บทที่ 493: ไม่รังเกียจ (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 30 ธ.ค. 68)

เสิ่นจวินเฉาอมยิ้มแล้วพูดว่า “จวินเฉาเกิดช้ากว่าพี่รองไม่กี่ปี ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่ข้าจะเรียกท่านว่าท่านพี่ หากท่านพี่ไม่รังเกียจ ข้าสามารถ…”

“พี่รองไม่รังเกียจหรอกเพคะ” มู่ไป๋ไป่รู้สึกว่าบรรยากาศมันน่าอึดอัดมากเกินไป เธอจึงยิ้มพร้อมกับอธิบายแทนพี่ชายคนรอง “เขาแค่ไม่รู้จะทำอย่างไรในสถานการณ์ที่จู่ ๆ ตัวเองก็มีน้องชายเพิ่มมาคนหนึ่ง”

ดวงตาของมู่จวินเซิ่งอ่อนลงเล็กน้อยในขณะที่เขากระแอมไอแก้เก้อและพยักหน้า “ไป๋ไป่เข้าใจพี่รองที่สุด คุณชาย… เอ่อ น้องสาม เจ้าอย่าคิดมาก”