บทที่ 502: โสมในตำหนัก (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 8 ม.ค. 69)

มู่เทียนฉงเหลือบมองเยียหนา ในเวลาเดียวกัน เขาก็ได้ส่งแรงกดดันที่มองไม่เห็นเข้าใส่อีกฝ่ายจนเขาเหงื่อโซมกายโดยไม่รู้ตัว

ขณะที่หัวใจของทูตจากแคว้นโม๋ตัวกำลังเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ เขาก็เริ่มแสดงสีหน้าตื่นตระหนก สุดท้ายเขาก็ได้ยินฝ่าบาทตรัสว่า

“ท่านทูตเยียหนา ท่านลุกขึ้นก่อนเถอะ เราไม่ได้กล่าวโทษโม๋ตัวในเรื่องนี้”

เยียหนาถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะลุกขึ้น แล้วเขาก็สัมผัสได้ว่าเสื้อผ้าที่ตนสวมอยู่นั้นเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น “ขอบพระทัยฝ่าบาท กระหม่อมมีคำขออีกประการ”