ตอนที่ 2 นำร่อง

“ไม่รู้ว่าอีกนานเท่าไหร่ ท่านแม่ทัพจะกลับมา” นางพึมพำออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนล้า หลังจากอาการเจ็บปวดเริ่มเลือนหายไป ร่างกายก็อ่อนระทวยสิ้นเรี่ยวแรงทันที นางหวังให้คู่หมั้นของนางกลับมาโดยเร็ว นางต้องการเขา นางคิดถึงเขา

ในวันหมั้นหมาย ทั้งนางและเขา ตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกเห็น ตั้งแต่ที่ได้พบกัน ก็ไม่มีวันไหนเลยที่นางไม่นึกถึงบุรุษผู้นั่น

“นั้นสิ เมื่อไหร่ท่านแม่ทัพจะกลับมาเข้าพิธิมงคลกับคุณหนูเสียที” สาวใช้ข้งกายต่างพยักหน้ารับเห็นด้วยกันทั้งหมด

พวกนางทนเห็นคุณหนูของตัวเองทนเจ็บปวดอย่างนี้ต่อไปไม่ไหว บ่าวชายที่เตรียมเอาไว้ให้ คุณหนูก็ไม่ยอมเรียกใช้งาน เพียงเพราะจะเก็บความบริสุทธิ์นั้น เอาไว้ให้ท่านอ๋องเพียงผู้เดียว พวกนางก็ขอภาวนาให้ ท่านอ๋องสามกลับมาโดยเร็วเสียที

คุณหนูของพวกนางจะได้หายทรมานเสียที หากร่างกายได้รับการดูซับพลังหยางจากภายใน คุณหนูก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวดและทรมานแบบนี้ เมื่อมีท่านอ๋อง คุณหนูก็จะไม่ต้อง ขอน้ำวิสุทธิ์จากบ่าวชายมาคอยบรรเทาอาการอย่างทุกวันนี้

จางอวินอวี้ได้แต่พึมพำอยู่ในใจอย่างเศร้าสร้อย เมื่อไหร่เขาจะกลับมาเสียที นางคิดถึงเขา นางก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าท่านอ๋องผู้ครองใจของนางมาเนินนาน จะกลับมายามใด

“แท่งหยกเจ้าค่ะ” บ่าวใช้ข้างกายของนางเอ่ยขึ้น พร้อมกับยื่นแท่งหยกแท่งหนึ่งมาให้

หลังจากนางดื่มน้ำพิสุทธิ์เสร็จ ก็ถึงเวลาที่นางจะต้องนำร่อง สตรีแคว้นฉู่จะมีประเพณีนำร่องหลังจากถึงวัยปักปิ่น

เมื่อครั้งพิธีปักปิ่นของจางอวินอวี้จบลง พิธีนำร่องก็เริ่มขึ้น เพื่อตรวจพิสูจน์ถึงความบริสุทธิ์ นางต้องนั่งแหกขาอ้าซ่าให้เหล่าสตรีที่มาในงานใด้เห็นถึงเยื่อพรหมจรรย์ที่ยังไม่ถูกทำลายของนาง ก่อนผู้เป็นมารดา จะใช้แท่งหยกจำลอง แท่งแรกที่ได้รับจากคู่หมั้นเสียบยัดเข้าไปทำลายเยื้อนั้น บ่งบอกให้ทุกคนได้ทราบว่านางนั้นถึงวัยออกเรือนแล้ว หรือเป็นการบอกทุกคนที่มาร่วมงานว่า นางถึงวัยที่สามารถที่สัมพันสวาทกับเหล่าบุรุษได้แล้วนั้นเอง

ทุกคืนก่อนนอนนางก็จะต้องใช้แท่งหยกจำลองเสียบยัดคารูเล็กเอาไว้ เพื่อเป็นการขยายทาง ในวันออกเรือนนางจะได้คุ่นชินกับการเข้าหอ การนำร่องด้วยแท่งหยกนั้น ไม่ถือว่าเป็นการถูกพรากความบริสุทธิ์ไปจากร่างกายของนาง นางยังคงมีร่างกายที่สะอาดและบริสุทธิ์ รอวันที่บุรุษในดวงใจของนางจะมาทำให้มันแปดเปื้อน

“อืม” นางตอบรับชาวใช้ข้างกาย ก่อนจะยื่นมือออกไปรับแท่งหยกจำลอง นำมันมาตั้งเอาไว้บนเตียงนอน หลังจากนั่นก็ชะโลมน้ำมันและขี้ผึ้งจนทั่วลำแท่งแล้วก็ขึ้นคร่อมมันทันที

“อ้า” เสียงร้องอวดครวญดังสะท้านออกมาจากม่านมุ่ง หญิงสาวค่อยๆยกสะโพกนั่งทับแท่งหยกอุ่นที่ตั้งตรงอยู่ระหว่างกลางกายสาวลงไปจนมิด เพื่อเป็นการนำร่อง ไม่ให้ช่องทางของนางปิดสนิทและคับแคบ นางต้องทำอย่างนี้ทุกค่ำคืนก่อนนอน ช่องแคบสีหวานที่ถูกทะลวงทุกคืนวันมานานหลายปี บัดนี้จึงมีสภาพอ้ากว้างเป็นรูกลวง ตามขนาดของแท่งหยกจำลองที่นางใช้ จางอวินอวี้หวังว่าหากคนที่นางคะนึงหาอยู่ทุกวันกลับมา เขาจะต้องพึงพอใจกับสภาพกลางกาย บุพางามของนางอย่างแน่นอน