้นทั้งวันฉันก็ไม่ตายหรอก อ่ะไม่ได้สิ ฉันไม่มีเวลาให้แกมานั่งจ้องทั้งวันหรอกนะ จะเข้ามาหรือให้ฉันเข้าไปหาล่ะ”มาร์ชพูดละยิ้มโหดออกมา ก่อนจะพุ่งเข้าหาอสูรหมานรกตัวที่อยู่ใกล้สุดอย่างรวดเร็ว มาร์ชเหวี่ยงดาบไปที่ด้านข้างของอสูรหมานรกตรงหน้า มันก็เหมือนจะรู้ทันรีบกระโดดถอยหลังทันที อีกสองตัวที่อยู่ด้านหลังพุ่งขึ้นมาแทนที่ ตัวทางด้านซ้ายมือมาร์ช อ้าปากกว้างเพื่อกัดมาร์ช มาร์ชก็ยกดาบขวางเอาไว้ทันท่วงที มาร์ชยังไม่ทันจะดึงดาบกลับ ก็ต้องก้มหัวหลบแล้วกลิ้งตัวไปกับพื้นเพราะมีเท้าของอีกตัวตบใส่เขาอย่างรวดเร็ว 

    “ขอดาบฉันคืนนะ ระวังปากด้วยล่ะ”มาร์ชพูดขึ้นในขณะที่ม้วนตัวหลบเท้าของอสูรหมานรกที่ไล่ตบเขาอยู่ เขาม้วนตัวหลบจนมาถึงตัวที่คาบดาบเขาไว้ในปาก มันเห็นมาร์ชอยู่ตรงหน้าก็อ้าปากเพื่อจะกัดมาร์ช ดาบที่มันคาบอยู่เลยหลุดแล้วร่วงลงมา พอดีกับที่มาร์ชเอื้อมมือไปคว้าเอาไว้ทัน มาร์ชถีบตัวเองลุกขึ้นพร้อมทั้งตวัดดาบขึ้นอย่างรุนแรง คมดาบฟันเข้าที่ปากอสูรหมานรกตัวที่จะกัดเขา จนตัดท่อนบนและล่างของหัวมันขาดออกจากกัน 

    “อ๊าก”มาร์ชร้องออกมาเสียงดัง เพราะโดนเล็บเท้าของอสูรหมานรกอีกตัวข่วนเข้าที่กลางหลังอย่างจัง มาร์ชพุ่งไปด้านหน้าเพราะแรงตบ อสูรหมานรกอีกตัวที่เห็นว่ามาร์ชพลาดท่าแล้ว ก็เลยพุ่งเข้าใส่มาร์ชด้วยหมายจะจัดการให้จบด้วยการโจมตีครั้งนี้ มาร์ชที่กำลังเซถลาไปด้านหน้าอยู่นั้น ก็หยุดเท้าแล้วบิดตัวจับดาบยกขึ้นมาแทงดาบสวนไป อสูรหมานรกที่พุ่งเข้ามาไม่สามารถที่จะหยุดตัวเองได้แล้ว ก็ถูกคมดาบแทงเข้าตรงกลางหัวตายในทันที แต่ด้วยแรงที่มันพุ่งเข้าใส่มาร์ชเลยทำให้มาร์ชที่ยืนอยู่กระเด็นไปกับพื้น 

    “ให้ตายสิพลาดท่าจนได้”มาร์ชพูดขึ้นตอนที่ลุกขึ้นยืน มาร์ชมองดูจำนวนพลังชีวิตที่ลดลงเพราะถูกข่วนที่หลัง 100/450 พลันสายตาก็มองไปเห็นเงาของอสูรหมานรกที่กระโดดสูงจนท่วมหัวเข้ามาใส่เขาจากด้านหลัง มาร์ชเลยสไลด์ตัวนอนลงกับพื้นตั้งดาบขึ้นตรง คมดาบปาดเข้าตรงท้องของอสูรหมานรกที่กระโดดมาทำให้ผ่าเอาไส้และอวัยวะภายของอสูรหมานรกทะลักแล้วหล่นออกมาเลยหัวมาร์ชไปเพียงนิดเดียว 

    “อี๋ ขยะแขยงสุดๆ”มาร์ชร้องออกมาหลังจากลุกขึ้นมายืนแล้วเห็นภาพไส้ที่กองอยู่บนพื้น ก่อนจะรีบหันหลังกลับไปมองอสูรหมานรกที่กำลังเดินเข้ามาหาเขาพร้อมกัน 3 ตัว

    “หมาหมู่สินะ แล้วพวกแกรู้จักหมาจนตรอกไหม”มาร์ชพูดขึ้นแล้วพุ่งเข้าใส่อสูรหมานรกตัวตรงกลางอย่างรวดเร็ว มาร์ชหวดดาบลงตรงๆ มันรีบกระโดดถอยหลังหลบ แล้วเท้าของอสูรหมานรกสองตัวที่อยู่ด้านข้างก็ตบมาที่มาร์ชยืนอยู่ แต่ว่ามันตบได้แต่อากาศธาตุ เพราะมาร์ชใช้ดาบที่หวดลงค้ำกับพื้นแล้วดีดเท้าเพื่อส่งตัวเองให้ลอยขึ้นไปข้างบน ในจังหวะที่เท้าเลยช่วงตัวไปแล้วมาร์ชก็ดึงดาบออกจากพื้นแล้วตวัดขึ้นก่อนจะฟันลงตามแรงตวัดเข้าใส่อสูรหมานรกตรงหน้า เนื่องจากมันกระโดดหลบในตอนแรกพ้นแล้วก็เลยไม่ทันระวังการโจมตีแบบต่อเนื่องของมาร์ช

    “อ้ากก”‘ฉับ’มาร์ชคำรามออกมาเสียงดัง ใบหน้าของอสูรหมานรกข้างซ้ายขวาแยกออกจากกันในทันที เมื่อเท้าถึงพื้นมาร์ชก็รีบหันกลับมาหาอสูรหมานรกอีกสองตัวทันที แต่มันก็วิ่งหางจุกตูดหนีไปแล้ว มาร์ชที่เหนื่อยล้าจากการต่อสู้เต็มทีก็ได้ทิ้งตัวลงนอนแผ่ที่พื้น

    “นึกว่าจะต้องตายซะแล้วสิ โชคดีจังที่มันวิ่งหนีไปแบบนั้น ถ้าเกิดพวกมันยังสู้ต่อฉันคงเป็นฝ่ายที่ตายแทนอย่างแน่นอน”มาร์ชพูดในขณะที่กำลังนอนหายใจหอบอยู่ที่พื้น มาร์ชเปิดระบบกระเป๋ามิติแล้วล้วงเอาโพชั่นเพิ่มพลังชีวิตออกมาดื่ม 

    “เห้อ อยากจะนอนต่อแบบนี้อีกสักหน่อยจังเลย แต่คงทำไม่ได้สินะ”มาร์ชลุกขึ้นนั่งมองเวลาที่เหลืออยู่ 00:15:23 จากกล่องข้อความแจ้งเตือน จากนั้นมาร์ชก็ลุกขึ้นปัดเศษฝุ่นตามตัวออกเล็กน้อย มาร์ชสังเกตเห็นว่าแผลรอยข่วนที่กลางหลังของเขามันเริ่มสมานกันจนเกือบจะหายสนิทแล้ว มาร์ชหยิบดาบแล้วเริ่มวิ่งย้อนไปตามจุดต่างๆที่จัดการฆ่าอสูรหมานรก และลงมือก้มเก็บศิลาอสูรและเหรียญลิดแดงอย่างรวดเร็วและชำนาญเส้นทางเป็นอย่างมาก

    5 นาทีต่อมามาร์ชก็มายืนตรงปากหลุมที่อสูรหมานรกตกลงไป 7 ตัว มาร์ชมองพวกมันทีละตัวก่อนจะยิ้มเหี้ยมออกมาเมื่อมองไปถึงอสูรหมานรกสองตัวที่คุ้นเคย

    “เอาล่ะ พวกเรามาจัดการเรื่องของพวกเราให้จบๆกันไปดีกว่า”มาร์ชพูดแล้วก็เปิดกระเป๋ามิติหยิบหอกไม้ทำมือที่เหลือจากการใช้แทงอสูรจระเข้ฟันฉลาม 2 อันออกมา แล้วเริ่มแทงไปที่ร่างของอสูรหมานรกที่อยู่ในหลุมจนตายทีละตัว ถึงมันจะพยายามกัดหอกไม้เพื่อต่อสู้ แต่เนื่องด้วยหลุมมีความแคบพอดีตัวพวกมันมาก พวกทำได้แค่อ้าปากกัดลมตรงหน้า เพราะมาร์ชแทงหอกใส่ตรงตัวมัน การแทงอสูรหมานรกไม่ได้ยากเหมือนตอนแทงอสูรจระเข้ฟันฉลาม เพราะพวกมันไม่มีหนังที่หนา ออกแรงแทงเพียงไม่กี่ครั้งพวกมันก็ตาย การแจ้งเตือนการกำจัดอสูรหมานรกเด้งขึ้น 5 ข้อความผ่านไป

    “นี่คือโทษจากการที่พวกแกฉี่ใส่ฉัน ฉันขอเอาคืนพวกแกหน่อยละกัน จะได้หายกันไง”มาร์ชก้มลงไปพูดกับอสูรหมานรกที่ยังเหลืออยู่ในหลุม 2 ตัวเล็กน้อย ก่อนจะยืนขึ้นตรงๆแล้วก็ทำท่าจะถอดกางเกงลง

    “ไม่ได้สิ ฉันจะทำแบบนี้เลยไม่ได้ ดูไม่เป็นผู้ดีเอาซะเลย เดี๋ยวมานะแป๊บเดียว”มาร์ชพูดจบก็เดินออกไปเด็ดใบไม้ใบใหญ่มาม้วนเป็นรูปทรงกรวย แล้วจัดการฉี่ใส่เข้าไป ก่อนจะนำฉี่ที่อยู่ในกรวยใบไม้ไปราดใส่หัวอสูรหมานรก 2 ตัวที่อยู่ในหลุม พวกมันจ้องหน้ามาร์ชตาไม่กระพริบ

    “โอเค เท่านี้เราก็ไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว งั้นก็ช่วยตายได้แล้วล่ะ ไม่ต้องจ้องฉันขนาดนั้นหรอก พวกแกเป็นฝ่ายที่เริ่มก่อนนะอย่าลืม”มาร์ชพูดจบก็ง้างแขนที่ถือหอกไม้แทงใส่อสูรหมานรกทั้งสองตัวทันที

       

                   ข้อความ

    ท่านได้กำจัดเผ่าอสูรหมานรก(ระดับ 10) ได้รับค่าประสบการณ์ในการเลื่อนระดับ

ทำให้ระดับของท่านเพิ่มเป็นระดับ 7

 

     “ในที่สุดก็เลื่อนเป็นระดับ 7 แล้ว”มาร์ชแสดงอาการดีใจออกมาหลังอ่านกล่องข้อความแจ้งการเลื่อนระดับของเขาหลังลงมือฆ่าคู่แค้นแล้ว มาร์ชดีใจเพียงไม่นานเพราะเวลายังนับถอยหลังอยู่ ก็เลยใช้เชือกผูกกับต้นไม้เพื่อไต่ลงไปในหลุมดิน แล้วก้มเก็บศิลาอสูรกับเหรียญลิดแดง จากต้นหลุมไปท้ายหลุม ที่เป็นซากอสูรหมานรกคู่แค้นที่เขาเพิ่งจะลงมือฆ่ามันไป มาร์ชล้วงมือเข้าไปหยิบศิลาอสูรพร้อมกับทำท่าทางกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

    “ซวยจริงเลย เพราะมัวแต่นึกถึงเรื่องจะแก้แค้น ดันลืมนึกถึงตอนที่ต้องเก็บของที่ดร็อป เลยต้องเหยียบฉี่ตัวเอง แถมไม่พอต้องล้วงมือเก็บศิลาอสูรที่เปียกฉี่ตัวเองด้วย”แต่มาร์ชก็ต้องเก็บเพราะอดที่จะเสียดายไม่ได้ นี่คือแหล่งลิดดีดีของมาร์ชนี่เอง จากนั้นมาร์ชก็เดินกลับไปที่เชือกแล้วไต่กลับขึ้นไป ก่อนจะม้วนเชือกเก็บใส่กระเป๋ามิติ แล้ววิ่งย้อนไปตามเก็บของดร็อปจากซากอสูรหมานรกที่ฆ่าทิ้งตามจุดต่างๆในป่าจนครบ 51 ซากศพ 

    “เห้อ กว่าจะครบก็คงจะใกล้หมดเวลาแบบฉิวเฉียดเลยสินะ”มาร์ชพูดจบก็เปิดดูเวลาที่เหลือ ก็พบว่าเหลือเวลาอีกเพียงแค่ 00:02:02 แล้ว ผลจากการฆ่าอสูรหมานรกในครั้งนี้ มาร์ชได้รับศิลาอสูรระดับ 1 มาอีก 51 ก้อน และเหรียญลิดแดง อีก 42 เหรียญ มาร์ชจัดการเก็บทุกอย่างเข้าในกระเป๋ามิติแล้วนั่งมองกล่องข้อความที่มีเวลากำลังนับถอยหลังอยู่

    “3...2...1...”สิ้นสุดการนับถอยหลัง ควันสีดำก็ลอยขึ้นมาจากพื้นตรงมาร์ชนั่งอยู่ แล้วเริ่มลามคุมจนมิดหัวของมาร์ช อีกครั้งที่มาร์ชต้องกลั้นหายใจเอาไว้

    “เฮือกกก”มาร์ชหายใจเข้าเสียงดัง เมื่อลืมตาแล้วพบว่าตัวเองอยู่ในห้องชั้นใต้ดินของร้านแปดดาว พร้อมกับข้อความแจ้งเรื่องอาณาเขตของร้านแปดดาวที่ลอยอยู่ตรงหน้าเขา มาร์ชปรายตามองตัวเลขบนหน้าปัดนาฬิกาที่อยู่บนผนังห้อง ก็เห็นว่าเป็นเวลาประมาณ 7.53 น. ก็เลยกะว่าจะงีบสักหน่อยค่อยตื่นมาคิดว่าวันนี้จะทำอะไร

 

    ‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ดึงความสนใจมาร์ชที่กำลังมองหน้าปัดนาฬิกา ให้หันไปที่ประตูห้องในทันที

    ‘เอ๊ะ!นี่มันยังเช้าอยู่เลย ทำไมป้ามาเคาะประตูแต่เช้าแบบนี้ละเนี่ย’มาร์ชคิดในใจ

    “พ่อหนุ่มตื่นหรือยัง ฉันจะวานเธอไปเอาพวกวัตถุดิบหน่อยน่ะ พอดีวันนี้รถของคนที่เขาใช้มาส่งของให้ฉันประจำมันพัง ก็เลยมาส่งให้ไม่ได้ ฉันก็ดันตื่นสายซะด้วยวันนี้ต้องอยู่เตรียมของที่ร้านอีก”ป้าถามขึ้นหลังจากเคาะประตู

 

                    ข้อความ

    ได้รับภารกิจ ไปรับวัตถุดิบให้ป้าเจ้าของร้านแปดดาว

    รางวัล จะได้รับค่าประสบการณ์ในการเลื่อนระดับ

 

    “อ่อได้ครับป้า ผมเพิ่งตื่นพอดีเลย”มาร์ชอ่านข้อความจบก็เปิดประตูออกไปยืนหน้าห้องกับป้า

    “อื้อหือ กลิ่นฉี่นี่หน่า อย่าบอกนะว่าพ่อหนุ่มฉี่ใส่ที่นอน โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้วนะทำไมยังฉี่ใส่ที่นอนอีก แล้วนี่สภาพอะไรของพ่อหนุ่มเนี่ย เธอนอนดิ้นขนาดไหนสภาพถึงได้ยับเยินขนาดนี้กัน”ป้ายกมือขึ้นมาก่อนจะใช้นิ้วชี้และหัวแม่มือบีบที่จมูกตัวเอง แล้วเบี่ยงตัวหลบมาร์ชเล็กน้อยก่อนจะใช้มืออีกข้างผลักประตูห้องให้เปิดออก แต่พอมองเข้าไปในห้องไม่เห็นว่ามีอะไรเสียหาย ป้าก็ถอยออกมาแล้วมายืนมองมาร์ชตั้งแต่หัวจรดเท้าอยู่หลายรอบ

    “อ่อนี่หรอป้า พอดีผมคึกน่ะ หลังจากไปลงรอยแยกมิติอสูรกับพวกลุงเสือมาเลยอยากแข็งแกร่งแบบพวกลุงๆเขาบ้าง นอนคิดทั้งคืนจนนอนไม่หลับ เลยออกไปฟิตร่างกายตั้งแต่ตี 5 มาอ่ะครับ แล้วเรื่องวัตถุดิบนี่ต้องไปเอาตอนนี้เลยไหมครับ”มาร์ชกุเรื่องขึ้นมาเพราะอยากเก็บความลับเรื่องกุญแจรอยแยกเอาไว้ ก่อนจะเปลี่ยนไปถามเรื่องวัตถุดิบเพื่อไม่ให้ป้าบุษราสงสัย

    “ไปฟิตร่างกายยังไงถึงมีกลิ่นฉี่หึ่งขนาดนี้ ช่างมันเถอะ ไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อยก่อนแล้วค่อยไปเอาของให้ฉัน ขืนไปสภาพนี้เขาจะได้ว่าฉันใช้งานคนบ้าเอา อ่านี่แผนที่ที่ฉันจอดรถยนต์เอาไว้ ใช้มอเตอร์ไซค์ไปเอารถยนต์แล้วก็เอารถยนต์ไปรับวัตถุดิบตามแผนที่นี้”ป้าบุษราพูดแล้วก็ยื่นแหวนมาทางมาร์ช มาร์ชที่เริ่มปรับตัวจนคุ้นเคยกับการใช้ระบบวงแหวนแล้ว ก็ยื่นมือข้างที่สวมแหวนไปชนกับแหวนของป้าทันที

     ‘ตรวจพบการยื่นข้อเสนอแลกเปลี่ยนข้อมูลจากระบบวงแหวนของผู้ใช้ชื่อ บุษรา ท่านยินยอมทำการหรือไม่’ มาร์ชอ่านจบก็กดปุ่มยินยอม

     ‘ได้รับหมายเลขอนุญาตการใช้งานรถยนต์ส่วนบุคคลหมายเลข 3282536 เป็นที่เรียบร้อย ท่านจะสามารถใช้งานรถยนต์หมายเลข 3282536 ได้แบบถูกต้องตามกฎหมาย และยังได้รับพิกัดที่ระบุสถานที่แล้ว 2 จุด’ มาร์ชอ่านจบก็กดปิดหน้าต่างข้อความ แล้วหันไปพูดกับป้าบุษรา

    “ป้าครับงั้นผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ จะได้รีบไปทำธุระให้ป้าต่อ”แล้วมาร์ชก็รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำเลย เพราะกลัวว่าป้าบุษราจะถามอะไรตัวเองอีก แล้วตัวเองจะแถไปต่อไม่เป็น

    “แล้วนี่ไอ้เด็กนี่มันไปฟิตร่างกายแบบไหนของมัน ฉันรู้สึกว่าเขาดูแข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อคืนตอนที่นั่งกินข้าวด้วยกันจริงๆซะด้วยสิ เอ๊ะหรือว่าฉันจะคิดมากไปเอง อยู่กับไอ้เด็กนี่ไม่กี่วันสมงสมองไปหมดซะแล้วเรา เห้อไปเตรียมตัวเปิดร้านดีกว่า”ป้าบุษราพูดกับตัวเองหลังจากมองตามหลังมาร์ชที่วิ่งไปที่ห้องน้ำ ก่อนจะส่ายหัวออกมาเล็กน้อยแล้วเดินกลับขึ้นไปชั้นบนเพื่อเปิดร้าน

 

     ณ ดินแดนอสูร ที่หุบเขาที่อยู่ของเผ่าอสูรหมานรก 

    “หงิงๆ”เสียงอสูรหมานรกสองตัวร้องออกมา พวกมันหมอบลงที่พื้นเหมือนกำลังกลัวอะไรบางอย่าง

    “ถ้าที่พวกแกบอกมาคือเรื่องจริง ข้าคงต้องเอาเรื่องนี้ไปบอกให้ท่านจอมอสูรทราบแล้วล่ะ”เสียงผู้ชายคนนึงที่ยืนอยู่ในความมืดพูดขึ้น

    “หงิงๆ”อสูรหมานรกสองตัวยังคงร้องออกมาเหมือนเดิม ก่อนจะค่อยๆคลานไปเลียที่เท้าของคนๆหนึ่งที่ยืนหันหลังให้กับพวกมันอยู่

    “ไม่ต้องมาประจบสอพลอ และข้าก็หวังว่าไอ้สิ่งที่เจ้าบอกกับข้ามันจะเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่ว่าพวกเจ้ากุเรื่องขึ้นมาเองเพื่อเป็นข้ออ้างหลอกข้า”ชายคนเดิมพูดกับอสูรหมานรกอีกครั้ง

    “หงิงๆ”อสูรหมานรกร้องอีกครั้ง

    “ก็ดีถ้ายังงั้นพวกเจ้าจงแข็งแกร่งขึ้นและขยายเผ่าพันธุ์ของพวกเจ้า เพื่อรอเวลาแก้แค้นซะ”ชายคนนั้นพูดก่อนจะใช้มือของเขาจับไปที่หัวของอสูรหมานรกทั้งสองตัว มีไอสีดำลอยออกมาจากมือนั่นแล้วค่อยๆหายเข้าไปในตัวของอสูรหมานรกนั่น อสูรหมานรกดิ้นทุรนทุรายบนพื้นจนฝุ่นฟุ้งไปทั่ว ร่างกายของมันเริ่มเปลี่ยนไป มีเส้นเลือดปูดขึ้นตามตัว เขี้ยวและกรงเล็บที่เคยยาวอยู่แล้วก็ยาวขึ้นมาอีก สายตายเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ

    “บรู๋ววววว”เสียงหอนที่ฟังดูน่ากลัวดังขึ้น เมื่อฝุ่นจางหายไปจากบริเวณ ก็ปรากฏร่างของอสูรหมานรกที่ตัวโตขึ้นกว่าเดิมถึงสองเท่ากำลังนั่งส่งเสียงหอนอยู่สองตัว 

    “สัมผัสได้ถึงออร่าจอมมารจากมนุษย์ยังงั้นรึ หึหึ”ชายคนเดิมพูดแล้วแสยะยิ้ม ในขณะที่กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงอยู่บนท้องฟ้า